Παλιές ξεχασμένες συνταγές της Οίας…..

Αλήθεια τι θα λέγατε εσείς στη Σαντορίνη αν τυχόν ακούγατε τις λέξεις « ντουρτουλετια» «δαχτύλιοι» και «Κανελάδα»; Λοιπόν η ομάδα του Καλλιστορώντας σας παρουσιάζει μερικές ξεχασμένες συνταγές από την Οία. Τι λέτε??

Ντουρτουλέτια Οίας

Με αφορμή το βιβλίο της Γουλιελμίας Συρίγου-Μονιούδη "Η Σαντορίνη μου" (σελ 102), εκδόσεις "Θηραϊκά Νέα":  "Καλαίσθητα και νοστιμότατα είναι και τα απανωμερίτικα ντουρτουλέτια που εκτός από τις μέρες της νηστείας τα φτιάχνανε και στις μεγάλες χαρές τους. Το φύλλο, σαν μικρό μελιτίνι τσιμπιέται, ψήνεται και μετά γεμίζεται με χοντροκομμένο αμύγδαλο που είναι καβουρδισμένο με μέλι..." σας παραθέτουμε ένα από τα πιο ωραία νηστίσιμα και δυστυχώς ξεχασμένα πλέον Σαντορινιά γλυκίσματα, τα "Ντουρτουλέτια" της Οίας.

Τα Ντουρτουλέτια ουσιαστικά είναι νηστίσιμα "μελιτίνια", δηλαδή καλαθάκια όπως τα μελιτίνια, που αντί για γέμιση μυζήθρας περιέχουν αμύγδαλο με μέλι.

για τη ζύμη:

1 πακέτο αλεύρι για όλες τις χρήσεις (μπλε)

χλιαρό νερό όσο πάρει

3 κουταλιές της σούπας λάδι

1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

για τη γέμιση:

1 κουτί μέλι

1 κιλό αμύγδαλο ξεφλουδισμένο και χοντροκομμένο

Ετοιμάζουμε πρώτα τη γέμιση καβουδίζοντας σε μια κατσαρόλα το αμύγδαλο με το μέλι, όπως ακριβώς κάνουμε το γλυκό "Κουφέτο".

Κατόπιν σε μια λεκάνη ανακατεύουμε τα υλικά της ζύμης και μόλις την ετοιμάσουμε, την πλάθουμε και  την ανοίγουμε σε ελαφρώς  χοντρά φύλλα. Με ένα πιατάκι φλιτζανιού κόβουμε δίσκους ακριβώς όπως με τα μελιτίνια και τον κάθε δίσκο τον τσιμπάμε γύρω-γύρω με το δάχτυλο χωρίς οδοντογλυφίδα με αραιά και χοντρά τσιμπήματα (περίπου 5-7 τσιμπήματα). Τα βάζουμε στο φούρνο έτσι όπως είναι  χωρίς τη γέμιση για να ψηθούν τα "καλαθάκια" και όταν ψηθούν τα βγάζουμε, τα γεμίζουμε  από μια κουταλιά γέμισης και τα σερβίρουμε.

Δαχτύλιοι Οίας

Ένα ακόμη ξεχασμένο  παραδοσιακό Σαντορινιό νηστίσιμο γλυκό παρόμοιο με τα "Ντουρτουλέτια" είναι και οι "Δαχτύλιοι", επίσης της Οίας. Πρόκειται για τηγανητά πιτάκια με γέμιση μελιού και σουσαμιού, πασπαλισμένα με κανέλα και ζάχαρη άχνη.

για τη ζύμη:

1 πακέτο αλεύρι για όλες τις χρήσεις (μπλε)

χλιαρό νερό όσο πάρει

3 κουταλιές της σούπας λάδι

1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

για τη γέμιση:

1 κουτί μέλι

σουσάμι αρκετό

για το πασπάλισμα:

κανέλλα σκόνη

ζάχαρη άχνη

λάδι για το τηγάνισμα

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το μέλι με το σουσάμι για να φτιάξουμε τη γέμιση. 

Σε ένα άλλο μπολ ανακατεύουμε τα υλικά της ζύμης και μόλις την ετοιμάσουμε, την πλάθουμε και  την ανοίγουμε σε λεπτά φύλλα. Με ένα πιατάκι φλιτζανιού κόβουμε δίσκους ακριβώς όπως με τα μελιτίνια. Παίρνουμε ένα "δίσκο" βάζουμε στο κέντρο του μια γεμάτη κουταλιά από τη γέμιση και το κλείνουμε από πάνω με  ένα άλλο δίσκο.

