Μερικές ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις

- Τι λέτε να κάνουμε και κάτι οικολογοικό επιπλέον......? Αυτό μας προτείνει ο μαθητής Λυκείου Σωτήρης Κοπατσάρης και γι αυτό το λόγο έχει ξεκινήσει μια διαδικασία στο να συγκεντρώσει υπογραφες για να απομακρυνθούν οι πλαστικές τσάντες από το νησί! Όποιος θέλει να συμβάλλει δεν του κοστίσει παραπάνω από λίγα λεπτά, ας επισκεφτεί http://www.thepetitionsite.com/1/ban-the-plastic-bag-in-santorini Τέτοιες μικρές μικρές δράσεις οφείλουμε να τις στηρίξουμε.....
- Η Μεγαλοχωριανή ζωγράφος Ρένα Κουρπά εκθέτει από χθές 24 Απριλίου τα νέα της έργα με θέμα "΄Ηφαίστεια Αδάμαστα Θηρία" τα οποία μας δίνουν την αίσθηση της Ζωής και της Φύσης, αναπαριστώντας με τη ζωγραφική της τα φοβερά αυτά «πλάσματα», τα ηφαίστεια. Βρίσκονται παντού και περιμένουν να έρθει η σειρά τους να σπείρουν τον τρόμο στους ανθρώπους και στη φύση. Η αλήθεια είναι ότι απλά εκτονώνονται ρυθμικά, όπως κάθε οργανισμός ή φυσικό φαινόμενο.

Η λάβα, η στάχτη, το θειάφι, οι ατμοί, οι νέοι οργανισμοί που δημιουργούνται, η μαγεία των εκρήξεων που μας αποστομώνουν, το μοναδικό τους χάρισμα να αλλάζουν το χάρτη του πλανήτη, ώθησαν την καλλιτέχνιδα στα ηφαίστεια. Ζωγραφίζοντάς τα, ανακάλυψε τη μεγάλη τους διάσταση και μοιράζεται μαζί σας τη γοητεία και το μεγαλέιο τους.

Η έκθεση λαμβάνει χώρα στο Κολλέγιο Αθηνών-Ψυχικού, Στεφάνου Δέλτα 15, Α είσοδος Φιλοθέης, Ψυχικό.
Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 23 Απριλίου και ώρα 19.30μμ.
Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 9 Μαΐου 2010. (ώρες λειτουργίας: καθημερινά 10.00-14.00 & 18.00-21.00).

-Santorini Donkey republic
Aπό τις 26 Απριλίου, μια πολύχρωμη εικοσάδα από πρωτότυπα φιλοτεχνημένα γαιδουράκια θα βρίσκονται ανάμεσα μας, σε κεντρικά σημεία της Σαντορίνης.
20 καλλιτέχνες που εχουν σχέση με την Σαντορίνη δούλεψαν ολο τον χειμώνα με φαντασία και μεράκι επάνω σε γλυπτά γαιδουράκια για να παρουσιάσουν μια ακόμα καλλιτεχνική πλευρά αυτου του μοναδικού νησιου, που ξέρει να εμπνέει.

Το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό!! Οσοι τα εχουν δεί να κατασκευάζονται στα τοπικά εργαστήρια μιλάνε με θαυμασμό.
Σας καλούμε να τα δείτε όλα μαζί στα εγκαίνια της Έκθεσης Santorini Donkey Republic στο δημοτικό κλειστό γυμναστήριο Σαντορίνης στις 25 Απριλίου Κυριακή ,στις 18,00.
Την επόμενη μέρα τα γλυπτά θα πάρουν τη θέση τους σε γωνιές του νησιού, ευχάριστο ξάφνιασμα για τον αμέριμνο διαβάτη, δίνοντας χρώμα στα σοκάκια και υπενθυμίζοντας σε όλους, την τεράστια συμβολή αυτου του ακούραστου «δουλευταρά» στη ζωή των ανθρώπων και στην ανάπτυξη του τόπου.
Στο τέλος της σαιζόν όλα τα έργα θα δημοπρατηθούν και έσοδα από την εκδήλωση θα προσφερθούν για την ακόμα καλλίτερη προστασία των ηλικιωμένων ιπποειδών που περιθάλπει ο Δήμος Σαντορίνης στον Καρτεράδο, υπο την επίβλεψη του Κου Δημήτρη Σιγάλα, Υπεύθυνου Περιβάλλοντος.

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι οι, Ασιμής Χριστόφορος, Γιώργος Γαλανόπουλος, Ειρήνη Δρόσσου, Δημήτρης, Απόλλωνας Κολιούσης, Αληθινή, Δημήτρης Μπέλλος, Βενιός Μάρκος, Κυβέλη Μουσούρη, Μάκαρης Ανδρέας, Ρούσσος Βαγγέλης, Βλαβιανός Ηλίας, Πολυτίμη Μπηλιώνα, Καραμολέγκος Μιχάλης, Στρώνης Γιώργος, Annie Neve, Μαρία Σοφία Γκέλου, Νικόλαος Δελένδας , Κορωνιός Λευτέρης, Καμπουροπούλου Ειρήνη, Κατερίνα Ιωαννίδου κ.α.

Μετά από πρόταση του συλλόγου Ξενοδόχων Σαντορίνης, όποιος καλλιτέχνης από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου εκδηλώσει ενδιαφέρον να αφήσει το στίγμα του, ζωγραφίζοντας γαιδουράκι θα φιλοξενηθεί από τα μέλη της Ενωσης για 5 μέρες στο νησί εντελώς δωρεάν.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά. Τα γλυπτά είναι σε φυσικό μέγεθος (1μ ύψος Χ143 μήκος)και είναι κατασκευασμένα από Fiber glass τετραπλής επιστρωσης στο εργοστάσιο που κατασκευάζονται οι αγελάδες του Cow Parade.Tα έργα των καλλιτεχνών θα προστατευθούν από ειδικό αντι-γκράφιτι βερνίκι.



ΜΕΣΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ
Α) Έντυπος κατάλογος με τα λογότυπα των χορηγών, 40σελίδων μέγεθος 12x17cm όπου θα υπάρχουν σε ελληνικά και αγγλικά το βιογραφικό κάθε καλλιτέχνη με φωτογραφίες των ιδίων αλλά και των έργων τους σε αλφαβητική σειρά επωνύμου, σε 10.000 τεμάχια.
Β) Ιστοσελίδα με τα λογότυπα των χορηγών στο Ιντερνετ www.santorinidonkey.com με όλα τα νέα της έκθεσης, φωτογραφίες, εγκαίνια, σχόλια, αφιερώματα κλπ.
Γ) Σε κάθε γλυπτό στην βάση θα υπάρχει το όνομα του καλλιτέχνη-δημιουργού, και τα λογότυπα των χορηγών.

