Ένα υπέροχο μήνυμα..... Η Πίστη με απλά πράγματα.....

Παγκράτιο, Κρόκος, Σαντορίνη......

Ένας υπέροχος συνδυασμός..... Πριν από λίγες ημέρες στο Μπελλώνειο ΊΔρυμα στα Φηρά, υπήρχε ομιλία της κυρίας Νίκης Τσέκου Πελέκη για το βιβλίο της " Κόκκινη Κλωστή δεμένη από τον μύθο στην ομοιοπαθητική". Μια υπέροχη ομιλία για άλλη μια φορά μέσω της οποίας η συγγραφέας μας ταξίδεψε στα φυτά των τοιχογραφιών της Σαντορίνης

Ακούστε εδώ την ομιλία


και εδώ το β μέρος














Ένα Λουλούδι , μια Γυναίκα , ένας Ποιητής
Υπάρχει ένα λουλούδι , από τα ομορφότερα της Φύσης , ένα λουλούδι με το χρώμα της αγνότητας και μια εκπληκτική ομορφιά που το μήνα Αύγουστο στολίζει τα ακρογιάλια του νησιού μας.
Έχει μια ιστορία σχεδόν μυθική καθώς η πρώτη του ζωγραφιά έγινε πριν 3.500 χρόνια στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, στο Ανάκτορο που ανάσκαψε ο Μαρινάτος.
Από το Οκτώβριο μέχρι τον Ιούνιο επιβιώνοντας σ’ ένα άγονο και άνυδρο περιβάλλον διατηρεί ολοζώντανα καταπράσινα φύλλα. Τον Ιούλιο τα φύλλα γίνονται καχεκτικά , κιτρινίζουν και σωριάζονται κατάξερα στην άμμο.
Κ΄ εκεί μέσα στη κάψα του καλοκαιριού , μέσα από ένα σωρό καψαλιασμένα νεκρά φύλλα ξεπροβάλλουν άνθη απίστευτης ομορφιάς που στολίζουν και ευωδιάζουν τα ρόδινα ακρογιάλια των νησιών μας.
Μέσα από το θάνατο ξεπροβάλλει η ζωή και το άρωμα της απλώνεται μέχρι το κύμα………………………..
http://babislazarislefkas.blogspot.com/2010/08/blog-post_2820.html


Σίγουρα θα το έχετε δει σε κάποια παραλία !

Το Κρινάκι της Θάλασσας (επιστημονικό όνομα Pancratium maritimum) αυτοφύεται κυρίως στα παράλια της θάλασσας της Μεσογείου. Είναι φυτό πολυετές κρυπτόφυτο (ένα μεγάλο μέρος του χρόνου υπάρχει μόνο ως βολβός στην άμμο). Τα άνθη του χαρακτηρίζονται για το μεγάλο τους μέγεθος, το διακριτικό άρωμα και την ωραία εμφάνιση που δημιουργεί το λευκό χρώμα των πετάλων σε συνδυασμό με το γλαυκό χρώμα των μακριών λογχοειδών του φύλλων. Συνήθως ανθίζει από Ιούλιο έως Οκτώβριο, γεγονός που εξαρτάται από τις θερμοκρασίες που έχουν προηγηθεί της περιόδου άνθησης.

Η ρίζα του φτάνει σε βάθος 1.5 μ., δηλαδή κολυμπά σχεδόν στο θαλασσινό νερό. Ο καρπός του κάψα, όταν ανοίξει (συνήθως στα μέσα του φθινοπώρου) πετάγονται μακριά τα σπόρια που ταξιδεύουν με τον άνεμο ή με τα ρεύματα της θάλασσας για άλλες παραλίες και βλασταίνουν στο τέλος του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης. Τα νεαρά σπορόφυτα του Pancratium επιτελούν τεράστιο έργο στην συγκράτηση της άμμου, όπου τα πάει ο άνεμος.

Το κρινάκι είχε εντυπωσιάσει τους αρχαίους Έλληνες καλλιτέχνες, καθώς είναι γνωστό από αρχαίες εικονογραφήσεις στην Κρήτη, στα παλάτια της Κνωσού και από τις υστεροκυκλαδικές τοιχογραφίες στη Σαντορίνη (Θήρα).

Το Κρινάκι της Θάλασσας δέχεται έντονες πιέσεις λόγω της ένοτνης τουριστικής ανάπτυξης ή της άγνοιας των λουόμενων που το κόβουν ή ακόμα και το ξεριζώνουν για να το μεταφυτέψουν στο σπίτι τους. Λίγο οι ξαπλώστρες, λίγο οι καντίνες, λίγο οι χώροι στάθμευσης στην παραλία, λίγο οι «ρομαντικοί συλλέκτες» και πολύ το τσιμέντο, αλλά και ο καθαρισμός με μηχανικά μέσα των παραλιών όπου φυτρώνει, αποτελούν αιτίες για να λιγοστεύουν συνεχώς οι πληθυσμοί του.

