Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

Σταχυολογήματα για το σεισμό του 1956 της Σαντορίνης


 paris Match 9  Ιουλίου 1956 
      60 Χρόνια από τον μεγάλο Σεισμό της Σαντορίνης
2.       1956- 2016 : 60 Χρόνια από το Σεισμό της Σαντορίνης - Εφημερίδα "ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ" - 10 Ιουλίου 1956
3.       1956- 2016: 60 Χρόνια από το Σεισμό της Σαντορίνης- Εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ 13 Ιουλίου 1956
4.       1956 - 2016 : 60 χρόνια από το Σεισμό της Σαντορίνης- Ο Τίμιος Σταυρός της Περίσσας
5.       1956- 2016: 60 χρόνια από το σεισμό της Σαντορίνης, Εφημερίδα Ταχυδρόμος Αιγύπτου 13 Ιουλίου 1956
6.       1956- 2016 : 60 χρόνια από το σεισμό της Σαντορίνης - Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ 10 Ιουλίου 1956
7.       1956-2016: 60 χρόνια από το σεισμό της Σαντορίνης- Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ 11 Ιουλίου 1956
8.       1956- 2016: 60 χρόνια από το σεισμό της Σαντορίνης- Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 13 Ιουλίου 1956
9.       To "Paris Match" στη Σαντορίνη του 1956
10.   Ραδιοφωνικό Αφιέρωμα στο Σεισμό του 1956
11.   O σεισμός του 1956 στη Σαντορίνη
12.   Αφήγηση για το σεισμό από το Μεγαλοχώρι
13.   Αφηγήσεις για το σεισμό του 1956
14.   Ο σεισμός του 1956 στη Σαντορίνη, μέσα από τον "Νεολόγο Πατρών"
15.   Ο σεισμός του 1956 μέσα από τα μάτια και τις θύμησες ενός παιδιού από την Τήνο,
16.   Όταν μια φωτογραφία του σεισμού της Σαντορίνης ( 1956) διηγείται ...
17.   ο Γεώργιος Ράλλης και η σχέση του με τη Σαντορίνη
18.   ο σεισμός της Σαντορίνης και οι πολιτικές προεκτάσεις του
19.   ΄Τρομακτικός σεισμός έπληξε εχθές την Θήρα"- Εφημερίδα Ελευθερία 10 Ιουλίου 56
20.   ο Θηραϊκός Όρθρος του Χθες ...στο Σήμερα
21.   Άλλη μία αφηγηση για το σεισμό της Σαντορίνης
22.   Σεισμός του 1956: Ανταπόκριση από ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία
23.   11 Ιουλίου !956 : Εφημερίδα Καθημερινή – Σεισμός της Σαντορίνης
24.   Ένα θαύμα στην Κάλυμνο του 1956
25.   Ήταν 9 Ιουλίου 1956: Πρώτη ανταπόκριση από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
26.   Ανέτειλε η 9 Ιουλίου: Η ημέρα όπου τα πάντα άλλαξαν στο νησί της Σαντορίνης
27.   Μνήμη του Σεισμού της Σαντορίνης (Μ.Α.Σ.)
28.   το τσουνάμι του Αιγαίου
29.   Τα ντενεκίδια του Αι Γιάννη στα Φηρά.
30.   Παγκράτιον το Σαντορινιό:
 Αλλά και
Στέλλα Δαμασκηνού: Αφήγηση για το σεισμό του 1956
Βάλσαμος Πιτσικάλης: Αφήγηση για το σεισμό του 1956
κ. Ελευθερία – Ακρωτήρι
Bιργινία Τζούρου – Σεισμός 1956
Ειρήνη Κώχ :
Ζημιές από το σεισμό της 9ης Ιουλίου
Ενα τσουνάμι στο Αιγαίο το 1956,

O ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 1956
Η ημέρα που βγήκαν τα ποντίκια- 9 Ιουλίου 1956
ο σεισμός του 1956 στην Νάξο

1956- 2016: 60 χρόνια από το σεισμό της Σαντορίνης- Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 13 Ιουλίου 1956


 του Δημήτρη Ψαθά:

Είναι πολλά χρόνια που έχω να επισκεφθώ τη Σαντορίνη. Ίσως και είκοσι. Μου έμεινε όμως από την πρώτη εκείνη μοναδική επίσκεψη, τόσο έντονη η εντύπωση ώστε και σήμερον ακόμα  τη θυμάμαι ζωηρότατα, την ιδιόρρυθμη ομορφιά της, με το κάπως αγριωπό λιμάνι της και ύστερα την απόκρυμνη ανηφοριά προς την κατοικημένη πολιτεία. Αιτία της επίσκεψης μου τότε, ήταν ποια άλλη, το περίφημο ηφαίστειο της,  που ξαφνικά είχε αναλάβει δράση και ξεσήκωσε τους δημοσιογράφους. Την βαλίτσα σου και δρόμο μου είχε πει ο αρχισυντάκτης μου. Νεαρός τότε συντάκτης, και πρόχειρος στις αποστολές του είδους, ανησύχησα.
-       Τι συμβαίνει;
-       Το ηφαίστειο
-       Τι κάνει το ηφαίστειο;
-       Ότι συνήθως κάνουν όλα τα ηφαίστεια του κόσμου. Βροντάει, καπνίζει και πετάει μύδρους. Δεν έχεις περιέργεια; Πήγαινε να τα δεις και να τα περιγράψεις.
Ομολογώ ότι δεν είχα τόσο μεγάλη περιέργεια να δω και να περιγράψω ένα ηφαίστειο εν δράση, γι αυτό και έφυγα για το νησί χωρίς μεγάλη όρεξη. Στο νου μου, άστραφταν καπνίζοντες Βεζούβιοι και Αίτνες μαζί με θαμμένες Πομπήιες Τι τάχα θα βλεπα στη Σαντορίνη με το ηφαίστειο της εν πλήρη ενεργεία; Όμως οι ανησυχίες μου, διαλύθηκαν μόλις έφτασα ψηλά στην πολιτεία, επωχούμενος μουλαριού. Όπου το νησί μου φάνηκε μαγευτικό με τις τόσες ομορφιές του και τους τόσο καλούς και πρόσχαρους ανθρώπους του.
-       Τι γίνεται με το ηφαίστειο ρωτούσα ;
-       Ω τίποτα, μου απαντούσαν, ήσυχοι. Πετάει κουνουπίδι.
-       Κουνουπίδι; ; ; ;
-       Ναι. Για κοίταξε … να το κιολας. Ξανα πέταξε.
Πραγματικά το ηφαίστειο που φαινόταν πέρα σαν βουναλάκι κατάμαυρο, από καιρό σε καιρό τίναζε στα ύψη, πυκνό καπνό σε σχήμα κουνουπιδιού  και πλέον ου. Μας φάνηκε, λοιπόν, σε όλους τους συντάκτες της αποστολής, σαν το πιο καλόβουλο και ήμερο ηφαίστειο του κόσμου  που θα μπορούσε να το δει κανείς και από πολύ κοντά. Αποφασίσαμε, λοιπόν, όλοι να νοικιάσουμε μια βάρκα για να το ζυγώσουμε και να το περιεργαστούμε από πιο κοντά. Βαρκάρη δεν δυσκολευτήκαμε να βρήκαμε. Πρόθυμα για την εκδρομή και σε λιγάκι να μαστε όλοι μέσα με κατεύθυνση το ηφαίστειο. Σε λίγη ώρα, ανοιχτήκαμε και περνούσαμε τη σειρά των λόφων που αναδυόντουσαν μέσα από τη θάλασσα, κατάμαυροι σαν κάρβουνα από την προαιώνια ίσως δράση του  ηφαιστείου. Ο κρατήρας φαινόταν παραπέρα να καπνίζει. Πάντα ήσυχος. Και δεν μας έδινε κανένα σοβαρο σημάδι ανησυχίας. Ήταν ένα βουναλάκι στρογγυλό σχεδόν, κατάμαυρο και αυτό γεμάτο, όμως πυκνούς καπνούς.
-Προχωρούμε λίγο ακόμη
- Κα δεν προχωρούμε
- Πατριώτη έχει κίνδυνο…..
- δεν ξέρω. Καλά είμαστε εδώ.