Την ολη προσπάθεια υποστηρίζουν ο Δήμος θήρας,Η Κοινωφελης – Κοινοτικη επιχείρηση Οίας ,Το σωματείο Λεμβούχων Σαντορίνης,Το ίδρυμα Λ.&Ε. Νομικού-Τελεφερίκ, η μεταφορική Χάλαρης,Το εστιατόριο Λαδόκολλα, τα καταστήματα Things we love,οι γραφικές τέχνες Εντυπον και το διαφημιστικό γραφείο Welcome .
Χορηγοί επικοινωνίας είναι ο KISS 929, και οι Red guide Books.


ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ
Την διοργάνωση έχει αναλάβει το δημιουργικό γραφείο WELCOME. Κύρια ασχολία μας οι εκδόσεις και οι επιγραφές. Λειτουργούμε απο το 1993 και ανάμεσα σε αυτά που έχουμε “κατορθώσει” όλα αυτά τα χρόνια είναι η έκδοση περιοδικών, η δημιουργία και παραγωγή των Χριστουγεννιάτικων καρτών Welcome με θέμα αποκλειστικά το πανέμορφο νησί μας. (Παγκόσμια αποκλειστικότητα, κανένα μέρος στον κόσμο δεν εχει δικές του Χριστουγεννιάτικες κάρτες.) Η κατασκευή περιπτέρου για τις ανάγκες του Κοινότητας Θήρας και της Νομαρχίας Κυκλάδων (βραβείο ΔΕΘ), η παραγωγή του τουριστικού ντοκυμαντέρ “Σαντορίνη Ταξίδι στο όνειρο”, η εκδοση της Welcome Bonus Card) και σε συνεργασία με το Ατελιέ Γραφικών τεχνών “Εντυπον” μερικά απο τα πιο όμορφα και ισχυρά logos του νησιού. Την εικαστική και δημιουργική υποστήριξη τoυ Santorini Donkey Republic εχει αναλάβει το “Εντυπον”.Βρισκόμαστε στην Μεσαριά Σαντορίνης, ευθεία Φηρών -Πύργου με θέα στην Καλντέρα (το ηφαίστειο μάλλον φταίει και μας βάζει στην πρίζα...)
Τηλέφωνα επικοινωνίας 22860 25100, κιν 699 55 25100 e-mail : welcomes@otenet.gr
Πάνος Κατσίμπας

Αιμοδοσία 2010

Η τράπεζα Αίματος Σαντορίνης ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΑΝΤΑΞΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΤΗΣ!!!! Σαντορινιοί.... Σε κάθε αιμοδοσία να υπερβαίνουμε τις προηγούμενες φιάλες αίματος............




Σάββατο 24 Απριλίου 2010
ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΥΡΓΟΣ 4:00 μμ - 8:00 μμ
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
ΠΡΩΙ ΚΑΡΤΕΡΑΔΟΣ 10:00 πμ - 1:00 μμ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΒΟΥΡΒΟΥΛΟΣ 5:00 μμ - 8:00 μμ Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
ΠΡΩΙ ΦΗΡΑ ΓΙΑΛΟΣ - ΕΝ. ΛΕΜΒ. 9:00 πμ 12:00 μμ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΟΙΑ 5:00 μμ - 9:00 μμ Τρίτη 27 Απριλίου 2010
ΠΡΩΙ 134 ΣΜ 9:00 πμ - 12:00 μμ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕΣΑΡΙΑ - ΓΥΜΝΑΣΙΟ 6:00 μμ - 8:00 μμ
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
ΠΡΩΙ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ 9:00πμ 1:00μμ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ 5:00 μμ - 8:00 μμ Πέμπτη 29 Απριλίου 2010
ΠΡΩΙ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ 9:00 πμ - 1:00 μμ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ 5:00 μμ - 8:00 μμ Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
ΠΡΩΙ - ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ 10:00 πμ - 4:00 μμ
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
ΠΡΩΙ - ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΜΑΡΙ 10:00 πμ - 7:00 μμ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΕΜΠΟΡΕΙΟ 5:00 μμ - 9:00 μμ Κυριακή 2 Μαΐου 2010
ΠΡΩΙ - ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΕΜΠΟΡΕΙΟ 10:00 πμ - 5:00 μμ

Αφίέρωμα στον Αγιο Γιώργη Σαντορίνης3

ο Μεγαλοχωριανός λαογράφος Οινολόγος στο βιβλίο του " Λαογραφικά Σαντορίνης - Παραδόσεις" αναφέρει την Ιστορία τ Άη Γιώργη της Λαγκαδιώτισσας στον Πύργο.: "
Εκεί υπάρχει μια εικόνα που παριστάνει τον Άγιο καβαλλάρη, να σκοτώνει το δράκο και από πίσω να είναι ένα παιδί. Αυτό είναι ντυμένο σαν τουρκάκι.. Η παράδοση λέει ότι στα χρόνια τση σκλαβιάς μια μητέρα ξαφνικά έχασε το παιδί τζη. Άφού ήψαξε παντού κατάφυγε στον Άη Γιώργη που ήτανε στη γειτονιά τζη. Κάθε μέρα η καμένη ημπροσεύχουνταν στον Άγιο να τση φέρει το παιδί της. Ίσαμε που ο Άη Γιώργης τη λυπήθηκε και ηποοφάσισε να τση το πάει.
Ανήμερα λοιοπός, τ Άη Γιώργιου, εκειδά που ηλουτρουούσανε ήκουσε ο κόσμος χλοπατα τ αλόγου. Βγαίνουν ίξω και τι να δουν το χαμένο παιδί της κερα Θολοϊνης. και να βαστά στα χέρια του ένα κανάτι και μια νυφτομαντήλα.
Περίεργος ο κόσμος των ρώτησε πως βρέθηκε ξανα εδώ:
Μια μέρα που ήπαιζα στην αυλή λέει το παιδί μου ρθε στο νου να μην βγω όξω στο δρόμο. Εκείνη την ώρα περνούσανε κάτι αράπηδες , μ αρπούνε, και μονομιας μου βουλώνουν το στόμα μου και φορθωθηκε ένας από αυτούς και με πάει στο καϊκι. Έπειτα μ αφήσανε σε έναν αγριάνθρωπο, όποοιος ήθελε συνέχεια να τον βοηθάω να πλένεται...
Εγώ όμως έκλαιγα και παρακολούσα τον Αη Γιώργη που είναι στο Λαγκάδι ( Λαγκαδιώτισσα), να με πάρει απο εκει. Μια μέρα εμφανίστηκε μπροστά μου ο Άγιος και μου λέει:
- Καλλίκεψε τ άλογο....
-Δεν ξέρω κι εγώ πως τα κατάφερα και τελικά το καλλίκεψα και μ έφερε ως εδώ

( Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟ ΝΑΟ)


ΑΗ ΓΙΩΡΓΗΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟΧΩΡΙΟ

(Αφιερωμένο στον αδερφό " Πρόδρομο"),

Γράφει η Γουλιελμία Συρίγου Μονιούδη στο βιβλίο της " Η Σαντορίνη μου"

[....] ανεβαίνοντας τα λιθόκτιστα σκαλοπάθια του, μοσχοβολούσε το αλισμαρί, που ήτανε σκορπισμένο κι από την ορθάνοιχτη θύρα του αντηχούσαν οι αναστάσιμοι ύμνοι που έψαλλαν οι χωριανοί ψαλτάδες ( αιωνία τους η μνήμη): Αντώνης Σιγάλας - Πέρακας, Γουλιέλμος Αργυρός, Ευάγγελος Νομικός- Μπαχάς, Γιώργης Σιγάλας -Μπαλής, κι από κοντά το Νικολέττι του Καφούρου - Χλαπί, βαστούσε πάντα το ίσο πιστη στην οικογενειακή παράρδοση της.