Φυσικά πιέζουμε καλά περιμετρικά γύρω-γύρω το πιτάκι για να ενωθούν τα δύο φύλλα ώστε να μην ανοίξουν και τα τηγανίζουμε με το λάδι.

Τα σερβίρουμε ζεστά και τα πασπαλίζουμε με κανέλα και άχνη ζάχαρη.

Ένα "βραστάρι" που έπιναν οι γιαγιάδες μας....

Αφέψημα Κανέλας (Κανελάδα)

1,5 λίτρο νερό (δηλαδή 1 μπουκάλι νερό εμφιαλωμένο)

1 πακέτο ζάχαρη

10 ξύλα κανέλας

1 κουταλιά της σούπας κανέλα σε σκόνη

4-5 γαρυφαλλόκαρφα

1-2 κουταλιές της σούπας κονιάκ

Τα βάζουμε όλα μαζί σε μια βαθιά κατσαρόλα και τα αφήνουμε να βράσουν για 45 λεπτά ενώ παράλληλα ανακατεύουμε συνέχεια. Το μείγμα όσο βράζει γίνεται σκουρόχρωμο και πήζει ελαφρά. Όταν βράσει και το κατεβάσουμε από τη φωτιά, αφαιρούμε πρώτα τα ξύλα κανέλας και τα γαρυφαλλόκαρφα και εν συνεχεία βάζουμε ένα τούλι σε σουρωτήρι και σουρώνουμε το μείγμα ώστε να μείνει η σκόνη της κανέλας πάνω στο τούλι. Αυτό το κάνουμε αρκετές φορές μέχρι να φύγει εντελώς η σκόνη κανέλας από το μείγμα και να μείνει καθαρό. Το διατηρούμε αποκλειστικά σε γυάλινο μπουκάλι μέσα σε ένα ντουλάπι (όχι στο ψυγείο) και όταν θέλουμε να το σερβίρουμε, βάζουμε στο ποτήρι ή το φλιτζάνι λίγο από το μείγμα της κανελάδας και το αραιώνουμε με το ζεστό νερό.

Το αφέψημα κανέλας είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ροφήματα. Στη Σαντορίνη (....και όχι μόνο) τα παλιά χρόνια οι γιαγιάδες μας έπιναν κανέλα για τη δυσμοινόρροια δηλαδή για να καταπραΰνουν τους πόνους της έμμηνου ρύσεως.  Επίσης κανελάδα έφτιαχναν για να καταπραΰνουν τον πονόλαιμο, το βήχα και το κρυολόγημα.

Στις μέρες μας, η κανελάδα μπορεί να σερβιριστεί και ως καλοκαιρινό αναψυκτικό αραιωμένη με κρυο νερό και παγάκια.

Θυμάται κάποιος να μας μεταφέρει στο κλίμα παλαιότερων ξεχασμένων συνταγών από το νησί?? Για εσεις οι Νέοι Ανατρέξτε στους παλιους και ρωτήστε.... η ομάδα του καλλιστορώντας περιμένει......

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ `11ου Διεθνούς Διαγωνισμού Οίνου Θεσσαλονίκης` Σιγά μην έλειπε η Σαντορίνη

Στις 8, 9 και 10 Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν οι διαγωνιστικές διαδικασίες του `11ου Διεθνούς Διαγωνισμού Οίνου Θεσσαλονίκης` με τη συμμετοχή 667 δειγμάτων από την Ελλάδα και άλλες 7 χώρες.

Πιο συγκεκριμένα, συμμετείχαν 581 δείγματα από Ελλάδα και 86 από το εξωτερικό (11 από Βραζιλία, 9 από Γερμανία, 3 από Ισπανία, 5 από Ιταλία, 48 από Κύπρο, 2 από Τουρκία και 8 από Σλοβακία).

Πρόκειται για το μοναδικό διεθνή διαγωνισμό οίνου που πραγματοποιείται στη

χώρα μας και διοργανώνεται από την Ένωση Οινοπαραγωγών του Αμπελώνα της Βορείου Ελλάδος (ΕΝΟΑΒΕ) σε συνεργασία με τη HELEXPO, σύμφωνα με τον κανονισμό του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου & Οίνου και την ειδική νομοθεσία από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.

