Μια τουρίστρια αφηγείται τα βιώματά της από τη Σαντορίνη

Πολλές φορές με ρωτάνε τι είναι αυτό που μου αρέσει στη Σαντορίνη, σαν να μπλοκάρω όταν θέλω με τη λογική να το εξηγήσω…… Λέω το Ηλιοβασίλεμα με τα χίλια χρώματα που δεν έχω δει πουθενά χμμ….,

Θυμάμαι πως έβγαλα φωτογραφία από τον Πύργο όταν ο Ήλιος βασιλεύει πραγματικά, βασιλεύει. Βλέποντας διάφορα κόκκινα χρώμα τ α πετάγεται μια μπλε γραμμη στον ουρανό σαν να ήθελε να σκεπάσει όλο το αιγαίο. Η Ομίχλη ανεβαίνει, να σκεπάσει όλη την καλντέρα ήταν σαν ένα παιχνίδι των χρωμάτων ένα παιχνίδι της φύσης αλλά ένοιωθα ότι ήταν το προσωπικό παιχνίδι της Σαντορίνης…..Σε μαγεύει σε κάνει να νοιώθεις το απόλυτο « Είμαι»….Αυτο το είμαι σου δίνει δύναμη σου δίνει αισθήσεις όπως δεν της γνώρισες ποτέ και αναρωτιέσαι τι είναι αυτό?

Είναι αυτό που με κάνει να γίνομαι ένα με τη Σαντορίνη, και προχωράω γίνομαι ένα με όλο τον κόσμο, δεν κρίνω το καλό και το κακό…νοιώθω το μηδέν, την ύπαρξη αυτού του κόσμου……Νοιώθω να είμαι ένα με το Θεο να βλέπω μέσα από τα μάτια του Θεού …Αγάπη, Συμπόνια,Ειρήνη. Γαλήνη ….

Μετά μου ανεβαίνει και μία μελαγχολία,νοιώθω ότι η ομορφιά της εκμεταλλεύεται για διάφορους λόγους όχι από τους τουρίστες αλλά από αυτούς που πουλάνε τη Σαντορίνη….. Τώρκρίνω και λέω τι γίνεται; Νοιώθω μελαγχολία να μεγαλώνει δακρύζω… Να νοιώθω σαν ναείμαι η ίδια η Σαντορίνη….μέσα της…. Νοιώθω όλα τα ξενοδοχεία και τα μαγαζιά πάνω στην πλάτη μου…. Όλο αυτό το βάρος και αναρωτιέμαι; Πόσο καιρό άραγε θα αντέξει να κουβαλάει όλο αυτό ; Ξέχασαν τι έγινε το 1956…. Πιο παλιά δενπάω γιατί μάλλον ξέχασαν τα πιο καινούργιο… που τα άλλα….

Νομίζω ότι η Σαντορίνη πάντα έδειχνε κάτι, κάτι που ήθελε να εξωτερικεύσει, αλλα λίγοι το ένοιωσαν ή κατάλαβαν, γιατίπιστεύω ότι και η φύση έχει ένα Πνεύμα και αντιδρά με τις συμπεριφορές των ανθρώπων…. Μέσα σ ένα λεπτό μπορεί όλο αυτό να μην υπάρχει άλλο. Και αναρωτιέμαι και πάλι…. Την τιμάν? Την προσέχουν? Νομίζω λίγοι είναι αυτοί γιατί έχουν ξεχάσει αλλά τώρα μπήκαν μπροστά…..

Βραδιάζει ευχαριστήθηκα να βλέπω ο ήλιος να βασιλεύει και πάω στο ξενοδοχείο….Ανησυχώ μήπως η Σαντορίνη κάποτες δεν ήταν ατή που ήταν,,,,, Κλαίω … και νοιώθω σαν να παίρνω όλη τη Σαντορίνη αγκαλιά, νοιώθω στοργή, σαν μία μάνα που δίνει στο παιδί της και της λέω σ αγαπώ…. Με όλη την καρδιά μου… Αλλάζει το αισσθητικό μου και νοιώθω σαν παιδί που η μάνα το παίρνει μια θερμή αγκαλιά…. Ανακουφίζω και αποφασίζω να πάω για έναν γλυκό ύπνο…. Σαν να με «χαϊδεύει»…

