Σπίτι στο Βόθωνα της Σαντορίνης

σε ένα μεσαιωνικό χωριό της Σαντορίνης

Κατεβαίνοντας την ποταμιά του Βόθωνα, του μεσαιωνικού χωριού στο κέντρο της Σαντορίνης, συναντάμε στα αριστερά ένα κάθετο πολύ ψηλό πρανές από ηφαιστειακή τέφρα που το έχει κόψει σαν μαχαίρι το πέρασμα του νερού εδώ και αιώνες. Μέσα στην άσπα (το ηφαιστεικό υλικό) έχουν σκαφτεί μερικά από τα πιό ενδιαφέροντα σπίτια του χωριού που γύρω στα 1800 παρήγε καλό κρασί, όπως και το υπόλοιπο νησί. Στον Βόθωνα υπήρχαν 4 μεγάλες κάναβες (βιοτεχνικοί μεγάλοι χώροι παραγωγής κρασιού) οι τρείς εκ των οποίων ανήκαν στην οικογένεια Μπελλώνια. Μιά τουλάχιστον από τις κάναβες διατηρείται ακόμα σε καλή κατάσταση και είναι στις προθέσεις της οικογένειας να την αποκαταστήσει.
Δίπλα στον χώρο εργασίας υπήρχε η οικία των ιδιοκτητών και οι χώροι ενδιάιτησης και ανάπαυσης των 40 και πλέον εργατών που εργαζόντουσαν στην παραγωγή του κρασιού. Η εργοδοσία της εποχής είχε φροντίσει να έχει ένα μαγερειό με μια μόνιμη μαγέιρισσα η οποία κάθε μέρα έφτιαχνε φαγητό για 40 άτομα. Στον ίδιο χώρο υπήρχε και μια μακρόστενη -μοναστηριακού ύφους- τραπεζαρία. Σε παρακείμενο χώρο έιχε δημιουργηθεί ένας χώρος ανάπαυσης του προσωπικού. Σήμερα, 150 χρόνια μετά, οι χώροι αυτοί διατηρούνται ζωντανοί και σχεδόν αναλλοίωτοι.
Η οικογένεια Μπελλώνια συνεχίζει να τους έχει και οι σημερινοί τους ιδιοκτήτες, η κ. Ρούλα Μπελλώνια και ο γυιός της Λουκάς, αποφάσισαν να τους κρατήσουν σαν ένα κομμάτι της οικογενειακής και τοπικής ιστορίας, κάνοντάς τους ταυτόχρονα λειτουργικούς για τις σημερινές ανάγκες. Το παλιό μαγερειό παραμένει και σήμερα σχεδόν ώς είχε. Μπαίνοντας στη μακρόστενη κάναβα από την πλευρά της αυλής ο επισκέπτης έρχεται αντιμέτωπος με το μακρύ τραπέζι (που είναι καινούργιο αλλά φτιάχτηκε σαν το παλιό) και τις πολλές πολυθρόνες (του σκηνοθέτη) κι απο τις δυό του πλευρές.

Η Ρούλα Μπελλώνια (η οποία ζωγραφίζει) έχει διακοσμήσει τον χώρο με πολύ χρώμα, και φυσικά με πολλούς δικούς της πίνακες. Δίπλα ακριβώς στο μαγερειό υπάρχει και μια δεύτερη κάναβα, πιό πλατειά που εχρησιμοποιείτο σαν χώρος ανάπαυσης. Την ίδια ακριβώς χρήση έχει και σήμερα. Στο βάθος μια κρεβατοκάμαρα χωρίζεται από τον υπόλοιπο χώρο με ένα χαμηλό τοιχείο. Στην πίσω πλευρά υπάρχει το μπάνιο, ενώ μπροστά από το τοιχείο και προς την είσοδο έχουν τοποθετηθέι δυό ντιβάνια σε γωνιακή διάταξη που χρησιμοποιούνται και σαν καθιστικό.
Απέναντί τους μια παλιά κασέλλα και δυό παλιές πολυθρόνες που έχουν συντηρηθεί. Δεξιά της εισόδου υπάρχει ένα πολύ παλιό τραπέζι με τις φινιρισμένες με δέρμα καρέκλες του που έχει επίσης συντηρηθεί. Η αυλή, που είναι λίγο πιό χαμηλά από την παλιά ρεματιά η οποία σήμερα είναι και δρόμος εκτείνεται σε αρκετά μέτρα και είναι καλυμμένη με τσιμεντοκονία. Μια κόκκινη μεγάλη πόρτα με τέσσερα κυκλικά σκαλοπάτια οδηγεί στον χώρο που είναι διακοσμημένος με παλιά πιθάρια και μέσα του βρίσκονται ακόμα το παλιό πηγάδι και οι φούρνοι που εχρησιμοποιούντο από πολύ παλιά για την παρασκευή ψωμιού και φαγητού. Τα ρόζ και κόκκινα χρώματα δεν προέκυψαν τυχαία, πρόκειται για συγκεκριμένα κόκκκινα και ρόζ που παράγουν τα σταφύλια, ο μούστος και το κρασί της Σαντορίνης. Χρώματα που υπάρχουν εδώ, εδώ κι αιώνες. Είτε στις μνήμες, είτε διαποτισμένα ακόμη και σήμερα στούς παλιούς τοίχους. 