Τους διαγωνιζόμενους οίνους δοκίμασαν 35 διακεκριμένοι γευσιγνώστες, 22 από το εξωτερικό και 13 από Ελλάδα, από τους οποίους οι 21 είναι οινολόγοι, οι 8 δημοσιογράφοι οίνου, οι 5 οινοχόοι (sommelier), οι 2 σύμβουλοι οίνου και 1 master of wine.

Η επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων με την απονομή των μεταλλίων στις οινοποιητικές εταιρείες που οι οίνοι τους θα αποσπάσουν την απαιτούμενη για βράβευση βαθμολογία, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 Μαρτίου, ώρα 16:00-17:30, στην αίθουσα «Alexandros», του συνεδριακού κέντρου «Ιωάννης Βελλίδης» (είσοδος ελεύθερη).

Παράλληλα, από τις 15:30 έως τις 20:00, στην αίθουσα «Ellopia» του συνεδριακού κέντρου «Ιωάννης Βελλίδης», θα πραγματοποιηθεί για το κοινό, η γευστική δοκιμή των βραβευμένων οίνων του Διαγωνισμού που θα αποσπάσουν Χρυσό Μετάλλιο, με συνοδεία εκλεκτών τοπικών εδεσμάτων (είσοδος 5 ευρώ).

Όλα τα βραβευμένα κρασιά του Διαγωνισμού, θα είναι στη διάθεση του κοινού, μόνο για έκθεση, στο περίπτερο 36 του κτιρίου 15, της HELEXPO, από τις 11 έως τις 14 Μαρτίου, στο πλαίσιο της `3ης Διεθνούς Έκθεσης Οίνου - OENOS`.

Τα αποτελέσματα του Διαγωνισμού, μπορείτε να τα βρείτε στην ιστοσελίδα www.winesofnorthgreece.gr



3 Vinsanto 2004 Λευκός Π.Ο.Π. Σαντορίνη Κτήμα Σιγάλα Α.Ε. ΧΡΥΣΟ Ελλάδα
ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ VI-A-42 ΟΙΝΟΙ ΦΥΣΙΚΩΣ ΓΛΥΚΕΙΣ ΜΗ ΑΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ

6 Vinsanto 2004 Λευκός Π.Ο.Π. Σαντορίνη Ένωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων ΧΡΥΣΟ Ελλάδα

36 Μαυροτράγανο 2008 Ερυθρός Π.Γ.Ε. Κυκλάδες Κτήμα Σιγάλα Α.Ε. ΧΡΥΣΟ Ελλάδα
57 Vinsanto 2004 Λευκός Π.Ο.Π. Σαντορίνη Οινοποιία Γαβαλά ΧΡΥΣΟ Ελλάδα
135 Κατσανό 2010 Λευκός Π.Γ.Ε. Κυκλάδες Οινοποιία Γαβαλά ΑΣΗΜΕΝΙΟ Ελλάδα
151 Vinsanto 2008 Λευκός Π.Ο.Π Σαντορίνη Vinsanto Volcan Wines ΑΣΗΜΕΝΙΟ Ελλάδα
Oίνος Φυσικός Γλυκύς


http://krasiagr.blogspot.com/2011/03/11_11.html  
 

Xιονιάς στη Σαντορίνη

Η Λιβύη των Ελλήνων

 

ΜΑΡΙΑ ΠΑΣΧΑΛΗ 

 

Όλα τα άρθρα του συντάκτη σε RSS

Η Λιβύη των Ελλήνων

Από την αρχαιότητα ώς σήμερα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  09/03/2011, 07:56

Αρχαιολογικός χώρος στην παραθαλάσσια πόλη της Κυρήνης, η οποία ιδρύθηκε από τους Θηραίους το 631 π.Χ. και την περίοδο ακμής της αποτέλεσε σπουδαίο πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο

 

Όποιος επισκεπτόταν τη Λιβύη πριν η χώρα παραδοθεί στον εμφύλιο πόλεμο, δύσκολα πίστευε ότι πρόκειται για το πλουσιότερο κράτος της Αφρικής. Μπορεί τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου να κατατάσσουν τη χώρα στην πρώτη θέση, όμως αυτός ο πλούτος σίγουρα δεν φαίνεται να έχει αντίκρισμα στην καθημερινότητα των απλών ανθρώπων. Ανοίγοντας τις πύλες στον τουρισμό τα τελευταία χρόνια, η Λιβύη του σήμερα κλονιζόμενου συνταγματάρχη Καντάφι προτιμήθηκε από αρκετούς Έλληνες, αφού οι δεσμοί των δύο χωρών χρονολογούνται από την αρχαιότητα.

