Ίσως κάποιοι δυσαρεστηθούν με τη συγκεκριμένη ανάρτηση. Το «καλλιστορώντας» δεν είναι ταξιδιωτικός οδηγός της Σαντορίνης, και δεν το επιδιώκει. Όμως όταν η ιστορία ενός μαγαζιού συνυπάρχει της σύγχρονης ιστορίας ενός τόπου, όταν ένα μικρό μαγαζί στη Σαντορίνη μα τόσο γνωστό έχει γίνει σήμα κατατεθέν της περιοχής και όταν εκτός από τους ανθρώπους που ξεκίνησαν το μαγαζί αυτό, (είμαι σίγουρος ότι θα εμφανιστούν πλείστες όσες ιστορίες ορυχεία, σεισμός, ναυτικοί στο λιμάνι των Φηρών, Ταξιάρχης στο Ηφαίστειο κ.α). τότε το αφιέρωμα οφείλει να γίνει
Αμέσως μετά τα Φράγκικά, στα Φηρά, μια μικρή γωνία και ένα μικρό μαγαζί θα σε μαγνητίσει με την όψη του . Αλήθεια ποιος από εμάς δεν έχει καθίσει στο μπουντί στο « Ακταίον» περιμένοντας τη σειρά του για να γευτεί, και να απολαύσει παράλληλα. Ποιος από εμάς δεν έχει ακούσει το λακριντί το σαντορινιό και ποιος από εμάς δεν έχει πετύχει τραγούδι χορό, και γλεντάκι μικρό είτε από τους ιδιοκτήτες είτε με τους ιδιοκτήτες?
Ο γνωστός μας Φίλος Πέπος ( Βαγγέλης Ρούσσος κατά το πρακτικόν της υπόθεσης) μας έδωσε την άδεια για αναδημοσιεύση της φωτογραφίας που βλέπετε. Αποκριές 1963 και πιθανότατα να αναγνωρίσετε κάποιους από τη Φωτογραφία. Πάμε το λοιπός Κλαρίνο στη Σαντορίνη απαπαπα , ο περίφημος Χάος λοιπόν, ο Γιάννης ο Μπαλής στο λαούτο και ο Αντρέας ο Τσαγάρης στο βιολί. Από αριστερά ο περιφήμος Αρμπόνας ( αχ Κική…..) με το γιο του Μάκη, δίπλα η μητέρα του Βαγγέλη και παραδίπλα η Φλώρα Νομικού. Δίπλα στον «αρμπόνα» η γυναίκα του Άννα και δίπλα και κάτω η Μαρία του Σταμέλη. Αμέσως μετά , οι πρωτεργάτες του «Ακταίον» Ειρήνη και Λευτέρης Ρούσσου, δίπλα στον παππού Λευτέρη, η αδερφή του Ειρήνη ενώ παραδίπλα ο πατέρας του και πιο μετά ο Νικόλαος ο Χαλάσης ο Λευτέρης ο Μπατήρης με το γιο του Γιάννη και η Ελλη του Μπατήρη και η Μήνα του Μπαχά.
Και το « Ακταίον» αγναντεύει αγέρωχο την ανάπτυξη της Σαντορίνης…. Και περιμένει να μας υποδεχτεί…Φίλους και τουρίστες…. Γιατί μέσω αυτού θα ακούσουμε λιγάκι την ιστορία από το Φηροστεφάνι …θα μεταφερθούμε χρονικά πίσω… 90 χρόνια είναι αυτά……
Τι να πω να τα 100στήσει? Είναι λίγο!!! Να τα 200αρήσει…..το λιγότερο….!! Και οι οικογένειες που το αγκαλιάζουν να είναι πάντα γεμάτες μεράκι….γιατι το αύριο θα ναι δύσκολο αλλά όταν έχεις πίσω σου 90 χρόνια…. Ε τα βλέπεις κι αλλιώς