Aυτό το καλοκαίρι, όπου συναντήσετε τα πανέμορφα κρινάκια, απλά θαυμάστε τα!

Μην τα κόβετε, μην τα ξεριζώνετε! Για να τα βρείτε και του χρόνου εκεί!

Πηγή: ecology-salonika.org

Παράκληση Μονής Αγίου Νικολάου ( 2010)

Ακούστε την τελευταία παράκληση για την Παναγία στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου,χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θήρας κ. Επιφανίου.

«Διεθνούς επιπέδου το Ασύρτικο Σαντορίνης»

Τη νύχτα της 24ης Μαΐου, ο Μάρκους Στολτς δεν κοιμήθηκε καθόλου. Τα μάτια του έκλειναν, αλλά αυτός εκεί, μπροστά στο λάπτοπ, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, έγραφε, έγραφε, έγραφε... Είναι απίστευτο πόσα emails και μηνύματα στο twitter και στο facebook είχαν μαζευτεί μέσα σε λίγες ώρες. «Πραγματικά απίστευτο», έλεγε από μέσα του κι έπαιρνε κουράγιο. Θα μπορούσε να απαντήσει και την επόμενη μέρα, αλλά όπως ο τρύγος δεν παίρνει καθυστέρηση, έτσι και ο κ. Στολτς έπρεπε να μαζέψει τους καρπούς της δουλειάς του.





Νωρίτερα, είχε εμφανιστεί στην υπ’ αριθμόν 1 εκπομπή για το κρασί παγκοσμίως, στη Winelibrary TV, του Ρωσοαμερικανού Gary Vaynerchuk (tv. winelibrary. com). Είχε παρουσιάσει μία Μαλαγουζιά βιολογικής καλλιέργειας, ένα χαρμάνι Syrah, Mourvedre και Grenache Rouge από την Κρήτη και ένα Ναουσσαίικο Ξινόμαυρο. Ο εκκεντρικός και γνωστός για την αυστηρή κριτική του παρουσιαστής έμοιαζε να έχει ενθουσιαστεί, ειδικά για δύο από τα τρία μπουκάλια. «Κοίτα να δεις...», έμοιαζε να σκεφτόταν. Πριν ακόμη κλείσουν την εκπομπή, οι πρώτες παραγγελίες ελληνικών κρασιών είχαν ήδη φτάσει στο inbox του κ. Στολτς.

Εάν του το έλεγες πριν από λίγα χρόνια, θα σε περνούσε για τρελό. Ποιος να το ’λεγε ότι ο αυστηρός Γερμανός οικονομολόγος θα άφηνε την καριέρα του στελέχους χρηματοοικονομικών εταιρειών (τελευταίος του σταθμός η Goldman Sachs Λονδίνου), θα μετακόμιζε στην Ελλάδα και θα ασχολιόταν με την προώθηση των ελληνικών κρασιών στις διεθνείς αγορές. Αυτά όμως κάνει ο έρωτας κι έτσι σήμερα ο Μάρκους Στολτς με τη γυναίκα του Αλεξάνδρα και τα τέσσερα παιδιά τους ζουν μόνιμα στην Αθήνα, με τον ίδιο να έχει αναλάβει άτυπος πρεσβευτής του οινικού πολιτισμού μας στο εξωτερικό, μέσω του «Ελλοινου», της μικρής online επιχείρησής του (www. elloinos. com), αλλά και της «χειρουργικής» εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων που παρέχουν τα νέα κοινωνικά δίκτυα.

Οπως οι περισσότερες success stories, έτσι και αυτή οφείλεται σε ένα χόμπι που έγινε επάγγελμα. «Υπήρξα οινόφιλος για περισσότερα από 20 χρόνια, μάλιστα παρακολούθησα και ολοκλήρωσα με διάκριση σχετική σχολή στη Γερμανία, αλλά ήμουν απορροφημένος στην καριέρα μου», λέει σήμερα στην «Κ» ο 44χρονος Μάρκους από ένα χωριό της Ηλείας, όπου περνάει τις διακοπές του με την οικογένειά του – χωρίς να παραμελεί την επαφή με τους «φίλους» του elloinos στο fb και στο twitter. «Ζώντας όμως στην Ελλάδα, τα ελληνικά κρασιά με συνεπήραν. Οσο δοκίμαζα, τόσο περισσότερο εκτιμούσα την απίστευτη πληθώρα των ντόπιων ποικιλιών που ξέφευγαν από τα τετριμμένα. Ταυτόχρονα διαπίστωσα πόσο βελτιωνόταν η ποιότητα των κρασιών χρόνο με τον χρόνο. Μου έκλεψαν την καρδιά». Πριν από ενάμιση χρόνο, λοιπόν, πήρε την απόφαση να συμβάλει στη βελτίωση του διεθνούς «προφίλ» των ελληνικών οίνων. «Η ποιότητα είναι καλή, οι τιμές είναι καλές, γιατί λοιπόν δεν εξάγονται; Λιγότερο από το 10% της ελληνικής παραγωγής βγαίνει έξω και το 70% των εξαγωγών αφορά πέντε μεγάλους παραγωγούς, όχι απαραίτητα κρασιά της καλύτερης ποιότητας, δηλαδή. Κι όμως. Εδώ υπάρχουν πάρα πολλοί μικροί παραγωγοί, οικογενειακά οινοποιεία που βγάζουν εξαιρετικά κρασιά. Είναι προφανές ότι γίνεται κάποιο λάθος στο μάρκετινγκ της οινικής Ελλάδας».