Ο θρύλος μιλά για τον χρησμό του μαντείου των Δελφών, ο οποίος ώθησε αποίκους από την Θήρα (Σαντορίνη) να μεταναστεύσουν στην βόρεια Αφρική, ιδρύοντας το 631 π.Χ., την πόλη Κυρήνη. Μέσα σε 200 χρόνια οι Έλληνες κατάφεραν να αναπτύξουν ακόμα τέσσερις ημιαυτόνομες παραθαλάσσιες πόλεις : Ταύχειρα (Τόκρα), Πτολεμαϊς (Τολμέιτα), Εσπερίδες (Βεγγάζη) και Απολλώνια (ως λιμάνι της Κυρήνης), γνωστές ως Πεντάπολις. Όμως και κατά την οθωμανική περίοδο αρκετοί έλληνες -χριστιανοί και μουσουλμάνοι- είχαν καταφύγει στη Λιβύη. Μάλιστα στην πρωτεύουσα Τρίπολη η ελληνική κοινότητα υπήρξε εύρωστη, καθώς οι περισσότεροι Ελληνες ασχολούνταν με το εμπόριο, τη ναυτιλία, και την σπογγαλιεία.

Κάτω από την πρωτεύουσα Τρίπολη βρίσκονται θαμμένα τα ερείπια της αρχαίας Οίας η οποία μαζί με την Σαμπράθα στα δυτικά και την ρωμαϊκή Λέπτις Μάγκνα, το αλλοτινό εμπορικό λιμάνι των Φοινίκων στα ανατολικά, αποτελούσαν την Τριπολίτιδα.

Όμως περπατώντας έξω από τα τουριστικά μονοπάτια οι εικόνες αποκαλύπτουν μια δύσκολη καθημερινότητα. Στην Μεντίνα, το ομορφότερο αρχιτεκτονικά, κομμάτι της παλιάς πόλης της Τρίπολης δίπλα από την Πράσινη Πλατεία, τα παλιά σπίτια στεγάζουν αποκλειστικά σχεδόν αφρικανούς οικονομικούς μετανάστες, και ρημάζουν χωρίς καμιά συντήρηση, αφημένα στη μοίρα τους και τα σκουπίδια.

Σε ένα τμήμα της, συσπειρώθηκε και η ελληνική συνοικία με τα σπίτια και το κομμάτι της αγοράς, γύρω από τον ορθόδοξο ναό του Αγίου Γεωργίου. Οι χώροι του ναού αποτελούν τόπο συνάντησης των ελληνικών οικογενειών που έχουν απομείνει (σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι έλληνες μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 400, μαζί με τις ελληνίδες που είναι παντρεμένες με Λίβυους).

Στα καταστήματα της Μεντίνα, σχεδόν όλα τα είδη είναι φερμένα από το εξωτερικό (υφάσματα από Ινδία, διακοσμητικά από Κίνα, κοσμήματα από Ιταλία), ενώ στα σουβενίρ κυριαρχούν εκείνα που απεικονίζουν τον συνταγματάρχη Καντάφι: ρολόγια, διακοσμητικά πιατάκια, γραμματόσημα, το «Πράσινο Βιβλίο» με φιλοσοφικές σκέψεις του ηγέτη κ.ά.

Τα βράδια οι πλατείες και οι δρόμοι με τα τεράστια πάνελ με την εικόνα του συνταγματάρχη και τα αποφθέγματα από το Πράσινο Βιβλίο, είναι έρημοι. Όταν κάποιος από το γκρουπ χρειάστηκε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο μετά τα μεσάνυχτα, οργανώθηκε ολόκληρη επιχείρηση: επιστρατεύτηκε ο ντόπιος ταξιδιωτικός πράκτορας, ώστε να λογοδοτεί στα μπλόκα που είχε στημένα η αστυνομία (εν καιρώ ειρήνης) σχεδόν σε κάθε διασταύρωση. "Ποιοι είστε, γιατί τέτοια ώρα κυκλοφορείτε στο δρόμο, που πάτε;" , ήταν οι συνηθισμένες ερωτήσεις.

Στις καθημερινές ομαδικές μας διαδρομές με το πούλμαν, υπήρχε πάντα μαζί μας και ένας οπλισμένος αστυνομικός με πολιτικά, που επανέφερε στο «κοπάδι» όποιον τολμούσε να ξεμακρύνει λίγο απ τη ξενάγηση, και βεβαίως είχε πάντα ένα «μάτι» σε όσους κρατούσαν φωτογραφικές μηχανές.