 

Στην πηγή http://www.omorfipoli.com/vothonas-santorini.php μπορείτε να θαυμάσετε εξαιρετικές φωτογραφίες μιας ιδαιίτερα προσεγμένης μετατροπής μιας παλαιάς κάναβας....

Αλήθεια πόσους άλλους θησαυρούς μπορούμε να διατηρήσουμε με αυτόν τον τρόπο στη Σαντορίνη?> για σκεφτείτε '????

Οι Μύλοι του Εμπορείου.... σε πράσινο φόντο.....

Chasing windmills on Santorini from Nico Manessis on Vimeo.

Γεμάτος χρήμα ...ο λάκος της φάβας

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Δ.ΥΦΑΝΤΗ pdifandis@enet.gr

Η ΦΑΒΑ Σαντορίνης αναγνωρίστηκε επίσημα πλέον ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) και μαζί με τα κρασιά και τα ντοματάκια του νησιού οδηγούν στην κερδοφορία τον συνεταιρισμό της Σαντορίνης.

Ταυτόχρονα αποτελούν τη βάση για ένα πρότυπο αναπτυξιακό μοντέλο που συνδυάζει τον τουρισμό με την παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων κορυφαίας ποιότητας, το οποίο προσφέρει θέσεις απασχόλησης και εισόδημα στους νησιώτες.
Στα μέσα της δεκαετίας του '90 η Σαντορίνη βρισκόταν σ' ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Με το τσουνάμι της τουριστικής ανάπτυξης, οι κάτοικοι εγκατέλειπαν παραδοσιακές -και μοναδικές σε όλο τον κόσμο- παραδοσιακές αγροτικές καλλιέργειες (φάβα, ντοματάκι) αναζητώντας εύκολο χρήμα από τον τουρισμό.
Ετσι, η Ενωση Συνεταιρισμών του νησιού βυθιζόταν στα χρέη. Ο,τι συνέβαινε, δηλαδή, σε πολλές περιοχές της χώρας.
Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει όταν οι υπεύθυνοι του συνεταιρισμού της Σαντορίνης σκέφθηκαν ότι ο τουρισμός ήρθε για να μείνει στο νησί κι αποφάσισαν να τον εκμεταλλευθούν όσο μπορούν προκειμένου να βρουν πελάτες για τα προϊόντα τους. «Στα τέλη της δεκαετίας του '80 αποφασίσαμε να λειτουργήσουμε με αμιγώς επιχειρηματικά κριτήρια», λέει ο γενικός διευθυντής της Ενωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων (Santo), Ματθαίος Δημόπουλος.
Το «άλογο» που εκλήθη να βγάλει το κάρο του συνεταιρισμού από το τέλμα ήταν τα αμπέλια του νησιού που αντιπροσωπεύουν το 85% της γεωργικής παραγωγής του νησιού. Ο αμπελώνας της Σαντορίνης θεωρείται μοναδικός παγκοσμίως για τον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας (κουλούρα), ενώ είναι ο μόνος που διασώθηκε από τον ευρωπαϊκό αμπελώνα όταν εκείνος καταστράφηκε από την αρρώστια «φυλλοξήρα». Ετσι, η ιστορία των αμπελιών που μεγαλώνουν στο νησί φθάνει τα χιλιάδες χρόνια.