0 βαρκάρης που μας έφερε μέχρις εκεί ξέροντας κάτι παραπάνω από εμάς για το ηφαίστειο κωπηλατούσε διστακτικός και μας σύστησε να βάλουμε το δάχτυλο στη θάλασσα. Δοκίμασα και είδα ότι το νερό ένα περίεργο πρασινοκίτρινο νερό, ήταν σχεδόν βραστό και δεν μπορούσες να κρατήσεις τα δάχτυλά σου ούτε δευτερόλεπτα. Το τοπίο αγρίευε όλο και περισσότερο. Ο αέρας ήταν ζεστός και μύριζε θειάφι. Όμως η περιέργεια, μας κέντριζε και με το έντρομο θάρρος, της ηλικίας μας παρακαλούσαμε το βαρκάρη να μας πάει πιο κοντά Δεν πρόφτασε ο άνθρωπος να τραβήξει πέντε η δέκα φορές τα κουπιά του όταν ξαφνικά ακούστηκε ένα φοβερό υποχθόνιο μουγκρητό με ένα οξύ σφύριγμα και είδαμε παγωμένοι από τον φόβο το πιο περίεργο θέαμα που είχαμε δει ποτέ ολόκληρο το μαύρο βουναλάκι, το κυρίως ηφαίστειο, με τον κρατήρα- άρχισε να φουντώνει ενώ από την κορυφή του τινάζονταν με δαιμονισμένη οργή και κρότους τεράστιες φλογισμένες  πέτρες κοκκινόμαυρες που πέφτανε γύρω τριγύρω σε μικρή απόσταση από τη βάρκα μας.
-       Ύψιστε Κύριε, μία να μας πετύχαινε θα μας βουλιαζε και θα πνιόμαστε στη ζεματιστή θάλασσα σαν τα κοτόπουλα.
-       Πίσω για όνομα της Παναγίας  …
Τρομαγμένοι γυρίσαμε στην πολιτεία, όπου, όμως, το καλοσυνάτο χαμόγελο των κατοίκων μας ησύχασαν.
-       Δεν ήτανε τίποτα παιδιά. Το ηφαίστειο μας πέταξε….κουνουπίδι.
-       Έτσι γίνεται κάθε φορά!!!
-       Έτσι μόνο …
Έφυγα από τη Σαντορίνη παρόλη την περιπέτεια με αναμνήσεις ειδυλλιακές για το ωραίο και ιδιότροπο νησί που γνώρισε και αυτό με τη σειρά του  την καταστροφή από το φοβερό σεισμό της περασμένης κυριακής. Το ηφαίστειο σίγησε τούτη τη φορά, αλλά η κακή μοίρα του τόπου μας- αλοίμονο – έκανε και πάλι το τρομερό της θαύμα.

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

1956-2016: 60 χρόνια από το σεισμό της Σαντορίνης- Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ 11 Ιουλίου 1956

ΤΟ ΒΗΜΑ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 1956
Μία ζωντανή εικόνα της μεγάλης καταστροφής
Τα ωρολόγια της Σαντορίνης εσταμάτησαν εις τας 5.12 το πρωί της Δευτέρας, 9 Ιουλίου.
Toυ Χρ. Σβολόπουλου

Λίγη ώρα πριν εγκαταλείψουμε την πληγείσα πόλη, τα Φηρά, την Χώρα όπως λένε, την πρωτεύουσα του νησιού οι ντόπιοι, ρίξαμε μία ματιά στα ερείπα…
Μια ματιά δεν θα πει τίποτα. Κάναμε δύο βόλτες στους στενούς δρομίσκους, στους γεμάτους από χτιστό μαύρο χαλίκι της λάβας που προέρχεται από τα σπλάχνα του παρακειμένου ονομαστού  ηφαιστείου.   Και τώρα θα μεταφέρουμε την αληθινη εικόνα  και όχι εκείνη που βιαστικά βιαστικά μεταδίδαμε αναγκαστικά με ραδιογραφηματα από το αντιτορπιλικό «Αιγαίο». Κατά τη διάρκεια του πλου προς τη δοκιμασθείσα νήσο ήδη είμαστε έτοιμοι να αποχωρήσουμε από το πληγωμένο νησί και η τελευταία ματιά είναι απαραίτητη για την τελευταία εντύπωση που θα μας βοηθήσει για τη σύνοψη των συμπερασμάτων μας. 
Πολλοί οι νεκροί, έφθασαν τους 53 , και λίγοι οι τραυματίαι μόλις φθάνουν τους 46 ενώ μόνο οι 12 κάπως σοβαρα και οι ζημιές σε κτήρια τρομακτικές στην πραγματικότητα αλλά που δεν φαίνονται εκ πρώτης όψεως. Οι ειδικοί θέλουν να έχουν αντιρρήσεις. Και επιμένουν ότι δεν ξεπερνούν τα 50 % τα σπίτια που έγιναν ακατοίκητα. Αλλά έχουμε και εμείς το δικαίωμα να υποστηρίζουμε ότι είμαστε «ειδικοί». Είχαμε το ατύχημα να δούμε όλες σχεδόν τις σεισμόπληκτες περιοχές που δοκιμάστηκαν από τον εγκέλαδο, και αδίστακτα   με επίγνωση μάλιστα, πως δεν υπερβάλλουμε πως οι καταστροφές στα σπίτια φθάνουν για μεν την πρωτεύουσα στο  90% ενώ αλλού ο αριθμός αυξομειούται . Και ανάμεσα σε όλη την τραγική έκταση προβάλει ανέπαφο σχεδόν , υπερήφανο και δυνατό.    Πιο δυνατό από τον υποχθόνιο σεισμό το γραφικό χωριουδάκι, Εμπορείο, ενώ περισσότερο απ όλα τραυματισμένη είναι η Οία το άλλο όμορφο χωριουδάκι που εδέσποζε στην νοτιανατολική άκρη του νησιού. Σήμερα το έρημο πλέον χωριουδάκι, ενώ φαίνεται από μακριά πως στέκει ακόμα, είναι ετοιμόρροπο. Και τα χαλάσματα του που μοιάζουν σαν άψυχοι σκελετοί είναι έτοιμα να γκρεμιστούν στη θάλασσα.


Από πού να αρχίσει, αλήθεια κανείς και που να τελειώσει ; Αι πρώται πληροφορίαι περί του σεισμού ανέφερον ότι εξερράγη το ηφαίστειο, το λεγόμενο «Καυμένη» που ευρίσκεται μέσα στο διχαλωτό κόλπο του σεισμού. Ανηγγέλθησαν και λεπτομέρειαι περί φλόγας λάβας, μαύρου νέφους…. Κίτρινου καπνού και πολλά άλλα. Εδώ στο νησί, οι εφάνταστοι και περισσότερο τρομοκρατημένοι είδαν κάτι που όλα αυτά άλλοι άκουσαν, την υποχθόνια βοή και άλλοι δεν πρόλαβαν να καταλάβουν από την τρομαχτική δόνησι, που δεν τους επέτρεπε να στηριχτούν στα πόδια τους, που εκλονίζοντο  από το σκαμπανέβασμα του εδάφους.  Μαζί μας είναι και ο καθηγητής της Γεωλογίας εις το Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο. κ. Μάξ. Μουτσόπουλος.
-            Πρόκειται περι καθαρώς τεκτονικού σεισμού, απεφάνθη. Η ύπαρξη του ηφαιστείου στην περιοχή όπου και το επίκεντρο του σεισμού, εδημιούργησε και την εντύπωση πως ο σεισμός, οφείλεται στην έκρηξη του ηφαιστείου. Ουδέν αναληθέστερον όπως είδατε.
-            Και το μαύρο νέφος που είδαν οι κάτοικοι; Ρωτήσαμε τον καθηγητή.
-            Αυτό μπορεί να εξηγηθεί και ως εξής. Εάν δεχθώμε ότι είδαν αυτό το νέφος, τα αποτόμως κλίνοντα πετρώματα των νήσων Θήρας και Θηρασίας, υποστάντα την επίδραση του ισχυρού σεισμού, απεσπάσθησαν και κατέπεσαν, προκαλέσαντα νέφος κονιορτου, το οποίο εμεγαλοποιηθη κι εθεωρήθη ως άνοδος ατμίδων εκ του κρατήρος του ηφαιστείου.
Το ηφαίστειο ευτυχώς, ή ατυχώς, εξακολουθεί να κοιμάται από το 1928, εκτός αν στα σπλάχνα του σιγοβράζει η λάβα και ετοιμάζεται να διαρρήξει κάποτε τη γη για να τιναχθεί. Μα τώρα και ακριβώς το πρωί της Δευτέρας όταν τα ρολόγια έδειχναν 5.12.  η τεκτονική και όχι η ηφαιστειογενής δόνηση  για πάντα το ωραίο νησί. Έκλεισε μία για πάντα το δρόμο των  περιέργων ξένων τουριστών. , ξεσπίτωσε τους ντόπιους, σκόρπισε το θάνατος ε 53 άτομα, γυναικόπαιδα κατά το πλείστον.
Φιλόπονοι και εργατικοί οι Σαντορινιοί , είχαν ξυπνήσει από τις 3 ½ το πρωί  και έφυγαν για τη συγκομιδή της ντομάτας στα χωράφια. Στα σπίτια – παγίδες, έμειναν οι γυναίκες και τα παιδιά. Αυτά διάλεξε για θύματα ο Εγκέλαδος. Αν βιαζόταν να συγκλονίσει τη γη λίγο  νωρίτερα θα θρηνούσαμε πολύ περισσότερα θύματα.
Φεύγοντας για το χωράφι, μας λέει ένας είδα τον σκύλο του  σπιτιού μας να με τριγυρίζει. Σα κάτι να ήθελε να μου πει. Στην ησυχία του γλυκοχαράματος, ακουγα άλλα σκυλιά να ουρλιάζουν. Ηταν προειδοποίση,. Μα δεν έδωσα σημασία κι όμως έγινε το κακό. Τα ίδια τα σκυλιά μας οδήγησαν να σώσουμε πολλούς κατάπλακωμένους από τα ερείπια. 
Αλλού όπου ο θάνατος άπλωσε τα δίχτυα του, βρέθηκαν γυναίκες που πάλεψαν απεγνωσμένα μαζί τους. Μία από αυτές κατάφερε να αρπάξει στα χέρια τους, τρία   μωρά και προφυλάσσοντας τα με το σώμα της, βγήκε στο δρόμο, ξεφεύγοντας από τις πέτρες που εκρημνίζοντο σωρηδόν. Δίπλα της άλλοι, άτυχέστεροι και διστακτικότεροι όπως ο καφετζής Γ.Α. Σιγάλας, που σφηνώθηκε στην πόρτα του και πέθανε από ασφυξία.  Σε μία άλλη περίπτωση,  η γιαγιά δύο μικρών παιδιών αγοριών, πρόλαβε και τα πήρε στην αγκαλιά της και άλλοτε κλονιζόμενη και άλλοτε έρπουσα βγήκε έξω από το σπίτι με μικροτραυματισμούς.
Έτσι έσωσε του παιδιού της τα παιδιά μα η δυστυχής κόρη της και μητέρα των δύο παιδιών βρήκε φριχτό θάνατο. 
Η γιαγιά κατέβηκε λίγο πριν από το χωριό Πύργος  όπου μέχρι προχθές ορθώνονται τα καλλίτερα τα αρχοντικότερα σπίτια με επιπλώσεις πλούσιες σε στυλ εποχής Λουδοβίκου. Κατέβηκε η σεβαστή γριούλα παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα. Γιατί η ατυχής οικογένεια είχε έλθει πριν από 24 ώρες να παραθερίσει … και τώρα στην απραλία της Περισσάς, ο πατέρας των παιδιών κ. Ηλίας Καμπίτσης, πάρεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας, με ένα ολόμαυρο τουλπάνι στο λαιμό – ένδειξη πένθους, θρηνεί τον χαμό  της γυναίκας του Μαρίας, ενώ τα δύο παιδιάκια του , τραυματισμένα το ένα στο πόδι και το άλλο στο μέτωπο, προσπαθούν να τον παρηγορήσουν :
-            Μην κλαις μπαμπά…..
Κι ο δυστυχός πατέρας κυττάζει τα δύο ορφανά, αναλογίζεται την ψυχική κατάσταση τους και συγκρατείται ενώ πλαί του η ηρωική πεθερά του, με τα ολόλευκα μαλλιά και τα βιβλικά πρόσωπα, στέκεται ακίνητh και μόνο ο νους τρέχει εκεί που αφήνει τώρα την αδικοχαμένη  της και ψιθυρίζει :
-            Ναι παιδί μου θα κάνω κουράγιο να τα μεγαλώσω…..
Κι απλώνει προστατευτικά τα ρυτιδωμένα χέρια της στα δύο νήπια …

Η Σαντορίνη έπεσε και είναι δύσκολο πια να  ξαναγίνει . ο φτωχόκοσμος δεν παραπονείται . δεν ελπίζει σε τίποτα … ξέρει πως όλοι θα τον ξεχάσουν αύριο . Μόνο να μην τον αφήσουν χωρίς σκηνές, χωρίς ψωμί χωρίς νερό .
Αλήθεια, το νερό η έλλειψις του θα προκαλέσει γρήγορα πρόβλημα γιατί οι στέρνες από τις οποίες εδρεύεται το νησί , καταστράφηκαν, νερό δεν υπάρχει . όσο για  επιστροφή στα σπίτια δεν γίνεται καμμία συζήτηση.
-            Να μπούμε μέσα ; ελάτε και σεις μαζί μας που το λένε …
Ποιος μπορεί να τους αδικήσει; Έζησαν έντονα τις τραγικές στιγμές και στα πρόσωπα τους ζωγραφίζεται ακόμα ο πόνος και το δέος.
Χθές ακόμη εκηδέψανε τους νεκρούς και σήμερα περμένουν από ώρα σε ώρα να μάθουν πως βρέθηκαν, ανάμεσα στα ερείπια, τα πτώματα των αγνοουμένων. Έτσι το δράμα, έχει διάρκεια…..

Πολλοί , οι πανικοβληθέντες σκέφθηκαν να φύγουν . Μα ποιος έχει τη δύναμη να εγκαταλείψει τη γενέτειρά του, έστω και αν κάθε ελπίδα έχει σβήσει … Έστω κι αν το σπίτικο γκρεμίσθηκε. Η ζωή αύριο θα ξανανθίσει . Τα χωράφια προσμένουν χαρωπά τα δουλευτάρικα χέρια των Σαντορινιών, με τις μικροσκοπικές περίφημες ντομάτες που σαν παπαρούνες δίνουν εύθυμο τόνο στο αλοπράσινο  ταπέτο σαν να μην συνέβη τίποτα…. 

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

1956- 2016 : 60 χρόνια από το σεισμό της Σαντορίνης - Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ 10 Ιουλίου 1956

 
ΝΕΑ ΘΕΟΜΗΝΙΑ ΣΚΟΡΠΙΖΕΙ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΕΙΣ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
40 ΝΕΚΡΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΑΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑΙ ΥΛΙΚΑΙ ΖΗΜΙΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΠΛΗΞΕ ΧΘΕΣ ΤΗΝ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΚΟΝ ΚΥΜΑ ΥΨΟΥΣ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΕΚΙΝΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΗΡΑ, ΕΦΘΑΣΕΝ ΕΙΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΡΕΘΥΜΝΟ, ΡΟΔΟ, ΚΑΛΥΜΝΟ, ΚΩ ΠΑΡΟ ΝΑΞΟΝ, ΣΥΡΟΝ, ΙΟΝ, ΟΠΟΥ ΕΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΖΗΜΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΘΥΜΑΤΑ.

Επληροφορήθη με οδύνη ο ελληνικός λαός την νέα συμφορά, η οποία έπληξε τον τόπο μας με τους σεισμούς της Σαντορίνης. Αι τυφλαί δυνάμεις της φύσεως έχουν συνωμοτήσει κατά της πτωχής και ταλαιπωρημένης  πατρίδας μας, την οποία υποβάλλουν σχεδόν κάθε καλοκαίρι εις σκληράς δοκιμασίας. Μετά τα Επτάνησα, μετά το Βόλο, ιδού ότι και η γραφική νήσος των κυκλάδων, η Θήρα, υπέστη χθες τας σκληράς συνεπείας της θεομηνίας.
Ο ελληνικός λαός, θρηνεί τα θύματα των σεισμών, και συμμετέχει ολοψύχως εις το Πένθος των οικογενειών των. Δεν αποθαρρύνεται .εντούτοις, από την νέα συμφορά, διότι γνωρίζει ότι το ελληνικό σκάφος αν κλυδωνίζεται ενίοτε, όμως δεν βυθίζεται. Θα την αντιμετωπίσει και αυτή με θάρρος και σταθερότητα, ενωμένος εις το αδερφικό του καθήκον, έναντι των κατοίκων της νήσου την οποία η μοίρα εξέλεξε ως άδικο στόχο της.
Ήδη το κράτος εκινήθη με παραδειγματική γοργότητα, δια να φέρει εις τη σεισμόπληκτο περιοχή τη συνδρομή του και τη συμπαράστασή του. Ελπίζομεν ότι η κρατική δραστηριότητα, προς αντιμετώπιση των τοπικών και γενικοτέρων συνεπειών της καταστροφής θα συνεχιστεί έως ότου εις τον πληγέντα πληθυσμό δοθούν τα απαραίτητα μέσα δια να συνεχίσει τη ζωή του και όσα άλλα ακόμη χρειάζονται, δια να χτίσει εκ νέου τα κατεστραμμένα σπίτια του και τελικώς αποκαταστάθη. Το ελληνικό κράτος δια των σεισμών των Ιονίων Νήσων, της Θεσσαλίας, και τόσων άλλων μικροτέρων, σεισμοπαθών περιφερειών απέκτησε μία μεγάλη όσο και θλιβερά πείρα εις την αντιμετώπιση παρομοίων καταστάσεων. Πρέπει δε να ήμεθα βέβαιοι, ότι αυτή η πείρα θα χρησιμοποιηθεί και για την περίπτωση της Σαντορίνης η οποία άλλωστε έχει και τη δική της ατομική πείρα από το παλαιόν της ηφαίστειο και τους συνοδεύοντας αυτό συχνούς σεισμούς.  Η πολύπαθης ελληνική γη συνεκλονίσθη και πάλι χθες δια μίαν ακόμη φορα, από την τρομαχτική μανία των υποχθονίων δυνάμεων, αι οποίαι από τριετίας συνεχώς τη συνταράσσουν με μικρά μόνο διαλείμματα ηρεμίας. Νέα ερείπια και δεκάθες ανθρωπίνων θυμάτων είναι ο μέχρι στιγμής θλιβερός απολογισμός της χθεσινής καταστροφής εις τη Σαντορίνη, η οποία εσκόρπισε την θλίψη και το πένθος ανά το πανελλήνιο.
Αυτή τη φορά  στόχος των υποχθονίων δυνάμεων υπήρξε η γραφιή νήσος Θήρα ( Σαντορίνη)  η οποία λόγω του ηφαιστειογενούς εδάφους της επανειλημμένως επλήγη από σεισμούς και κατά το παρελθόν. Δεκαετπά χρόνια μετά την τελευταία έκρηξη του, η οποία συνεβη κατά το 1939, το ηφαίστειο της Σαντορίνης το οποίο ευρίσκετο εν αδρανεία και θεωρείται  εσβεσμένο ετέθη αιφνιδίως χθες την πρωίαν εις δράση  συνεπεία των σεισμικών δονήσεων αι οποίαι εσκόρπισαν το πένθος εις ολόκληρη την νήσον και εις μία ακτίνα αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων. Οι κάτοικοι της Θήρας , οι οποίοι παρά το ηφαιστειογενές του εδάφους του νησιού τον κίνδυνον που επεκρέματο συνεχώς, επέμεναν να παραμένουν εις την ηφαιστειογενή των γην,  και να την καλλιεργούν εκπλήρωσαν ήδη με τέσσαρας δεκάδας νεκρούς την νέα φοβερά οργή των υποχθονίων δυνάμεων. Δεν ήσαν όμως μόνο αι σφοδραί σεισμικαί δονήσεις αι οποίαι επροκάλεσαν την νέα αυτή τραγική καταστροφή. Τα τεράστια παλιρροιακά κύματα, που ηκολούθησαν τον σεισμόν εσάρωσαν τας ακτάς της Θήρας και των περιξ νήσων και συνεπλήρωσαν την εικόνα της καταστροφής. Υπήρξε τόσο σφοδρά η έντασις και η ταχύτης των παλιρροιακών κυμάτων των οποίων το ύψος έφθασε και υπερέβη εις πολλά σημεία τα τέσσερα μέτρα, ώστε ο αντίκτυπος των έγινε καταστροφικά ισχυρός εις το Ηράκλειο της Κρήτης, την Κάλυμνο το Ρέθυμνο την Αστυπάλαια, τη Σύρο την Νίσυρον, την Οία, την Πάρον και Μήλον ενώ ο αντίκτυπος των έφθασε μέχρι της Σάμου και της βορεινής Άνδρου ακόμη. 
ΣΚΗΝΑΙ ΠΑΝΙΚΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΗΣΟΥ
Σκηναί πανικού και φρίκης διεδραματίσθησαν εις τη τραγική Σαντορίνη. Ελάχιστα λεπτά μετά την πρώτη σεισμική δόνηση , η οποία εσημειώθη εις τα 5.12 πρωινή, ο σεισμός κατά τον χαρακτηρισμό των ειδικών ήτο «τεκτονικός βαθύς». Αεροπλάνα της πολεμικής αεροπορίας τα οποία υπερίπτανται συνεχώς της νήσου ανέφεραν ότι παρετήρησαν τεραστίας κατακρυμνίσεις και ίχνη φοβερών ζημιών εις την πρωτεύουσα και τα χωρία της νήσου. Ενώ η θάλασσα πέριξ αυτής, εξακολουθεί να είναι εξαιρετικώς τετραγμένη από τα παλιρροιακά κύματα  και ο κονιορτός καλύπτει την ατμόσφαιρα, και δυσχεραίνει την ορατότητα.
Αι σεισμικαί δονήσεις κατέλαβον εξ απήνης τους κοιμωμένους κατοίκους οι οποίοι αλλόφρονες εξήλθαν των οικιών των και διέτρεχον τας στενάς οδούς της κωμοπόλεως προσπαθούντες να φθάσουν εις την παραλία εν μέσω του εκκωφαντικού θορύβου και των καταρρεόντων οικιών, της υπόκωφου βοής και τον καπνόν, των οποίων ανέδιδεν, το ηφαίστειο ενώ σύννεφα κονιορτού εκάλυπταν τα πάντα. Έξι έως οκτώ δευτερόλεπτα, συμφώνως προς τα πρώτα επίσημα τηλεγραφήματα, διήρκησε η σεισμική δόνηση και μέσα εις το ελάχιστο αυτό, χρονικόν διάστημα, φοβερά μεγάλον όμως δι όσους έχουν πείρα των σεισμών, το πολυπαθές νησί, υπέστη μεγάλας καταστροφάς.
Ολίγον αργότερον, αι δονήσεις είχαν αραιώσει, και εσυνεχίσθησαν με αισθητά μειωμένη ένταση μέχρι της μεσημβρίας. Οι κάτοικοι όμως εκ του φόβου επαναλήψεως αυτών, παραμένουν, εις το υπαίθρον και ουδείς επιστρέφει εις την οικία του.
ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΚΟ ΚΥΜΑ. 
Αι πρώται πληροφορίαι αναφέρουν ότι εις την Θήραν, τα 40 % των οικημάτων κατεστράφησαν τελείως και τα υπόλοιπα κατέστησαν ακατοίκητα. Εξ’αλλου ο αριθμός των νεκρών έφθασε τους 40. Κατέρρευσε τελείως η ιστορική Μονή του Προφήτη Ηλία, κτισθείσα προ 300 ετών και εις το χωρίον Μέσα Γωνιά όλαι αι οικίαι κατεστράφησαν. Εις το χωρίον Πύργος, εκ των 200 οικίων κατέρρευσαν 50 και υπάρχουν ένας νεκρός και πολλοί τραυματίαι. Εις την κοινότητα Επισκοπής, όλαι αι οικίαι κατέστησαν ακατοίκητοι. Η κωμόπολις Οία, έναντι της Θήρας, κατεστράφη ολοσχερώς. Η τρομαχτική όμως σεισμική δόνησις, και έκρηξις του ηφαιστείου προκάλεσαν τον σχηματισμόν ενός πρωτοφανούς εντάσεως παλιρροιακού κύματος ύψους ένος εως πέντε μέτρων το οποίο με επίκεντρο τη Θήρα, εξπηπλώθη προς όλας τας κατευθύνσεις και εκάλυψε πλην των νοτίων νήσων του συμπλέγματος των Κυκλάδων, την βόρειον Ακτή της Κρήτης και τη Δωδεκάννησο. Τα παλιρροιακά κύματα παρετηρούντο κατά χρονικά διαστήματα δέκα έως είκοσι λεπτών
Συνέπεια του κύματος τούτου εις το λιμένα της Καλύμνου εβυθίσθησαν όλα τα μικρά σκάφη και κατεκλύθησαν υπό των υδάτων αι παλιρροιακαί οικίαι και καταστήματα. Εις τη Σύρο η θάλασσα ανελθούσα εκάλυψε την ηλιακή οδό και το κρηπίδωμα των πεζοδρομίων  και έφθασε μέχρι του ύψους των καταστημάτων. Ακολούθως απεσύρετο κατά της κανονικής στάθμης και επανήρχετο κατά διαστήματα. Εις την Λερο τα ύδατα εισεχώρησαν, εις αρκετό βάθος εντός ξηράς και ανέτρεψαν δέκα πλοιάρια. Εις το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο Κρήτης, κατέκλυσαν τας αποθήκας της προκυμαίας και εις τη Σάμο υπερέβησαν τα κρηπιδώματα της παραλίας.
Η υποβρύχιος δόνησις, συνεκλόνισε εκτός της Καλύμνου την Κω, την Νίσυρο, την Αστυπάλαια, και την Πάτμο. Καθώς και αυτή τη Ρόδο. Λέμβοι και μικρά πλοιάρια ανετράπησαν  και πολλά κατεστράφησαν. Εις την κάτω Σούδα,  της Κρήτης επλημμύρισαν όλαι αι οικίαι. Νεότεραι πληροφορίαι, παρουσιάζουν την κατάσταση εις την πληγείσαν περιοχήν ως εξής: « Αι καταστροφαί εις την πόλη της Σαντορίνης και τα χωρία της Οίας, ανέρχονται εις 90%. Οι καταμετρηθέντες νεκροί της Θήρας, έφθασαν ήδη τους 40. Υπάρχει ανάγκη επειγούσης κατεδαφίσεως των επικίνδυνων ετοιμόρροπων οικιών και ερεύνης  δια νεκρούς και τραυματίαι εις ολόκληρο τη νήσο Θήρα. Πολλαί οικίαι της Αμοργού, Νάξου και Πάρου, υπέστησαν ρωγμές. Εις ολοκληρο το νοτιοανατολικό αιγαίο εξακολουθεί να παρατηρείται το παλιρροιακό κύμα ανερχόμενο εις ύψος 1.50 μέτρων.  Οι πιλότοι των αεροσκαφών τα οποία απεστάλησαν εις τη Θήρα δια την ρίψην εφοδίων ανέφεραν ότι εις το βορειοανατολικό άκρο της νήσου, παρατηρείται κατολίσθησης των ακτών  και ότι τα χωρία Μαρμαρίνη και Θηλύκια κατεστράφησαν κατά 50 %. Εις τα χωρία Εμπορείο Μεγαλοχώρι και Πύργος, παρετηρήθησαν καταστροφαί κατά 10%. Και εις τα χωρία, Θήρα, Κάτω Θήρα και Σκάλα κατά 40% .