Μια άλλη εμπειρία μου στη Σαντορίνη έγινε τη δεύτερη φορά που την επισκέφτηκα….Καθόμουνα σ ένα από τα πολλά καφέ…. Σ ένα από αυτά με τα «καλύτερα ηλιοβασιλέματα»…. Και είμαι σίγουρη ότι ούτε οιίδιοι του νοιώθουνν πια ότι η Σαντορίνη από παντού αφήνει να βασιλεύει ο ήλιος μαγικά…. Ήταν μια μέρα πριν φύγω… Βουρκώνω και πάλι και είναι τόσο δυνατό, που ντράπηκα μέσα στον κόσμο και πήγα τουαλέττα… Έκλαιγα σαν μικρό παιδί Κρατούσα τα χέρια μου μπροστά στα μάτια μου και για μερικά δευτερόλεπτα εμφανίστηκε ένα λαμπερό φως χωρις καν να ανοίξω τα μάτια μου κάτι με «φώτησε»…..Άφησα τα δάκρυα να κυλήσουν και μετάβγήκα έξω… Ηθελα να πάω πίσω στο ξενοδοχείο… Δεν άντεχα άλλο εκείνη τη βαβούρα…

Μια άλλη φορά καθόμασταν σε ένα καφέ στο Σκάρο κντά…ακούγοντας κλασσική μουσική, αλλά και τη βοή από ταπλοία… Ήταν απόγευμα, οι αχτίδες του ήλιου έδιναν στην καλντέρα μια ιδιαίτερη ομορφιά… Και πάλι ένοιωθα σε άλλο κόσμο δεν ήθελα ούτε να μιλήσω και δεν μπορούσα να σκεφτώ… ¨Ενοιωθα έναν χορό μέσα μου, με τη Σαντορίνη…. Ήταν ένα γλυκό μεθύσι χωρίς να έχω πιει…

Την τρίτη φορά κάποια μέρα καθόμασταν στην καλντέρα σε ένα εστιατόριο και ένοιωσα ένα κούνημα…… Ρώτησα το γκαρσόν τι ήταν αυτό « σεισμός» ; Όχι μου λεει… Εμείς δεν έχουμεεδώ τέτοια….Μέσα μου λέω το μυαλό σου και μια λύρα…. Κατάλαβα ότι είπε ψέμματα επειδή έχω διαβάσει πολλά για τη γεωλογία της Σαντορίνης…. Μάλλον το είπε για να μην φοβηθούμε… Κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο … Ξαφνικά γίνεται ένα πολύ δυνατό κούνημα…. Ρωτάω τον manager του ξενοδοχείου μου λέει δεν ένοιωσα τπτ…Οι άλλοι αδιάφοροι εντελώς…μόνο μια γερμανίδα μου είπε ότι το ένοιωσε
Μερικές φορές πάλι σκεφτόμουνα….Δεν θέλουν να πάρουν χαμπάρι … Οκ δεν είναι και καλό να γίνει πανικός αλλά η φύση πάντα έχει κάτι να μας πει με το δικό της τρόπο…
Την άλλη μέρα κάνοντας μπάνιο…Αχ τι να πω για ακριβώς αυτή τη θάλασσα… Ένοιωθα σαν κλεοπάτρα που έκανε μπάνιο σε μέλι και γάλα….
Βγαίνοντας όμως βλέπωπως το κύμα πρέπει να ήταν αυτή τη νύχτα πιο δυνατό
Κάτι μου φενόταν αλλιώς η αμμουδιά μπροστά…. Να λέω την αλήθεια φοβήθηκα, όχι μόνο μου ερχότανε φαντασίες τι θα γίνει αν έρθει κανένα τσουνάμι. Αυτή τη φορά ένοιωθα έντονα τη Σαντορίνη σαν καράβι κάτω από τα πόδια μου σαν να κουνιέται συνέχεια κάτι απαλά, όχι όταν έγινε ο σεισμός και ανάμεσα μου γυρνάει το στομάχι…. Άντε γνώρισα και αυτή την μεριά λέω που με έκανε να σεβαστώ άλλο τη Σαντορινη…. Σαν να ήθελε νε πει κάτι…..