Ασάλευτοι οι αιώνες μέσα στη δίκλιτη καμαρόσκεπη εκκλησιά. το Μελιχρό φως των κεριών στο πολυέλαιο και στα μανουάλια τρεμόπαιζε αναδεύοντας την πανάρχαιη ιστορία της. Έξω στον Αυλόγυρο οι χωριανοί, μελίσσι, αφού το εκκλησιδάκι χωρούσε ίσα με είκοσι νομάτους. Τους φευγάτους εκείνους συγχωριανούς όσους θυμάμαι θα μνημονεύσω που για το συγχώριο τους οι καλοσυνάτες Μεγαλοχωριανές θυατέρες προσφέρουν κονιάκ, και γλεούδια: Τζώρτζη Σαλίβερο- Μπατζάνη, Γιώργη Νομικό ( Αούστριας), Γιώργη Γιακουμέλη, Γιώργη Αλιφραγκή - Μαρκούτσο, Γιώργη Δαμασκηνό - Φούρναρη....[...]

Aφιέρωμα στον Αγιο Γιώργη στη Σαντορίνη 2

Η σημερινή ημέρα είναι ιδιαίτερα σημαντική για το νησί...Ξεκινήσαμε από την Οία και θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε ενδεικτικά καποιες από τισ ιστορικες - λαογραφικές αναφορές για τον Αγιο Γιώργη στη Σαντορίνη. στο νησί υπάρχουν ποολλοί ναοί αφιερωμένοι εις το όνομά του με διαφορετικά προσωνύμια: του " Σιδερή" στη Μέσα Γωνιά επειδή η Χάρη Του σιδέρωνε τους πιστούς, του «Ξεχρεωτή» επειδή βοηθάει στο να ξεχρεωνουν οι ανθρώποοι, του «Θαλασσίτη» στο Εμπορείο και στο Καμάρι, του «Κόκκινου» στον Καρτεράδο, ου «Κατευχιου»
Στο νησί αξιοσημείωτη μπορεί να θεωρηθεί η σύνδεση του Αγιου Γεωργίου με τα ξόρκια. Στο Εμπορείο λένε: « Αη Γιώργη Καβαλάρη, με σπαθί και με κοντάρι, δος μου το κλειδάκι σου, ν ανοίξω το ματάκι μου, να δω τι έχει μέσα κριθάρι ή σιτάρι ή μαργαριτάρι» ( Γεώργιος Βενετσάνος: Λαογραφικά Σαντορίνης, ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ τόμος Β)

Ο Μάρκος Αβ. Ρούσσος ( Σαντορίνη Ήθη Έθιμα και Παραδόσεις) καταγράφει ένα είδος από τις ρίμες προς τιμή του Αη Γιώργη:
«Άγιε μου Γιώργη ξακουστέ και αφέντη καβαλλάρη,
αρματωμένος με σπαθί και με αργυρό κοντάρι.
Θεριό είναι στον τόπο μας σ ένα βαθύ πηγάδι,
ανθρώπους το ταϊζανε κάθε πρωϊ και βράδυ.
Μια μέρα δεν του δώσανε άνθρωπο να δειπνήσει,
Σταλιά νερό δεν άφησε τη χώρα να δροσίσει.
Ας βάλουμε τα μπουλετιά, κι ότινος μέλλει ας πέσει,
Να πάει το παιδάκι του του λιονταριου πεσκέσι.
Τα μπουλετιά ηπέσανε σε μια βασιλοπούλα,
Όπου την είχε ο βασιλιάς μόνη κι αμοναχούλα.
Ο βασιλιάς σαν τ’ άκουσε, αυτό το λόγο είπε:
«πάρτε το βασίλειοο και το παιδί μου αφήστε»
Μα ολαος σαν τοκουσε τρέχει στον βασιλέα:
«δεν φήνεις το παιδάκι σου σε παίρνουμε εσένα».
- Επάρετο κι αμέτετο και ντύσετε το νύφη,
κι άμετετε το του λιονταριού γλυκά να το μασήσει.
Κι άμετετε και στο χρυσοχό να κάμει αλυσίδα,
Να πάτε να το δέσετε στου πηγαδιού τα χείλια.
Κι όταν το πηγαίνανε, όλα τα δέντρα σειόταν,
Και τα πουλάκια στις κορφές πικρά εκελαδούσαν.
Καιόταν την εκρεμούσανε όλα ταόρη τρέμαν,
Κι η κόρη Πάντα έλεγε: « Αλοίμονο σε μένα».
Ξένος κι αγνώριστος περνά τηνκόρη εχαιρέτα,
Κι η κόρη τα αποκρίνεται κι η κόρη του μιλάει.
«Τράβηξε ξένε από δω, τραβήξου παραπέρα,
Γιατί θα βγει το θεριοό να φάει εσέ και μένα

- Στρώσε τα γονατίκια σου για να ακουμπήσω επάνω,
- Κι όταν θα βγει το θεριό, σκούντα με σήκω, επάνω..
Σήκω Ξένε να χαρείς και το νερό αφρίζει,
Κι ο άγριος ο λέντας τα δόντια ακονίζει.
Δράκυ της έπεσε ευθύς, επάν στο μάγουλό του,
Σηκώνεται ανατολικά, και κάνει το σταυρό του.,
Και βγάζει το σπαθάκι του και κόβει το λαιμό του.

Πάλι ξαναδευτέρωσε την παίρνει μές στο στόμα,
Μεγάλη τάραξη έγινε σε όλο της το σώμα.

Πες μου Ξένε να χαρείς πως λένε τ’ όνομά σου;
Κι εγώ θα κάνω χάρισμα διπλό στο θέλημά σου.

Γιώργης στρατιώτης λέγομαι, απ την Καπαδοκία,
Κι αν θέλεις να κάμεις χάρισμα, κτίσε μια εκκλησία,
Και πιάσε και ζωγράφισε Χριστό και Παναγία,
Κι από μεριά της Παναγιάς γράψε ένα καβαλάρη,
Αρματωμένο με σπαθί και μ αργυρό κοντάρι.

Ξένε μου όταν κοιμόσουνα περνά μια περιστέρα,
Που κράτα Τίμιο Σταυρό εις τη δεξά τη χέρα,
Στον Άγιο πάλιέγραφε, ζήτω μου ευλαβεία:
«Αγιε Γιώργη που γλύτωσες την κοπελιά την εμοναχορη»|

Αφιέρωμα στον Αγιο Γεώργιο Σαντορίνης 1

Η μεγαλοπρεπής εκκλησία του Αγ.Γεωργίου είναι ο δεύτερος ενοριακός ναός της Οίας μετά τον Καθεδρικό ναό "Παναγία Πλατσανή (Ακάθιστος Ύμνος)".