Το 1992 δημιουργήθηκε σύγχρονο οινοποιείο επιφάνειας 4.000 τ.μ., με δυνατότητα παραγωγής 4.000 τόνων κρασιού και το 1997 ήταν το πρώτο οινοποιείο του νησιού που εμφιάλωσε σαντορινιό κρασί.
Τα έσοδα που άρχισαν να έρχονται από το κρασί και τα άλλα προϊόντα του νησιού, σε συνδυασμό με το οικονομικό «νοικοκύρεμα» της ένωσης (αποχώρησε από σουπερμάρκετ που λειτουργούσε και αξιοποίησε τα ακίνητα που διέθετε), ανέστρεψαν πλήρως την κατάσταση.
«Το 1995 έπρεπε να καλύψουμε ένα συνολικό "άνοιγμα" 1,5 δισ. δρχ., δηλαδή 4,5 εκατ. ευρώ. Τα έσοδά μας, που αυξάνονταν από χρόνο σε χρόνο, επέτρεψαν να αρχίσουμε να διαγράφουμε σταδιακά τις υποχρεώσεις μας και το 2007 εξοφλήσαμε όλα τα δάνεια και τα χρέη μας. Από τότε οι ισολογισμοί μας είναι κερδοφόροι», λέει ο Μ. Δημόπουλος.
Φθίνουσα καλλιέργεια
Μετά το κρασί, σειρά για να έλξουν το κάρο του συνεταιρισμού πήραν η φάβα και τα παραδοσιακά ντοματάκια της Σαντορίνης, η καλλιέργεια των οποίων έφθινε μέχρι το 2000. Από το 2005 άρχισε να προετοιμάζεται ο φάκελος για να πιστοποιηθεί η φάβα ως προϊόν προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ), με τη συνεργασία του καθηγητή Χημείας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας Σέρκο Χαρουτουνιάν. Η διεύρυνση της Ε.Ε., όμως, έδωσε προτεραιότητα στην πιστοποίηση προϊόντων των νέων χωρών, ενώ άλλαξε και ο κανονισμός. Ο σχετικός φάκελος ξαναφτιάχτηκε από την αρχή και τελικά η φάβα Σαντορίνης απέσπασε την πολυπόθητη πιστοποίηση στις 8 Οκτωβρίου 2010. Ηδη, συγκροτείται ο φάκελος για να πιστοποιηθεί και το ντοματάκι Σαντορίνης ως προϊόν ΠΟΠ.
«Διατηρώντας τις παραδοσιακές καλλιέργειες της Σαντορίνης», λέει ο Μ. Δημόπουλος, «διασώζουμε ένα μοναδικό στον κόσμο φυσικό αγροτικό τοπίο, διασφαλίζουμε την οικολογική ισορροπία που έχει επιτευχθεί από αιώνες και ουσιαστικά στηρίζουμε το μέλλον του νησιού και της τουριστικής βιομηχανίας της Σαντορίνης».

Από την εγκατάλειψη στην κερδοφορία

Τα παραδοσιακά προϊόντα της Σαντορίνης θεωρούνται μοναδικά χάρη στο ηφαιστειογενές έδαφος του νησιού αλλά δεν μπορούν να παραχθούν σε μεγάλες ποσότητες.

Η καλλιέργειά τους έφθινε, επειδή η στρεμματική απόδοση είναι μικρή και το έσοδο για τους παραγωγούς περιορισμένο. Οι υπεύθυνοι της Ενωσης αναζήτησαν τρόπους ώστε να παρακινηθούν περισσότεροι παραγωγοί και να αυξηθεί η καλλιέργεια. Αρχικά έπρεπε να δοθούν κίνητρα και να εξασφαλιστεί καλύτερη τιμή για τα προϊόντα.
Ετσι, αξιοποιήθηκε ένας ευρωπαϊκός κανονισμός μέσω του οποίου επιδοτείται η διατήρηση μοναδικών και απειλούμενων με εξαφάνιση φυσικών αγροτικών τοπίων (για την αμπελοκαλλιέργεια). Παράλληλα, αξιοποιήθηκε ένα πρόγραμμα που επιδοτεί τη διατήρηση καλλιεργειών στα μικρά νησιά. το αποτέλεσμα ήταν ότι οι καλλιέργειες άρχισαν να αυξάνουν.
Το άλμα, όμως, έγινε την τελευταία τριετία μέσω μάρκετινγκ. Οργανώθηκε η τυποποίηση της φάβας, η οποία μπήκε σε μοντέρνα συσκευασία με την επωνυμία του παραγωγού. Παράλληλα, προετοιμάζεται ο εκσυγχρονισμός της μοναδικής μονάδας που λειτουργεί στο νησί για να συσκευάζει τα άλλα προϊόντα του νησιού (ντοματάκι, κάπαρη, καπαρόφυλλα, γλυκά του κουταλιού). Ταυτόχρονα, τα προϊόντα διανέμονται σε ντελικατέσεν σε όλη την Ελλάδα και μέσω των σουπερμάρκετ Carrefour. Ετσι, άρχισε να αυξάνει και η ζήτηση.
Με αυτές τις κινήσεις ενισχύθηκαν σημαντικά οι καλλιέργειες, ενώ αυξήθηκε και η τιμή που εισέπρατταν οι παραγωγοί. Το 2008, φάβα καλλιεργούσαν 113 παραγωγοί του νησιού σε 960 στρ., ενώ το 2010 οι παραγωγοί είχαν αυξηθεί σε 195 και οι καλλιεργούμενες εκτάσεις είχαν φθάσει τα 1.695 στρέμματα. Αντίστοιχα, το 2008 καλλιεργούσαν ντοματάκι Σανορίνης 57 παραγωγοί σε 152 στρέμματα, ενώ το 2010 οι καλλιεργητές είχαν φθάσει τους 112 και οι καλλιεργούμενες εκτάσεις τα 400 στρέμματα. Οι κινήσεις μάρκετινγκ άυξησαν κατακόρυφα τη ζήτηση και οι πωλήσει φάβας έφθασαν από τις 15.000 συσκευασίες (400 γρ.) το 2007 στα 30.0000 τεμάχια το 2010.
Συν τω χρόνω αυξήθηκαν τα χρήματα που έβαζαν οι παραγωγοί στην τσέπη τους. Από τα 7 ευρώ ανά κιλό που εισέπρατταν το 2006 οι παραγωγοί φάβας, η τιμή αυξήθηκε στα 10 ευρώ και τώρα έχει σταθεροποιηθεί στα 9 ευρώ το κιλό. Αντίστοιχα, η τιμή για τα ντοματάκια αυξήθηκε από το 0,30 ευρώ το κιλό στο 0,70 ευρώ ανά κιλό. Ετσι, στο νησί υπάρχουν σήμερα 1.100 ενεργοί παραγωγοί προϊόντων και ο τζίρος από την πώληση των προϊόντων ξεπερνά τα 4,5 εκατ. ευρώ.

Π.Δ.Υ.

SANTO

«Ατμομηχανή» της τοπικής οικονομίας

Η Ενωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων (Santo) είναι σήμερα η μεγαλύτερη επιχείρηση του νησιού με 1.100 παραγωγούς-μέλη και κύκλο εργασιών 4,5 εκατ. ευρώ.

Απασχολεί 65 εργαζόμενους. Διαθέτει γραφείο στην Αθήνα, απ' όπου γίνεται η διανομή των προϊόντων σε όλη την Ελλάδα. Από το εκθετήριο-πωλητήριο που έχει δημιουργήσει στην Οία της Σαντορίνης περνούν κάθε χρόνο 200.000 επισκέπτες.
Τα προϊόντα της κυκλοφορούν με τα δύο εμπορικά σήματα. Τα κρασιά έχουν την επωνυμία Santo Wines, ενώ υπό το όνομα Santo Gourmet κυκλοφορούν όλα τα υπόλοιπα: δηλαδή η φάβα, τα ντοματάκια, ο πελτές ντομάτας, η κάπαρη, τα καπαρόφυλλα και τα γλυκά του κουταλιού.
Τα κρασιά της (Ασύρτικο, Νυχτέρι, Vinsanto) αποσπούν διαρκώς διεθνή βραβεία και οι πωλήσεις φθάνουν τις 500.000 φιάλες.