Αλλά τι είναι αυτό μήπως ήθελε να ξυπνήσει κάποιους ίσως….

Δυο φορές μου έχει τύχει στη σαντορίνη να συμπαθήσω ένα παππού σ ένα περίπτερο και μια γιαγιά σε ένα εστιατόρια… Την πρώτη φορά έσταζε μέλι το στώμα τους και λέγαν πολλά όμορφα για τη Σαντορίνη… Και στους δυο όμως όταν πήγα για δεύτερη φορά με φάγανε…. Με ποια έννοια? Αφού έρχεται δεύτερη φορά η κοπέλα ας ανεβάσω λίγο την τιμή…. Τουρίστρια είναι Ποιος ξέρει πότε θα ξανάρθει…. Στεναχωρήθηκα αλλά τους έδωσα μέσα μου την ευχή μου να κάνουν τη δουλευά τους από αγάπη και όχι για τα λεφτά…. Γιατί αυτά που δίνει η Σαντορίνη ΔΕΝ πληρώνονται!!!
Πολλοί τουρίστες επισκέπτονται το ηφαίστειο Εγώ όχι!! Νοιώθω ότι το έχουνε κάνει λούνα παρκ και μερικοί ας πούμε κιολας τουρίστες πληρώνουν για να τσαλαπαταν το ηφαίστειο… Καταλαβαίνω να πηγαίνουν άνθρωποι από γεωλογικούς λόγους αλλά να το έχουν κάνει τουριστική ατραξτιον δεν το καταλαβαίνω και ούτε πρόκεται …. Απλά γιατί σέβομαι με τον τρόπο μου τη φύση

Περπατώντας τη Σαντορίνη είτε στην καλδέρα είτε από Κοντοχώρι προς τη θάλασσα νοιώθω να ρουφάω την ιστορία της μέσα μου και μετά να μην ξέρω τι απλά να νοιώθω διάφορα…. Περπατώντας το μονοπάτι Ημεροβιγλίου – Οίας- νοιώθω σαν πουλί που θέλει να πετάξει πάνω από την Καλδέρα και για μια στιγμή ένοιωσα ότι ήταν πραγματικά έτσι…. Α ρε Σαντορίνη το πνεύμα σου είναι μεγάλο το νοιώθω….
Μετά όμως λίγο χαζογελώ και λέω μέσα μου, μήπως έχεις τρελλαθεί εντελώς τώρα; Έχει η Σαντορίνη να δώσει πραγματικά τόσα πολλά,; Άραγε το νοιώθουν καιάλλοι έτσι….||?

Και αν ναι θα ήθελα να τους γνωρίσω
Μήπως αυτή η αγάπη που πέρνει η Σαντορίνη και από σαντορινιούς και από τουρίστες την κάνει να λάμπει «και να αντέχει τα άλλα» ακόμα?
Και όποιος συνδεθεί με τη Σαντορίνη, δεν τον ενδιαφέρει νομίζω να πάει αλλού όχι ότι αλλού δενέχει ομορφιές… Απλά γιατί κάθε φορά νοιώθεις σαν να αγκαλιάζεις ένα πολυαγαπημένο πρόσωπο που έχεις χρόνια να δεις – Νοιώθεις σπίτι σου- Νοιώθεις ότι τα είδες ένοιωσες όλα και άλλα τόσα και θα νοιώσεις ακριβώς εκεί…..
Και πολλές φορές αναρωτιέμαι μήπως το πνεύμα της Αγίας Ειρήνης μιλάει σε κάποιους; Μήπως έχει κάτι να μας πει;

Δ.Β.