Είναι πολιούχος άγιος του χωριού και δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα επικρατέστερα αντρικά ονόματα στην Οία είναι Γιώργος και Τζώρτζης προς τιμή του Αγίου!

Το πανηγύρι γίνεται ανήμερα της εορτής του μετά το τέλος της πανηγυρικής θείας λειτουργίας και είναι ένα από μεγαλύτερα παραδοσιακά πανηγύρια της Οίας με πολύ φαγητό και κρασί.

Την παραμονή της εορτής το απόγευμα, ομάδα από άνδρες του χωριού, παίρνουν τα δύο λάβαρα της εκκλησίας: α) την ελληνική σημαία με αποτυπωμένη πάνω τη μορφή του Αγίου και β) τη σημαία του συλλόγου Οιατών εν Αθήναις «Αγ.Γεώργιος» και με την συνοδεία νησιώτικων οργάνων να παίζουν σαντορινιούς σκοπούς, καταλήγουν στη κεντρική πλατεία. Εκεί τους περιμένει συγκεντρωμένος ο κόσμος με τον ιερέα και τους ψαλτάδες. Ουσιαστικά «το γκράξιμο της σημαίας του Αγίου» όπως το αποκαλούν οι Απανωμερίτες πρόκειται μια μορφή "καλέσματος". Οι καμπάνες της Πλατσανής χτυπούν ασταμάτητα καθώς πλησιάζουν οι σημαίες ενώ τα βαρελότα πέφτουν …με το τσουβάλι!! Αφού φτάσουν στην πλατεία, παραμένουν εκεί για ένα 5λεπτο και ξεκινάνε πάλι αυτή τη φορά όλοι μαζί με πομπή προς την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου για να γίνει ο καθιερωμένος εσπερινός. Της πομπής προπορεύονται τα βιολιά, πίσω ακολουθεί ο παπάς με τους ψαλτάδες, οι σημαίες και τελευταίος ο κόσμος. Μετά το τέλος του εσπερινού, σερβίρονται γλυκά και αναψυκτικά, για "συχώριο" των Γιώργων που έχουν φύγει από τη ζωή.

Την επόμενη μέρα, ανήμερα της εορτής, μετά το τέλος της θείας λειτουργίας και αφού ολοκληρωθεί η λιτανεία της εικόνας του Αγίου στα στενά του χωριού, μεταφέρεται στο "πανηγυρόσπιτο" (ειδικό δωμάτιο όπου σερβίρεται το φαγητό), γίνεται δέηση για να "το ευλογήσει ο Άγιος" και αρχίζει να σερβίρεται στους παρευρισκόμενους. Το γλέντι κρατάει μέχρι αργά το απόγευμα.

Να πούμε ότι η προετοιμασία για το πανηγύρι, αρχίζει από μέρες πριν και συμμετέχει σχεδόν όλοι εθελοντικά, άλλοι στο καθάρισμα της εκκλησίας και άλλοι στην προετοιμασία του φαγητού.

Οι Απανωμερίτες ευλάβονται πολύ τον Αγ.Γεώργιο για αυτό εκτός από τον μεγάλο ενοριακό ναό, υπάρχουν σε όλους τους οικισμούς της Οίας διάσπαρτα μικρά εξωκλήσια αφιερωμένα στο όνομα του.


Ανταπόκριση από τον εσπερινό (2010)
Χθες το απόγευμα στις 6, πήραν τις σημαίες από την εκκλησία του Αγ.Γεωργίου και με συνοδεία βιολιών να παίζει σε όλη τη διαδρομή πήγαν στην πλατεία της Πλατσανής. Εκεί τους περίμενε συγκεντρωμένος ο κόσμος και...ο παπάς με τους ψαλτάδες! Εν τω μεταξύ οι καμπάνες της Πλατσανής έσπασαν να χτυπάνε, έπεσαν πάλι βαρελότα με το τσουβάλι που οι τουρίστες τα 'χασανε...
Και αφού έφτασαν οι σημαίες στην πλατεία και παρέμειναν εκεί για ένα 5λεπτο, ξεκινάνε πάλι μπροστά τα βιολιά, από πίσω ο παπάς με τους ψαλτάδες, από πίσω οι σημαίες και τελευταίος ο κόσμος και κατευθύνονται ξανά για τον Αη-Γιώργη για να γίνει ο εσπερινός!

Οι 3 σημαίες που κρατούν είναι:
1) η ελληνική σημαία με αποτυπωμένη πάνω τη μορφή του Αγίου
2) η σημαία του συλλόγου Οιατών
3) η παλιά σημαία της ακτοπλοίας του Λουκά Νομικού (γιατί ο Νομικός είχε χτίσει τον Άγιο Γεώργιο και είχε ιδρύσει και το σύλλογο των Οιατων...ο γέρο-Νομικός λέμε, ο πατέρας του Λουκά, ο Νίκος!!!..τον έχουν και άγαλμα στο προαύλιο της εκκλησίας)


M.Λ.

Το άλλο Ηλιοβασίλεμα....

