Ιωάννης Κουμανούδης - Ενας Ερευνητής που συνέβαλε σημαντικά στην ανάδειξη της Σαντορίνης

Το Σεπτέμβριο του 2010 έφυγε από κοντά μας ένας ιδιαίτερος Ερευνητής Καθηγητής Αρχιτεκτονικής , ο Ιωάννης Κουμανούδης. Ένα από τα πονήματά του για τη Σαντορίνη αφορούσε τη λαική εκκλησιαστική αρχιτεκτονική του νησιού. Η συγκεκριμένη ανάρτηση  ειναι αφιερωμένη στη μνήμη του

( 24 Μαϊου 1930 – 1 Σεπτεμβρίου 2010)

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 24 Μαϊου 1930  Έλαβε τη στοιχειώδη εκπαίδευση στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών και την εγκύκλιο  στα Γυμνάσια  Αμαρουσίου  και Κηφισίας . Έλαβε Απολυτήριο Γυμνασίου το 1948 από ειδική Εξεταστική Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας επειδή στο μεταξύ είχε γίνει δεκτός στην Α.Σ.Κ.τ.

Το 1950 εισήχθη τρίτος κατά σειρά επιτυχίας στην Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και το 1955 αποφοίτησε πρώτος. Για τις επιδόσεις του έλαβε τα Βραβεία Δ.Θωμαϊδη και Χ. Χρυσοβέργη. Αμέσως μετά από την αποφοίτησή του μετέβη στη Γαλλια και την Ιταλία και στη συνέχεια στη Χάγη  της Ολλανδίας, ύστερα από πρόσκληση της Union Interantional des Architectes. Το 1957 ολοκλήρωσε με επιτυχία τη Διδακτορική του Διατριβή με τίτλο « Η λαϊκή Αρχιτεκτονική της νήσου Θήρας» Το 1960 έλαβε υποτροφία από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, προκειμένου να παρακολουθήσει τα μαθήματα Χριστιανικής Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στη Ραβέννα.

Το 1968 ανακηρύχθηκε Υφηγητής στην Έδρα της Αρχιτεκτονικής Ρυθμολογίας και Μορφολογίας και στο επιστημονικό αντικείμενο της Εκκλησιαστικής Αρχιτεκτονικής  ( τίτλος Διατριβής: Επι της Θεωρίας των ηχείων των Χριστιανικών Ναών του Ελληνικού Χώρου).

Κατά τη διάρκεια της 11ετους θητείας του ως Επιμελητού στην Έδρα της Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας και Ρυθμολογία του Ε.Μ.Π. ασχολήθηκε  με αποτυπώσεις Βυζαντινών και Νεοκλασικών Κτηρίων, συνθέσεις σύγχρονων κτηρίων ναών και έδωσε διαλέξεις. Επίσης ασχολήθηκε εντατικά με τη διδασκαλία και τις ασκήσεις του Μαθήματος της Ιστορίας και της Αρχιτεκτονικής.

Δημιούργησε δικό του Αρχιτεκτονικό γραφείο Μελετών, το οποίο διατήρησε μέχρι το θάνατό του. Μελέτησε και επέβλεψε δημόσια και ιδιωτικά κτήρια ( Σαντορίνη, Νεμέα), πανεπιστημιακά κτήρια ( Πάτρα), ναούς μητροπολιτικούς  και ιδιωτικούς , τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Βόλου, κτήρια διοίκησης βιομηχανικών μονάδων, εργοστάσια γραφεία, αποκαταστάσεις νεοκλασικών και παραδοσιακών κτηρίων, διαμορφώσεις αλσών και ένα μεγάλο αριθμό ιδιωτικών κατοικιών στην Αττική και την επαρχία αλλά και εκτός Ελλάδος και στον Καναδά. Έργα του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και Ξένα Περιοδικά.

Υπήρξε αρχιτέκτων των Ανασκαφών Θήρας και Συνεργάτης – Αρχιτέκτων σε αρχαιολογικές ανασκαφές και έρευνες.

Διετέλεσε Σύμβουλος Ναοδομίας Ιεραρχίας Ελλάδος, μέλος επιτροπών παραλαβής αξιόλογων κτηρίων και εταίρος πολλών επιστημονικών Εταιρειών.

Συμμετείχε σε αρχιτεκτονικές εκθέσεις, κατόπιν πρόσκλησής και βραβεύθηκε  σε διαγωνισμούς στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.

Συμμετείχε σε Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια με ανακοινώσεις επι επιστημονικών θεμάτων σχετικών  με την ακουστική, και την αρχιτεκτονική βυζαντινών και μεταβυζαντινών ναών, τους ανεμόμυλους και τους θαλασσόμυλους.

Συνέγραψε τέσσερις μονογραφίες και πλήθος επιστημονικών άρθρων με αντικείμενο θεωρητικό και εξειδικευμένο παράλληλα.

Πηγή : Κυκλαδικό Φως  Φυλλο 684 15 Δεκεμβρίου 2010

Η αλησμόνητη Γουλιελμία Συρίγου Μονιούδη έγραφε για τον αείμνηστο Ιωάννη Κουμανούδη στο βιβλίο της: « Η Σαντορίνη μου»:               « Κι έρχεται στο Νου εκείνη η εποχή που έβλεπε κανείς τον τότε νεαρό επιστήμονα, γεμάτο πνευματικά ιδεώδη και ευγενικές φιλοδοξίες, μ ένα σακίδιο στον ώμο, άλλοτε να πεζοπορεί μελετώντας όλες τις εκκλησίες από τη μία ως την άλλη άκρη του νησιού κι άλλοτε να σκαρφαλώνει σαν αλπινιστής στα γκρεμνά, ώσπου να φτάσει στον Άγιο Γιάννη στην Απάνω Μεριά ή να αναρριχάται στον απότομο βράχο του βουνού στον Άγιο Γιώργη το Κατευχιό του Πύργου, ή να τρυπώνει στα υπόσκαφα εκκλησιδάκια όπως είναι ο Άγιος Ματθαίος στη Μέσα Γωνιά. Ένα οδοιπορικό μελέτης που άρχισε πριν από τους σεισμού και για τούτο έχει μεγάλύτερη αξία».