Γλωσσολογικό Κουιζ Σαντορίνης

Ti λέτε παίζουμε ενα μικρό κουίζ? Μερικές λέξεις Σαντορινιές θα σας πω και θα μου πειίτε ποιες και αν ξέρετε:

αερνός, αναιλιάζω, ανηορευγω, αραθυμώ, άρυγνος, αρσίζης, βληβλί, γιουρουντίζω, εξορνιάζω, έψιμος, ζυάζω, θαρμός, καεράτι, καντηλέτο, καψουλής, κοτρίκι, κουντούτο, λακριδί, λαλά, λοάται, ματίζω, μιστάτο, μόρος, μουντάρω, μπλάζω, μπουτσουνάρα, ντελέγκου, ντρίτσα, ξαγλώ, ξεβαριούμαι, ξενερίζω, ουλιά, παγανός, παθερός, παραβιά, πέτσα, πιτακώνω, προσκάνω, ρέμπελος, ράστη, ρέομαι, ρωί, σαλαβατισμένος, σαματάς, σκέμματα, σμάται, σουρλί, στέργομαι, στουπιρίζω, συνεικαρίζω, σύρριο, σφαμάρα, ταραμός, τρίμμα, τσίφωμα, τσουνώ, υπέρκαλα, φάσης, φλάζω, φράρος, χαλεπό, Ψέψω, ωργισμένος, ωρηόπλουμος,

Ξέρετε καμία; Εγώ δεν σας κρύβω ότι συμβουλεύτηκα λεξικό για πολλές από αυτές κάποιες όμως τις ήξερα!! Μπορεί κακώς να μην τις χρησιμοποιώ όμως αλλά τουλάχιστον κάτι κάνω! χαχα Γα να δούμμε εσείς ??
Όλες οι λέξεις είναι από τη Σαντορινιά διάλεκτο και έχουν προέλθει από ένα έγκυρο βιβλιο.......

Μικρές ειδήσεις:

• Είναι αλήθεια ότι μια Φώκια βρέθηκε στα νερά του νησιού σήμερα? μα στα μολυσμένα?? χαχα.... Παιδιά είχε μια υπέροχη μέρα για μπάνιο.... ΑΠλά η Φώκια μάλλον ήθελε παρέα.....
• Έλαβα στα χέρια μου " Τα Χελιδόνια" το πρώτο περιοδικό του δημοτικού σχολείου Φηρών Χαίρομαι ειλικρινά όταν βλέπω μαθητές και δασκάλους να δουλεύουν με μεράκι και να βγαίνουν τόσο ωραίες προσπάθειες. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές από το Δημοτικό Φηρών αλλά και σε όλα τα σχολεία που προβαίνουν σε τέτοιες εκδόσεις.....

• Ένα μικρό ποιηματάκι για τη Σαντορίνη από παιδιά Δημοτικού "Τα χελιδόνια"

Αφιέρωμα στη Σαντορίνη
Καθώς χάζευα τον ήλιο κι έτρωγα μεγάλο μήλο
Ήρθε η καλή μου φίλη μες στο χέρι της σταφύλλι

Το δικό μου όμως γούρι ήταν ένα γαιδούρι
Ήταν πιο γλυκό από μέλι και το φώναζαν Παστέλι

Δίπλα μας τα σπουργιτάκια τσίμπαγαν και ντοματάκια
Κι ένα τσούρμο από γλάρους κυνηγούσε μπακαλιάρους

Άχ έχει μια ζεστή λάβα…. Πάμε για να φάμε φάβα….!!

Εθνικο Οπτιακουστικό Αρχείο - Σαντορίνη

Eθνικό Οπτιακουστικό Αρχείο – Σαντορίνη


ψάχνοντας πολύ πρόχειρα στη σελίδα του εθνικού Οπτιακουστικού αρχείου εντόπισα τα παρακάτω που μπορεί να σας φανούν χρήσιμα


Εργασίες του Συνεδρίου Αστρονομικών Παρατηρήσεων στη Σαντορίνη

Κρουαζιέρα στο Αιγαίο:

Αναδρομή στη ζωή του Βασιλιά Παύλου ( Επίσκεψή του στη Σαντορίνη τις ημέρες του Σεισμού)

Η τουριστική κίνηση στη Σαντορίνη ( 3.00 λεπτό και εξής)

1η Συνέντευξη Μαρινάτου για τις ανασκαφές στη Σαντορίνη ( και για να μην αρχίσουν πολλοί αφορά τη θεωρία του Μαρινάτου)

Silence.... στη Σαντορίνη

Μια άκρως ενδιαφέρουσα παράσταση θα παρουσιαστεί στη Σαντορίνη Σε λίγες ημέρες: Silence από την Ομάδα Vasistas