Πανέξυπνο βίντεο για το άλλο ηλιοβασίλεμα....... χαχα

Mέρες Ραδιοφώνου 4

Όταν τέλειωσε η κατάληψη στο Επαρχείο σίγησε για ένα μικρό διάστημα και το ράδιο Σαντορίνη.ήταν η περίοδος που δειλά δειλά η Ελεύθερη ραδιοφωνία έκανε τα πρώτα της βήματα κυρίως στην Αθήνα και στην συνέχεια στις μεγάλες πόλεις της χώρας.Στην Σαντορίνη ο κόσμος είχε πάθει στερητικό σύνδρομο. Όπου και να πήγαινα έπεφταν πάνω μου και με ρωτούσαν τι θα γίνει με τον σταθμό, αν θα ξαναλειτουργήσει κ.λ.π. Πήγαινα στο μαγαζί του Σορώτου και ψάχναμε κάτι βιβλία που του έστελναν οι προμηθευτές του, αλλά βλέπαμε ότι οι επαγγελματικοί πομποί ήταν πολύ ακριβοί, δεν τους σήκωνε η τσέπη μας.
Είχαμε πλέον αποφασίσει να στήσουμε κάτι επαγγελματικό και μεγάλο.
Την λύση την έδωσε ο Μάκης ο Κανακάρης, ο πρόεδρος των Λεμβούχων σήμερα.
Έκανε την πρόταση να δημιουργήσουμε μια ομάδα, να βάλουμε όλοι από ένα ποσόν για να αγοράσουμε τα πρώτα μηχανήματα και στην συνέχεια είχε ο θεός.Κάναμε με τον Στέλιο το Σορώτο έναν πρώτο υπολογισμό και διαπιστώσαμε ότι χρειαζόμαστε 500.000 δραχμές (ποσό υπερβολικά μεγάλο για την εποχή).
Βρήκαμε ορισμένους φίλους όπως ο Παναγιώτης ο Καλαμπαλίκης ο Υδραυλικός, ο Γιάννης ο Πρωτοπαπαδάκης ο Έμπορος, ο Νταβαρίνος ο Κώστας, εγώ και ο Μάκης ο Κανακάρης βάλαμε από 40 ή 50.000 ο καθένας και παραγγείλαμε τα μηχανήματα σε έναν εισαγωγέα στην Αθήνα.
Μας είχε πει ότι θα έκανε εισαγωγή από την Ιταλία τον πομπό, ήταν το RVR με 1000 watts ισχύ, ένα πανίσχυρο για την εποχή μηχάνημα που δεν το είχαμε δει ούτε στα πιο τρελά ραδιοφωνικά μας όνειρα.
Με την βοήθεια του Μάκη του Κανακάρη στείλαμε την προκαταβολή και περιμέναμε το «θηρίο» όπως το ονομάσαμε αργότερα.
Ο Εισαγωγέας μας είπε ότι δεν υπήρχε στην Ιταλία έτοιμο μηχάνημα και θα καθυστερούσε δύο τρεις μήνες η παράδοσή του, ωστόσο επειδή εμείς πιέζαμε, τον αναγκάσαμε να μας στείλει έναν 500άρη να ξεκινήσουμε και όταν θα έρχονταν στην Ελλάδα το «θηρίο» θα μας τόστελνε αμέσως.
Το πρόβλημα με το Στούντιο το είχε λύσει πάλι ο Κανακάρης ο Μάκης αφού είχε ζητήσει από τον εφοπλιστή Μουλόπουλο να μας παραχωρήσει ένα κατάστημα στο Εμπορικό Κέντρο Άδωνης στα Φηρά με μικρό ενοίκιο.
Τελικά ο Μουλόπουλος (νάναι καλά ο άνθρωπος) μας το έδωσε δωρεάν.

Αρχίσαμε τις εργασίες κατασκευής του Στούντιο.
Ο μοναδικός με μια μικρή (πικρή) εμπειρία από ραδιοφωνικά στούντιο ήμουν εγώ, αφού είχα κάνει κάποια δοκιμαστικά στα στούντιο της τότε ΥΕΝΕΔ στην λεωφόρο Αλεξάνδρας και θυμόμουν πως περίπου ήταν στημένα.
Πήραμε τηλέφωνο το Χάλαρη τον Αρτέμη τον μαραγκό και αρχίσαμε να κατασκευάζουμε « το κλουβί με τους τρελούς» όπως το λέγαμε.Ήταν ένα ξύλινο κατασκεύασμα 4Χ2 με διπλή ηχομόνωση, χωρίς εξαερισμό όμως.
Όταν κλείναμε την πόρτα και καπνίζαμε μέσα δεν έβλεπες στο ένα μέτρο.Τέλειωσε το στούντιο και περιμέναμε τα μηχανήματα.
Ήρθε το συνεργείο, επικεφαλής τεχνικός ήταν ένα πολύ καλό παιδί ο Βασίλης (δεν θυμάμαι επίθετο), ( λυπήθηκα πολύ όταν έμαθα ότι έπεσε από μια κεραία πρόσφατα και σκοτώθηκε) και άρχισε να εγκαθιστά τα μηχανήματα.
Την κεραία την βάλαμε στην ταράτσα του στούντιο.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι σε ένα ολόκληρο τετράγωνο δεν λειτουργούσαν οι τηλεοράσεις από την τρομερή για την εποχή ισχύ του θηρίου.Το συνεργείο μας έφερε και την πρώτη μας ραδιοφωνική κονσόλα, δύο πικάπ ΜΚ2 δύο μαγνητόφωνα και ένα πομπηνόφωνο και εξοπλίσαμε το στούντιο.
Όταν άναψε ο πομπός και εκπέμπαμε πλέον είχαμε μείνει να τον κοιτάζουμε εκστασιασμένοι εγώ και ο Σορώτος. Ήταν τεράστιος σε σχέση με αυτά που μέχρι τότε ξέραμε.
Ο σταθμός πήρε το επίσημο όνομά του που ήταν « Ελεύθερη ραδιοφωνία Σαντορίνης 106,4) μετά από μεγάλη συζήτηση που κάναμε.
Το Ελεύθερη ραδιοφωνία έμπαινε μπροστά από πολλούς ιδιωτικούς σταθμούς τότε σε όλη την Ελλάδα.Μετά τις δοκιμαστικές εκπομπές και τις τελευταίες ρυθμίσεις βαλθήκαμε να οργανώσουμε τα πράγματα. Ο σταθμός πλέον έπρεπε να έχει το πρόγραμμά του , τους μουσικούς παραγωγούς του κ.λ.π.
Θυμήθηκα την Ειρήνη την Βαλσαμάκη που μόλις είχε τελειώσει σχολή δημοσιογραφίας και την παρακάλεσα να μας βοηθήσει.
Η Ειρήνη έχει μια από τις όμορφες φωνές στην Ελλάδα και ήρθε αμέσως αναλαμβάνοντας τις εκφωνήσεις των τοπικών δελτίων ειδήσεων.
Εγώ ξεκίνησα μια ενημερωτική εκπομπή το «Επαρχία Θήρας καλημέρα –καλημέρα Αιγαίο» από τις 9 το πρωί έως την μία το μεσημέρι , αμέσως μετά έμπαινε ο Γιώργος ο Πρέκας (ο ιδιοκτήτης του ΧΑΝΙ) με τα Ροκ τραγούδια του, αργότερα ήρθε και ο Ντίνος ο Πρέκας με τις νέες κυκλοφορίες στα ξένα τραγούδια, έξι το απόγευμα ερχόταν ο τρελός ο Σιγάλας, ο ΑΝ205 και άλλα παιδιά με διαφορετικά είδη μουσικής.
Ο σταθμός έπαιζε από ρεμπέτικα μέχρι και κλασσική μουσική.
Το βράδι όμως «κάναμε όλοι στην μπάντα» όπως λέμε εδώ στη Σαντορίνη.
Ερχόταν αγκαλιά με τους δίσκους της η πριγκίπισσά μας, η Κική η Καφιέρη.
Έπαιρνε φωτιά όλο το Αιγαίο.Καθόμαστε όλοι έξω και ακούγαμε τα νησιώτικα που έπαιζε η Κική και τις αφιερώσεις..Κύπρος, Κρήτη, Νότια Πελοπόννησος, η μισή Ελλάδα περίμενε πως και πώς να βραδιάσει για να ακούσει την Κική.Τηλεφωνούσαν από παντού, καθαρές τότε οι ραδιοφωνικές συχνότητες, έπαιρνε ο αέρας το σήμα μας και το ταξίδευε σε όλο το Αιγαίο.
Αξέχαστες βραδιές.
Θαλασσινοί Περίπατοι την έλεγε την εκπομπή της.
Σε μια από αυτές τις βραδιές καθώς ήταν αργά και ήμουν έτοιμος να φύγω άκουσα από την ανοιχτή πόρτα του στούντιο την Κική να τραγουδά το « γιάντα να μην θέλεις γιάντα…» μαζί με την φωνή του Βαγγέλη του Κονιτόπουλου…Κοντοστάθηκα να την ακούσω,,,, μελωδία αγγέλου…Μια παραπονιάρικη γλυκιά φωνή που σε συνέπαιρνε.. ήξερα πως κάποια στιγμή θα γινόταν τραγουδίστρια, το είχε στο αίμα της, το αγαπούσε το τραγούδι η Κική.
Θυμάμαι την συγχωρεμένη τη μάνα μου να έχει το ράδιο στην διαπασών και να ακούει τα βράδια την Κική και να σιγοψιθυρίζει τα τραγούδια τα παραδοσιακά μας.
Και νάταν μόνο το Κερα-Ρηνιώ. Με την Κική τραγουδούσε όλο το νησί , όλο το Αιγαίο.
Ας είναι αιώνια η μνήμη της. Μας λείπει πολύ.