\
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=262590

Γενεαλογικὰ δέντρα ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο καθολικῆς ἐπισκοπῆς Σαντορίνης

Γενεαλογικὰ δέντρα ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο καθολικῆς ἐπισκοπῆς Σαντορίνης

Ἡ ἑλληνικὴ πραγματικότητα δὲν εἶναι ἰδιαιτέρως συνηθισμένη σὲ ἱστορικὲς πηγές, ὅπως τὰ γενεαλογικὰ δέντρα καὶ τὰ οἰκόσημα. Αὐτά, καίτοι ἀπαντοῦν συχνὰ σὲ χῶρες τῆς Ἑσπερίας, στὴ χώρα μας ἐντοπίζονται σὲ μικρὴ μονάχα κλίμακα. Μάλιστα δε, θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ προβεῖ σὲ μία ἄτυπη γεωγραφικὴ διαίρεση τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου, μὲ κριτήριο τὴν ἐφαρμογὴ ἢ μή, τέτοιων πρακτικῶν.

   Γρήγορα, θα διαπιστωνόταν ὅτι οἱ περιοχές, στὶς ὁποῖες ὑπῆρξε ἡ συνήθεια κατάρτισης γενεαλογικοῦ δέντρου ἢ ἀπεικόνισης κάποιου ἑραλδικοῦ, οἰκογενειακοῦ σήματος, εἶναι ἐκεῖνες ποὺ κατὰ τὸν ροῦ τῆς ἱστορίας τους γνώρισαν κάποια μορφὴ ξενικῆς κατοχῆς, βενετικῆς ἢ γενικότερα λατινικῆς. Συνεπῶς, δὲ θὰ πρέπει νὰ προκαλεῖ ἔκπληξη τὸ  γεγονὸς τῆς ἀπάντησης τέτοιων πηγῶν, εἴτε στὸ χῶρο τοῦ Ἰονίου Πελάγους, εἴτε –στὴ δική μας περίπτωση– στὸ χῶρο τοῦ Αἰγαίου.

   Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ περιβάλλον θὰ πρέπει νὰ ἐντάξουμε καὶ τὴ Σαντορίνη, ἀπ’ ὅπου προέρχονται τὰ ἔγγραφα ποὺ πραγματεύεται ἡ ἐκπονηθεῖσα στὸ Ἰόνιο Πανεπιστήμιο Κερκύρας, διπλωματικὴ ἐργασία μας. Τὸ θέμα αὐτῆς: «Τὰ γενεαλογικὰ δέντρα ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τῆς καθολικῆς ἐπισκοπῆς Σαντορίνης: “albero genealogico per il legato pio…”. Δεσμοὶ αἵματος καὶ συγγένειες ἐξ ἀγχιστείας στὸ Αἰγαῖο (15^ος – 20^ος αἰ.)». Πρόκειται γιὰ μία πολυσέλιδη διπλωματικὴ ἐργασία (περίπου 1100σελ.), ποὺ ὁλοκληρώνεται προσεχῶς, στὰ πλαίσια τοῦ Π.Μ.Σ.: «Μεθοδολογία κριτικῆς καὶ ἔκδοσης ἱστορικῶν πηγῶν». Ὁ ὑποφαινόμενος συγγραφέας, Ἰωάννης Κηπουρός (Ἱστορικός), ἐκδίδει βάσει τῶν κανόνων τῆς διπλωματικῆς, ἀνέκδοτα, χειρόγραφα γενεαλογικὰ δέντρα καὶ ἕναν ἀριθμὸ «συνημμένων» δικαιοπρακτικῶν ἐγγράφων ποὺ ἀπόκεινται στὸ καθολικὸ ἀρχεῖο τῆς Σαντορίνης. Τὰ δέντρα ἀφοροῦν οἰκογένειες, προερχόμενες ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀπὸ τὴν ἰταλικὴ χερσόνησο, τὴν Αὐστρία, τὴ Γαλλία, τὴν Ἱσπανία κ.ἀ. Ἀσφαλῶς, δὲ λείπουν καὶ οἱ οἰκογένειες βυζαντινῆς καταγωγῆς, οἱ ὁποῖες φαίνεται ὅτι κάποια στιγμὴ βρήκαν καταφύγιο στὸ περίφημο κυκλαδονήσι, ὅπου ρίζωσαν, ἀπέδωσαν κλάδους καὶ καρποφόρησαν.

   Σὲ γενικὲς γραμμές, τὰ γενεαλογικὰ δέντρα τῆς Σαντορίνης ἀποτελοῦν ἕναν θησαυρὸ ὀνομάτων καὶ ἀποκαλύπτουν τὶς γαμήλιες συνδέσεις ἀνάμεσα στὶς οἰκογένειες τοῦ νησιοῦ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἴδιων τῶν κατοίκων τῆς Σαντορίνης μὲ τοὺς κατοίκους γειτονικῶν νησιῶν, ἀκόμη καὶ μὲ τοὺς πληθυσμούς, οἱ ὁποῖοι κατέπλευσαν στὸ Αἰγαῖο ἀπὸ χῶρες τῆς Δύσης.

