Ένωση Ζωοφίλων Θήρας

Με μαζικό μέιλ της Ένωση Ζωοφίλων Θήρας αναρωτιέται για την τύχη του Άγη. Ο Άγης είναι να απο τα πιο όμορφα, ανεξάρτητα και περίφανα αδέσποτα της Σαντορίνης


Στην ανακοίνωσή της η Ένωση Ζωοφίλων λέει οτι,



Agis left the Karterados Shelter last Wednesday September 8, he has been missing since, we are afraid that he might be wounded by hunters. Please call 6974321784 if you have seen him.

Ο Άγης έφυγε από το Καταφύγιο του Καρτεράδου την προηγούμενη Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου και αγνοείται, φοβόμαστε ότι μπορεί να έχει τραυματιστεί από κηνυγούς. Όποιος έχει νέα του παρακαλέιται να επικοινωνήσει στο 6974321784.





Πέρα όμως απο την ανακοίνωση, απο την Ένωση Ζωοφίλων μας έστειλαν την ιστορία του Άγη που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας Santorini Times.



Πρόκειται για την ιστορία ενός ακόμη αδέσποτου σκύλου, που δεν βρήκε ενα σπίτι και μια αγκαλιά να τον περιμένει, κι έτσι τριγύρναγε μονος του στους δρόμους του νησιού. Ένα ακόμη απο τα πολλά αδέσποτα, σαν κι αυτά που έχουν βρεί πολύ άσχημο θάνατο στους δρόμους του νησιού η τριγυρίζουν παραμελημένα..

Αν δεν ήταν τόσο μεγάλος, θα του αφιέρωνα την "Πλατεία Αμερικής" (το κουταβάκι) της Αρλέτας...



Η ιστορία του Άγη και των ανεπιθύμητων φίλων του





Πριν από 2 περίπου χρόνια γεννήθηκε ο Άγης, άλλο ένα ανεπιθύμητο κουτάβι που σύντομα κατέληξε στο δρόμο. Τί και αν ο ένας από τους γονείς του ήταν καθαρόαιμος σκύλος;

Ο Άγης είχε κάνει το λάθος να γεννηθεί κατάμαυρος, μεγαλόσωμος και ημίαιμος ή όπως λένε «κόπρος».

Από νωρίς κατάλαβε πως τα πράγματα στο δρόμο είναι δύσκολα… οι μεγαλύτεροι σκύλοι, το λιγοστό φαγητό, το βρώμικο νερό οι κρύες νύχτες.

Πριν καν κλείσει τους 6 του μήνες είχε μάθει καλά τι σημαίνει κακοποίηση… κάποιος τον χτύπησε στο κεφάλι και στα πόδια σχεδόν μέχρι θανάτου.

Τυχερός στην ατυχία του κατέληξε στη Οία όπου πολλά αδέσποτα βρίσκουν καταφύγιο όλο το χρόνο. Ακόμα και αν τελειώσει το καλοκαίρι ξέρουν ότι η Άννα θα είναι εκεί- πιστή στο ραντεβού τους! Θα τους ταΐσει, θα τους αλλάξει το νερό, θα τους δώσει τα φάρμακα τους και θα σιγουρευτεί ότι είναι όλοι καλά. Με την βοήθειά της ο Άγης κατέφερε λοιπόν σιγά- σιγά να αναρρώσει και αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Οία.

Όπως όλα τα σκυλιά του δρόμου έτσι και ο Άγης ξεκίνησε να «δουλεύει» για το ψωμί του! Αν κανείς περάσει λίγες μέρες στο νησί θα διαπιστώσει ότι οι αδέσποτοι σκύλοι ακολουθούν νυχθημερόν τους τουρίστες... Είναι εκπληκτικό πως τους ξεχωρίζουν τόσο εύκολα και γνωρίζουν ότι αυτοί θα τους δώσουν σημασία, χάδια και το πολυπόθητο φαγητό και νερό. Πάντα υπάρχουν και τα πιο τυχερά αδέσποτα που καταφέρνουν με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για μια χώρα μακρινή όπου η καινούργια τους οικογένεια θα τα αναδείξει σε κανονικά κατοικίδια. Συνοδεύοντας λοιπόν ο Άγης τους φιλόζωους επισκέπτες του νησιού από την Οία στα Φηρά και πίσω εκτός του ότι έγινε ένας από τους καλύτερους ξεναγούς λάμβανε, έστω και εποχιακά, από ξένους και περαστικούς όσα για ένα σκυλί συντροφιάς θεωρούνται δεδομένα. Τα καλοκαίρια όμως κάποτε τελειώνουν… και αργά η γρήγορα κάποιος ξαναβρέθηκε μπροστά του με σκοπό να τον διώξει από τους δρόμους που συχνάζει.

