Μέσα από ένα κατάστιχο των
Οθωμανών που έγινε το 1670 μ.Χ. από τον Μουσταφά εφέντη μαθαίνουμε και
γνωρίζουμε πολλές διαφορετικές πληροφορίες για την κοινωνία του νησιού, πόσοι
είναι υπόχρεοι σε κεφαλικό φόρο, πως
ήταν τα καστέλια πως ήταν τα καστέλια , ποια ηταν η τιμολόγηση των όσπριων στη
Σαντορίνη, πόσα δέντρα είχαν το νησί, ποια ήταν τα αιγοπρόβατα, πόσοι ήταν οι
ανεμόμυλοι και τόσα άλλα.
Ταυτόχρονα στο βιβλίο, υπάρχουν χάρτες
και γκραβούρες περιόδου 16ου και 18ου αιώνα που
συμπληρώνουν την ιστορική προσέγγιση της κοινωνίας .
Η δε λεπτομερής καταγραφή
ονομάτων αλλά και η γενεαλογική ερμηνεία όπου είναι δυνατόν αναδεικνύει εκτός της
σοβαρής δουλειάς που έγινε και τη σπουδαιότητα του κατάστιχου.
Ο φίλτατος Γιάννης Κηπουρός
καταγράφει ταυτόχρονα τις κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις του ονόματος
στη Σαντορίνη το 1670 μ.Χ. με αγαπημένο προσωπικό παράδειγμα ο Γιάννης που
γίνεται Τζαννετής.
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στους
Μύλους στις Κυκλάδες τον 17ο αιώνα. Εντυπωσιακά ενδιαφέρουσα είναι η συμμετοχή στο
βιβλίο της κυρίας Παρασκεύης Μποζινέκη Διδώνη που μέσα από τα δύο πολυσέλιδα
άρθρα της για τους ανεμόμυλους στη Σαντορίνη το 1670 αλλά και για τα Μοναστήρια
και τις εκκλησίες της Σαντορίνης το 1670 ολοκληρώνει την ανάλυση της κοινωνίας
εκείνης της περιόδου.
Λόγος απλός, απόλυτα
κατανοητός και εκλαϊκευμένος που παρά τις
πολλές πληροφορίες είναι εύχρηστος για τον απλό αναγνώστη και όχι μόνο για τους
ερευνητές, ενώ οι εκδόσεις του Αρχείου Θηραϊκών Μελετών υπό την επιμέλεια και οργάνωση του θηραίου Δημήτρη Τσίτουρα προσδίδει ποιότητα. Η συμβολή του βιβλίου για την εν λόγω περίοδο είναι άκρως ιδιαίτερη
και ελπίζω να το αγκαλιάσουν όλο και περισσότεροι αναγνώστες.