   Ἡ σπουδαιότητα τοῦ ἐκδιδόμενου ὑλικοῦ ἔγκειται στὸ ὅτι μπορεῖ νὰ ἐπικουρήσει καὶ ἄλλους ἐπιστημονικοὺς τομεῖς, καθὼς τὰ στοιχεῖα ποὺ παρέχει δύνανται νὰ ἀποδειχθοῦν ὠφέλιμα, ὄχι μόνο γιὰ τὴν Ἱστορία, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἐπιστῆμες, ὅπως ἡ Ὀνοματολογία, ἡ κοινωνικὴ Ἱστορία, ἡ Κοινωνιολογία, ἡ Θεολογία κ.λπ.   

                                                                                                               Ἰωάννης Κηπουρὸς
                                                                                                          Κέρκυρα, Μάρτιος 2011

Ἐπικοινωνία

Email: kipouros83_g@yahoo.gr

Ὁ Ἰωάννης Κηπουρὸς σπούδασε Ἱστορία-Ἀρχαιολογία στὴ Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων. Παρακολούθησε σεμινάρια Ἑλληνικῆς Παλαιογραφίας στὸ Ἱστορικὸ καὶ Παλαιογραφικὸ Ἀρχεῖο Ἀθηνῶν ὑπὸ τὴ διδασκαλία τοῦ Φιλόλογου-Παλαιογράφου, κυρίου Ἀγαμέμνονα Τσελίκα. Συμμετεῖχε σὲ παλαιογραφικὲς ἀποστολὲς τοῦ ΙΠΑ καὶ ἐξασκήθηκε στὴ μεταγραφὴ κειμένων τῆς βυζαντινῆς καὶ μεταβυζαντινῆς περιόδου. Ἐκπόνησε τὴ μεταπτυχιακή μελέτη του στὸ Ἰόνιο Πανεπιστήμιο, τμῆμα Ἱστορίας, ὑπὸ τὴν ἐποπτεία τῆς ἐπιστημονικῆς ὑπευθύνου τοῦ Προγράμματος Μεταπτυχιακῶν Σπουδῶν: «Μεθοδολογία κριτικῆς καὶ ἔκδοσης ἱστορικῶν πηγῶν», καθηγήτριας κας Ἑλένης Ἀγγελομάτη-Τσουγκαράκη, τοῦ ἐπὶ συμβάσει καθηγητῆ κου Ἀγαμέμνονα Τσελίκα καὶ τῆς καθηγήτριας Ἀρχειονομίας, κας Μαριάννας Κολυβᾶ.            

link: http://history.ionio.gr/postgraduate/methodology/publications

Με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζω  την παρανάτω ανάρτηση ενός νέου Ιστορικού  που γνώρισα μέσα από την ομάδα μας . Αναφέρομαι στον Γιάννη Κηπουρό ιστορικό μελετητή ο οποίος εκπόνησε τη διπλωματική του μελέτη  με θέμα : " Τα Γενεαλογικά δέντρα από το αρχείο της Καθολικής Επισκοπής Σαντορίνης.  Σε συνάντηση που είχα με τον φιλοθηραίο και φιλοΚυκλαδίτη ερευνητή είχα την ευτυχία να ξεφυλλίσω ηλεκτρονικά τη διπλωματική του εργασία και ειλικρινά μόνο το άκουσμα των 1100 σελίδων  σημαίνει πολλά... Σίγουρα με την  αναμενόμενη έκδοση της συγκεκριμένης διπλωματικής εργασίας μπαίνει ένα επιπλέον λιθαράκι στην άναδειξη μέρους της τοπικής ιστορίας του νησιού και γι αυτό προσωπικά οφείλω Θερμές Ευχαριστίες στο φίλο Γιάννη και να ξέρει οτι από πλευράς Σαντορίνη ότι μπορώ και όσο μπορώ θα τον στηρίξω γιατί αξίζει ....Η παραπάνω ανάρτηση είναι ενα μικρό δείγμα γραφής του θησαυρού που ανακάλυψε ο Γιάννης Κηπουρός.