Ένα χειμωνιάτικο βράδι που ο αέρας λυσσομανούσε, πολλά μποφόρ θυμάμαι…ήμουν με την Κική στο Στούντιο. Πήραμε τότε ένα τηλέφωνο από την Φολέγανδρο. ήταν ένας από τους ακροατές μας που κλαίγοντας μας είπε πως το ΄10χρονο κοριτσάκι του πέθαινε.
Είχε πάθει σκωληκοειδίτιδα οξείας μορφής και δεν μπορούσε να μεταφερθεί εξ αιτίας της κακοκαιρίας στην Αθήνα. Πήρα τηλέφωνο στο Λιμεναρχείο και τα παιδιά της βάρδιας που ήξεραν το θέμα μου είπαν πως δεν γινόταν τίποτε, δεν πετούσε λόγω καιρού ούτε ελικόπτερο, ούτε μπορούσε να πάει καράβι να πάρει το παιδί. Μοναδική μας ελπίδα ένα Καλυμνιώτικο ψαράδικο που είχε απαγκιάσει στην Φολέγανδρο και που ο Καπετάνιος του ήθελε να τα παίξει όλα για όλα και να προσπαθήσει να φέρει το κοριτσάκι στην Σαντορίνη.
Ξεκίνησε αυτός ο λεβέντης ο ψαράς με το καΐκι του θυμάμαι από τη Φολέγανδρο με 9 μποφόρ μαζί με την μικρή και τον πατέρα της.
Άρχισε ένας Γολγοθάς που έμελε να κρατήσει 8 ολόκληρες ώρες.Είπα στον λιμενοφύλακα της βάρδιας να με συνδέσει με το καΐκι και έβγαλα τον ψαρά στον αέρα.
- μας σκεπάζει αδελφέ το κύμα, μούλεγε, πολύ θάλασσα…
Βάζαμε τραγούδια με την Κική και του μιλούσαμε από τα μικρόφωνα… οκτώ ολόκληρες ώρες του δίναμε κουράγιο…μαζί με μας και όλο το νησί που άκουγε κάθε εξέλιξη από το ραδιόφωνο.
Δεν είχε κοιμηθεί κανένας αυτό το βράδι.
Όταν πια ξημέρωνε πήρα την Κική και κατεβήκαμε στον Αθηνιό να τον υποδεχθούμε.
Ήταν εκεί και το ασθενοφόρο με τους γιατρούς.
Φάνηκε το ψαράδικο από την απάνω Μέριά και ετοιμάστηκαν οι γιατροί να πάρουν την μικρή.
Όταν πια έπεσε δίπλα και έφυγε το ασθενοφόρο μπήκα στο καΐκι να τον δω.
Ήταν γονατισμένος κάτω από ένα εικόνισμα του Αϊ Νικόλα και έκανε το σταυρό του.
Η θάλασσα είχε σχεδόν σπάσει το καΐκι, δεν του είχε αφήσει τίποτα στη κουβέρτα, ούτε δίχτυα, ούτε εργαλεία…τίποτα.Πήγα και μιλήσαμε λίγο.
-Έβλεπα στην πλώρη μου τον Αϊ Νικόλα… μου είπε …αυτός μας έφερε…
Ένας περήφανος Έλληνας ναυτικός που δεν ήθελε ούτε ευχαριστώ.
| Ένας υπέροχος νησιώτης, ένας άνθρωπος που δεν θα ξεχάσω ποτέ.Το κοριτσάκι έφυγε αμέσως για την Αθήνα και από ότι μας είπαν αργότερα, σώθηκε από του χάρου τα δόντια.Σήμερα είναι μια πανέμορφη μάννα με μια όμορφη οικογένεια.
Φύγαμε με την Κική τελευταίοι απόν Αθηνιό.
Καθώς είχε ξημερώσει κάτσαμε να κάνουμε ένα τσιγάρο και να χαζέψουμε τον ήλιο που έβγαινε από το Καμάρι, αμίλητοι και οι δύο αλλά χαρούμενοι πως βοηθήσαμε να σωθεί μια ζωή.
Αυτό το πρωινό κατάλαβα πως κάναμε κάτι πολύ όμορφο.
Το είχα δει στα μάτια του πατέρα από την Φολέγανδρο που μούριξε μια ματιά βγαίνοντας από το καΐκι.
Ήταν σαν να μούλεγε
- σε ευχαριστώ ρε φίλε….
Ήταν το πρώτο δώρο που μου χάρισε ο 106,4.
Αυτή την ματιά την φύλαξα βαθιά μέσα στην καρδιά μου, την έκανα φυλαχτό και δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Όταν κάποιοι φίλοι με ρωτούν ακόμα και σήμερα αν άξιζε τον κόπο που όλα αυτά τα χρόνια πασχίσαμε να χτίσουμε την ραδιοφωνία στο νησί εγώ χαμογελώ.
Χαμογελώ γιατί έρχεται στο μυαλό μου ο ψαράς και ο πατέρας της μικρής αυτό το κρύο βράδι.
Αν άξιζε λέει……

http://www.neasantorinis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2313&Itemid=1

Μήπως......