Στην επαρχία η κατάσταση για τον περιηγητή ήταν ακόμα πιο δύσκολη. Πέρα από την παραλιακή λεωφόρο με τους φοίνικες και τα ακριβά ξενοδοχεία, η Βεγγάζη - η δεύτερη μεγάλη πόλη της Λιβύης και σημαντικό εμπορικό κέντρο-, που ιδρύθηκε επίσης από τους Θηραίους, έδειχνε να υποφέρει. Η αρχαία πόλη Εσπερίδες με τον κήπο με τα χρυσά μήλα που έκλεψε ο Ηρακλής, σύμφωνα με τον γνωστό μύθο, ξαφνιάζει. Παλιά ξεφτισμένα σπίτια, τεράστιες εργατικές παρακμιακές πολυκατοικίες, κόσμος φτωχοντυμένος περιφέρεται άσκοπα εδώ και εκεί.

Βρισκόμασταν στην Κυρήνη, όταν ζευγάρι του γκρουπ, αποφασίζει παράτολμα, παρά τις προειδοποιήσεις του ξεναγού, να «πεταχτεί» με ταξί μέχρι την Αλ Μπέϊντα γύρω στα 30 χλμ απόσταση, για χάζι και ψώνια. Καθ’ οδόν φυσικά τους συνέλαβε η αστυνομία, ανακρίνοντας τους ποιοι είναι και γιατί θέλουν να πάνε στην Αλ Μπέϊντα (μια συνηθισμένη επαρχιακή πόλη άνευ ενδιαφέροντος με λίγα καταστήματα), ο δε ταξιτζής συνελήφθη και τελικά κρατήθηκε, γιατί δεν πήρε άδεια από την αστυνομία για την μετακίνηση. Η αστυνομία, ενημέρωσε και επέπληξε τον ξεναγό που τους είχε «χρεωθεί», γιατί τους επέτρεψε να μετακινηθούν και όλο το απόγευμα γίνονταν διαβουλεύσεις μέχρι να τους αφήσουν αργά το βράδυ ελεύθερους και να επιστρέψουν πίσω στο ξενοδοχείο.

Λιμάνι της Κυρήνης είναι η Απολλώνια, όπου το 1897, την περίοδο του ελληνοτουρκικού πολέμου στην Κρήτη, μια από τις ομάδες μουσουλμάνων κρητικών που εγκατέλειψαν το νησί, βρήκε καταφύγιο δίπλα από τα ερείπια της αρχαίας πόλης και έκτισε το χωριό Σούσα. Ακόμα και σήμερα, οι μεγαλύτεροι μιλούν σχεδόν απταίστως την ελληνική γλώσσα και μάλιστα με κρητικό ιδίωμα και ονειρεύονται την Κρήτη που άκουσαν από τους παππούδες τους.

Αφήνοντας την "προεπαναστατική" Λιβύη, αυτό που κράτησα περισσότερο αλλά και που συμφώνησαν όσοι φίλοι έχουν επισκεφθεί αυτή τη χώρα, ήταν η θερμή φιλοξενία των Λίβυων. Μας άνοιξαν τα σπίτια τους, μας περιποιήθηκαν, μας έδειξαν την εκτίμηση τους και μας έπεισαν ότι αγαπούν την Ελλάδα και τους Έλληνες.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=388588

Λιμάνι Φηρών 1939

Δείτε θαυμάστε και αναλογιστείτε......

Oταν ένας άνθρωπος είναι άνθρωπος - Μηνάς Μάινας

Η Σαντορίνη πρέπει να ειναι ιδιαίτερα υπερήφανη σε ένα ακόμα τομέα.Αναφέρομαι στην απίστευτη προσπάθεια που έχει γίνει τα τελευταία 30 χρόνια με τις "Τράπεζες Αϊματος". Πρωτεργάτης αυτής ο Μηνάς ο Μάινας. από το Καμάρι. Διαβάστε  μια μικρή προσλαλιά του Γιάννη Μαρίνου για τον Άνθρωπο της Αιμοδοσίας στο Νησί Μηνά Μάινα και θα επανέλθουμε .....