Δύσκολη προσπάθεια
Αρχικά έφτιαξε το σάιτ, με διεθνή προσανατολισμό και ενημερωτικό χαρακτήρα για όλες τις εγχώριες ποικιλίες οινοστάφυλων και τα γευστικά κρασιά που αποδίδουν. Στη συνέχεια, μέσω του facebook και του twitter, εντόπισε και ήρθε σε επαφή με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στον κόσμο του κρασιού. Δεν ήταν πάντα εύκολο. Η παρεξήγηση γύρω από το ελληνικό κρασί ήταν ισχυρή. Χρειάστηκε να πιέσει αρκετά και να πείσει ότι δεν υπάρχει μόνο η ρετσίνα και η μαυροδάφνη. Τους πρώτους έξι μήνες, η ανταπόκριση ήταν μηδαμινή. «Ομως επέμεινα. Σε σημείο που άρχισα να γίνομαι ο... “τρελός Γερμανός” που γράφει συνεχώς για ελληνικά κρασιά στο twitter! Αλλά λειτούργησε. Σιγά σιγά άρχισε να εκδηλώνεται ενδιαφέρον. Διοργάνωσα δοκιμές σε Γερμανία, ΗΠΑ, Βρετανία και άρχισαν να γίνονται οι πρώτες επαφές μεταξύ παραγωγών και εμπόρων, εστιατορίων, μαγαζιών του εξωτερικού. Μετά και την εμφάνισή του στην εκπομπή του Vaynerchuk, το νερό –ή καλύτερα το κρασί– έχει πια μπει στο αυλάκι. «Ευτυχώς, έρχονται αποτελέσματα», λέει με σπασμένα, αλλά καλά Eλληνικά. «Oμως, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι αν θέλουμε να εκτιμήσουν το κρασί μας στο εξωτερικό, πρέπει πρώτα να το αγαπήσουμε εδώ...».

«Η δύναμή σας είναι οι δικές σας ποικιλίες»
Πριν από λίγες μέρες, απλώς από περιέργεια, ο Μάρκους Στολτς, ο μπλόγκερ που βάλθηκε να μυήσει τους ξένους στον μαγικό κόσμο του ελληνικού κρασιού, ρώτησε τον ιδιοκτήτη μιας ταβέρνας στη Λακωνία τι ποσότητες εμφιαλωμένου κρασιού πουλάει κάθε σεζόν. «Ούτε εκατό μπουκάλια», απάντησε εκείνος. «Χύμα, όμως, πολύ. Πάνω από 1.200 κιλά».

«Οι Ελληνες έχουν συνηθίσει να πίνουν κρασί κατά βάση με το φαγητό τους», λέει ο κ. Στολτς στην «Κ». «Σπάνια θα δεις τραπέζι σε ταβέρνα χωρίς μισό κιλό χύμα σε μια καράφα. Αλλά μέχρι πριν από λίγα χρόνια, δεν είχαν οινική παιδεία. Αυτό αλλάζει ραγδαία. Μια ιδέα, πάντως, θα ήταν οι παραγωγοί να παράγουν αξιοπρεπές “χύμα” ώστε τουλάχιστον αυτό που σερβίρεται στα μαγαζιά να αντιπροσωπεύει τον οινικό πλούτο της χώρας».

Οσο για τον ίδιο, μία από τα πιο αγαπημένες του ποικιλίες είναι το στιβαρό Ξινόμαυρο. «Αλλά και το Αγιωργίτικο είναι ικανό να βγάλει πολύ μεγάλα κρασιά. Αυτό, όμως, που θεωρώ πραγματικά διεθνούς επιπέδου κρασί είναι το Ασύρτικο της Σαντορίνης. Είναι πραγματικά καταπληκτικό. Αλλά και η Μαλαγουζιά, ο Ροδίτης, το Μοσχοφίλερο, σε ικανά χέρια, γίνονται σπουδαία κρασιά», λέει και το πάθος του δεν κρύβεται. «Η δύναμή σας είναι οι δικές σας ποικιλίες.»

Σημειώνεται ότι ο Μάρκους Στολτς επιλέγει να προωθήσει μόνο τα κρασιά που εκτιμά, ενώ δεν πληρώνεται από τους Eλληνες παραγωγούς.

Tης Λινας Γιανναρουη

http://www.kykladesnews.gr/greece-islands-santorini/67-newscategory/57069-l----r.html