Μήπως κάποια στιγμή πρέπει να σκεφτούμε και να κοιτάξουμε και λίγο αλλιώς τη Σαντορίνη; Ωχ πάλι γκρινιάζει το kallistorwntas ε? Δεν ξέρω αν γκρινιάζω αλλά το τελευτίο καιρό μαθαίνω πολλά "κρυφΑ" νέα για το νησί τα οποοία και μ ανησυχουν λιγάκι...... Μ ανησυχουν γιατί νοιώθω ότι ο Θηραίος πολίτης ίσως έχει ανάγκη κάποιας .... φροντίδας εκτός τουρισμού!!! Νοιώθω ότι σιγοκαίει μια περίεργη έκρηξη που ίσως να έχει πολλά παρατράγουδα..... Νοιώθω ότι ίσως οι λίγο πιο ειδικοί πρέπει να χτυπήσουν την πόρτα σε πολλά σπίτια.... Φοβάμαι..... Αρχίζω και σκέφτομαι ότι ο Θηραίκός Λαός ίσως νοιώθει προδομένος από την ίδια του τη μοίρα..... Δεν ξέρω ειλικρινά.... Όλα όσα ακούω παραπλεύρως το τελευταίο καιρό μ έχουν κάνει και ανησυχώ.... η ιστορία του νησιού έχει και ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ βασεις....που μάλλον τις ξεχνάμε.... και εγώ μαζί... Δεν ξέρω αν θέλω να γίνω σαφής η αν έγινα... Φοβάμαι ότι σιγοκαίουν εντάσεις... Μήπως πρέπει να τρέξουμε!! Όλοι μας.... Μήως πρέπει να προλάβουμε διαφορες καταστάσεις "κρυμμένες"Δεν ξέρω νοιώθω ότι η κοινωνία έχει να μας πει πολλά.... Ίσως για κάποιο καιρό το νησί να πρέπει να βγει από το χάρτη.... για να σώσουμε ποολλά.... να διώξουμε τα άσχημα... να στηρίξουμε τα αδύνατα... να γινουμε καλλίτεροι.... ΣΑν άνθρωποι... Να μπούμε και πάλι στα σχολεία... Να ... να.... Να.... Είμαστε μια κοινωνία ΑΝΘΡΩΠΩΝ και ΙΣΤΟΡΙΑΣ....... ας προσπαθήσουμε να κρατηθούμε στο ύψος των περιστάσεων.... Ας σταματήσουν όλα αυτά τα "νέα" από κάτω...

Δεν ξέρω..... Συγγνώμη αν σας ενοχλησα.... Αλλά.....

Περί αρχαιολογίας και τουρισμού λόγος εστί....

Σας παραθέτω μία ανάρτηση από το το μπλόγκ:www.exoumekaileme.blogspot.com



Είναι ερείπιο κι απ οτι φαίνεται ετσι θα παραμείνει.. (το πολύ πολύ μπορεί και να πέσει)

Κι αναφέρομαι στο «τουριστικό περίπτερο» στην Περίσα ιδιοκτησίας ΕΤΑ (εταιρίας διαχείρησης τουριστικών ακινήτων) η οποία πέρσυ το είχε βγάλει σε δημοπρασία με υψηλό όμως αντίτιμο (σε σχέση με την κατάσταση του ακινήτου)
Μέχρι στιγμής πάντως κι απ όσο γνωρίζουμε δεν εχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για την τύχη του κι αυτην της περιοχής γύρω του.

Πλήν όμως, η υπόθεση εχει ενδιαφέρον, μιας και πρόκειται για μια απο τις πιο βαριές σε ιστορία
-και μάλιστα αρχαιολογικής- του νησιού.
Έτσι λοιπόν, πρέπει να πούμε οτι πίσω απο αυτό το ακίνητο βρίσκεται (θαμένη....) η εκκλησία της Αγίας Ειρήνης απο την οποία πήρε το όνομά του το νησί. Πλήν όμως εκτός απο την θαμένη εκκλησία, η περιοχή εκεί είναι βρώμικη, αναξιοποίητη και γενικά παραμελημένη. Όσο για την -εύλογη- απορία, γιατί δεν έχει προχωρήσει η αρχαιολογική έρευνα στην εκκλησία, η απάντηση (κυνικότατη για να αντικρούσει μια εύλογη απορία...) λέει οτι δεν υπάρχουν τα λεφτά. Κι ακόμη χειρότερα, επειδή η εκκλησία είναι θαμένη σε βάθος μέτρων, τα έξοδα θα ήταν πολλά.

Αναφέροντας την υπόθεση σε γνωστό, αμέσως μου έστειλε την εμπεριστατωμένη απάντηση. Πρόκειται για δημοσιεύμα της εφημερίδας «το Βήμα» του 2001 που μας λέει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Αξίζει να το διαβάσετε, τουλάχιστο, για να ξέρουμε οτι το νησί δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε κι οτι δυστυχώς πολλά σημαντικά πράγματα παραμένουν ... καταχωνιασμένα.
Δεν θα ήταν πάντως και άσχημη ιδέα να ξεκινήσει και πάλι μια προσπάθεια της τοπικής Αυτοδιοίκησης (βρείτε τα πώς, ποιός και τι) να ανακινήσει το θέμα και να απαιτήσει την άμεση ανάδειξη του μνημείου.
Τέλος, .. τι σχόλιο να κάνουμε στον επίλογο του κειμένου που μας παροτρύνει να επισκεφθούμε τον ... «επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο»

Υ.Γ. αλήθεια ποιός έχει το θάρρος να απαντήσει στην ανάρτηση αυτή? Υπάρχει κάτι που μπορούμε να πούμε παραπάνω? νομίζω ότι η συγκεκριμένη ανάρτηση τα λέει όλα...... Δεν είμαστε οι μόνοι που φωνάζουμε για την Άλλη Σαντορίνη.....Δεν ξέρω! Όλα αυτά με πεισμώνουν ακόμα περισσότερο!!! Ξυπνήστε...............

Βίντεο από την αδελφοποίηση

2 βίντεο ιδιαίτερα από την αδελφοποίηση της Κοινότητας Οίας - Θηρασίας με τη Σαντορίνη

το πρώτο είναι από την ώρα της Διαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας στον Ι. Ν. Αγίου Ανδρέα με το Σύλλογο Θηραίων Ιεροψαλτών να ψέλνει το Χερουβικό, και το δεύτερο τα παιδιά του Συλλόγου Ακρωτηριανών χορεύουν...Σαντορίνη

Η μέρα η σημερινή δεν είναι σαν τις άλλες....

Ξεκινάει μια παλιά πατινάδα της Σαντορίνης........ και συνεχίζει....." Γιορτάζει η Σαντορίνη μου και εχω χαρές μεγάλες"... Μια ακρως σημαδιακή ημέρα γιορτής για τους Σαντορινιούς του Λαυρίου και του νησιού μας ήταν η σημερινή. Η Αφορμή ήταν η αδελφοποίηση του Δήμου Λαυρεωτικής με την Κοινότητα Οίας - Θηρασίας.

Η ημέρα ξεκίνησε με τη διαρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό Λαυρίου, στο οποίο χοροστάτησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θήρας Ίου, Άμοργου και Νήσων κ. Επιφάνιος, και ο Σεβ. Μητροπολίτης Λαυρεωτικής Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος. Στην λειτουργία συμμετείχαν πλήθος ιερέων από τη γύρω περιοχή αλλά και από τη Σαντορίνη ( π.Χριστοφόρος Καραμολέγκος κ.α.) με πρωτεργάτη ολης της εκδήλωσης τον Θηρασιώτη Αρχιμανδρίτη π. Κωνσταντίνο Συρίγο. Eκτός των άλλων συμμετείχε μέρος του Συλλόγου Θηραίων Ιεροψαλτών οι οποίοι με την τόσο αρμονική και βυζαντινή τέλεση των ύμνων καθάρισαν τις ψυχές μας με τον τρόπο τους.