Το έργο είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα “Ο φτωχούλης του Θεού” του Νίκου Καζαντζάκη και τη φιγούρα του Άγιου Φραγκίσκου της Ασίζης. Τέσσερεις ηθοποιοί (Ελλάδα, Μεξικό, Γαλλία) εναλλάσσονται και συνομιλούν στα γαλλικά και ισπανικά, τα οποία μεταφράζονται επί σκηνής στα ελληνικά. Ακούγονται επίσης αρκετά αγγλικά. Βασικό στοιχείο είναι η μουσική μέσω ενός επαναλαμβανόμενου πολυφωνικού τραγουδιού από τους ηθοποιούς.

Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη

Συγγραφή κειμένων /Δραματουργία: Vasistas, Denis Forgeron Μετάφραση: Ευθύµης Θέου, Ρόζα Προδρόµου Πρωτότυπη µουσική: Vasistas / Γιάννης Αγγελόπουλος Κοστούµια: Παύλος Θανόπουλος

Σκηνικός χώρος: Εύα Μανιδάκη Φωτισµοί: Τάσος Παλαιορούτας Με τους: Naima Carbajal (Μεξικό), Ariane Labed (Γαλλία), Ρόζα Προδρόµου, Ευθύµη Θέου.

2 παραστάσεις : 23 και 24 Φεβρουαρίου στο αμφιθέατρο του Οινοποιείου Μπουτάρη, στις 20.00.

αλήθεια Ξέρετε όμως ότι γράφτηκε και δουλεύτηκε πέρυσι το καλοκαίρι σε μία υπόσκαφη κάναβα στον Ποταμό του Εμπορείου? Μπορείτε να φανταστείτε το σκεπτικό ότι γραφτηκε στη σαντορίνη και μέσα σ ένα χρόνο παρουσιάζεται στο ίδιο νησί?

Το κεντρικό θέμα θα μπορούσε να συνοψιστεί στο εξής: "εις το όνομα τινός ζούμε σήμερα, εις το όνομα ποιανού ή ποιας ιδέας παίρνουμε τις αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή μας;

μεταξύ μας Οι πρώτοι που πρέπει να τη δούνε την Παράσταση είναι οι διοικούντες στο νησι... Σε κάθε τομέα .....

Πάντως να ξέρετε ένα πράγμα η πρωτοβουλία της διοργάνωσης των δυο θεατρικών παραστάσεων οφείλεται στο Κωνσταντίνο Πελεκάνο και για αυτό σαν blog τον ευχαριστούμε θερμά!! Είναι ευχάριστο να βλέπεις ότι οι νέοι στο νησί έχουν πρωτοπόρες και διαφορετικές ιδέες!!!

Οσες κριτικές έχω ακούσε είναι ενθαρρυντικές για το έργο!! και ειλικρινά ζηλεύω όσους παρακολουθήσουν τις δυο αυτές παραστάσεις

Καμένες: Μια ταραγμένη Ιστορία του 19ου αιώνα

του Δημήτρη Πράσσου ( Πηγή Κοινή Γνώμη 19/02/2010)