-"Αφησα για τελευταίο το ανθρωποσωτήριο έργο ενός απλού ανθρώπου. Ο Μηνάς Μάινας από χρόνια έχει ως σκοπό ζωής να συγκεντρώνει και να τροφοδοτεί με αίμα κάθε συμπατριώτη του Σαντορινιό που το έχει ανάγκη για να επιζήσει αλλά και κάθε άλλον αιτούντα. Είναι τόσο αφοσιωμένος στον σκοπό του, τόσο ευγενικά επίμονος και τόσο φανερά ανιδιοτελής ώστε έχει πείσει από χρόνια την κοινωνία της Σαντορίνης να ανταποκρίνεται με προθυμότητα στην ετήσια συλλογή αίματος για τη σωτηρία γνωστών και αγνώστων σ΄ αυτόν συνανθρώπων μας. Εδώ την ελπίδα προσφέρει η ιδιωτική, η ατομική πρωτοβουλία, που αμφιβάλλω αν συγκινεί τους άρχοντες και την πνευματική ηγεσία της χώρας για να ενθαρρύνουν και τιμήσουν αυτόν τον απλό άνθρωπο που επιβεβαιώνει την αρχαία ρήση: «Πόσο καλός είναι ο άνθρωπος όταν είναι άνθρωπος»."
Γιάννης Μαρίνος φάροι Ελπίδας Εφημερίδα Το Βήμα 06/03


Αχ κυριε Μηνά .....

Μια υδρορροή του Χθες...στο Σήμερα...

Πέτρινη υδρορροή σε σπίτι στο Μεγαλοχώρι της Σαντορίνης (2011μ.Χ.)

 

 

Πέτρινη υδρορροή σε κτίριο του Προϊστορικού Οικισμού του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης (1613π.Χ.)
  

http://klearchosguidetothegalaxy.blogspot.com/2011/03/now-and-then.html

Θηραϊκό Εορτολόγιο

Με ιδιαίτερη χαρά καλωσορίζω αλλο ένα blog αφιερωμένο στη Σαντορίνη. Το Θηραϊκό Εορτολόγιο αφορά απ ότι μπορώ να δω από τις πρώτες αναρτήσεις ενα ηλεκτρονικό προγραμματισμό των Ιερών Ακολουθιών   στο νησί καθώς και εκδηλώσεις που γίνονται ή από ή σε εκκλησιαστικά ιδρύματα. Ειναι χρήσιμο πολύ για την ευρύτερη οργάνωση όλων όσων θέλουν να παρακολουθούν Ιερές Ακολουθίες ή να γνωρίζουν για π.χ. την ώρα που θα γίνει ο εσπερινός στο Χ εορταζόμενο εκκλησάκι.