Αυτή τη φορά όμως ο Άγης δεν ήταν ένα ανυπεράσπιστο κουτάβι - δεν επιτέθηκε αλλά έδειξε τα δόντια του και ύψωσε τη φωνή του…. Άλλο ένα λάθος… Με φόβο ότι δεν θα την γλίτωνε το περασμένο χειμώνα και προκειμένου να μην την πληρώσουν και οι σύντροφοί του ο Άγης μπήκε στο Καταφύγιο για Αδέσποτους Σκύλους όπου και φιλοξενείται ακόμα.

Αρχικά σαν τον Χουντίνι έβρισκε τρόπους να το σκάσει και να πάει στα Φηρά, κάποιος από τους εθελοντές πάντα τον γύρναγε πίσω. Δυστυχώς όμως το Καταφύγιο της Ένωσης Ζωοφίλων μπορεί να δεχθεί έναν περιορισμένο αριθμό σκύλων και αναγκαστικά επιλέγει όσα ζώα δεν μπορούν να επιβιώσουν στο δρόμο. Έγιναν λοιπόν την άνοιξη οι πρώτες απόπειρες επανένταξης του Άγη.

Αρχικά απελευθερώθηκε στην Αρχαία Θήρα - περιοχή άγνωστη για αυτόν- το επόμενο πρωί περίμενε τους εθελοντές έξω από την πόρτα του Καταφυγίου το ίδιο συνέβη όταν τον απελευθέρωσαν στην Περίσσα και στην Οία…. Σήμερα Ο Άγης είναι πραγματικός «φιλοξενούμενος»… μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του θα κάνει την βόλτα του στο Δασάκι του Καρτεράδου όμως όταν σημάνει το σύνθημα για την επιστροφή των αδέσποτων στο Καταφύγιο η απόφαση είναι δική του. Άλλοτε θα μπει πρώτος και άλλοτε θα αποφασίσει να περάσει την ημέρα του στα Φηρά ή ένα Σαββατοκύριακο στην Οία συνοδευοντας πάντα τουρίστες στις βόλτες τους. Το σίγουρο είναι ότι θα μας περιμένει πάντα έξω από την πόρτα του Καταφυγίου, χαμογελώντας με τα μεγάλα χρυσαφένια μάτια του και ξαπλώνοντας ανάσκελα για να τον συγχωρήσουμε που έλειπε…

Παραμένει αζήτητος ενώ ξεκάθαρα κατέχει μεγαλύτερη νοημοσύνη από το μέσο σκύλο…

και δυστυχώς πολλοί φίλοι του όπως το χάσκι η Άσα, τα κυνηγόσκυλα Ντόλυ, Τζίντζερ και Ρόμεο αλλά και πολλά άλλα πανέξυπνα ημίαιμα περιμένουν να προσφέρουν την ανιδιοτελή τους αγάπη σε μια οικογένεια!

Δεν υπάρχει λόγος να αγοράζετε σκύλους υπάρχουν τόσα αδέσποτα όλων των ειδών και μεγεθών, στειρωμένα και εμβολιασμένα που μπορούν αν γίνουν ο καλύτερός σας φίλος! Αν θέλετε να επισκεφτείτε το Καταφύγιο των Αδέσποτων Σκύλων για τα δείτε από κοντά επικοινωνήστε με την Ένωση Ζωοφίλων Θήρας στο 22860-25847 ή στο 6974321784.
 

http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_2567.html

Toυ Τιμίου Σταυρού στη Σαντορίνη

Ένα πολύ μικρό αφιέρωμα στην Εορτή του Τιμίου Σταυρού στη Σαντορίνη . Κλέαρχε σ ευχαριστώ για την ανταποκριση από Οία

Θα ακολουθήσει και άλλη αναφορά!!!

ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ....ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ"

 "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΑΝΙΑΤΕΑΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΟΙ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΜΑΤΕΛΑΤΟΣ-ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΑΜΒΑ ΣΤΑΜΑΤΕΛΑΤΟΥ (πλήρη γεωγραφική, ιστορική και πληθυσμιακή εικόνα του ελλαδικού χώρου)


Θήρα : (προ του 1940 Φηρά) κοιν. Θήρας (Φηρών). Κάτοικοι: 1940 1.831, 1951 1.737, 1961 1.481, 1971 1.322, 1981 1.573, 1991 1.524.


Ακρωτήρι: κοιν. Ακρωτηρίου. Κάτοικοι: 1940 337, 1951 297, 1961 248, 1971 224, 1981 207, 1991 333





Βόθωνας :κοιν. Βόθωνα. Κάτοικοι: 1940 400, 1951 471, 1961 329, 1971 294, 1981 309, 1991 423





Βουρβούλος : κοιν. Βουρβούλου. Κάτοικοι: 1940 401, 1951 429, 1961 399, 1971 340, 1981 99, 1991 340





Εμπορείο : κοιν. Εμπορείου. Κάτοικοι: 1940 1.131, 1951 1.277, 1961 1.194, 1971 1.052, 1981 1.039, 1991 1.365

Βλυχάδα : κοιν. Εμπορείου. Κάτοικοι 1940 δεν αναφέρεται, 1951 16, έκτοτε δεν αναφέρεται

Εξωμύτης : κοιν. Εμπορείου. Κάτοικοι 1940-1971 δεν αναφέρονται, 1981 67, 1991 37

Περίσσα : κοιν. Εμπορείου. Κάτοικοι: 1940 δεν αναφέρονται, 1951 27, 1961 δεν αναφέρονται, 1971 44, 1981 124, 1991 386.

Αγ. Γεώργιος: κοιν. Εμπορείου. Κάτοικοι 1940-1970 δεν αναφέρονται, 1981 25, 1991 59





Επισκοπή Γωνιάς: κοιν. Επισκοπής. Κάτοικοι: 1940 727, 1951 793, 1961 302, 1971 110, 1981 77, 1991 55

Καμάρι: κοιν. Επισκοπής. Κάτοικοι:1940-1951 δεν αναφέρονται, 1961 204, 1971 259, 1981 540, 1991 849





Εξω Γωνιά : κοιν. Εξω Γωνιάς. Κάτοικοι: 1940 438, 1951 386, 1961 249, 1971 139, 1981 114, 1991 221





Ημεροβίγλι : κοιν. Ημεροβιγλίου. Κάτοικοι: 1940 486, 1951 406, 1961 352, 1971 236, 1981 341, 1991 409.





Καρτεράδος: κοιν. Καρτεράδου. Κάτοικοι: 1940 589, 1951 625, 1961 629, 1971 568, 1981 574, 1991 687.





Μεγαλοχώρι: κοιν. Μεγαλοχωρίου. Κάτοικοι: 1940 451, 1951 439, 1961 401, 1971 307, 1981 261, 1991 335.





Μεσαριά: κοιν. Μεσαριάς. Κάτοικοι: 1940 681, 1951 594, 1961 709, 1971 362, 1981 409, 1991 735

Μονόλιθος: κοιν. Μεσαριάς. Κάτοικοι: 1940 δεν αναφέρονται, 1951 33, 1961 δεν αναφέρεται, 1971 5, 1981 58, 1991 247





Πύργος : κοιν. Πύργου Καλλίστης. Κάτοικοι: 1940 851, 1951 815, 1961 605, 1971 420, 1981 420, 1991 582.





Οία : κοιν. Οίας. Κάτοικοι: 1940 652, 1951 449, 1961 399, 1971 296, 1981 360, 1991 439.

Φοινικιά : κοιν. Οίας. Κάτοικοι: 1940 452, 1951 339, 1961 212, 1971 103, 1981 51, 1991 106.

Θόλος : κοιν. Οίας. Κάτοικοι: 1940 41, 1951 40, 1961 38, 1971 34, 1981 20, 1991 35

Παράδεισος Μπαξέδων : κοιν. Οίας. Κάτοικοι: 1940-1971 δεν αναφέρονται, 1981 4, 1991 8

Περίβολας : κοιν. Οίας. Κάτοικοι 1940 193, 1951 147 έκτοτε δεν αναφέρονται





Θηρασία : (προ του 1940 Μανωλάς) εδρα της κοιν. Θηρασίας. Κάτοικοι: 1940 362, 1951 302, 1961 266, 1971 168, 1981 152, 1991 142

Ποταμός:κοιν. Θηρασίας. Κάτοικοι: 1940 125, 1951 127, 1961 98, 1971 112, 1981 93, 1991 83

Αγριλιά:κοιν. Θηρασίας. Κάτοικοι: 1940 90, 1951 70, 1961 35, 1971 11, 1981-1991 δεν αναφέρονται
 
 
 
 
δια την επιμέλεια : Ε.Μ.Λ ( σ ευχαριστώ)

Καλά νέα από το Ακρωτήρι

Με γοργούς ρυθμούς προχωρά η αποκατάσταση του στεγάστρου του αρχαιολογικού χώρου Ακρωτηρίου Σαντορίνης. Ο αρχιτέκτονας του έργου και σύμβουλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας κ. Νίκος Φιντικάκης δήλωσε στο «Παρατηρητήριο» ότι ήδη έχει επιτευχθεί το 70% της αποκατάστασης του στεγάστρου, συμπεριλαμβανομένου και του τμήματος που είχε καταπέσει και ότι σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της εργολήπτριας κοινοπραξίας αναμένεται μέχρι της 31/12/2010 να έχει γίνει η πλήρης αποκατάσταση του στεγάστρου και να ολοκληρωθεί το έργο στο σύνολό του τον Μάιο του 2011.
 
http://www.paratiritirio.travel/

Φθινοπωρινά weekends!

Εχθρος του το τσιμέντο και η ανεξέλεγκτη δόμηση που χρόνο με το χρόνο δαγκώνουν και από ένα κομμάτι της ψυχής του. Την αρχή έκανε η Μινωική έκρηξη του ηφαιστείου ¨θρυμματίζοντας¨ το νησί σε μικρότερα μέρη και εξαφανίζοντας κάθε ίχνος ζωής. Οι κάτοικοι της Σαντορίνης ανασυντάχθηκαν και διέπρεψαν στο εμπόριο και στην καλλιέργεια της θηραϊκής γης. Πολλοί προέβλεψαν ότι το κύμα μετανάστευσης προς την αναπτυσσόμενη Σύρο θα τον εξαφάνιζε για πάντα. Πάλι όμως δεν υπολόγισαν στη μοναδικότητα του. Τη δεκαετία του 1960 καταφθάνουν οι πρώτοι τουρίστες, οι οποίοι λειτουργούν όπως το κάρβουνο στην ατμομηχανή. Ο σαντορινιός αμπελώνας, ο οποίος είχε επιβιώσει ως τότε, μαγεύει τους περαστικούς και η φήμη του ταξιδεύει στα πιο απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη.




Σήμερα στη Σαντορίνη καλλιεργούνται κάτι λιγότερα από 15 χιλιάδες στρέμματα γηγενών ποικιλιών. Οι περισσότεροι γνωρίζουν το ασύρτικο και το αθήρι, αγνοώντας το αηδάνι, το μαυροτράγανο, τη μαντηλαρία και άλλες 30 και βάλε ονομασίες. Η στρεμματική απόδοση δε ξεπερνά τα 350 κιλά (η φυσιολογική κυμαίνεται στα 800-1000 κιλά) και η συνολική παραγωγή κρασιού φτάνει τους 3200 τόνους ετησίως. Όχι και άσχημα για έναν αμπελώνα 3500 χρόνων.



Δυστυχώς όμως κάθε καινούριο ξενοδοχείο, κάθε νέα βίλα, κάθε εστιατόριο μειώνει αντίστοιχα τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Αν η ανοικοδόμηση συνεχιστεί με τους σημερινούς ρυθμούς, σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχουν κρασιά Σαντορίνης. Τα 11 οινοποιεία του νησιού θα σφραγίσουν τα άδεια κελάρια τους. Το vinsanto, ύστερα από αιώνες περιπλανήσεων, θα πάψει να ταξιδεύει στις θάλασσες του κόσμου. Το ασύρτικο θα σβήσει στο χρόνο, όπως για χιλιετίες ¨έσβηνε¨ τη δίψα των ιδιοκτητών του. Οι πασίγνωστες κουλούρες, μια πανάρχαια τεχνική κλαδέματος, θα χαθούν μια και καλή.



Ακόμα κι έτσι ωστόσο, ο οινοτουρισμός ανθεί στη Σαντορίνη - και είναι ίσως μια λύση "ελιγμού" για να σωθούν τα εξαίσια αμπέλια της. Όσο κι αν δεν το πιστεύεις, καράβια ολόκληρα "παρκάρουν" στα Φηρά, με τουρίστες που έχουν σα στόχο να έρθουν σε επαφή με τα μοναδικά κρασιά του νησιού. Αν ο οινοτουρισμός, που ανθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, οργανωθεί σωστά κι εδώ, τότε θα έχουμε ένα ακόμα λόγο να είμαστε υπερήφανοι για το ελληνικό μας δαιμόνιο. Τα περισσότερα από τα νησιά του Αιγαίου μπορουν να ωφεληθούν από τον οινοτουρισμό, μετατρέποντας τα οινοποιεία τους σε "τουριστικές ατραξιόν" - προς όφελος όλων. Και η Σαντορίνη σίγουρα.



Στα πλαίσια αυτά, μια ενδιαφέρουσα και γευστινογνωστική πρωτοβουλία, με στόχο την προώθηση των Σαντορινιών Προϊόντων και της Σαντορινιάς κουζίνας στους Σαντορινιούς, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο έχει αναλάβει η εταιρεία Santorini Events, με τη διοργάνωση μιας σειράς εκδηλώσεων, με τίτλο "Οι Πολιτείες της Θάλασσας", που ξεκινά στις 24 Σεπτεμβρίου. Στο πλαίσιο της φετινής διοργάνωσης έχουν κληθεί να συμμετάσχουν εστιάτορες της Σαντορίνης, μάγειροι από την Ελλάδα, ντόπιες μαγείρισσες, Έλληνες και ξένοι- δημοσιογράφοι από τον χώρο της γευσιγνωσίας και του κρασιού.

Για την τρίτη βραδιά στις 26 Σεπτεμβρίου προγραμματίζεται παρουσίαση όλων των κρασιών της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων, τα οποία οι παρευρισκόμενοι θα έχουν την δυνατότητα να δοκιμάσουν στο πλαίσιο μιας μίνι – γιορτής κρασιού.



Μέχρι τότε, σού δίνουμε τις χρήσιμες διευθύνσεις που θα χρειαστείς αν θέλεις να δοκιμάσεις τη γεύση των κρασιών της Σαντορίνης από κοντά, συνδυάζοντας βόλτα στο νησί με επισκέψεις στα φημισμένα οινοποιεία της:

Οινοποιεία Σαντορίνης:


Μπουτάρης: καθημερινά 10.00-18.00

www.boutari.gr

τηλ. 22860 81011



Κτήμα Σιγάλα: καθημερινά 10.00-19.00 και ΣΚ 11.00-19.00

www.sigalas-wine.com

τηλ. 22860 71644



Γαβαλάς: καθημερινά 10.00-20.00

τηλ. 22860 82552



Χατζηδάκης: επισκέψιμο κατόπιν ραντεβού

www.hatzidakiswines.gr

τηλ. 22860 32552



Γαία Οινοποιητική: επισκέψιμο κατόπιν ραντεβού

gaia-wines.gr

τηλ. 6945777814



Κτήμα Αργυρού: επισκέψιμο κατόπιν ραντεβού

www.estate-argyros.com

τηλ. 22860 31489



Κάναβα Ρούσσος: καθημερινά 11.00-19.00

www.canavaroussos.gr

τηλ. 22860 31349



Κουτσογιαννόπουλος (μουσείο Οίνου): καθημερινά 10.00-20.00

www.volcanwines.gr

τηλ. 22860 31322



Αντωνίου: επισκέψιμο κατόπιν ραντεβού

τηλ. 22860 23557



Σαν...τωρινή: Επισκέψιμο κατόπιν ραντεβού

τηλ. 22860 33395



Santowines (Ένωση): καθημερινά 10.00-21.00

www.santowines.gr

τηλ. 22860 28058

http://www.menslounge.gr/travel/proorismoi/f8inoporina_weekends_oinotourismos_sti_santorini.html

Θηραϊκός Σεπτέμβρης δεόντως χαλαρωτικός

Επισκεπτόμαστε την ωραία Σαντορίνη την καλύτερη εποχή της, το Σεπτέμβριο. Οταν έχουν υποχωρήσει οι εντατικοί ρυθμοί του καλοκαιριού και, πιο χαλαρή πια, υποδέχεται τους τελευταίους επισκέπτες της σεζόν

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΣΣΑΛΟΥ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΡΑΒΑΛΟΥ, ΕΦΗ ΠΑΡΟΥΤΣΑ







Η Καλντέρα και η Οία έχουν κάτι εξωπραγματικό, ειδικά με καταιγίδα. Το τέλος μιας καταιγίδας από την άκρη της Οίας έχει κάτι από Αποκάλυψη - και δεν κάνω πλάκα». Δεν μου είχε περάσει ποτέ απ' το νου αυτή η εικόνα της Σαντορίνης που περιγράφει στο μέιλ του ένας φίλος. Και προσπαθώ να τη φανταστώ, ενώ βρίσκομαι στο Ημεροβίγλι, σ' ένα ήσυχο καφέ με ωραία θέα. Βλέπω τη νύχτα να απλώνεται από την ανατολή ώς τη δύση, μέχρι που σκοτεινιάζει τελείως. Απέναντι η Θηρασιά και στο βάθος ίσα που διακρίνω τη Σίκινο και τη Φολέγανδρο. Η θάλασσα λάδι και στον ουρανό ο Αποσπερίτης. «Αυτή είναι η δική μου εικόνα από τη σημερινή βόλτα», στέλνω πίσω στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.



Εχω φτάσει στο νησί λίγες μόνον ώρες κι ακόμη επικρατεί μια μικρή σύγχυση μέσα μου. Είναι ίσως εξαιτίας της «διπλής προσωπικότητας» που δείχνει να έχει η Σαντορίνη. Απ' τη μια πανύψηλα, κατακόρυφα σκουρόχρωμα βράχια, σ' ένα παιχνίδι του ηφαιστειακού κόκκινου και μαύρου, με κατάλευκα σπίτια, εστιατόρια, καφέ και ξενοδοχεία (κυρίως τα τελευταία) να πασπαλίζουν σαν το χιόνι την κορυφογραμμή της περίφημης δυτικής πλευράς. Και απ' την άλλη, μόλις ανέβεις με το αυτοκίνητο τον φιδίσιο δρόμο που σε απομακρύνει από τον Αθηνιό, το λιμάνι, για να συναντήσεις το κεντρικό οδικό δίκτυο του νησιού, η εικόνα αλλάζει καθολικά. Εδώ δεσπόζουν οι πανάρχαιοι θηραϊκοί αμπελώνες, που αυτές τις μέρες βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο του τρύγου, και γεμίζουν το τοπίο όσο πιάνει το μάτι - και όσο δεν διακόπτεται από την εντατική οικιστική ανάπτυξη των πολλών τελευταίων χρόνων. Αμπελώνες χαμηλοί, που ευδοκιμούν πάνω σε ξηρό και άνυδρο έδαφος - όπως και τα υπόλοιπα καλοκαιρινά, κυρίως, λαχανικά που βγάζει το νησί, τα ντοματίνια, τα κολοκύθια, οι μελιτζάνες· γινωμένα με την αλμύρα της θάλασσας και την υγρασία της νύχτας.



ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ





Ο Μιχάλης, με καταγωγή από τον Εμπορειό της Κάτω Μεριάς, είχε να έρθει στη Σαντορίνη περισσότερα από τριάντα χρόνια. Τότε, μεταξύ εφηβείας και νεότητας, παραθέριζε παρέα με τα ξαδέλφια του και πλήθος ντόπιων φίλων (νυν εστιάτορες και ξενοδόχους) στο επίνειο του Εμπορειού, την Περίσσα, με την εκκλησία του Σταυρού και μια - δυο ταβέρνες. Λίγα μηχανάκια στην παρέα, που τα γέμιζαν βενζίνη από το μοναδικό πρατήριο του νησιού στα Φηρά (όταν φυσικά είχε καύσιμα), και για τη βραδινή τους έξοδο, προορισμός ένας: η ντίσκο στο γειτονικό -αλλά δύσκολα προσβάσιμο, πίσω από τον πανύψηλο βράχο- Καμάρι, που άκουγε στο ευφυές Yellow Donkey. Κίτρινος γάιδαρος, δηλαδή!



Σήμερα, ο Μιχάλης κόντεψε να μη γνωρίσει την Περίσσα. Μόνο η εκκλησία έχει παραμένει... πιστά στη θέση της. Ακόμη και τα κελιά της τελευταίας, όπου τη δεκαετία του '60 έμεναν οι ελάχιστοι παραθεριστές του νησιού, έχουν γίνει καταστήματα. Περίσσα και Περίβολος, ένας μεγάλος οικισμός πια, γεμάτος εστιατόρια, καφέ, μπιτς μπαρ, ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, όλα τους παράλληλα με την απέραντη μαύρη -απ' το χρώμα της αμμουδιάς- παραλία. Ωραία θάλασσα -ίσως και λίγο πιο ζεστή τώρα το Σεπτέμβριο, και πλήθος επιλογών για διαμονή, εστίαση και διασκέδαση για όλα τα βαλάντια. Σε αυτή την πλευρά της Σαντορίνης, άλλωστε, δεν πληρώνεις τη μοναδικότητα του τοπίου της Καλντέρας και οπωσδήποτε μετά το πέρας του Αυγούστου μπορείς να βρεις και καλές τιμές και ίσως και λίγο πιο θερμή φιλοξενία - λιγότερο το τρέξιμο των εργαζόμενων γαρ, όπως αυτή που τύχαμε εμείς απ' τη γλυκύτατη Μαρία, στο μικρό ξενοδοχείο «Σμαράγδι» στον Περίβολο.



ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ



Φιλόξενοι είναι γενικώς οι Σαντορινιοί, ίσως όμως λίγο μπερδεμένοι. Τόση ανάπτυξη σε έναν τόπο που πριν από λίγες μόνο δεκαετίες δεν μπορούσε να κρατήσει τον κόσμο του είναι κάπως δύσκολο να τη διαχειριστείς. Κι όμως, και καλές προσπάθειες γίνονται, αλλά και αν τύχει και βρεθείς σε παρέα με ντόπιους, και ειδικά με μεγαλύτερους σε ηλικία, θα γνωρίσεις για λίγο τη Σαντορίνη πίσω από το σύγχρονο τουριστικό της προσωπείο. Θα δεις ότι σχεδόν όλη η παλιά φουρνιά έχει από ένα παρατσούκλι, που κάπου έχει την αιτία του, θα γνωρίσεις Κατωμερίτες που δεν έχουν δει το ηλιοβασίλεμα της Απάνω Μεριάς -δηλαδή, το πιο διάσημο ηλιοβασίλεμα του πλανήτη(!)- και Απανωμερίτες που θυμούνται το Αμμούδι με πρόσβαση μονάχα από τη θάλασσα ή από τα διακόσια τόσα σκαλοπάτια, που καλό είναι ακόμα και σήμερα να κατέβεις αν είσαι στην Οία, αλλά να μην επιχειρήσεις να επιστρέψεις με τον ίδιο τρόπο - εκτός και αν το κάνεις πάνω σε γαϊδουράκι. Εδώ και κάμποσα χρόνια, πάντως, το γραφικό Αμμούδι με τις διάσημες ψαροταβέρνες συνδέεται με το υπόλοιπο νησί με δρόμο κανονικό, αμαξωτό.



ΘΕΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ





Είναι ο δρόμος που βγάζει ξανά στην Οία, τον ωραιότερο -και μάλιστα διατηρητέο- οικισμό του νησιού, με τα υπόσκαφα σπίτια των αλλοτινών πληρωμάτων των καραβιών, σκαμμένα μέσα στα ηφαιστειακά πετρώματα, τα καπετανόσπιτα των πλοιοκτητών και τις δεκάδες μικρές και μεγάλες εκκλησίες. Πολύ περιποιημένη αυτή η γωνιά της Σαντορίνης και εξαιρετικά δημοφιλής, με εκατοντάδες επισκέπτες να περιφέρονται στα στενά περιποιημένα της καλντερίμια με τα κάθε λογής μαγαζάκια αριστερά και δεξιά, ειδικά κατά το απόγευμα και το σούρουπο. Εδώ, στο Κάστρο του Αγίου Νικολάου είναι που προσφέρεται στον επισκέπτη η καλύτερη οπτική επαφή προς τον κατακόκκινο ήλιο που βουτάει στη θάλασσα. Κι εδώ είναι όπου επικρατεί ο μεγαλύτερος συνωστισμός και συγχρόνως ακούγονται τα περισσότερα κλικ, χιλιάδες κλικ, από τις ψηφιακές κάμερες. Πρώτη φορά μού είναι διακριτή σε ελληνικό προορισμό η έννοια της διεθνούς αναγνωρισιμότητας. Και πρώτη φορά βλέπω μέσα σε πολύ λίγη ώρα τόσο πολλές νύφες. Η Οία, άλλωστε, είναι ο κατεξοχήν προορισμός για ζευγάρια, κυρίως από την Κίνα, αλλά και απ' όλο τον κόσμο πια, για να παντρευτούν (ω, ναι!) και να φωτογραφηθούν.



Κι όχι άδικα. Από την Οία στο Ημεροβίγλι (ωραία αυτή η διαδρομή, σημειώστε το) κι από εκεί στο Φηροστεφάνι, ένα πια με τα Φηρά, την πρωτεύουσα, η Καλντέρα της Σαντορίνης, σ' αρέσει δεν σ' αρέσει ο τρόπος που έχει «μεγαλώσει» το υπόλοιπο νησί, χαλαρώνει το βλέμμα, ευφραίνει την καρδιά. Σαν το γλυκόπιοτο Vinsanto που παράγει! Σαν αυτό που απολαμβάνουμε ξανά και ξανά σ' ένα καφέ στο Ημεροβίγλι - ομολογουμένως, ο πιο ήσυχος οικισμός από τους τρεις - τέσσερις της Καλντέρας, απ' τα γραφικά αλλά πολύβουα Φηρά κι απ' τη διάσημη Οία.



Εχει πια νυχτώσει και η δροσιά είναι αρκετή. Ο κ. Δημήτρης, ο Μακεδόνας και Σαντορινιός συγχρόνως ιδιοκτήτης του καφέ που έγινε στέκι μας (ένας βασικός λόγος ήταν ότι εδώ η τιμή του καφέ ήταν στα 3 - 4 ευρώ και όχι στα 6 και 7 που δώσαμε αλλού), απαριθμεί τα τρία ατού του Ημεροβιγλίου: η θέα, η ησυχία και η δροσιά. Βρισκόμαστε, άλλωστε, στο πιο ψηλό σημείο της Καλντέρας, στα 340 μ. από τη θάλασσα. Ακόμα και ο πανύψηλος, αν τον προσέξεις όταν έρχεσαι ή φεύγεις με το πλοίο, Σκάρος, ο βράχος που ορθώνεται ακριβώς από κάτω, μοιάζει μικρός. Και δεν είναι. Τον Σκάρο θα τον επισκεφτείς, μας λέει ο κ. Δημήτρης, αν αγαπάς την πεζοπορία και αντέχεις τις ανηφόρες και τα σκαλοπάτια (το σημειώνω), αλλά και στις 26 Δεκεμβρίου, οπότε γιορτάζει η Παναγία η Θεοσκέπαστη και γίνεται γλέντι μεταξύ των ντόπιων με κρέας και πατάτες και μεθυστικό νυχτέρι (το σημειώνω κι αυτό - πού ξέρεις;).





Και λέμε κι άλλα. Μιλάμε για το ηφαίστειο στην επισκέψιμη για μπάνιο και περιήγηση Νέα Καμένη απέναντι. Για την έκρηξη της μινωικής εποχής. Για τη νήσο Στρογγύλη, που τότε έπαψε να είναι Στρογγυλή και μέσα στα χρόνια άλλαξε πολλά ονόματα, μεταξύ αυτών και Καλλίστη, για να φτάσει να τη λένε τελικά Σαντορίνη· απ' την εκκλησία της Αγίας Ειρήνης - Σάντα Ειρήνη, όπου οι Φράγκοι σταυροφόροι στέκονταν για ανεφοδιασμό. Αλλοι λένε ότι το εκκλησάκι αυτό βρισκόταν στον Αθηνιό, το σημερινό λιμάνι του νησιού, και άλλοι στη μικροσκοπική νήσο Θηρασιά στα βορειοδυτικά (στην οποία σημειωτέον περνάμε εύκολα και γρήγορα από το Αμμούδι), ενώ σήμερα θεωρείται πιθανότερο να πρόκειται για την παλαιοχριστιανική τρίκλιτη βασιλική της Αγίας Ειρήνης που βρισκόταν στην Περίσσα, τα ερείπια της οποίας ανακαλύφθηκαν μόλις πριν από δύο δεκαετίες. Κι έπειτα μιλάμε για τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου στο νοτιοανατολικό άκρο της Σαντορίνης· από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς τόπους της χώρας, ο οποίος όμως μέχρι και φέτος είναι κλειστός λόγω κάποιων εργασιών που γίνονται τα τελευταία χρόνια. Μια επίσκεψη παρ' όλα αυτά επιβάλλεται στην περιοχή, έστω για να κρυφοκοιτάξουμε πίσω από τις κλειστές θύρες του χώρου (και να σημειώσουμε ότι πρέπει να έρθουμε ξανά), αλλά και για να πάρουμε στη συνέχεια το δρόμο ή, πιο σωστά, το μονοπάτι για τη μοναδική κόκκινη παραλία. Τώρα, μέσα στο Σεπτέμβρη, δεν είναι σίγουρο ότι θα κολυμπήσουμε, είναι απολύτως βέβαιο όμως ότι θα τη φωτογραφίσουμε, όπως θα κάνουμε και στη συνέχεια φτάνοντας ώς τον Φάρο. Δεν σταματάει η μηχανή να δουλεύει σ' αυτό το νησί. Σ' αυτή την πλευρά του νησιού, που θες δεν θες σε μαγεύει.



Τελευταία βραδιά στο Ημεροβίγλι. Η νύχτα απλώνεται από την ανατολή ώς τη δύση, μέχρι που σκοτεινιάζει τελείως. Απέναντι η Θηρασιά και στο βάθος δύο σκιές, η Σίκινος και η Φολέγανδρος. Η θάλασσα λάδι και στον ουρανό ο Αποσπερίτης. Περιμένω την καταιγίδα.
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_1_14/09/2010_355121

Περιφορά της εικόνας της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Ακρωτήρι Σαντορίνης (2010)

Τώρα πάλι εγώ φταίω εε??

Μια πολύ μικρή βόλτα στο Ημεροβίγλι..... μου έβγαλε λαυράκι.......
Η φωτογραφία στην Καλντέρα αλλά και οι άλλες σε μια φυσική σπηλιά  είναι ΑΤΟΠΗΜΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ.....φταίμε εμείς!!!!!!! όλοι

για τις άλλες φωτογραφίες απλά σας αφήνω αν το σχολιάσετε εσεις!!