" Του σεισμού πρωτόλεια" της Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Εσείστης σαν τη λεμονιά.

Κλονίστηκαν τα σκοτεινά λαγόνια,

τα σπίτια έρεψαν,

οι δρόμοι ερήμωσαν,

 ζωές πετάξανε

κι ολούθε φάνταζες

δρακόντου στόμα.

Εσείστης

και βουνά σαν ώμους αδιάφορα τα κίνησες,

όγκους νερών ανάβλυσες,

τα σπίτια τσαλαπάτησες,

κι η γης μαράζωσε σ’ αιώνων χάδι.

Εσείστης

κι όλα μοιάζαν νεκρά,

Πετρωμένα, υπόγεια.

Όλα βγάζαν καπνούς,

 όλα δείχναν χαμένα.

Μα ξανά χαμογέλασες

κι όλα ανθίσαν με βιάση.

Πορφυρά και μαβιά και γαλάζια και κίτρινα,

η ζωή πυροτέχνημα απ’ την πέτρινη αγκάλη.

Μα ξανά χαμογέλασες

και τα σπίτια σαν κρίνα φυτρώσαν,

τα αμπέλια το χώμα αγκάλιασαν,

με ντομάτες οι δρόμοι ματώσαν

και ξανά η χαρά μια ανάγκη.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

πηγή εδώ

Αναδίφηση στην ..."Ψηφιακή" Σαντορίνη: 1) Ακαδημία ΑΘηνών

Όπως έχουμε τονίσει θα ξεκινήσουμε σιγά σιγά να αναφερόμαστε και σε ψηφιακά αρχεία που έχουμε εντοπίσει και αφορούν τη Σαντορίνη, από διάφορες ψηφιακές ιστοσελίδες.  Μία από αυτές είναι η ιστοσελίδα της ψηφιακής έκδοσης των αρχειακών συλλόγων του Κέντρου Έρευνας του Μεσαιωνικού και Νέου Ελληνισμού και του Κέντρου Έρευνας της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών.

Σε οτιδήποτε τέτοια αναφορά δεν θα γίνεται πλήρης καταγραφή των στοιχείων,  μιας και επιθυμούμε να (ανα)δείξουμε διόδους  προς την Έρευνα της Ιστορίας της Σαντορίνης. Από την άλλη πλευρά, θα προσπαθήσω να γίνεται κάποιος σχολιασμός ή επεξήγηση στοιχείων, ειδικά όταν αναφέρονται σε πανελλήνια ή μη γνωστά στη Σαντορίνη γεγονότα.

Επισήμανση Ιστορική : οι περισσότερες επιστολές έχουν ως αποδέκτη τον Ιωάννη Κωλέττη. Πρώτο πρωθυπουργό της Ελλάδας μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και μέχρι την Έλευση του Όθωνα. [1]

