Μπορεί κανείς να πει ότι ο αρχιτέκτονας Γιώργος Ευσταθίου είναι εδώ και λίγο καιρό ο πιο ευτυχισμένος επιστήμονας του κλάδου του, αφού κατάφερε έπειτα από σκληρή δουλειά να δει ολοκληρωμένη την κατασκευή του υψηλότερου κτιρίου στον κόσμο. " Τα τελευταία χρόνια ήταν μια ιδιαίτερα χαρούμενη περίοδος και μπορώ να πω πως νιώθω λύπη που τελείωσε. Όταν τον Μάρτη του 2003 μου έκαναν την πρόταση να αναλάβω αυτό το έργο ενθουσιάστηκα. Εργαστήκαμε επτά χρόνια και έκανα πολλούς φίλους.
Ο σχεδιασμός του κτιρίου εγκαινιάζει πρωτοφανείς τεχνικές, αφού έπρεπε να «απαντηθούν» σύνθετες υλικοτεχνικές προκλήσεις όχι μόνο λόγω του ύψους του, αλλά και γιατί το Ντουμπάι είναι ευπαθές σε σφοδρούς ανέμους και κοντά σε ένα γεωλογικό ρήγμα. Μάλιστα, αρκετοί ήταν οι αρχιτέκτονες που κατά τον σχεδιασμό του είχαν εκφράσει την πεποίθηση ότι ένα τέτοιο κτίριο δεν μπορεί να ανεγερθεί σε ένα μέρος με ασταθές έδαφος. «Οι δυσκολίες που είχαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν πραγματικά πολύ μεγαλύτερες από οποιοδήποτε άλλο κτίριο έχω αναλάβει. Η βαρύτητα, η σεισμικότητα της περιοχής, ο αέρας, η θερμοκρασία και η υγρασία ήταν παράγοντες που δυσκόλευαν το έργο μας.
Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ένα κτίριο που βρίσκεται στα 828 μέτρα είναι ο αέρας», εξηγεί ο αρχιτέκτονας.
Ο "αέρας " του Ντουμπάι
«Οι άνισες πιέσεις που ασκούνται στις πλευρές του κτιρίου κάνουν το κτίριο να ταλαντεύεται. Κάτι τέτοιο, όπως καταλαβαίνετε, θα έκανε τους επισκέπτες και τους κατοίκους του ουρανοξύστη να νιώθουν πολύ άβολα. Για τον λόγο αυτό προσπ θήσαμε να μειώσουμε τις ταλαντεύσεις, κάτι το οποίο για να επιτευχθεί χρειάστηκε πολλή μελέτη», λέει ο κ. Ευσταθίου. Ο σχεδιασμός είναι τόσο λεπτομερής ώστε οι υπεύθυνοι έχουν σκεφτεί και πώς θα πλένονται τα 25.000 παράθυρα του κτιρίου. «Το καθάρισμα του εξωτερικού του κτιρίου ήταν κάτι το οποίο μας απασχόλησε πάρα πολύ. Ο αέρας στο Ντουμπάι μεταφέρει αρκετές ποσότητες άμμου, οι οποίες λόγω και της υγρασίας κολλάνε στα παράθυρα των κτιρίων. Για τον λόγο αυτό κατασκευάσαμε έξω από τα περισσότερα ένα είδος πλατφόρμας, πάνω στην οποία τα συνεργεία καθαρισμού θα μπορούν να στέκονται για να καθαρίζουν», εξηγεί ο κ. Ευσταθίου.
Ένας Έλληνας που λατρεύει την ελληνική "μυρωδιά" και την Σαντορίνη
Γεννημένος στο Σικάγο από Ελληνες γονείς αυτό που θυμάται και αναπολεί από τα παιδικά του χρόνια είναι οι ελληνικές μυρωδιές.
«Ο παππούς μου και η γιαγιά μου κατάγονταν από ένα μικρό χωριό της Πελοποννήσου. Πριν από πάρα πολλά χρόνια αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τους την Ελλάδα και να πάνε στην Αμερική με την προσδοκία για ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα είναι ότι το σπίτι μας ήταν γεμάτο από ελληνικές μυρωδιές. Ετσι, κάθε φορά που επισκέπτομαι την Ελλάδα έχω την αίσθηση ότι γίνομαι πάλι παιδί». Παρόλο που ο ίδιος, λόγω δουλειάς, έχει επισκεφτεί πάρα πολλές χώρες, ο αγαπημένος του προορισμός είναι η Σαντορίνη. «Εχω επισκεφτεί και έχω δει πολλά όμορφα μέρη ανά την υφήλιο, σαν τη Οία της Σαντορίνης όμως δεν έχω βρει πουθενά στον κόσμο», λέει ο ίδιος.Αν και θεωρεί το Σικάγο, όπου βρίσκεται η έδρα του, σπίτι του, δηλώνει πως αγαπά την Αθήνα και πως η κατασκευή εδώ ενός τέτοιου κτιρίου δεν θα είχε καμία χρηστικότητα. «Για μένα σημασία έχει πάντα η κουλτούρα και ο χαρακτήρας σε μια πόλη. Δεν θα ήθελα την Αθήνα να μετατρέπεται σε Σικάγο ή Νέα Υόρκη», λέει ο κ. Ευσταθίου.
Κι αν κάποιοι νομίζουν πως με την κατασκευή αυτού του κτιρίου έχει φτάσει στην κορύφωση της επαγγελματικής επιτυχίας, ο Έλληνας αρχιτέκτονας απαντά πως ήδη ετοιμάζεται για ακόμα πιο εντυπωσιακά επιτεύγματα. Ήδη γίνονται νέες συζητήσεις και εντός των επόμενων ημερών θα γνωρίζει πότε θα αρχίσει η κατασκευή ενός νέου ουρανοξύστη στη Σαουδική Αραβία, ο οποίος θα φτάνει τα 1.001 μέτρα. «Αν φτιάξεις μια πραγματικά γερή βάση, μπορείς να φτάσεις στον... ουρανό!», λέει ο κ. Ευσταθίου.
Πηγή εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου