Νεομάρτυς Λουκάς - Ένας άγιος που πέρασε από τη Σαντορίνη

Ο άγιος καταγόταν από την Ανδριανούπολη. Έξι χρονών έμεινε ορφανός από πατέρα. Η μητέρα του, λόγω της μεγάλης φτώχειας, τον έδωσε σ’ ένα γνωστό της έμπορο, για να εργάζεται κοντά του και σιγά σιγά να μπορέσει, μεγαλώνοντας, να ζήσει μόνος του. Ο έμπορος αυτός πήρε μαζί του τον μικρό Λουκά αρχικά στη Ρωσία και ύστερα στην Κωνσταντινούπολη όπου είχε και κατάστημα.

Μια μέρα βγήκε έξω ο Λουκάς και έτυχε να μαλώσει μ’ ένα τουρκόπουλο και το έδειρε. Οι Τούρκοι που ήσαν παρόντες , μόλις είδαν το περιστατικό ώρμησαν σα θηρία ανήμερα και άρπαξαν τον Λουκά και ήσαν έτοιμοι να τον ξεσκίσουν από την οργή τους. Ο Λουκάς, παιδί δεκατριών ετών, φοβήθηκε πολύ και φώναξε : Αφήστε με και τουρκεύω. Αμέσως ηρέμησαν. Την ίδια στιγμή ένας ονομαστός Τούρκος τον πήρε και με μεγάλη χαρά τον πήγε στο σπίτι του. Εκεί τον πρόσταξε να αρνηθεί τον Χριστό και να αποδεχθεί τη δική του αντίχριστη θρησκεία.

Όταν ησύχασε το παιδί , συνειδητοποίησε το μεγάλο κακό που έπαθε και αμέσως μετανόησε. Έτσι ενώ ο αγάς του έδειχνε εύνοια και του έταζε διάφορα , ο άγιος , αν και μικρό παιδί, δεν εξαπατήθηκε αλλά ένιωσε περιφρόνηση για όλα αυτά. Δεν μπορούσε όμως να φύγει από εκείνο το σπίτι.

Κατάφερε να στείλει μήνυμα στο αφεντικό του μήπως και μπορέσει να τον γλυτώσει, πριν του κάνουν την περιτομή. Το αφεντικό του πρόθυμα έτρεξε στον πρέσβη της Ρωσίας και θερμά τον παρεκάλεσε να λυτρώσει την ψυχή που κινδύνευε. Εκείνος έστειλε αμέσως άνθρωπο δικό του να ζητήσει το παιδί. Ο αγάς του απάντησε όμως πως δεν μπορούσε να το δώσει διότι μόνο του πήγε, δεν το πίεσε καθόλου για να γίνει τούρκος . Έτσι ο απεσταλμένος έφυγε χωρίς αποτέλεσμα.

Ο αγάς τότε επειδή φοβήθηκε μήπως ξαναζητήσουν το παιδί, το έδεσε και του έκανε περιτομή δια της βίας.

Λίγες μέρες μετά ο Λουκάς κατάφερε να φύγει από το σπίτι του αγά και πέρασε στον Γαλατά. Εκεί οι Χριστιανοί του έδωσαν χριστιανικά ρούχα και τον έβαλαν σε ένα καράβι για τη Σμύρνη. Από τη Σμύρνηπήγε στη Θήρα. Εκεί συνέβη να αρρωστήσει και πόνεσαν τα μάτια του. Αυτό τον ανάγκασε να πάει σε ένα πνευματικό και να φανερώσει όσα είχαν γίνει. Ο πνευματικός τον παρηγόρησε πρώτα , κατόπιν τον συμβούλευσε ότι συμφέρον είναι να φύγει από τους τόπους που είναι Τούρκοι και να πάει στο Άγιο Όρος, να επιμεληθεί τη σωτηρία του. Τον άκουσε και έφυγε για το Άγιο Όρος.

Αρχικά επισκέφτηκε την Ι. Μονή Μεγίστης Λαύρας , όπου υπηρέτησε μερικό καιρό στο αρχονταρίκι. Κατόπιν πήγε στη Μονή Ιβήρων, όπου εξομολογήθηκε στον ηγούμενο την κατάστασή του και εκείνος τον έστειλε στη Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου ,όπου και έκανε τον κανόνα της διόρθωσης, υπακούοντας στον πνευματικό, και επανεντάχθηκε στην Εκκλησία κατά την τάξη της. Ακολούθως στη Μονή Σταυρονικήτα έλαβε ρασοευχή. Επισκέφθηκε πολλές μονές στο Άγιο Όρος αλλά ο εχθρός της σωτηρίας των ανθρώπων δεν του επέτρεπε να αναπαυθεί κάπου και αναγκαζόταν να φεύγει. Βγήκε από το Άγιο Όρος για ένα διάστημα αλλά και έξω ο πειρασμός δεν τον άφηνε να ηρεμήσει πουθενά και επανήλθε. Τελικά στη Σκήτη της Αγίας Άννης τον δέχτηκε με πολλή αγάπη ένας παπα Βησσαρίωνας, στον οποίο αποκάλυψε την πτώση του αλλά και τον αγώνα του και την επιθυμία του για ομολογία . Ο γέροντας αρχικά προσπάθησε να τον αποτρέψει, παρουσιάζοντάς του τα βασανιστήρια και τον θάνατο ενώ παράλληλα του υπέδειξε τη σωτηρία μέσα από το δρόμο της μοναχικής ζωής. Επειδή όμως ο άγιος επέμενε , τον έστειλε σ’ ένα πνευματικό της Σκήτης , τον πατέρα Ανανία , στον οποίο εξέθεσε τον πόθο του για μαρτύριο. Ο πνευματικός αρχικά τον επήνεσε για τη διάθεσή του για ομολογία, παράλληλα όμως του έδειξε και τις δυσκολίες. Ο άγιος επέμενε πως με τη χάρη του Χριστού θα κατορθώσει να τα υπομείνει. Τότε ο πνευματικός του είπε πως πρέπει να προετοιμασθεί πνευματικά και να δοκιμαστεί για ένα χρονικό διάστημα με έντονο πνευματικό αγώνα με τη συμφωνία και τη συμπαράσταση του γέροντα Βησσαρίωνα.

Αφού προετοιμάστηκε με αυστηρή νηστεία, λίγο ψωμί και νερό , μια φορά την ημέρα, μετάνοιες, αδιάλειπτη προσευχή και άλλες δοκιμασίες , εκάρη μοναχός και ξεκίνησαν μαζί με τον γέροντα Βησσαρίωνα, με την ευχή του πνευματικού.

Ύστερα από πολλούς σταθμούς κατέληξαν στη Μυτιλήνη στο χωριό Πάμφιλα. Εκεί ο άγιος προετοιμάστηκε, με συνεχή εξαγόρευση των λογισμών στο γέροντά του, με το μυστήριο του Ευχελαίου και της Θείας Ευχαριστίας , με τη συμπαράσταση του εφημερίου του χωριού Παρθενίου, με τις παρακλήσεις που τελούσαν και τη συνεχή και έντονη προσευχή όλων.

Έπειτα, αφού ο παπα Παρθένιος του φόρεσε κατάσαρκα το καλογερικό παραμάντι , μετά αγιοταφίτικο σάβανο και από πάνω κοσμικά ρούχα , τον σταύρωσε με λάδι από τον Πανάγιο Τάφο και του έδεσε μέσα στα μαλλιά ένα κομματάκι από το ματωμένο πουκάμισο του νεομάρτυρος της Μυτιλήνης Θεοδώρου, ο άγιος ξεκίνησε για την πόλη και εμφανίστηκε στον δικαστή.

Εγώ, του λέει, όταν ήμουν μικρό παιδί, δεκατριών ετών , ξεγελάστηκα από εσάς και ήρθα στη θρησκεία σας, μη μπορώντας να ξεχωρίσω την αλήθεια από το ψέμα. Έμεινα στη θρησκεία σας λίγο καιρό αλλά ,όταν ενηλικιώθηκα , κατάλαβα ότι η θρησκεία σας είναι ψεύτικη και αυτός που τον λέτε για προφήτη είναι απατεώνας και παραμυθάς και σας εξαπάτησε όλους σας και τον πιστέψατε. Αφού λοιπόν έμαθα πως η θρησκεία σας είναι σκοτάδι , την αρνούμαι μπροστά σας και ομολογώ τη χριστιανική πίστη μου, που είναι το αληθινό φως. Πιστεύω και προσκυνώ τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, Θεό αληθινό.

Ο δικαστής τον ρώτησε διάφορα και αρχικά με ηρεμία του είπε , σε λυπούμαι , παιδί μου, διότι , αν δεν με ακούσεις, έχεις να υποστείς πολλά βασανιστήρια, που δεν τ’ άκουσες ποτέ.

Ο άγιος του απάντησε με πολύ θάρρος, τα σκέφτηκα όλα αυτά τα βάσανα , ό,τι έχετε να μου κάνετε , κάντε το μια ώρα αρχύτερα , μην αργοπορείτε. Χριστιανός είμαι, την πίστη μου δεν την αρνούμαι, τον Χριστό μου προσκυνώ, τον Χριστό μου ποθώ, Χριστιανός θέλω να πεθάνω.

Άρχισαν τότε οι παρόντες Τούρκοι να του τάζουν διάφορα οφέλη από τη μια και από την άλλη να τον φοβερίζουν. Ο δικαστής τον έστειλε στο ναζίρη, τον έφορο των βακουφίων .Στο δρόμο συνάντησαν τον μητροπολίτη τυχαία και ο άγιος του ζήτησε να κάνει δέηση. Πράγματι ο μητροπολίτης έστειλε γράμματα σε όλα τα χωριά να κάνουν παρακλήσεις για χάρη του μάρτυρος. Έτσι σ’ όλο το νησί γινόταν προσευχή για την ενίσχυση του αγίου μάρτυρος.

Ο ναζίρης άρχισε τις κολακείες και τα ταξίματα, μάταια όμως. Στο μεταξύ μαζεύτηκαν οι αγάδες του νησιού για να διαβαστεί ένα φιρμάνι του σουλτάνου. Έφεραν και τον μάρτυρα να τον εξετάσουν και τότε ο άγιος όχι μόνο δεν δέχτηκε τις προτάσεις για εξώμοση αλλά, με την θεία φώτιση ,έκανε μια θαυμαστή ομολογία πίστεως .

Τον έκλεισαν στη φυλακή, στο τιμωρητικό ξύλο. Ο μητροπολίτης και οι δημογέροντες προσπάθησαν να στείλουν άνθρωπο στη φυλακή να του συμπαρίσταται και να του φέρνει τη Θεία Κοινωνία.

Την Κυριακή 23 Μαρτίου τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον οδήγησαν στο ναζίρη, ο οποίος του έκανε την τελευταία πρόταση για επιστροφή στο ισλάμ. Μετά την αρνητική του απάντηση ο άγιος οδηγήθηκε για απαγχονισμό στην αγορά των Ρωμιών, χαίρων και προσευχόμενος σα να πήγαινε σε γάμο. Ήταν δεκαεννέα ετών .

Το τίμιο λείψανό του έμεινε κρεμασμένο τρεις μέρες , φαινόταν δε σα να κοιμάται. Το θαυμαστότερο είναι πως ανέδιδε μια άρρητη ευωδία ,την οποία αισθάνονταν όλοι όσοι περνούσαν από εκεί, αν και δεν μπορούσαν να σταθούν για πολύ, διότι απαγορευόταν με ποινή θανάτου.

Μετά τις τρεις ημέρες κατέβασαν το άγιο λείψανο , το έβαλαν σε μια βάρκα και αφού του έδεσαν μια πέτρα το έριξαν στη θάλασσα. Το μαρτυρικό σώμα όμως δεν βυθίστηκε, μόνο έσερνε τη βάρκα σαν πτερό. Ακολούθησε φοβερή θαλασσοταραχή με αποτέλεσμα το καΐκι να συντριβεί στους βράχους και μόλις γλύτωσαν οι άνθρωποι.

Οι Χριστιανοί και ιδιαιτέρως ο γέροντάς του στεναχωρήθηκαν πολύ διότι δεν μπόρεσαν να ενταφιάσουν τον άγιο. Τη νύχτα όμως παρουσιάστηκε ο άγιος στον ύπνο του παπα Βησσαρίωνα και του είπε, μη λυπάσαι, πάτερ, έξω από τη θάλασσα είμαι. Πράγματι η θάλασσα το είχε βγάλει έξω και κάποιοι Χριστιανοί το ενταφίασαν κρυφά.

Μεγάλα θαύματα και θεραπείες ακολούθησαν, με την πρεσβεία του αγίου νεομάρτυρος Λουκά. Μαρτύρησε στη Μυτιλήνη στις 23 Μαρτίου 1802


Πηγή: Vatopaidi.wordpress.com

Καλλιστορώντας ...μετασεισμικά: Κ. Δεκαβάλλας: ο Αρχιτέκτων της μετασεισμικής Σαντορίνης

Κ. Δεκαβάλλας

Ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας, αρχιτέκτων και καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π., από πολύ νέος ανέλαβε να διεκπεραιώσει μελέτες που δεν περιορίζονταν στις αρχιτεκτονικές του ικανότητες, αλλά επεκτείνονταν σε διοικητικές και οργανωτικές πρωτοβουλίες ιδιαίτερα σημαντικές για την εποχή τους. Η πρώτη αυτής της σημασίας σημαντική ανάθεση ήταν η ουσιαστική διεύθυνση της ομάδας των νέων αρχιτεκτόνων που εργάστηκαν για την αποκατάσταση των σεισμοπαθών στη Σαντορίνη στα τέλη της δεκαετίας του ’50 κάτω από την “προστασία” του Αχιλλέα Σπανού, αρχιτέκτονα, προϊστάμενου του Υπουργείου Δημοσίων Έργων. Εκεί στη Σαντορίνη, ο Δεκαβάλλας συντόνιζε, οργάνωνε και καθοδηγούσε με έναν ήπιο αλλά επίμονο τρόπο τους νεαρότερους -μόλις αποφοιτήσαντες από τη Σχολή- συναδέλφους, που αποτελούσαν την ομάδα μελέτης των έργων. Γνωρίζοντας τα αγαθά της συνεργασίας και με γνήσιο δημοκρατικό ήθος κατάφερε τότε να παραγάγει με την ομάδα του ένα έργο μεγάλης κλίμακας, έργο αφοσίωσης, γνώσης και αγάπης που μόνο με τα σχολικά κτήρια του ’30 και τα Ξενία του ’50 και του ’60 θα μπορούσε να συγκριθεί. Έκτοτε ως υπεύθυνος αρχιτέκτων της Εθνικής Τράπεζας κατάφερε να επιβάλει μια σειρά από αξιόλογους νέους αρχιτέκτονες και να αναδείξει την τότε Εθνική Τράπεζα σε ένα οργανισμό που προωθούσε την αρχιτεκτονική ποιότητα στον ελληνικό χώρο ξεπερνώντας κάποτε και τις επιθυμίες της μεγαλοαστικής κοινότητας της Αθήνας. Το έργο του εκτείνεται σε όλες τις κλίμακες των αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων. Με καθαρότητα και αταλάντευτη επιμονή ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας αναζήτησε μια μεσογειακή έκφραση που έχει ίσως τις καταβολές της στη θαυμάσια εκείνη τετράχρονη εμπειρία της Σαντορίνης στη δεκαετία του ’50. 


Στο βίντεο που ακολουθεί αφιέρωμα της ΕΡΤ στον Κωνσταντίνο Δεκαβάλλα. Συνομιλεί και παρεμβαίνει και ο θηραίος Σάββας Κονταράτος



Πηγή φωτογραφίας εδώ
Πηγή κειμένου εδώ

Καλλιστορώντας...μαγειρικά: Τα "μπαντέμια" της Οίας

      Τα «μπαντέμια» είναι τα σπιτικά φοντάν που έφτιαχναν τα παλιά χρόνια  οι νοικοκυρές της Οίας. 

Επί εποχής ιστιοφόρου ναυτιλίας (19^ος αιώνας), θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα μπαντέμια ήταν «αριστοκρατικό γλυκό» καθώς συνηθιζόταν περισσότερο στα καπετανόσπιτα, στην πλούσια κοινωνική τάξη της Οίας ως γλυκό υποδοχής των μουσαφίρηδων. Ήταν δηλαδή το πρώτο γλυκό, το πρώτο κέρασμα προς το μουσαφίρη ή τον καλεσμένο στις δεξιώσεις-συνεστιάσεις, για το «καλωσόρισμα» του στο σπίτι.  Κάθε οικοδέσποινα-νοικοκυρά, σύζυγος καραβοκύρη ή καπετάνιου, που σεβόταν το όνομα και την κοινωνική θέση της,  είχε στο μεγάλο μπουφέ της σάλας την κρυστάλλινη πιατέλα με τα μπαντέμια, δηλαδή τα φοντάν, για να υποδεχτεί τον επισκέπτη στο αρχοντικό της. Δείγμα αστικής κουλτούρας και συνήθειας, συνταγή επηρεασμένη από περιοχές  της Ανατολής όπου ταξίδευε ο ιστιοφόρος στόλος της Οίας (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Μαύρη Θάλασσα, Οδησσό, Ρωσία).  Εξάλλου και η ονομασία "μπαντέμια" προέρχεται από την τούρκικη λέξη «badem» (μπάντεμ) που σημαίνει αμύγδαλο, το οποίο είναι και το βασικό συστατικό της συνταγής. 

Με το πέρασμα των ετών, όλες οι νοικοκυρές της Οίας έφτιαχναν τα μπαντέμια ως το πρόχειρο πρώτο γλύκισμα για να κεραστεί ο απρόσμενος επισκέπτης πριν το επίσημο γλυκό που ήταν το γλυκό του κουταλιού.   

Δυστυχώς σήμερα είναι ελάχιστες πλέον οι νοικοκυρές της Οίας που εξακολουθούν να φτιάχνουν τα μπαντέμια, λόγω ότι στο εμπόριο κυκλοφορούν πλέον τα έτοιμα φοντάν.

Υλικά:

Δυο φλιτζάνια του τσαγιού τριμμένη φρυγανιά ή μπισκότο (σε μορφή σκόνης)

1 κιλό αμυγδαλόψιχα (τα αμύγδαλα πρέπει να είναι βρασμένα, ξεφλουδισμένα και  πολύ καλά κοπανισμένα στο γουδί ώστε να λιώσουν και να γίνουν πάστα ζύμης)

μισό κιλό ζάχαρη

μισό νεροπότηρο κονιάκ

1 πακέτο κακάο σκόνη

Εκτέλεση:

Σε ένα μπολ αναμιγνύουμε όλα τα υλικά (φρυγανιά, αμύγδαλα, ζάχαρη, κονιάκ) μαζί με το μισό κακάο και τα ανακατεύουμε ώστε να ενωθούν καλά. Αφού ομογενοποιηθούν τα πλάθουμε σε στρογγυλά μικρά μπαλάκια. Αδειάζουμε το άλλο μισό κακάο σε ένα άλλο μπολ και ένα-ένα ρίχνουμε μέσα τα φοντάν ώστε το υπόλοιπο κακάο να κολλήσει πάνω τους για επικάλυψη.

Ασύρτικα: Η Σαντορίνη και οι άλλοι Δοκιμάσαμε 29 ετικέτες Ασύρτικου και η επιλογή των 10 καλύτερων δεν ήταν εύκολη υπόθεση...

Με κίνδυνο, ίσως, να δυσαρεστήσουμε μερικούς φίλους οινοπαραγωγούς, θα επιμείνουμε ότι το Ασύρτικο είναι η ευγενέστερη γηγενής, ελληνική ποικιλία σταφυλιού και σίγουρα η πιο εμπορεύσιμη, στις διεθνείς αγορές. Τα κρασιά που δίνει διαθέτουν στην πλειονότητά τους ξεχωριστή και απολύτως αναγνωρίσιμη προσωπικότητα, με σχεδόν μοναδικό συνδυασμό χαρακτηριστικών.

Πολύ παλιά, κάποιοι υποστηρίζουν αρχαία, ποικιλία της νότιας νησιωτικής Ελλάδας βρήκε στο ηφαιστιογενές έδαφος και στο ξηροθερμικό περιβάλλον της Σαντορίνης τις ιδανικές συνθήκες για να αναδείξει τις ιδιαιτερότητές της.

Υψηλός αλκοολικός τίτλος και συγχρόνως υψηλή φυσική οξύτητα, για παράδειγμα, δεν συναντώνται συχνά στο ίδιο κρασί. Αν σε αυτά προσθέσουμε τα φίνα αρώματα, με τις κάποτε ορυκτές ή μεταλλικές νότες και το βάθος και την πολυπλοκότητα στη γεύση, εύκολα καταλαβαίνουμε γιατί το Ασύρτικο έχει τις σοβαρότερες πιθανότητες σταδιοδρομίας, σε έναν κόσμο που άρχισε να κουράζεται από τις επαναλαμβανόμενες γεύσεις των λεγόμενων «κοσμοπολίτικων» ποικιλιών.

Πέρα από τη Σαντορίνη, όμως, το Ασύρτικο έδειξε μια αξιοπρόσεκτη ικανότητα προσαρμογής σε πολλές διαφορετικές κλιματολογικές, εδαφολογικές και καλλιεργητικές συνθήκες, από τους ανεμοδαρμένους, φτωχούς αμπελώνες των Κυκλάδων μέχρι τα πλουσιότερα χώματα της Μακεδονίας, και από τις παραδοσιακές «κουλούρες», που προστατεύουν τα σταφύλια από τον δυνατό αέρα, μέχρι τα υποστυλωμένα κλήματα.

Με μικρές ή μεγαλύτερες αποκλίσεις από το αρχέτυπο, έδωσε εξαιρετικά δείγματα των δυνατοτήτων της σχεδόν σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, καθώς είτε μόνο του είτε σε συνδυασμό με άλλες ποικιλίες δημιουργεί μερικές από τις δημοφιλέστερες ετικέτες της αγοράς. Επίσης, πολύ καλές σχέσεις αναπτύσσει με το βαρέλι, χάρη στη δύναμη και στην οξύτητά του, αν και κάποιοι πιστεύουν ότι έτσι χάνεται ένα μέρος της αυθεντικής γοητείας του. Πάντως, ακόμη και όταν οινοποιείται σε ανοξείδωτη δεξαμενή, εξελίσσεται όμορφα στον χρόνο, για πέντε ή περισσότερα χρόνια, όπως τουλάχιστον μας έδειξαν οι πειραματισμοί του Πάρη Σιγάλα.

Στη δοκιμή μας, αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε Ασύρτικα από όλη την Ελλάδα, που δεν έχουν ωριμάσει σε βαρέλι, αφήνοντας τα «βαρελίσια» για το μέλλον. Από τις περίπου 35 ετικέτες που κυκλοφορούν, βρέθηκαν στο ποτήρι μας οι 29, μοιρασμένες σε δύο ομάδες. Στη μία συμπεριλάβαμε τα Ασύρτικα της Σαντορίνης και στην άλλη τα υπόλοιπα. Τα γενικά αποτελέσματα επιβεβαίωσαν τις δυνατότητες της ποικιλίας, κάνοντας την επιλογή της κορυφαίας δεκάδας μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση για μας. Να θυμίσουμε λοιπόν ότι η δεκάδα αποτελεί πάντα μια πρόταση για εξερεύνηση και όχι άκαμπτη κατάταξη!


ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΣ 2009
Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης Σαντορίνη
Παραγωγός: Κτήμα Σιγάλα

Χρώμα: Αχυροπράσινο, κρυστάλλινα λαμπερό.
Αρωμα: Τυπική, πολύπλοκη μύτη, όπου συναντιούνται φίνα εσπεριδοειδή, λευκόσαρκα φρούτα και ορυκτά.
Γεύση: Γεμάτο, πλούσιο στόμα, με κοφτερή, μεταλλική οξύτητα, που προσφέρει εξαιρετική διάρκεια. Νόστιμο τελείωμα, με λεμονάτα περάσματα και ελαφρότατες νύξεις μπαχαρικών.

ΚΤΗΜΑ ΑΡΓΥΡΟΥ 2010
ΠΟΠ Σαντορίνη
Παραγωγός: Κτήμα Αργυρού

Χρώμα: Ανοιχτοκίτρινο, λαμπερό, με ελαφρές πρασινωπές πινελιές.
Αρωμα: Διακριτικά εκφραστική αρωματική παρουσία, με πρωταγωνιστές το ξύσμα λεμονιού, το βουτυράτο αχλάδι και την τσακμακόπετρα.
Γεύση: Η λεμονάτη, δροσιστική οξύτητα συνδυάζεται με πολύ καλή δομή, δύναμη και πολυπλοκότητα. Ωραίο, μακρύ τελείωμα, σε λεμονάτο φόντο.

ΘΑΛΑΣΣΙΤΗΣ 2010
ΠΟΠ Σαντορίνη
Παραγωγός: Γαία Οινοποιητική

Χρώμα: Ανοιχτόξανθο, λαμπερό, με έντονες πράσινες αποχρώσεις.
Αρωμα: Ζωηρή σύνθεση, όπου κυριαρχεί η φρεσκάδα. Λευκά λουλούδια, λεμόνι, γκρέιπ φρουτ, ορυκτά, μαζί με μια ανεπαίσθητη φυτική νότα.
Γεύση: Μαλακό και γεμάτο στην πρώτη επαφή, αποκαλύπτει στη συνέχεια την αιχμηρή οξύτητά του, που σε συνδυασμό με την αλκοόλη δημιουργεί αίσθηση πλούτου και ισορροπίας. Επίμονο τελείωμα.

ΑΣΥΡΤΙΚΟ-ΑΘΗΡΙ 2010
ΠΟΠ Σαντορίνη
Παραγωγός: Κτήμα Σιγάλα

Χρώμα: Ξανθοπράσινο, λαμπερό, με ελαφρά παρουσία διοξειδίου.
Αρωμα: Φινετσάτη μύτη, που αρχικά κινείται σε φόντο αγριολούλουδων, ενώ ακολουθούν φλούδα λεμονιού, νεράντζι, πράσινο τσάι και ορυκτά.
Γεύση: Ευχάριστη, λεμονάτη οξύτητα, που δένει όμορφα με τη δύναμη και τη δομή του κρασιού. Ζουμερό «φρούτο» στο στόμα, μαζί με τη χαρακτηριστική «μεταλλικότητα» της Σαντορίνης. Πολύ μακρύ τελείωμα.

ΑΣΥΡΤΙΚΟ 2010
ΠΟΠ Σαντορίνη
Παραγωγός: Κτήμα Αργυρού

Χρώμα: Λαμπερό, κιτρινοπράσινο.
Αρωμα: Ευχάριστη, δροσερή μύτη, με περάσματα γιασεμιού, λιβανιού, πορτοκαλιού, κεριού, σε υπόστρωμα ορυκτών.
Γεύση: Το άφθονο φρούτο και η αλκοόλη ισορροπούν την υψηλή οξύτητα, συνθέτοντας ένα αρμονικό σύνολο, με πλούτο, βάθος και μακριά, λεμονάτη επίγευση.

SANTORINI 2010
ΠΟΠ Σαντορίνη
Παραγωγός: Μπουτάρης Οινοποιητική

Χρώμα: Λαμπερό, αχνοκίτρινο, με πράσινες ανταύγειες και ελαφρύ διοξείδιο.
Αρωμα: Ευγενική, αρωματική σύνθεση, που παραπέμπει ευθέως στην καταγωγή του. Λεμονανθοί, γκρέιπ φρουτ και φύλλα ελιάς, σε λεπτό φόντο ορυκτών.
Γεύση: Μαλακό, ήπιο άγγιγμα, ευχάριστη οξύτητα χωρίς αιχμές. Μέσης πυκνότητας, με καλό φρούτο, ελαφρώς θερμό, με ωραίο τελείωμα.

ΑΡΕΤΗ 2010
Παγγαίο Προστατευόμενη Γεωγραφική Ενδειξη
Παραγωγός: Κτήμα Βιβλία Χώρα

Χρώμα: Ξανθοπράσινο, λαμπερό.
Αρωμα: Εκφραστική μύτη, όπου εναλλάσσονται άνθη πορτοκαλιάς, λεμόνι, νεράντζι και μνήμες εξωτικών φρούτων, σε υπόβαθρο ορυκτών.
Γεύση: Πλούσιο και θερμό στην πρώτη επαφή, με αισθητή την παρουσία της αλκοόλης, που όμως αντιρροπείται ιδανικά από την οξύτητα. Στρογγυλό, με πολυπλοκότητα και «μεταλλικότητα» που θυμίζει Σαντορίνη.

PRIMA TERRA ΑΣΥΡΤΙΚΟ 2010
Τοπικός Οίνος Κοιλάδας Αταλάντης
Παραγωγός: Κτήμα Χατζημιχάλη

Χρώμα: Λαμπερό κίτρινο, με λεπτές πράσινες πινελιές.
Αρωμα: Λεπτά, αλλά ευχάριστα αρώματα που θυμίζουν φλούδα λεμονιού και πορτοκαλιού, αχλάδι και ανεπαίσθητα λιβάνι.
Γεύση: Καλοφτιαγμένο και ευκολόπιοτο, χωρίς να του λείπουν η δομή και η δύναμη, που περιμένουμε στο Ασύρτικο. Ωραίο και επίμονο, φρουτώδες τελείωμα. Πολύ καλή σχέση ποιότητας - τιμής!

ΠΥΡΓΟΣ ΙΟΥΛΙΑ ΑΣΥΡΤΙΚΟ 2010
Δράμα Προστατευόμενη Γεωγραφική Ενδειξη
Παραγωγός: Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη

Χρώμα: Αχυροπράσινο, λαμπερό.
Αρωμα: Κυριαρχούν τα αρώματα εσπεριδοειδών, με περάσματα λεμονιού, κίτρου και γκρέιπ φρουτ, ενώ διακριτικά εμφανίζονται λευκά λουλούδια, βότανα και σησάμι.
Γεύση: Καλή δομή, δύναμη και πάχος, μαζί με μια ελαφρά αλκοολική αίσθηση, χαρακτηρίζουν αυτό το κρασί, που ολοκληρώνεται με ένα μακρύ λεμονάτο και «μεταλλικό» τελείωμα.

ASSYRTIKO SUR LIE 2009
Τοπικός Οίνος Γερανείων
Παραγωγός: Κτήμα Εύχαρις

Χρώμα: Χρυσοκίτρινο, λαμπερό.
Αρωμα: Αρκετά εξελιγμένη σύνθεση, όπου αναγνωρίζονται λεμόνι γλυκό, ροδάκινο, μπριός, ώριμο μήλο και βότανα, σε ευγενικό φόντο petrol.
Γεύση: Συμπύκνωση, δύναμη και κοφτερή οξύτητα, που του δίνει έναν αέρα αυστηρότητας. Πολυπλοκότητα, βάθος και μακρύ τελείωμα με μια αίσθηση θαλασσινής αρμύρας.

ΤΑ ΤΥΠΙΚΑ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ
Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε στον χώρο σεμιναρίων της Genius in Gastronomy (geniusingastronomy.gr).
Τα δείγματα ζητήθηκαν από τους παραγωγούς και δοκιμάστηκαν όλα σε θερμοκρασία 12°C.
Μαζί μας δοκίμασε και ο Αποστόλης Πλαχούρας, οινοχόος στο Funky Gourmet.
Ευχαριστούμε την οινοχόο Μαρία Δελήτσικου για τη βοήθειά της.


http://www.tovima.gr/vimagourmet/wines/article/?aid=424390

Όταν συναντούμε φίλους …. Συνάντηση Μουσικών και Φίλων, από τις παλιές « Παγκυκλαδικές» στη Σαντορίνη

Από τις 30  Σεπτέμβρη έως και τις 3 Οκτώβρη η Σαντορίνη γέμισε με πάνω από 350 μουσικούς από τα νησιά της νέας Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου . Για πρώτη φορά διοργανώθηκε η 1^η Κοινή Συνάντηση λαικών πνευστών με τη Συνάντηση νέων μουσικών  και απ ότι φάνηκε είχε μεγάλη επιτυχία.

Η ραδιοφωνική τρελλοπαρέα μας ήταν από την πρώτη στιγμή εκεί όντας και στην οργανωτική επιτροπή και σίγουρα  έχουμε να μοιραστούμε πολλά. Ας μου επιτρέψουν οι φίλοι αναγνώστες και ακροατές της εκπομπής να αναφερθώ και ονομαστικα και επικριτικά σε κάποιες των περιπτώσεων

Η οργανωτική επιτροπή του Φεστιβάλ απαρτιζόνταν : α) πρώτα και κύρια από τον Προιστάμενο του Τμήματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης – Δράσεις Πολιτισμού της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου , τον άνθρωπο που ξεκίνησε τις Παγκυκλαδικές συναντήσεις τον κ. Τάσο Αναστασίου β) από το Μουσείο Λαικών Οργάνων Φοίβου Ανωγειανάκη  με τους εκπροσώπους του κ. Λάμπρο Λιάβα ( Πρόεδρο) και Σμαράγδα Διακογιάννη – Υπεύθυνη Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων. Από πλευράς Σαντορίνης ο Δήμος Θήρας, με τους κ. Γιάννη Αργυρό και Νίκο Βαρβαρρήγο να προΐστανται της ομάδας, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Ηλίας Μαϊνας, ο ιδρυτής του Λαογραφικού Μουσείου κ. Μανώλης Λιγνός, ο Γιάννης Πανταζής  από πλευράς μουσικών και ο ομιλών .

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε: την πρώτη μέρα, επίσκεψη και ξεκίνημα του μουσικού γλεντιου στο Εμπορείο. Η  δεύτερη μέρα Επίσκεψη στην Οία ( Κάστρο Οίας, Μουσείο Μουσικών Οργάνων – Κεντρική Πλατεία – παραδοσιακό   γλέντι στο πανηγυρόσπιτο και στον αύλειο χώρο του Αγίου Γεωργίου), το βράδυ  επίσκεψη μετα μουσικής στο Γουλά του Ακρωτηρίου,  στο μέρος όπου έχει μεταμορφωθεί σε εργαστήρι τσαμπούνας από τον Γιάννη Πανταζή και τον Νεκτάριο Αλεφραγκή, και κορύφωση του γλεντιου στην Παναγιά την Κοίμηση του Ακρωτηρίου.  Η τρίτη μέρα περιελάμβανε  επίσκεψη μετά μουσικής στον Πύργο, και συνάντηση στο Μουσείο Χρυσού όπου εκεί υπήρξε έκθεση φωτογραφιών , αναφορά στην 1^η φάση της δράσης « Μουσικό Αρχείο Θήρας» και  συνέχιση του γλεντιού, Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι μουσικοί επισκέφτηκαν την « Καμάρα» στο Καμάρι για να συνεχιστεί το γλέντι σ ένα ξέφρενο πανηγύρι που κράτησε μέχρι το πρωί. Το τελευταίο πρωινό καταλήξαμε να επισκεφθούμε το Προιστορικό Μουσείο Θήρας και  μουσικά να κατευθυνθούμε στο Λαογραφικό Μουσείο για το τελικό πανηγυράκι.

Δυστυχώς λόγω καιρού δεν μπορούσανε τη Θηρασιά αν και είχε προγραμματιστει.

Για πρώτη φορά διοργανώθηκε μια τόσο μεγάλη σε κλίμακα και κλαδωτή εκδήλωση στη Σαντορίνη και σίγουρα παρά τα προβλήματα τα οποία παρουσίασε για τα οποία οφείλω να αναφερθώ μετά, εστέφθη με μεγάλη επιτυχία.

Ήταν συγκλονιστική η εθελοντική προσπάθεια όλων όσων συμμετείχαν τόσο από τις τοπικές κοινότητες, αλλά και όλων όσων βοήθησαν ώστε οι 350 μουσικοί και η συνοδεία τους μαζί με τους τουρίστες τον κόσμο και όλους τους άλλους να γλεντίσουν μέχρι πρωίας. Το γεγονός ότι ενώθηκαν οι δυο προγενέστερες εκδηλώσεις : Συναντήσεις Λαικών Πνευστών – Συναντήσεις νέων μουσικών  σε μία κοινή εκδήλωση ίσως μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα των στόχων της περιφέρειας ….!

Οι στόχοι της Συνάντησης εντάσσονται στην ευρύτερη προσπάθεια διάσωσης και ανάδειξης διάφορων μουσικών πολιτισμών της Περιφέρειας Αιγαίου , στην ανάδειξη και προβολή της τοπικής ιστορίας των επισκεπτόμενων νησιών , στην προσπάθεια  δημιουργίας κινήτρων για την συνέχιση της μουσικής παράδοσης των νησιών  και στην ανταλλαγή βιωμάτων.

Οφείλω τώρα να αναφερθώ στα ιδιαίτερα σημεία της εκδήλωσης είτε αυτά λέγονται θετικά είτε όχι :

·                     Αν θα μπορούσα να αναφερθώ στα τοπικά πανηγύρια και ποιο μου έμεινε  πρώτα και κύρια στη μνήμη μου θα  σταθώ στο τοπικό πανηγύρι της Οίας. Ήταν ιδιαίτερα σημαντικές οι στιγμές που νοιώσαμε στο πανηγρόσπιτο και στον αύλειο χώρο του Αγίου Γεωργίου. Ο κ. Γιώργος Βαρβαρρήγος μαζί με την εθελοντική του ομάδα μας έδειξε- επιτρέψτε μου να σας πω τη διαφορά….! Στην οργάνωση, στο γέλιο, στο γλέντι, στην ξεβάρεση την πραγματική . Αμέσως μετά ακολουθούσαν τα άλλα δύο πανηγυράκια που στήθηκαν στο Καμάρι και στο Ακρωτήρι .

·                     Αρνητικά σχόλια αναγκάζομαι να αναφέρω για την τοπική Κοινότητα του Εμπορίου . η 1^η βραδυα από πλευράς βοήθειας – οργάνωσης ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Όφειλαν οι τοπικοί  άρχοντες του Εμπορίου, αφού ξέρανε εκ των προτέρων το πρόγραμμα – αν δεν θέλανε συμμετοχή να το λέγανε- να έχουν έτοιμες τις καρέκλες τους πάγκους κ.λ.π. ώστε όντας από ταξίδι 350 μουσικοί να μην ταλαιπωρηθούν κιάλλο.

·                     Άλλο ένα αρνητικό σχόλιο  θα πρέπει να ειπωθεί και για τα ΚΤΕΛ Θήρας. Αν και μεταφέρανε με ασφάλεια τους μουσικούς, δυστυχως το θέμα της επικοινωνίας και της σωστής αντιμετωπίσης του φεστιβάλ, μας ανάγκασε πολλές φορές σε προβλήματα!

·                     Θερμές ευχαριστίες στην B.U.S. travel και στον κ. Νομικό για την δωρεά παραχώρηση του λεωφορείου για τις ανάγκες του φεστιβάλ. Άψογοι σε όλα τους!

·                     Στο Συλλογο Ακρωτηριανών Θήρας και στον Πρόεδρο αυτού, φίλο Νίκο ΜπαΙκα οφείλω ξεχωριστή ευχαριστία για το γεγονός ότι καταφέραμε να στήσουμε μαζί τους ένα μικρό γλεντάκι στον Αθηνιό με την άφιξη της μεγάλης ομάδας των μουσικών από το Λαύριο. Το γλέντι αυτό δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την άδεια του Λιμενικού Σώματος Θήρας και τη βοήθεια των Φαρισσαίων ( Κυριάκου και Αντώνη Πρέκα). Ο Νίκος σε ότι τον χρειάστηκα ήταν δίπλα μου και τον ευχαριστώ και προσωπικά.

·                     Επειδή πολλά ακούστηκαν λίγο πριν το φεστιβάλ από Μέσα Μαζικής ενημέρωσης για ποιο λόγο «έφερε η Περιφέρεια στη Σαντορίνη αντί για έργα, τσαμπούνες»  θεωρώ σκόπιμο ότι ένας σωστός δημοσιο-γράφος οφείλει όταν δεν ξέρει κάτι να το ψάξει ή τουλάχιστον να το παρακολουθήσει και μετά να αναφερθεί σε αυτό κριτικά.

·                     Πόσες ευχάριστες εικόνες και γέλια όταν έχεις μαζί σου μερικούς Μουσικούς που σε τιμάνε με τη Φιλία τους: Φραγκίσκο Τζιωτάκη, Γιάννη – Γιώργο Ρεφενέ, Νίκο Τσαντάνη, Μιχάλη Κουνάνη, Βαγγέλη Κορρέ, Δημήτρη και Μανώλη Χατζηπέτρο, Σοφία Κεφάλα, Ιωσήφ Πρίντεζη κ.ο.κ. Ελπίζω να ξεβαρεθήκατε Σαντορινιά….

·                     Αλλά και οι νέοι φίλοι και συνοδοιπόροι σε διαφορετικά ταξίδια : Ακριβός, Πολυξένη Ζερβού,  Γιάννης Ασημομύτης, Θάνασης Στάθης, Πάνος Σαίτης, Μηνας Τσαβδάρης,  Τσουνάκη Ελένη, Γεωργία Λίτσα, Δημήτρης Σπανός, και τόσοι άλλοι που σίγουρα θα ξεχάσω και κανέναν...Νέοι γεμάτοι όρεξη, κέφι, μεράκι και σεβασμό!

·                     Οι συμμετοχές από τη Βόρεια Ελλάδα: Βασίλης Γεροβασιλείου, Εφη Χατζηχηδίρογλου, Πάνος Ζηκίδης και Ιωάννης Ντομπρίδης άκρως τονοτικές της γενικότερης κατάστασης.

·                     Τι λόγια να πω για την παρουσία και μόνο του κ. Μιχάλη Ζωγραφίδη και της παρέας τους! Μόνο και μόνο η ύπαρξη τους στο νησί είναι για εμάς που ασχολούμαστε λίγο με την παράδοση τιμή και συγκίνηση… Όταν δε σου λέει και ο Ζωγραφίδης Μαντινάδες για τη Σαντορίνη με το σκοπό της Καρπάθου τι άλλο να ζητήσεις! 

·                     Δύο από τους Φωτογράφους και Φίλους που ήταν εκεί ήτοι Αρτεμία Αργυρού και Γιάννη Καρνεσσιώτη απλά τους αναφέρω… Δεν χρειάζονται και πολλά με αυτούς τους Ανθρώπους….! Εκείνοι ξέρουν ….

• Tιμητικά βραβεία δόθηκαν στον μεγαλύτερο και στον Μικρότερο μουσικό της παρέας δλδ: στον κ. Περσελή Η. από την Κάσο και στον μικρό Γαβριήλ Χανιώτη από την Πάρο 

Η ομάδα της Σαντορίνης απαρτιζόταν από : Γιάννη Πανταζή ( τσαμπούνα – τουμπί – δάσκαλο τσαμπούνας), Νεκτάριο Αλεφραγκή Ραφαήλ Αρβανίτη και Μανώλη Μπαλόπητο. Όλοι τους δώσανε τον καλύτερο τους εαυτό.

Κλείνοντας οφείλω να σταθώ σε μία από τις εικόνες που έγιναν στο Φεστιβαλ, την οποία μου διηγήθηκε η κ. Σοφία Κεφάλα: Ζυγία με τον μπαρμπα – Φραγκίσκο βρισκόμαστε στο Καμάρι και κατευθυνόμαστε προς το χώρο της εκδήλωσης. Παίζουν χορεύουν τραγουδούν. ( Εγώ βρισκόμουνα με άλλη ομάδα). Ξαφνικά περνάνε από μια γιαγιά που καθόταν στο μπουντί του σπιτιού της με το « Π» της…  Πάνε κοντά της και σιγά σιγά από μόνη της σηκώθηκε να ψιλοχορεύει  να γελάει και να κλαίει….! Τπτ άλλο τπτ παραπάνω

Όταν εντοπίσω επιπλέον αναφορές για το φεστιβάλ της Σαντορίνης θα υπάρξει ενημέρωση…. Προς το παρόν ας συνεχίζουμε να αρμενίζουμε διαφορετικά όσο αντέχουμε!

Ιωσήφ Πέρρος

Ρ/ς Topmelody Fm Σαντορίνης

Ραδιοφωνική Εκπομπή: Τσάρκα στα Νησιά

http://tsarkastanhsia.blogspot.com/2011/10/blog-post_09.html

Tα αρχεία της ελληνικής παλιγεννεσίας - Θήρα -

Στις παρακάτω ιστοσελίδες και στα αρχεία της ελληνικής παλιγεννεσίας το αναφερόμενο για τη Θήρα αρχειακό υλικό:
73. Σαντορίνη, 2-6-1823 : Προκήρυξη του έπαρχου Σαντορίνης, Αστυπαλαίας και Ανάφης Δ. Δραγονάκου προς τους κατοίκους των νησιών.
74. Σαντορίνη, 3-6-1823 : Αναφορά των δημογερόντων της Σαντορίνης με την οποία αναγνωρίζουν την δικαιοδοσία του έπαρχου της νήσου.
75. Σαντορίνη, 3-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Ακρωτηρίου της νήσου Σαντορίνης.
76. Σαντορίνη, 3-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίων των χωρίων Μεροβιγλίου καί Βουρβούλου της νήσου Σαντορίνης.
77. Σαντορίνη, 3-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Κοντοχωρίου της νήσου Σαντορίνης.
78. Σαντορίνη, 3-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Φυροστεφανίου της νήσου Σαντορίνης.
79. Σαντορίνη, 3-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Πύργου της νήσου Σαντορίνης.
80. Σαντορίνη, 3-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Καρτεράδου της νήσου Σαντορίνης.
81. Σαντορίνη, 3-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Απανωμερίας της νήσου Σαντορίνης.
83. Σαντορίνη, 4-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Εμπορίου της νήσου Σαντορίνης.
84. Τριπολιτσά, 4-6-1823 : Σημείωμα καταγραφής των επαρχιών του Αιγαίου Πελάγους.
85. Τριπολιτσά, 4-6-1823 : Σημείωμα παρουσίας παραστατών στην Τρίπολη.
86. Σαντορίνη, 5-6.-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Μεσαριά της νήσου Σαντορίνης.
87. Σαντορίνη, 5-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Μεγάλου Χωρίου της νήσου Σαντορίνης.
88. Σαντορίνη, 5-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Βοθώνου της νήσου Σαντορίνης.
89. Σαντορίνη, 5-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Φυρών της νήσου Σαντορίνης.
90. Σαντορίνη, 5-6-1823 : Πρακτικό εκλογής αντιπροσώπων της νήσου Σαντορίνης.
92. Σαντορίνη, 6-6-1823 : Πρακτικό εκλογής πληρεξουσίου του χωρίου Γωνιάς της νήσου Σαντορίνης.

93. Σαντορίνη, 6-6-1823 : Άρθρα οργανισμού της νήσου Σαντορίνης.
94. Πύργος, 9-6-1823 : Επιστολή των αγοραστών των εθνικών δικαιωμάτων της επαρχίας Πύργου προς τον έπαρχο Γαλάνη Κουμουντουράκη.
95. Πύργος, 10-6-1823 : Επιστολή των αγοραστών των εθνικών δικαιωμάτων της επαρχίας Πάργου προς τον έπαρχο Γαλάνη Κουμουντουράκη.
96. Σαντορίνη, 11-6-1823 : Επιστολή των δημογερόντων Σαντορίνης προς τον έπαρχο της νήσου.
97. Πύργος, 11-6-1823 : Επιστολή των αγοραστών των εθνικών δικαιωμάτων της επαρχίας Πύργου προς τον έπαρχο Γαλάνη Κουμουντουράκη.
98. Σαντορίνη, 12-6-1823 : Επιστολή των δημογερόντων Σαντορίνης πρός τov έπαρχο της νήσου.
99. Σπέτσες, 14-6-1823 : Επιστολή των προκρίτων της νήσου Σπετσών περί των συμβάντων εις Σαντορίνην.

Οι εγκαταστάσεις υγιεινής στο Ακρωτήρι

της Κλαίρης Παλυβού

Στο Ακρωτήρι της Θήρας ανασκάπτεται μια εντυπωσιακά διατηρημένη πόλη της εποχής του Χαλκού (~1500 π.Χ.). Χάρις στις στάχτες του ηφαιστείου που κάλυψαν τα ερείπια του οικισμού, σώθηκαν  σχεδόν ανέπαφα τα διώροφα και τριώροφα κτήρια της πλούσιας αυτής πόλης, οι κάτοικοι της οποίας απολάμβαναν πολλές από τις ανέσεις της σημερινής εποχής. Aνάμεσα σ’ αυτές και οι εγκαταστάσεις υγιεινής.

Στο ομοίωμα απεικονίζεται σε κλίμακα 1:4 η νοτιοδυτική γωνία της λεγόμενης ‘Δυτικής Οικίας’, ενός μάλλον τυπικού σπιτιού του κέντρου της πόλης. Στον άνω όροφο, όπου βρίσκονται οι χώροι κατοικίας, υπάρχει εγκατάσταση υγιεινής απομονωμένη από το υπόλοιπο σπίτι με πλινθότοιχο. Σε εσοχή του εξωτερικού τοίχου έχουν κτιστεί δύο πεζούλια, ύψους 0,43μ., ανάμεσα στα οποία υπάρχει κενό πλάτους 8-10εκ. Το κενό αντιστοιχεί σε οπή στο πάτωμα, η οποία αποτελεί το στόμιο αγωγού. O αγωγός, που απαρτίζεται από κατακόρυφους πήλινους σωλήνες εντοιχισμένους στη λιθοδομή του ισογείου, καταλήγει σ’ ένα άνοιγμα του τοίχου προς την εξωτερική πλευρά του κτηρίου. Aπό το άνοιγμα αυτό, τα απόβλητα χύνονταν σε φρεάτιο το οποίο συνδέεται με το κεντρικό δίκτυο του οικισμού. Το "φρεάτιο επισκέψεως" για τον καθαρισμό και την συντήρηση των εγκαταστάσεων, λειτουργεί επίσης ως σημείο αλλαγής στάθμης και κατεύθυνσης του κεντρικού δικτύου.
Μέσα στο φρεάτιο βρέθηκαν πλάκες τοποθετημένες έτσι ώστε η ροή των αποβλήτων να επιταχύνεται, διατηρώντας το δίκτυο καθαρό. Επιπλέον, οι πλάκες αυτές απομονώνουν σε μεγάλο βαθμό το φρεάτιο από το σπίτι - σχηματίζουν δηλαδή ένα είδος ‘οσμοπαγίδας’.
Στο ομοίωμα διακρίνονται επίσης πολλές από τις οικοδομικές λεπτομέρειες της εποχής εκείνης: ο τρόπος κατασκευής του πατώματος (δοκοί-κλαδιά-πλάκες-χώμα), οι περίτεχνες ξυλοκατασκευές των παραθύρων που λειτουργούσαν ως φέροντα στοιχεία του κτηρίου, οι λαξευτοί γωνιόλιθοι και τα λαξευτά πλαίσια των παραθύρων με τα έντονα χρώματα των ηφαιστειακών πετρωμάτων, κ.ά. Τέλος, όπως όλα τα σπίτια του οικισμού, έτσι και η Δυτική Οικία κοσμείται με εκπληκτικές τοιχογραφίες, οι οποίες εδώ καλύπτουν ακόμη και τις παραστάδες ενός παραθύρου. 


Μελέτη – επίβλεψη: Κ. Παλυβού
Κατασκευή: Β. Αντωνόπουλος - Σ. Καμενόπουλος – Γ. Κανέλλος

Πηγές 

·                    Marinatos, S., Thera VI, Athens 1974, 27-29, fig.3, pl 60b, 61°, 61b.

·                    Παλυβού, Κ., ‘Αποχετευτικά δίκτυα και εγκαταστάσεις υγιεινής της 2ης χιλιετίας π.Χ. στο Αιγαίο’, Πρακτικά 1ου Διεθνούς Συνεδρίου Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία, Θεσσαλονίκη 1997, 381-390.

·                    Παλυβού, Κ., Ακρωτήρι Θήρας. Η Οικοδομική Τέχνη, Αθήνα 1999.

Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας

http://irakleitos.blogspot.com/2011/10/blog-post_08.html