http://thiraiko.blogspot.com/

Καλορίζικο λοιπόν

Ενας Σαντορινιός στην Αμερική μέσω Σύμης

Καταξιωμένα προϊόντα με αιγαιοπελαγίτικο άρωμα
Καλλυντικά από τη Σύμη στις ΗΠΑ
Ενας έλληνας ομογενής δημιουργεί μια εταιρεία που «συσκευάζει και πουλάει ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η Ελλάδα»
Στο γνωστό πολυκατάστημα Βarney΄s της Νέας Υόρκης, η γωνιά που είναι αφιερωμένη σε εξεζητημένα πολυτελή καλλυντικά φιλοξενεί μια σειρά με το όνομα «Sponge» (σφουγγάρι), με λιτές συσκευασίες στις οποίες αναγράφονται με λατινικούς χαρακτήρες: «ladi avocado», «krema triantafillo», «krema mattia», «aromatotherapia levanta». «Είναι από την Ελλάδα», εξηγεί η ανυποψίαστη πωλήτρια και προσθέτει ότι τα προϊόντα είναι ιδιαίτερα δημοφιλή και τα αγαπημένα διάσημων αστέρων του Χόλιγουντ, λόγω της φυτικής τους προέλευσης και ποιότητας.
Δημιουργός τους ο κ. Μάρκος-Λάμπρος Δρακοτός, έλληνας ομογενής πρώτης γενιάς, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη. Ο ιδρυτής και πρόεδρος της εταιρείας καλλυντικών που φέρει το όνομα «Σφουγγάρι» διάλεξε αυτή τη λέξη γιατί του θύμιζε την καταγωγή του. Οι γονείς του μεγάλωσαν στην Αθήνα, ωστόσο η μητέρα του είναι από τους Σοφάδες Καρδίτσας και η οικογένεια του πατέρα του μετανάστευσε από τη Σαντορίνη στη Σύμη. Ο ίδιος λέει στο «Βήμα» ότι «όπως οι περισσότεροι Ελληνες, πέρασα όλα τα καλοκαίρια μου στην Ελλάδα». Δικηγόρος στο επάγγελμα, σπούδασε Νομικά για να δραστηριοποιηθεί στην οικογενειακή επιχείρηση που διαχειρίζεται 40 κτίρια στη Νέα Υόρκη. «Ο μόνος λόγος που έγινα δικηγόρος ήταν για να βοηθήσω στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου μας» δηλώνει και εξηγεί ότι εμπλέκεται σε κάθε δραστηριότητα, από την ανακαίνιση ως την κατασκευή και τον σχεδιασμό.
Σήμερα η σειρά καλλυντικών περιλαμβάνει 15 προϊόντα που είναι στην αγορά και άλλα πέντε που είναι έτοιμα για παραγωγή. Ολα παρασκευάζονται στην Αθήνα. Η συγκομιδή όλων των συστατικών γίνεται σε όλη την Ελλάδα, σε «συνεργασία με τοπικούς έλληνες αγρότες» τονίζει. Εκείνοι ψάχνουν να βρουν την καλύτερη ποιότητα από κάθε συστατικό. «Οι αγρότες είναι αναπόσπαστο μέρος αυτής της εξίσωσης και πάντα μας προσφέρουν τα καλύτερα προϊόντα» υπογραμμίζει. Τα καλλυντικά πωλούνται σε πολλές χώρες, αλλά διανέμονται μόνο στις ΗΠΑ και στην Ισπανία. «Στοχεύω να μπω στην ελληνική αγορά αυτό το καλοκαίρι» λέει ο ιδρυτής της εταιρείας. «Η ανάπτυξή μας διατηρήθηκε συνειδητά σε αργούς ρυθμούς. Θέλω τον κόσμο να αντιληφθεί την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της φίρμας και των προϊόντων. Το να εκπαιδεύεις τον καταναλωτή είναι πολύ σημαντικό» τονίζει και προσθέτει ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται το σήμα σαν μια πολυτελή φίρμα καλλυντικών. Ο ίδιος προσδοκά μάλιστα τον διπλασιασμό των πωλήσεων και διανομής εφέτος σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά.
Οι λιτές συσκευασίες έχουν ελληνικές ονομασίες, γραμμένες με λατινικούς χαρακτήρες. «Θέλησα να διατηρήσω μια καθαρή εικόνα που να θυμίζει την κυκλαδική αρχιτεκτονική», εξηγεί. Πηγή έμπνευσης για την εμφάνιση και αισθητική της μάρκας είναι η Σύμη,η Σαντορίνη και η Νέα Υόρκη. Ετσι αναζητεί «τα καλύτερα συστατικά, από τις καλύτερες περιοχές της Ελλάδας». «Συσκευάζω και πουλάω το καλύτερο που έχει η Ελλάδα να προσφέρει.Ετσι προσδοκώ να βελτιώσω την επίγνωση για την Ελλάδα,την κληρονομιά μας και τις δυνατότητές μας», δηλώνει και σημειώνει ότι επιθυμία του είναι να εξελίσσει την εικόνα της φίρμας του, για να λειτουργεί ως παράδειγμα της ικανότητας της χώρας «να παράγει πολυτελή προϊόντα, υψηλής ποιότητας».
