Πύργος Καλλίστης Θήρας

Πύργος

(ποίημα του Αντ. Μάτετση Δικηγόρου)

Της Σαντορίνης το καλλίτερο χωριό,

Θα μ ερωτούν ποιο άραγε μ’ εφάνη,

το Μεροβίγλι, τα Φηρά, το Νημπορίο,

η Μεσαριά, ή το Φηροστεφάνι;

Είναι, θε να τους λέγω’ να βουνό,

με κάτασπρα σπιτάκια στολισμένο.

Όπου θαρρείς από τον ουρανό,

πως είναι λευκό σύννεφο πεσμένο.

Απάν’ απ’ την ψηλή του την κορφή,

φαίνεται η Σαντορίνη ξαπλωμένη,

Με χαρωπή κι’ ολόδροση μορφή.

σαν νύμφη για το γάμο στολισμένη.

Πέρα στο κύμα τ’ άγριο βουνό,

Π’ όταν ανάψ’ ο κόσμος το φοβάται ,

σου φαίνεται μικρό και ταπεινό,

Θαρρείς πως μέσ’ τα πόδια σου κοιμάται.

Εκεί ’χεις ελαφρότερο τον νου,

Ξεχνιέται κι’ η καρδιά χωρίς να θέλει.

Σ’ αυτό το συννεφάκι τ’ ουρανού,

Εκεί ψηλά…στου Πύργου το Καστέλλι.

Πηγή: Μ.Δανέζης: « Σαντορίνη», 1941