1. Ο Αλέξανδρος Αξιώτης – Επίτροπος Αχαίας ζητάει από τον Ιωάννη Κωλέττη να τον διορίσει σε κάποιο υπούργημα πλησιόν της Διοικήσεως, κατά προτίμηση στο Υπουργείο της Αστυνομίας, Σε αυτό το έγγραφο αναφέρεικαι τη Σαντορίνη σαν τόπο κοντά στη Σύρο στην οποία θα μπορούσε να μεταφερθεί  http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=71343
2. Γενική Εφημερίδα της Κυβέρνησης 5 Μαρτίου 1827: […] δημοσιεύεται επιστολή στην οποία κατακρίνεται η οπισθοδρομική στάση του Αββά Πεγκ που απαγόρευσε στους καθολικούς Έλληνες της Σαντορίνης να παρακολουθήσουν τις θεατρικές παραστάσεις που οργάνωσε ο Ιατρός Δομένικος Σανταντώνιος. (!!!)  http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=98116
3. Γεράσιμος Πανάς προς Ιωάννη Κωλέττη 2 Μαρτίου 1832.ο Γεράσιμος Πανάς αναφέρει λεπτομερώς στον Ιωάννη Κωλέττη τον αναβρασμό που επικρατεί στα νησιά του Αιγαίου. Συγκεκριμένα στην Ύδρα ήρθαν αντιμετωποι συνταγματικοί Υδραίοι με καποδιστριακούς Ψαριανούς ενώ στη Νάξο οι κάτοικοι διόρισαν δικό τους διοικητή και σε άλλα νησιά  όπως στη Σαντορίνη. (αναφέρεται στην περίοδο του εμφυλίου που ξέσπασε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος αμέσως μετά την δολοφονία του Καποδίστρια) .  http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=74744
4. Ο Γεώργιος Τουρτούρης  1832( «έπαρχος» Θήρας ανακοινώνει στον Ιωάννη Κωλέττη την απόφαση του να αναχωρήσει από το νησί της Σαντορίνης ακολουθώντας τις εντολές του, αφού πρώτα συντάξει τους λογαριασμούς του τριμήνου.  http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=68661
5. Ο Νικόλαος Βαρότζη σε επιστολή του προς τον Ι. Κωλέττη τον Αύγουστο του 1845 τον πληροφορεί ότι ο ο Βουλευτής Θήρας Θωμάς διαδίδει ότι ο Κωλέττης επιβουλεύεται τη θρησκεία  ότι δόθηκε διαταγή στον οικονομικό έφορο Νάξου να μην διορίσει κανέναν κωλεττικό και ότι φάνηκαν γύρω από τη Σαντορίνη πειρατές. http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=70456
6. Η Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος ανακοινώνει στον Δημήτριο Βάμβα το διορισμό του ως υγειονολιμενάρχη Σαντορίνης και προσδιορίζει τα καθήκοντά του  http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=75020 Μάρτιο 1832
7. Η Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος ανακοινώνει στον υγειολιμενάρχη Σαντορίνης ( μάλλον εννοεί τον ιωσήφ Δεκιγάλλα)  την απόλυσή του και να παραδώσει τα καθήκοντά στον Δημήτριο Βάμβα. http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=75037
8. Επιστολή Ικανοποίησης για εκλογή Μαντζαράκη Ευάγγελο ως παραστάτη της Σαντορίνης  http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=78264
9. Ο Ιωάννης Μαρούδης αναφέρει στον Ιωάννη Κωλέττη το διωγμό του που υπέστη ως αντικυβερνητικός επι καποδίστρια στη Σαντορίνη και ζητά τον επαναδιορισμό του στο νησί  http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/res.asp
10. Ο Κυπριανός Θησεύς [2], στέλνει στον Ιωάννη Κωλέττη συστατική επιστολή υπερ των Δ. Ταλαντα και Γουλεμέ Συρίγο, οι οποίοι μεταβαίνουν στο Παρίσι για προσωπική τους υπόθεση και επιθυμουν να τον γνωρίσουν προσωπικά http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=68810
11. Ο Νικόλαος Δελένδας σε επιστολή του προς τον Ιωάννη Κωλέττη τον Ιούλιο του 1845 τον ενημερώνει για την ανάγκη άμεσης διεκπαιραίωσης της υπόθεσης του όρκου των δυτικών και ζητά να του σταλεί ένα επικυρωμένο αντίγραφο της σχετικής διακοινώσεως προς τους Επισκόπους Σύρου. ( σχέση καθώς και παρουσία Καθολικών στο νησί εκείνη την περίοδο http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=70245
12. Ο Κωνστάνιος Α πρώην Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως[3] αναφέρεται στον Κωνστάντιο Οικονόμου ( λόγιο Κληρικό του 19ου) για το ταξίδι του Καλλίστρατου ( Σιναϊτη) – μοναχού στη Σαντορίνη, προκειμένου να εξετάσει τα εκει περιουσιακά στοιχεία της Μονής. http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=79824
13. Ο Νικόλαος Πονηρόπουλος – Διοικητής Σύρου περίοδο 1843 σε επιστολή του προς τον Γραμματέα επι των Εσωτερικών ( Υπουργό Εσωτερικών) Δ. Χρηστίδη αναφέρει διεξοδικά λόγους της οικονομικής δυσπραγίας της Ελλάδος που οφείλονται, σύμφωνα με την έκθεση στη μειωμένη αποδοτικότητα της γεωργίας και τη συνακόλουθη παρακμή του ελληνικού εμπορίου και της ελληνικής ναυτιλίας. ( Η Σαντορίνη  όπως και άλλα μέρη τονίζονται σαν δείγματα περιοχών που είχαν σοβαρό πρόβλημα εκείνη την περίοδο ως προς την οικονομικής τους ανάπτυξη). http://psifiakaarxeia.academyofathens.gr/rec.asp?id=69323

---

[1] Για περισσότερα βλ.; http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CF%89%CE%BB%CE%AD%CF%84%CF%84%CE%B7%CF%82

[2] Ο Κυπριανός Θησεύς, ο μεγαλύτερος των τριών αδελφών, ήταν επιτυχημένος έμπορος, κύριος μέτοχος της εταιρείας Κυπριανός Θησεύς καί Σία, που είχε τις βάσεις της στη Λάρνακα και στη Μασσαλία (όπου το 1815 εγκαταστάθηκε ο αδελφός του Νικόλαος ως εκεί αντιπρόσωπός του). Σώζεται έγγραφο περί εισφοράς του Κυπριανού Θησέως, ύψους 2. 000 γροσίων, το 1819 για ίδρυση Ελληνικής σχολής στη Λεμεσό. Υπήρξε επίσης σημαντικός δανειστής της Εκκλησίας της Κύπρου της οποίας το χρέος ήταν, όπως είδαμε, τεράστιο. Διαφεύγοντας από την Κύπρο κατά τη διάρκεια των σφαγών του 1821, ο Κυπριανός Θησεύς αναμίχθηκε ενεργά και πρωταγωνιστικά στην προσπάθεια απελευθέρωσης της Κύπρου(απευθύνθηκε αρχικά προς τους Υδραίους και μέσω αυτών προς τον Υψηλάντη, προσπάθησε να εξασφαλίσει ποσότητες οπλισμού, και άλλων εφοδίων για τους Κυπρίους και, αργότερα (1824-1825) ήταν ένας της ομάδας των Κυπρίων αγωνιστών που επανειλημμένα και πιεστικά προσπάθησαν στο Ναύπλιο να πείσουν την ελληνική ηγεσία να αναλάβει κάποιες ευθύνες για την προσπάθεια απελευθέρωσης της Κύπρου και ιδίως να εγγυηθεί το υπέρογκο δάνειο που εζητείτο στο Λονδίνο για την εκστρατεία του στρατηγού ντε Βιντζ. Μετά τη λήξη της επανάστασης ο Κυπριανός Θησεύς εγκαταστάθηκε στη Σύρο. Βλ.: http://www.geni.com/people/Kyprianos-Theseus/6000000003109273040

[3]http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%84_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CF%82