Παλιές ξεχασμένες συνταγές της Οίας…..

Αλήθεια τι θα λέγατε εσείς στη Σαντορίνη αν τυχόν ακούγατε τις λέξεις « ντουρτουλετια» «δαχτύλιοι» και «Κανελάδα»; Λοιπόν η ομάδα του Καλλιστορώντας σας παρουσιάζει μερικές ξεχασμένες συνταγές από την Οία. Τι λέτε??

Ντουρτουλέτια Οίας

Με αφορμή το βιβλίο της Γουλιελμίας Συρίγου-Μονιούδη "Η Σαντορίνη μου" (σελ 102), εκδόσεις "Θηραϊκά Νέα":  "Καλαίσθητα και νοστιμότατα είναι και τα απανωμερίτικα ντουρτουλέτια που εκτός από τις μέρες της νηστείας τα φτιάχνανε και στις μεγάλες χαρές τους. Το φύλλο, σαν μικρό μελιτίνι τσιμπιέται, ψήνεται και μετά γεμίζεται με χοντροκομμένο αμύγδαλο που είναι καβουρδισμένο με μέλι..." σας παραθέτουμε ένα από τα πιο ωραία νηστίσιμα και δυστυχώς ξεχασμένα πλέον Σαντορινιά γλυκίσματα, τα "Ντουρτουλέτια" της Οίας.

Τα Ντουρτουλέτια ουσιαστικά είναι νηστίσιμα "μελιτίνια", δηλαδή καλαθάκια όπως τα μελιτίνια, που αντί για γέμιση μυζήθρας περιέχουν αμύγδαλο με μέλι.

για τη ζύμη:

1 πακέτο αλεύρι για όλες τις χρήσεις (μπλε)

χλιαρό νερό όσο πάρει

3 κουταλιές της σούπας λάδι

1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

για τη γέμιση:

1 κουτί μέλι

1 κιλό αμύγδαλο ξεφλουδισμένο και χοντροκομμένο

Ετοιμάζουμε πρώτα τη γέμιση καβουδίζοντας σε μια κατσαρόλα το αμύγδαλο με το μέλι, όπως ακριβώς κάνουμε το γλυκό "Κουφέτο".

Κατόπιν σε μια λεκάνη ανακατεύουμε τα υλικά της ζύμης και μόλις την ετοιμάσουμε, την πλάθουμε και  την ανοίγουμε σε ελαφρώς  χοντρά φύλλα. Με ένα πιατάκι φλιτζανιού κόβουμε δίσκους ακριβώς όπως με τα μελιτίνια και τον κάθε δίσκο τον τσιμπάμε γύρω-γύρω με το δάχτυλο χωρίς οδοντογλυφίδα με αραιά και χοντρά τσιμπήματα (περίπου 5-7 τσιμπήματα). Τα βάζουμε στο φούρνο έτσι όπως είναι  χωρίς τη γέμιση για να ψηθούν τα "καλαθάκια" και όταν ψηθούν τα βγάζουμε, τα γεμίζουμε  από μια κουταλιά γέμισης και τα σερβίρουμε.

Δαχτύλιοι Οίας

Ένα ακόμη ξεχασμένο  παραδοσιακό Σαντορινιό νηστίσιμο γλυκό παρόμοιο με τα "Ντουρτουλέτια" είναι και οι "Δαχτύλιοι", επίσης της Οίας. Πρόκειται για τηγανητά πιτάκια με γέμιση μελιού και σουσαμιού, πασπαλισμένα με κανέλα και ζάχαρη άχνη.

για τη ζύμη:

1 πακέτο αλεύρι για όλες τις χρήσεις (μπλε)

χλιαρό νερό όσο πάρει

3 κουταλιές της σούπας λάδι

1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

για τη γέμιση:

1 κουτί μέλι

σουσάμι αρκετό

για το πασπάλισμα:

κανέλλα σκόνη

ζάχαρη άχνη

λάδι για το τηγάνισμα

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το μέλι με το σουσάμι για να φτιάξουμε τη γέμιση. 

Σε ένα άλλο μπολ ανακατεύουμε τα υλικά της ζύμης και μόλις την ετοιμάσουμε, την πλάθουμε και  την ανοίγουμε σε λεπτά φύλλα. Με ένα πιατάκι φλιτζανιού κόβουμε δίσκους ακριβώς όπως με τα μελιτίνια. Παίρνουμε ένα "δίσκο" βάζουμε στο κέντρο του μια γεμάτη κουταλιά από τη γέμιση και το κλείνουμε από πάνω με  ένα άλλο δίσκο.

Φυσικά πιέζουμε καλά περιμετρικά γύρω-γύρω το πιτάκι για να ενωθούν τα δύο φύλλα ώστε να μην ανοίξουν και τα τηγανίζουμε με το λάδι.

Τα σερβίρουμε ζεστά και τα πασπαλίζουμε με κανέλα και άχνη ζάχαρη.

Ένα "βραστάρι" που έπιναν οι γιαγιάδες μας....

Αφέψημα Κανέλας (Κανελάδα)

1,5 λίτρο νερό (δηλαδή 1 μπουκάλι νερό εμφιαλωμένο)

1 πακέτο ζάχαρη

10 ξύλα κανέλας

1 κουταλιά της σούπας κανέλα σε σκόνη

4-5 γαρυφαλλόκαρφα

1-2 κουταλιές της σούπας κονιάκ

Τα βάζουμε όλα μαζί σε μια βαθιά κατσαρόλα και τα αφήνουμε να βράσουν για 45 λεπτά ενώ παράλληλα ανακατεύουμε συνέχεια. Το μείγμα όσο βράζει γίνεται σκουρόχρωμο και πήζει ελαφρά. Όταν βράσει και το κατεβάσουμε από τη φωτιά, αφαιρούμε πρώτα τα ξύλα κανέλας και τα γαρυφαλλόκαρφα και εν συνεχεία βάζουμε ένα τούλι σε σουρωτήρι και σουρώνουμε το μείγμα ώστε να μείνει η σκόνη της κανέλας πάνω στο τούλι. Αυτό το κάνουμε αρκετές φορές μέχρι να φύγει εντελώς η σκόνη κανέλας από το μείγμα και να μείνει καθαρό. Το διατηρούμε αποκλειστικά σε γυάλινο μπουκάλι μέσα σε ένα ντουλάπι (όχι στο ψυγείο) και όταν θέλουμε να το σερβίρουμε, βάζουμε στο ποτήρι ή το φλιτζάνι λίγο από το μείγμα της κανελάδας και το αραιώνουμε με το ζεστό νερό.

Το αφέψημα κανέλας είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ροφήματα. Στη Σαντορίνη (....και όχι μόνο) τα παλιά χρόνια οι γιαγιάδες μας έπιναν κανέλα για τη δυσμοινόρροια δηλαδή για να καταπραΰνουν τους πόνους της έμμηνου ρύσεως.  Επίσης κανελάδα έφτιαχναν για να καταπραΰνουν τον πονόλαιμο, το βήχα και το κρυολόγημα.

Στις μέρες μας, η κανελάδα μπορεί να σερβιριστεί και ως καλοκαιρινό αναψυκτικό αραιωμένη με κρυο νερό και παγάκια.

Θυμάται κάποιος να μας μεταφέρει στο κλίμα παλαιότερων ξεχασμένων συνταγών από το νησί?? Για εσεις οι Νέοι Ανατρέξτε στους παλιους και ρωτήστε.... η ομάδα του καλλιστορώντας περιμένει......