Στις αρχές του 1866 το ηφαίστειο της Σαντορίνης, άρχισε να επιδεικνύει έντονη δραστηριότητα και το γεγονός τράβηξε το ενδιαφέρον των τότε εφημερίδων. Μάλιστα, οι λάβες που ανέβαιναν και στερεοποιούνταν στην επιφάνεια, τις έκαναν να μιλούν για τη γένεση ενός καινούριου νησιού. «Ένα νέο νησί» γράφει στις 19 Μαρτίου 1866 η «Chicago Tribune», αλλά περισσότερο εύγλωττοι είναι οι «Times», το ρεπορτάζ των οποίων, με τίτλο «το καινούριο νησί της Ελλάδας» αναδημοσιεύει η νεοζηλανδέζικη «Taranaki Herald» στις 2 Ιουνίου του ίδιου χρόνου. « Ένα νέο νησί άρχισε να αναδύεται πάνω από τη θάλασσα[…]συνεχίζει να μεγαλώνει και αποτελείται από κατάμαυρη μεταλλική λάβα, πολύ βαριά και μοιάζει με μισολιωμένη σκωρία που έχει τηχθεί σε καμίνι». Το δημοσίευμα βρίθει ιστορικών και γεωγραφικών πληροφοριών που διανθίζονται με εκπληκτικές γεωλογικές λεπτομέρειες (η παλιά καλή δημοσιογραφία!). Εξαιρετική είναι επίσης η περιγραφή των εκρήξεων. «[..] ξεκίνησε στις 31 Ιανουαρίου..Ακούστηκε ένας κρότος σαν ομοβροντία πυροβολικού αλλά δεν υπήρξε κανένας σεισμός. Την επομένη, τα νερά στον Όρμο Βουλκάνο, αποχρωματίστηκαν και εμπλουτίστηκαν με θειάφι, από τις άφθονες θερμές πηγές του βυθού. Οι φλόγες έφταναν τα 15 πόδια ύψος (περίπου 5 μέτρα). Στο νησί σχηματίστηκε ένα βαθύ ρήγμα και το νότιο τμήμα του βυθίστηκε. [..] Στις 4 Φεβρουαρίου οι εκρήξεις έγιναν πιο βίαιες και η θάλασσα πιο ταραγμένη. Αέρια εκτοξεύονταν με τρομακτικό θόρυβο που έμοιαζε με έκρηξη ατμολέβητα και κατά διαστήματα εκτινάσσονταν φλόγες και λευκός καπνός που υψωνόταν καταυγάζοντας για να στεφανωθούν στη συνέχεια από σκοτεινά σύννεφα».

Αλλά γι αυτές τις εντυπωσιακές λεπτομέρειες φαίνεται πως δεν «ευθύνεται» ο συντάκτης του ρεπορτάζ, αλλά ένας «άνθρωπος της επιστήμης και ικανός παρατηρητής» όπως αναφέρει η εφημερίδα. Ποιός ήταν αυτός; «Ο δόκτωρ Δεκιγάλας που καταγράφει επακριβώς όλα τα φαινόμενα της παρούσας έκρηξης όπως αυτά εξελίσσονται». Ήταν ο θρυλικός Θηραίος Ιατροφιλόσοφος Ιωσήφ Δεκιγάλας, που σύμφωνα με τους «Times» επισκέφτηκε το «Νέο νησί» (σ.σ τη στιγμή που ορυμαγδός συνεχιζόταν!) και έτσι οι παρατηρήσεις τους ήταν λεπτομερέστατες και ακριβέστατες με αποτέλεσμα η εφημερίδα να τις παραθέτει χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.

Νέο Βίντεο για τη Σαντορίνη μας

H καλύτερη φάβα και με τη βούλα....( ΤΑ ΝΕΑ 18/2/2010)

Ονομασία προέλευσης εκτός από... λάκκο απέκτησε η φάβα Σαντορίνης, μαζί με τη φέτα, τη γραβιέρα Κρήτης, το κατίκι Δομοκού και τα σύκα Κύμης.

Το παραδοσιακό τοπικό προϊόν του αιγαιοπελαγίτικου νησιού απέκτησε προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και η αίτηση καταχώρησής του δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης- στο μητρώο για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων της Ε.Ε.

«Ήταν κάτι που το παλέψαμε και το πετύχαμε. Τώρα ήρθε η ώρα να γίνει η φάβα της Σαντορίνης γνωστή σε όλον τον κόσμο με την ονομασία αυτή», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Γιάννης Νομικός, παραγωγός και ιδιοκτήτης του Αγροκτήματος Γιάννη Νομικού. Μάλιστα είναι το 87ο ελληνικό προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης.

Σε περισσότερα από 1.200 στρέμματα στο νησί καλλιεργείται η φάβα, ενώ σε μία καλή χρονιά η παραγωγή μπορεί να ξεπεράσει τους 180 τόνους. Μάλιστα, η φάβα της Σαντορίνης είναι από τα προϊόντα- μαζί με το σταφύλι- των οποίων απομεινάρια έχουν βρεθεί σε αρχαιολογικές ανασκαφές. Λέγεται ότι καλλιεργείται στο νησί από το 1.500 π.Χ., δηλαδή από την εποχή του Χαλκού.