Αμεσως μετά κατευθυνθήκαμε στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου, όπου οι μνήμες άρχισαν να ζωντανεύουν........ Η ιστορία των ανθρώπων από τη Σαντορίνη και τη Θηρασία που δούλευαν στα ορυχεία και μετά πήγαν στο Λαύριο , σιγοψυθιριζοταν στα λόγια ποολλών....... " Ποιός συγγενής μας δουλευε εδώ" ρώτησε ένας μικρος κύριος τη μητέρα του... και η Απάντηση της μητέρας άκρως συγκινητική: " Δουλευαν από το νησί μας.... άρα δικοί μας άνθρωποοι......."

Η ιδιαίτερα σημαντική ομιλία του Δημάρχου Λαυρεωτικής κ. Δημητρίου Λουκά, για την ιστορία των Θηραίων στο Λαύριο συνεπήρε τους παρευρισκόμενους. Όταν αναφέρθηκε στον νεκρό Θηραίο Γ. Δ. Συρίγο από τις πρώτες απεργειακές κινητοποίησεις τότε όλοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.....( ο Γ.Δ. Συρίγος στη φωτογραφία, δολοφονήθηκε από αστυνομικό στην μεγάλη απεργία των μεταλλωρύχων του Λαυρίου στις3 Φεβρουαρίου 1929)[1]

Αμέσως μετά το λόγο έλαβε ο Πρόεδρος της Κοινότητας Οίας – Θηρασίας κ. Γιώργος Χάλαρης ο οποίος αναφέρθηκε στο χθές και στο Αύριο της Θηρασίας,

Ύστερα ακολούθησαν τα τυπικά της εκδήλωσης ( ανάγνωση ψηφίσματος, ανταλλαγή τιμητικών πλακεττών και δώρων) ενώ αμέσως μετά τόσο ο Αντιδήμαρχος Λαυρίου κ. Μιχάλης Συρίγος, όσο και ο Επίτιμο

ς Αρχηγός Λιμενικού Σώματος Θηρασιώτης κ. Ανδρέας Συρίγος αναφέρθηκαν στα της ιστορικής πλευράς της εκδήλωσης. Ο αξιαγάπητος σε όλους μας Καπτα Βάλσαμος Πιτσικάλης, αντιπρόεδρος της Οίας απήγγειλε Ποιημα του για τη Θηρασία, ενώ αμέσως μετά ο Εμμανουήλ Λιγνός Εκδότης Διευθυντής της εφημ. «ΘηραΊκα΄Νέα προλόγισε και έδωσε τον λογο στον Γιώργο Ανωμερίτη, σημερινό Πρόεδρο του Δ.Σ. του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά». Η Ομιλία του είχε θέμα: « Αγία Αικατείρνα της Οίας, ένας άτρωτος στους αιώνες πατριαρχικός ναός.

Το χορευτικό συγκρότημα του Συλλόγου Ακρωτηριανών Θήρας, παρουσίασε ενδεικτικά χορούς από τα νησιά μας, με πρώτο σκοπό Συρτό Μπάλλο – Ρεπατί υπό το βιολί του Δημήτρη Νομικού. Tα παιδιά του χορευτικού: Γιώργος Δαμασκηνός, Εύα Δαμίγου, Νίκος Μπάϊκας, Μαρία Μπάϊκα, Χάρης Χάλας, Ειρήνη Φωσκόλου, Κώστας Βασιλάκης, Ειρήνη Νομικού, Βαλάντης Μπάϊκας, Τένια Μπήτρου, Βαγγέλης Αλεφραγκής, Έφη Πατέλη, αλλά και η υπεύθυνη του χορευτικού Έφη Δαμίγου, συνέβαλαν σημαντικά στη ζεστή Σαντορινιά - Λαυρεωτική γιορτή.

Λίγο πριν το τέλος της εκδήλωσης ήρθε και ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Θόδωρος Πάγκαλος για να ενταχθεί στην πληθώρα των επισήμων συμμετεχόντων της εκδήλωσης….. Η αίθουσα του Τεχνολογικού Πάρκου δεν έφτανε για τον κόσμο και πάρα πολλοί αναγκάστηκαν να μείνουν όρθιοι σε όλη την εκδήλωση…..

Ειλικρινά αν και για κάποιους μπορεί η έννοια της αδελφοποοίησης Πόλεων να θεωρηθεί «τζάμπα χρόνος» η σημερινή εκδήλωση ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τους Θηραίους ανά τον κόσμο… η Ιστορία των ορυχείων, η ιστορία των ανθρώπων που δούλευαν στα Ορυχεία της Σαντορίνης και του Λαυρίου, είναι μέρος της δικής μας ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ….. Η Σημερινή εκδήλωση έβαλε ένα μικρό λιθαράκιστην ανάδειξη πτυχών της ΑΛΛΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ…..

---

[1] http://www.eranet.gr/lavrio/html/gstrikes.html

" Όλοι μαζί χτίζουμε ένα νοσοκομείο...."

Αυτό ήταν ένα μότο του πολυτάλαντου και πάντα δημιουργικου τενόρου Jose Cura το Σάββατο το βράδυ στην καταμέστη κόσμου αίθουσα του Μεγάροου Μουσικής,κατά τη διάρκεια της Συναυλίας που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Θώραξ Πρόεδρος του οποίου είναι ο Θηραίος Καθηγητής Χαράλαμπος Ρούσσος, για την ανέγερση νέας πτέρυγας στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Αλήθεια ποιός δεν μαγέυτηκε από την ηθοποία και τη φωνή του διάσημου τενόρου; Ποιός δεν ταξίδεψε με τους ήχους της Φιλαρμονικής της Έρτ; Όταν δε ο πρωταγωνιστής έπρεπε να προλογίσει τη δικιά μας. τη Θηραία mezzosoprano Κατερίνα Ρούσσου, Απλά νομίζω τα λόγια του σημαίνουν πολλά: "Μια γλυκειά ιδιαίτερη φωνή, μια όμορφη και δυναμική παρουσία". Αγαπητή κυρία Ρούσσου,Φίλη Κατερίνα, έφερες την αύρα της Σαντορίνης στο Μέγαρο Μουσικής μάγεψες και όσους σε ξέρουν και όσους σε πρωτογνώρισαν. ( το ξέρω με προσωπικά παραδείγματα)..... Η δε ηθοποία σου σε κάποια από τα τραγούδια έδειχνε ένα μικρό και ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο της πολύπλευρης παρουσίας σου!!! Πάντα τέτοια Θηραία Κατερίνα μας......

Υ.Γ. Θυμηθείτε το όνομα Κατερίνα Ρούσσου σε λίγα χρόνια..... όχι πολλά λίγα........ Και μετά είμαι σίγουρος οτι όλοι οιο μελλοντικοί διοικούντες θα λένε ....." Α είναι Σαντορινια", α είναι δικιά μας..... αλλά η Κατερίνα μας θα έχει ήδη κάνει βήματα πολύ μπροστά καιι κάποιοι θα τρέχουν να την προλάβουν.... Αμ δε.....

Για δείτε την και θα καταλάβετε τι εννοώ