Της μνήμης....του διακονήματος

Πριν απί λίγες ημέρες ήταν ανήμερα της Αγίας Μαρίνας. Βρέθηκα στις 2 εκκλησίες που γνωρίζω στο νησί. Το Πρωι στο Μεγαλοχωριό όπου την ώρα που μπήκα ο παπα  Μάρκος, συμπροσευχόταν μαζί με τον Δεσπότη μας σαν άξιος λευίτης και διάκονος, ενώ στο προαύλιο χώρ η οικογένεια του αλησμόνητου Βίκτωρα Ακύλα, ετοίμαζε την "πατροπαράδοτη" πανήγυρη..... Προσκύνησα και για λόγους επαγγελματικούς έπρεπε να πάω Φηρα.... Βρέθηκε στο δρόμο μου ένας άνθρωπος που από ότι φάνηκε ήξερα κάποια πράγματα ιδιαίτερα ( Δεν θα αναφερθώ στην ιδιότητα του) και με πήγε μέχρι τα Φηρά.... Κάποιας ηλικίας ο φίλος μου και το μόνο που έλεγε Εσεις Οι νέοι  σταματήστε τις βλακείες για τη Σαντορίνη..... Σταματήστε να τη χαλάτε.... Θυμήσου το μου λέει... Θα σας εκδικηθεί...... ( Εγώ σιωπή.....)..... Και η μοίρα με έφερε στην Αγία Μαρίνα των Φηρών.... Ναι Ναι ... Έχει και υπέροχο εκκλησάκι στα Φηρά που τιμάει τη Χάρη Της..... Μπαίνοντας μέσα ένοιωσα το εξής συναίσθημα: Ωραιότερη Συγκίνηση να βλέπω  2 Σαντορινιούς ιερείς να διακονούν  από διαφορετικό λειτούργημα  Αναφέρομαι στον π. Αντώνη και στον π. Ματθαίο... ο Μεν π. Αντώνης στο ψαλτήρι, και ο μεν π. Ματθαίς σαν άλλο παπαδάκι βοηθούσε τους 2 ιερείς π. Σπύρο καθώς και τον πρωτοσύγγελο της Μητρόπολης Αθηνών π. Θωμά.  Με γέμισε ευχάριστες σκέψεις όταν έβλεπα ότι οι παλαιότεροι ιερεις από τους 4 έδιναν το πάτημα στον νεότερο και στο φιλοξενούμενο......

αυτά προς το παρόν...θα επανέλθω.....