Πώς μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τη φάβα Σαντορίνης; Σύμφωνα με τους παραγωγούς, το προϊόν έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η βασική διαφορά με τις άλλες είναι ότι προέρχεται από ένα άλλο είδος φυτού- Lathyrus clymenum L.- της οικογένειας των ψυχανθών. «Χαρακτηριστική όμως είναι και η ιδιαιτερότητα στη γεύση, καθώς η φάβα μας είναι υπόγλυκη. Επίσης, βράζει πολύ πιο γρήγορα από φάβες άλλων περιοχών, στο ένα τρίτο του χρόνου. Κι αυτό οφείλεται κυρίως στο μικρό μέγεθός της και στην περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες», λέει ο κ. Νομικός.

Οι παραγωγοί τον Δεκέμβριο φυτεύουν τους σπόρους και κατά τα τέλη Μαΐου- αρχές Ιουνίου γίνεται η συγκομιδή, «καθώς δεν μπορούμε να την αφήσουμε περισσότερο, αφού το φυτό είναι ευαίσθητο στον ήλιο», επισημαίνουν. Πάντως, αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι το κίτρινο χρώμα της η φάβα το οφείλει στη διαδικασία παλαίωσης την οποία υφίσταται. «Αφού τη μαζεύουμε, την καθαρίζουμε και τη φουρνίζουμε, προκειμένου να γίνει απεντόμωση. Έπειτα, την αφήνουμε να ξεραθεί, σε χώρους χωρίς υγρασία για έξι μήνες μέχρι και έναν χρόνο και μετά την αλέθουμε. Να φανταστείτε ότι τώρα αλέθουμε την περσινή φάβα», συμπληρώνει ο κ. Νομικός.

Πρώτη σε ζήτηση
«Υπάρχει μεγάλη ζήτηση της φάβας στη Σαντορίνη. Περίπου οκτώ στους δέκα, ντόπιοι και τουρίστες, την επιλέγουν στο βασικό μενού. Έχει δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από αυτήν, γιατί είναι μοναδική και ένα από τα λίγα προϊόντα που παράγει το νησί», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Νίκος Πουλιάσης, ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Κoukoumavlos» στην περιοχή Θήρα της Σαντορίνης.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ

Ίχνη φάβας βρέθηκαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές και εκτιμάται πως καλλιεργείται στο νησί από το 1.500 π.Χ.

Φαγητό με υψηλή διατροφική αξία

Η ΦΑΒΑ είναι από τα αγαπημένα όσπρια των Ελλήνων και βρίσκεται αρκετά συχνά στο τραπέζι. Σύμφωνα με τον διαιτολόγο Τάσο Παπαλαζάρου, «είναι πολύ καλή πηγή θρεπτικών συστατικών και γι΄ αυτό θα πρέπει να έχει συχνή θέση στο εβδομαδιαίο διαιτολόγιο». Συμπληρώνει δε ότι είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, και συμβάλλει στην καλή λειτουργία του εντέρου. «Βοηθάει επίσης στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα καθώς και στη μείωση των επιπέδων χοληστερίνης και λιπιδίων».

Επιπλέον, σύμφωνα με τον διαιτολόγο, είναι πολύ καλή πηγή των βιταμινών του συμπλέγματος Β, όπως για παράδειγμα το φυλλικό οξύ και η θειαμίνη. «Οι βιταμίνες αυτές συμβάλλουν στην καλή ρύθμιση του μεταβολισμού μας καθώς και στη λειτουργία του νευρικού μας συστήματος», τονίζει ο διαιτολόγος και προσθέτει ότι η φάβα είναι και πολύ καλή πηγή πρωτεΐνης, χαμηλότερης, όμως, βιολογικής αξίας απ΄ ό,τι του κρέατος.

«Γι΄ αυτό τον λόγο αν συνδυαστεί με δημητριακά, όπως ψωμί, ρύζι, κριθαράκι, μπορεί να δώσει πρωτεΐνη υψηλότερης βιολογικής αξίας, σχεδόν εφάμιλλη με εκείνη του κρέατος», σημειώνει.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Εύη Σαλτού Αγγελική Καραγεώργου Πηγή ΤΑ ΝΕΑ