[...]Ο Υφυπουργός Εμπορίου κ. Μάρτης ανακοίνωσεν ότι δια τους σεισμόπληκτους της Θήρας και της Καλύμνου διετέθησαν τα εξής τρόφιμα 1) Ρίψεις δι αεροπλάνου ¨500   λίμπρες κρέας εις κυτία. 140 λίμπρες γάλακτος και άρτος 500 οκάδων. 2) μεταφορά δια του αρματαγωγού «Αλιάκμων’  1000 λίμπρες κρέατος εις κονσέρβας, 400 χαρτοκιβώτια γάλακτος, 1875 οκάδες ζάχαρης, 5.000 οκάδες λευκού άλευρου 1.200 οκάδες άρτου. Επίσης εντολή του Υπουργείου Εμπορείου αποστέλλονται εκ Σύρου εις περιοχήν Θήρας 3.500 οκάδες άρτου. Εκ των αποθεμάτων του Παγκόσμιου Συμβουλίου εκκλησιών διετέθησαν 5.000 λίμπρες βούτυρον και 10.000 λίμπρες τυριού.
Υπό του Υπουργείου Προνοίας απεστάλησαν εις Σαντορίνη δύο πλήρη χειρουργικά συνεργεία με επικεφαλής τους διευθυντές των χειρουργικών Κλίνων τΚρατικών Νοσοκομείων Αθηνών και Πειραιώς κ. Τσαρδάκη και Τούντα. Τα συνεργεία εκτός των άλλων διαθέτουν 100 φορεία πλάσμα αίματος, επιδεσμικόν υλικόν, αντιτετανικό ορρόν και άλλα φάρμακα. Επίσης ανεχώρησαν υγειονόλογοι  ιατροί , αδερφαί νοσοκόμοι και υγειονομικοί μηχανικοί. Το Υπουργείο Προνοίας έθεσε εις τη διάθεση του Νομάρχη Κυκλάδων πίστωση 200.000 δραχμών προς αντιμετώπιση των εκτάκτων αναγκών. Επίσης απεστάλησαν 100 μεγάλαι σκηναί και 200 κλινοσκεπάσματα του Εράνου της Βασιλίσσης. Οι μεταβάντες εις Σαντορίνη υγειονόμοι ιατροί εκόμισαν χλώριον δια τη γενική χλωρίαση των υδάτων της νήσου.
Ως ανεφέρθη εις το Λιμεναρχείο Πειραιώς, λόγω των ισχυρών σεισμικών δονήσεων, παρετηρήρηθησαν χθες παλιρροιακά φαινόμενα και εις το Σαρωνικό. Υπελογίσθη άνοδος 0.30 του μέτρου της κανονικής στάθμης των θαλασσίων υδάτων. Τα μέτρα του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλιάς μετά τα τηλεγραφικάς αναφοράς του Λιμενάρχου Σύρου και λοιπών λιμεναρχών περι των σεισμών και των παλιρροιακών φαινομένων, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας έλαβε τα εξής μέτρα; 1) ετέθησαν εν επιφυλακή όλαι αι υπηρεσίαι αυτού. 2) απεστάλη ενίσχυση εις αξιωματικούς και λιμενικά όργανα εις τας πληγείσας περιφερείας και ιδαιτέρως εις Θήραν, Σύρον, Κάλυμνον. 3) οδηγίαι εξεδόθησαν εις τους Λιμενάρχας να παράσχουν συνδρομή δια την διάσωση σκαφών και εμπορευμάτων. Απεστάλη Γενικό Σήμα, προς άπαντα τα εμπορικά πλοία περί των παλιρροιακών φαινομένων και ενημερώθη σχετικώς η Υδρογραφική Υπηρεσία.
Εις την πρωτεούσα 3 αλλεπάλληλοι σεισμικαί δονήσεις χθες την πρωίαν εις τα 5.09, 5.12, 5.20 έγιναν εντόνως αισθηταί και προεκάλεσαν αναταραχή και μικροπανικό μεταξύ των κατοίκων. Εις τας ακραίας συνοικίες της πόλεως οι κάτοικοι αφυπνίσθησαν έντρομοι και εξήλθαν  εις τας οδούς εγκαταλείποντας τας οικίας των. Η πρώτη δόνησις ήτο διαρκείας δύο δευτερολέπτων, ενώ η τρίτη συνοδεύεται και υπο ελαφράς υποχθονίου βοής. Αι σεισμικαί αυταί δονήσεις εγένοντο αισθηταί εις ολόκληρο το λεκανοπέδιο της Αττικής. Κατά πληροφορίας εκ του Αστεροσκοπείου Αθηνών, μέχρι του απογεύματος της χθες, εσημειώθησαν 80 – 90 μετασεισμικές δονήσεις των οποίων η έντασις βαίνει μειουμένη.
Εκ του Αστεροσκοπείου επίσης παρεσχέθη η πληροφορία ότι, μετά το σεισμό , ο οποίος ήτο υποθαλάσσιος εσημειώθη προφανώς και έκρηξις του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Τούτο υποστηρίζει ο καθηγητής κύριος Γαλανόπουλος, όστις είναι βέβαιος ότι θα πρέπει να έχει γίνει και έκρηξις του ηφαιστείου μετά τον υποθαλάσσιο σεισμό. Ένδειξις δε περί της εκρήξεως του ηφαιστείου είναι ότι παρουσιάσθη και  νέφος αιθάλης.




ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΕΩΣ

Ο συνολικός αριθμός των νεκρών και αγνοουμένων εκ των σεισμών ανέρχεται εις 57. Χαρακτηριστικό γεγονός είναι ότι άπαντες οι νεκροί ευρέθησαν καθ ομάδας με των οικογενειών των. Εν τω μεταξύ, η Μοίρα Ελαφρού Στόλου  υπό τον Πλοίαρχον κύριον Κιοσέν η οποία έχει αγκυροβολήσει έξωθι της Θήρας, εξακολουθεί να προσφέρει τας υπηρεσίας της εις τους πληγέντας εκ του σεισμού κατοίκους. Οι άνδρες του Β. Ναυτικού έστησαν αμέσως νοσοκομείον περιθάλψεως των τραυματιών καίτοι τα πλοία ήσαν ανέτοιμα δια τοιαύτην ενέργειαν. Χαρακτηριστικόν της ταχύτητας με την οποία έσπευσαν τα πληρώματα του στόλου να παράσχουν βοήθεια δια τους πληγέντας  είναι το ότι ανήλθον εις την νήσου εξ αποκρύμνου τοποθεσίας η οποία είχε καταστή λίαν επικνδυνως εκ των σεισμικών δονήσεων . 