Ο κ. Δρακοτός επισκέπτεται την Ελλάδα τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο. Από την άλλη είναι σε καθημερινή επικοινωνία με την ξαδέλφη του, με τηλεφωνήματα και e-mais οπότε «η φυσική μου παρουσία δεν είναι απαραίτητη». Με χαρά όμως ανυπομονεί να εντείνει τις επισκέψεις του στη χώρα, με το λανσάρισμα της φίρμας στην ελληνική αγορά. Από τις «υπέροχες» αναμνήσεις του στην Ελλάδα ξεχωρίζει «τη ζέστη όταν μας ανέβαζαν στην Ακρόπολη στα μέσα του Ιουλίου». Πλέον όταν έρχεται προσπαθεί να εξερευνήσει ένα νέο νησί κάθε φορά. Θα περάσει οπωσδήποτε όμως μερικές μέρες στο Πήλιο, στη Σύμη, στη Σαντορίνη, για να απολαύσει τη θέα και το κρασί και τη Μύκονο από «νοσταλγία».
Την ίδια ώρα εκφράζει τη λύπη του για τη δύσκολη συγκυρία που βιώνει η Ελλάδα. «Η χώρα είναι επιβαρυμένη με πάρα πολλά έξοδα και δυστυχώς, με χρόνια καταχρήσεων και διαφθοράς», σημειώνει. Ωστόσο χαρακτηρίζει επαχθή τη φορολογία στη χώρα, προτείνοντας να δημιουργηθεί μια γέφυρα μεταξύ κυβέρνησης και επιχειρήσεων για να διευκολυνθεί η ανάπτυξη. «Η Ελλάδα θα πρέπει να προωθήσει καλύτερα την ίδια και τα προϊόντα της, όπως κάνει η Ιταλία» υποστηρίζει και κάνει λόγο για εξαιρετικές ελληνικές εταιρείες. Την ίδια ώρα προσθέτει: «Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να σταματήσει τα λόγια και να προχωρήσει στις πράξεις. Εχω συναντήσει εκπροσώπους της κυβέρνησης στη Νέα Υόρκη οι οποίοι αναζητούσαν ιδέες για την ανάπτυξη επιχειρήσεων στην Ελλάδα, αλλά δεν έχω δει καμία από αυτές τις ιδέες να υλοποιούνται. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που αποτελείται από γενναίους και έξυπνους ανθρώπους. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα επιμείνει» καταλήγει.
Χ ρειάστηκαν 15 χρόνια για να εξελιχθεί η εταιρεία καλλυντικών που οραματίστηκε ο κ. Μάρκος-Λάμπρος Δρακοτός κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων στη Νομική, «φτιάχνοντας ένα προϊόν τη φορά, ελέγχοντας και αλλάζοντάς το ». Αφορμή ήταν ο θείος του δρ Κ.Τυμπανίδης, καταξιωμένος μαιευτήρας- γυναικολόγος που ζει στην Αθήνα. «Ξεκίνησε κάνοντας προϊόντα περιποίησης για το δέρμαμε στόχο να βοηθήσει την κυκλοφορία στα πόδια» για τις εγκύους ασθενείς του. Ετσι «αναζήτησε μια φυσική λύση που να μη βλάπτει το έμβρυο». Η πρώτη απόπειρα έγινε πριν από 40 χρόνια, όταν ο γιατρός άρχισε να εφαρμόζει μια σπιτική συνταγή που περιείχε μαστίχα για να ανακουφίσει την ένταση των μυών στις ασθενείς του. Στη συνέχεια όμως ανακάλυψε ότι η σύνθεση ήταν αποτελεσματική σε όλους και τότε η σύζυγός του αποφάσισε να αξιοποιήσει επιχειρηματικά την ιδέα, συσκευάζοντας την κρέμα. «Μαζί με τις δύο ξαδέλφες μου κολλούσαμε τις ετικέτες στα μπουκάλια. Ημαστε οκτώ, εννέα και 12 ετών» λέει ο κ. Δρακοτός. Σήμερα η μια είναι φαρμακοποιός και η άλλη δερματολόγος. «Ολες συμμετέχουν στην παρασκευή των καλλυντικών» σημειώνει και προσθέτει ότι «όταν είσαι παιδί, όλα μοιάζουν ακόμα πιο θαυμαστά». Θυμάται που βοηθούσε τον θείο του να φτιάχνει τις κρέμες στην ταράτσα του σπιτιού στο Χαλάνδρι. Αργότερα, στο πανεπιστήμιο, άρχισε να πουλά προϊόντα περιποίησης δέρματος, κάνοντας μια εταιρεία. Κάποια στιγμή όμως χρειάστηκε να αποφασίσει αν θα συνέχιζε στη Νομική ή θα έφτιαχνε τα προϊόντα. Από την άλλη υπήρχαν ελλείψεις στη διαδικασία συσκευασίας στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα «να πουλάω πάντα κακοτυπωμένα και ανορθόγραφα μπουκάλια και βαζάκια». Τότε το αμερικανικό πολυκατάστημα Βergdorf Goodman του ζήτησε να φιλοξενήσει τη φίρμα, με την προϋπόθεση να αλλάξει τη συσκευασία. «Είχα επενδύσει όλες τις οικονομίες μου στο χτίσιμο της φίρμας και μου φάνηκε πολύ δαπανηρό να αλλάξω τη συσκευασία όταν είχα ήδη απόθεμα προϊόντων», σημειώνει. Ετσι πούλησε ό,τι είχε απομείνει για να ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Νομική και να προσπαθήσει ξανά «σωστά από την αρχή».
Ρεπορτάζ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΟΥΤΕΤΣΗ
tovima.gr

http://aegeanews24.gr/default.asp?id=27&lg_id=1&Records=Details&_id=383495

Kαμάρι Σαντορίνης ....

απλά δείτε το τίτλο του βίντεο και θα καταλάβετε.....