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

1956- 2016: 60 χρόνια από το σεισμό της Σαντορίνης, Εφημερίδα Ταχυδρόμος Αιγύπτου 13 Ιουλίου 1956

«ΩΣΑΝ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΧΕΙΡ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ»

Οι εντυπώσεις των αμερικανών αεροπόρων, οι οποίοι πρώτοι επέταξαν υπεράνω της Σαντορίνης δια να αντιληφθούν τας προξενηθείσας ζημίας.
Μεταξύ των πρώτων που έσπευσαν εις τον τόπο καταστροφής εις τη Θήρα, ήσαν και τα αεροπλάνα της αμερικανικής αποστολής βοηθείας. Την περιγραφή μιας από τας πτήσεις αυτάς περιγράφει το κατωτέρο ρεπορτάζ από τας αφηγήσεις του πληρωμάτος αεροσκάφους NEPTUNE R 2V7.
«...[...] Το υπ’ αριθμό 18 περιπολικό του αμερικανικού στόλου, του Ατλαντικού, ενώ μετείχε εις τα κοινά ελληνοαμερικανικά ναυτικά γυμνάσια πλησίον της Ύδρας, διετάχθη να επιστρέψει εις τη βάση του ανεβληθέντων των γυμνασίων λόγω της καταστροφής της Σαντορίνης. Το πλήρωμα του αεροσκάφους, R2V7 «Νeptune» , αποτελούμενον από τον πλωτάρχη Ράντολφ Μάγιερς τους ανθυποπλοιάρχους Χολ Νόρμαν, και Τζόσεφ ΛαΡου και των Φλούντ Ρειλσμπακ, Γουίλιαμ Ντάουνινγκ, Τόμας Όντεν, Τζόρτζ Μπας, Ντείβιντ Κάρτις και Σέρμαν Λεκλέρ ) προσεφέρθη να πετάξει υπεράνω της νήσου δια να αναφέρει πρώτος  εντυπώσεις επί των επικρατουσών συνθηκών. Το ελληνικό ναυτικό απεδέχθη την προσφορά αυτήν και ούτως ανετέθη εις το πλήρωμα του αεροσκάφους να ενεργήσει   αναγνωριστικήν πτήσην, εις χαμηλό ύψος να λάβει αεροφωτογραφίας και να μεταδώσει περιγράφη της πληγείσης περιοχής δια του ασυρμάτου. « Ευρισκόμεθα εις απόστασην εκατό μιλίων από τον τόπο των σεισμών» εδήλωσε σχετικώς ο Πλωτάρχης Μάγιερς.« Ύστερα από 35 λεπτά, ιπτάμεθα υπεράνω της Σαντορίνης. Η πρώτη εντύπωσή μας, από την εικόνα που παρουσιάζε η νήσος, ήτο συγκλονιστική. Οι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει τας κωμοπόλεις και ευρίσκοντο εις τους αγρούς, αφόπου, μας έκαναν σημεία. Υπήρχε κονιορτός παντού. Ορισμένα τμήματα της πόλεως της Σαντορίνης είχον καταστραφεί κατά 90 % υπελογίσαμεν ότι αι συνολικαί καταστροφαί επί της νήσου ανήρχοντο εις περίπου 50 % ιπτάμενοι εις ύψος 30-50 ποδών υπεράνω του εδάφους, ήχομεν τη δυνατότητα να είδομεν τας εκτεταμένας ζημίας αι οποίαι προεκλήθησαν από την πτώσην των οροφών, τα ερείπια και τους λίθους που έκειντο εις τας οδούς και τα κατεστραμμένα κτήρια. Μας εφάνη ότι είχε υποστεί το σύστημα υδρεύσεως της πόλεως και παρατηρήσαμε  ορισμένα άτομα, να συλλέγουν ύδωρ από μικρούς λάκους».
«Φαίνεται ότι κάτι προειδοποίησε αυτούς τους ανθρώπους»  λέγει ο ανθυποπλοίαρχος Λαρου. «Εναντία περίπτωση,  η καταστροφή θα ήτο πλήρης και αι απώλειαι της ζωής θα ήτο  βαρύταται εις τας καταστραφείσας κωμοπόλεις. Ο σορός των ερειπίων, τα οποία ήσαν άλλοτε κτήρια, εφένοτο ως εάν  είχε δημιουργηθεί από την κίνηση μίας γιγαντιαίας χειρός. Αι οροφαί,  εφαίνοντο ως εάν ήσαν το πρώτο τμήμα των χτισμάτων το οποίο υπεχώρησε. Η κατάστασις ήτο καλλιτέρα εις την ανατολική πεδινή περιοχή της νήσου, όπου πολλαί καπνοδόχοι παρέμενον ορθίαι.»
Ως εδήλωσε ο ανθυποσμηναγός Νόρμαν, « ο επι της βορείου άκρας της νήσου λιμήν, παραμένει πάντοτε άθικτος. Επι της θεομηνίας ως τουλάχιστον εφαίνεται θεόμενος από του αεροσκάφους».
Ούτως προσέθεσεν τα εξής: « δεν δυνάμεθα να επισημάνουμε ουδεμία τοποθεσία όπου θα ευρίσκεντο συγκεντρωμένος αριθός τραυματιών , εκτός αν οι τελευταίοι ευρίσκοντο εις πρόχειρον σκηνήν, εκ κουβερτών. Το πρώτο πρόσωπο που διακρίναμε ήτο ιερεύς, όστις εκινει τας χείρας του προς ημάς, από μία εκκλησία, εις την κορυφή του βουνού. Θα πρέπει να συνέβησαν πολλαί καθιζήσεις, του εδάφους δεδομένου η πέριξ της νήσου θάλασσα ήτο χρώματος βαθέως καφέ επί αποστάσεως 900 μέτρων».
Αφετέρου, ο πλωτάρχης Μάγιερς, εδήλωσε « ουδέποτε θα λησμονήσουμε, ότι είδομεν. Δια του ασυρμάτου ανεφέρθημεν εις τη Βάση μας, τονίσαντες ότι , κατά σειρά προτεραιότητας, φαίνεται να έχει ανάγκη ο πληθυσμός συνίσταται εις τα εξής: α) ιατρικής φύσεως βοήθεια, β) καθαρό ύδωρ, γ) απαραίτητα τρόφιμα, δ) κουβέρτες και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Εκείνο που επροκάλεσε τη μεγίστη στεναχωριά μας, ότι η επικοινωνία με τα ορεινά χωρία, όπου φαίνεται να έλαβε χώρα η μεγαλυτέρα καταστροφή, καθ όλας τας ενδείξεις καθίσταται σχεδόν αδύνατως, λόγω των μεγάλης διαστάσεως βράχων και των κρημνισμένων ερειπίων που έχουν φράξει πάσαν προς τα εκεί δίοδο. Λόγω της μεγάλης αποστάσεως ουδεν ελικόπτερο θα ηδύναντο να εκτελέσει επιτυχή αποστολή ( με εκδήλως χρήσιμα αποτελέσματα), ούτε άλλοστε και υδροπλάνο. Επειδή τα πέριξ της νήσου είναι τόσο βαθέα ώστε ουδεμία άγκυρα θα ηδύναντο να το συγκρατήσει, ελπίζω ειλικρινώς το αυτό δε συμβαίνει με όλους τους επιβαίνοντας, του αεροσκάφους ότι η αποστολή μας έχει αποβεί κάπως χρήσιμως η δε τραγική κατάστασης του λαού της Σαντορίνης θα βελτιωθεί συντόμως.
Επί του αεροσκάφους επέμβαινε καιο υποπλοίαρχος του βασιλικού Ναυτικού Κώστας Μανιουδάκης ως σύνδεσμος.


Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

1956 - 2016 : 60 χρόνια από το Σεισμό της Σαντορίνης- Ο Τίμιος Σταυρός της Περίσσας

                                Του Φίλιππα Κατσίπη, Περιοδικό Ζήνων Έκθεσις Σαντορίνης- Νοέμβριος Δεκέμβριος 1961

 Στην   άκρη  του  νησιού  και  στο σύνορο στεριάς  και  πελάγου και   κατά  την  μεριά  της  όστριας ήταν  χτισμένη η ξακουσμένη  και  πανέμορφη  εκκλησιά   της  Περίσσας . το ιερό και  πανσεβάσμιο  της  Σαντορίνης αγλάισμα και  προσκύνημα.
Από την  μεριά του  κάμπου, αμπέλια και  καρπερά  χωράφια με τις  ντομαθιές και τα καλοκαιρνά του Νιμπορειού απλώνονται χλοερά και  καταπράσινα. Κι΄απ τη μεριά του  Κρητικού πελάγου ξεδιπλώνεται η σμαραγδένια  θάλασσα, που   άλλοτε  είναι φουρτουνιασμένη και άγρια και πότε είναι  γαληνεμένη, ήσυχη και  γαλίφα.  Από την μπάντα  πάλι της  Ανάφης,   υψώνεται  μενεξεδένιο το Μέσα  βουνό, με την αρχαία την κατεστραμένη  πολιτεία και το  Ασκηταρίο. Κ΄ εκεί  στα ριζιμιά  του  βουνού  κι  αναμεσίς το ήμερο   και γαλήνιο ετουτοδά τοπίο, ξεπεταγότανε κάτασπρο  όραμα . η Περίσσα  μας!..
Αέρινοι, χιονάτοι κι ανάλαφροι  υψωνόντουσαν οι πέντε  τις  κουμπέδες. Κι΄ όντες  τήνε παρατηρούσες και τηνε ξάνοιες από  μακρυά,   μαγεμένος  έστεκες και  μαρμαρωμένος και θάμβος  και  έκτασις σε συνείχε.
Καί   τότες, απόμοναχός σου αναρωτιόσουνα κί  έλεγες. Τάχατες,  πώς να χτιστηκε  ένα τέθοιο αριστούργημα από  έναν αγράμματο  τεχνίτη, πού ούτε  σε  Πολυτεχνείο και σε  σχολεία   εσπούδασε , μήτε τις  ευκολίες του  καιρού  μας  είχε. Κι΄όντες ακόμη αναμνηστείτε πώς η  θεόρατη ετούτη εκκλησιά   εθεμελιώθηκε απάς στην  άμμο της  Θάλασσας, τότες και μόνο θα καταλάβετε  το είντα θέλει να μας πει  το  κοντάκιο  της   εκκλησίας   μας   που λέει και  θα  το χετε ακουστά. 
«Μεγάλα   τα  της   πίστεως   κατωρθώματα.» 
Ως  που ξημέρωσε κ΄η μαυρισμένη μέρα της  ενάτης  του  Ιουλίου στα   1956.
Που να  βρώ, όμως   λόγια  να  τα  πω   και  λέξεις  να  χαράξω.   Που  κείνη την  ημέρα για  το νησί  μας  βγήκεν  ο  ήλιος   και  το   φεγγάρι  μαύρο.  Ο  κάτω  κόσμος  ήνοιξε   και  τρίξαν  τα  Θεμέλια . Απερίγραπτος  συμφορά, σκότος έρεβος, και  όλεθρος σκέπασε  τα  πάντα   .
Οι  εκκλησιές γκρεμίστηκαν, τα αρχοντικά σπίθια  μπατάρανε και  πέφτανε και τα  χαμηλά καθίζανε  στα  θεμέλιά  τους. Η  θάλασσα  ταράχτηκε  κι΄ αγρίεψε   κι΄  από  τον θυμό της ήβγηκε  απ΄τα  σύνορα της  κ΄ ίσαμε τα  πέρατα της  οικουμένης  ακούστηκε  η δύναμη  του σεισμού.  Γέροι , γυναίκες και  παιδιά το μαύρο  του  θάνατο  βρήκανε  και σ΄όλο  το  νησί  καταντήσανε  αι  κώμαι  ημών   σπήλαια …… και  οι άνθρωποι  τρέχανε   καταλελειμένοι, ως  δορκάδιον φεύγον και  πρόβατον  πλανώμενον!!.....
Κι΄ αναμεσίς τα  γκρεμισμένα  ήτανε κ΄ η  Περίσσα  μας!!....
Σαν τον  τραυματισμένο γίγαντα  τον  πολέμαρχο,  που  τον  έβρισκε  φαρμακεμένο  βόλι, ήγειρε  κ΄   ηγονάτισε. Συντρίμια  γινήκαν οι  αέρινοι  κουμπέδες  και  χαρακιές  γέμισε  το πελώριο  χτίριο.  Την  έβλεπες  μισογκρεμισμένη  και  σ΄ έπιανε  σκοθιά, ζάλη   και  πλάκωση  μεγάλη.  Βουβός άλαλος κι΄  άπραχτος  κοίταζες  τη  συμφορά κι΄ο νούς  δεν  το  χωρούσε  αυτό   που  έβλεπες.  Και  σαν  και  σένα, κανένας δεν  τολμούσε  να μιλήσει   και να  πεί  το  είντα  θα  απογίνει.
Τότες  βρεθήκανε και  μερικοί μικρόψυχοι  κι΄ είπανε τον  πίκρό τους   λόγο: 
«Να  κάμωμεν   πιο μικρή  εκκλησία  στη θέση  της  Περίσσας   και να  λέμε :  εδώ κάποτε ήταν η μεγάλη»!!.....
Αλλ « ω των  θαυμασίων    Σου  Υπεραγία  Θεοτόκε  !!.»......
Με  την  ακατάλυτη  δύναμη του  Ζωηφόρου Σταυρού,  θεόρατος και  πάλι   ανυψώθηκε
Ο  περικαλής  Ναός,  το πανσεβάσμιον  προσκύνημα,  το  ιερόν αγλάισμα  και  κόσμημα   της  πατρίδας  μας :  η  Περίσσα!....
«Δεύτε  προσκυνήσωμεν   και  προσπέσωμεν  μπροστά  στο  θαύμα», που  έγινε.
Κι΄όλοι   μας  ανεξαιρέτως :  πιστοί  και  άπιστοι,  σοφοί  και  ασπούδαστοι,  γηγενείς  και  ξένοι,  άς  προσφέρουμε το  δυνάμενο,  για  να  περατώσουμε  τέλεια  το   στολίδι   του  νησιού  μας.
Οι  ασύγκριτες  σε  τέχνη εικόνες  βρίσκονται  παραπονεμένες,  ακουμπισμένες  σ΄  ένα  κελλάκι  μακρυά  απ΄ τον  θρόνο    Τους!....  Τι  περιμένουμε   για  να   κάμουμε  το  χρέος   μας; …..


ΘΗΡΑΙΚΗ ΦΩΝΗ ,
12 Σεπτεμβρίου 1959
ΕΚΤΑΚΤΟΣ ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ  ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΣΑ
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΘΗΡΑιΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
ΑΠΕΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΕΡΙΣΣΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
[...] Σαντορινιοί! Μη ξεχνάτε ότι όλοι μας όσον κι αν ζούμε μακρυά από τον τόπο μας, κάποτε στα μικρά μας χρόνια περάσαμε χριστιανικές στιγμές στη γιορτή της Περίσσας. Καθήκον, επομένως όλων μας είναι να βοηθήσουμε για να κτισθή η εκκλησία αυτή, που ναι στενά συνδεδεμένη με τους προγόνους μας, εμάς και τα παιδιά μας.











Ανασκαφές του Χίλλερ ή Ποιός ήταν τελικά ο Αβέρωφ της Σαντορίνης

Αι ανασκαφαί του κ. Χίλλερ.-Επιγραφαί αρχαιόταται.-Άλλα ευρήματα.  Ο εν Θήρα ιδιαίτερος ημών ανταποκριτής και διευθυντής της εκεί εκδιδομέ...