Οι σημαίες του Αγίου Γεωργίου του Απανωμερίτη

Εορτή του Αγίου Γεωργίου του Απανωμερίτη (Αγίου Γεωργίου της Απάνω Μεριάς) χωρίς το απαιτούμενο έθιμο του " γκραξίματος" των σημαίων της εκκλησίας είναι σαν να έχουμε Πάσχα στη Σαντορίνη χωρίς μελιτίνια. 
Και εφέτος "το σινάφι έγκραξε τις σημαίες του Αγίου", δηλαδη ο κόσμος με τη συνοδεια των βιολιών συνόδευσε τιμητικά στο πανηγύρι τις σημαίες του Αγίου: την σημαία του Συλλόγου Οιατών (ο οποίος ιδρύθηκε το 1919 στο Πειραιά από τον Οιάτη εφοπλιστή Λουκά Νομικό) και την σημαία της εκκλησίας με έμβλημα τη μορφή του Αγίου Γεωργίου. 

Το έθιμο των σημαιών του Αγίου Γεωργίου καθιερώθηκε από τους Οιάτες του Πειραιά στις αρχές του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα από τον ιδρυτή του συλλόγου Οιατών, τον Οιάτη εφοπλιστή Λουκά Νομικό. Όπως αναφέρει η Καδιώ Κολυμβα στο βιβλίο της "Οία, τόπος και ιστορία", η σημαία του συλλόγου των Οιατών φυλασσόταν όλο το χρόνο σε εκκλησία του Πειραιά. Την παραμονή της εορτής του Αγίου Γεωργίου έφτανε με το βαπόρι στο λιμάνι της Αρμένης την οποία μετέφεραν οι Οιάτες του Πειραιά με το Δ.Σ. του συλλόγου Οιατών. Όλο το χωριό κατέβαινε στην Αρμένη για να υποδεχτεί τη σημαία και τους "ξενιτεμένους" Οιάτες και με τιμές συνοδείας βιολιών να την συνοδέψουν μέχρι το ναό για το πανηγύρι. Όταν τελείωνε η γιορτή, έπαιρνε πάλι το δρόμο της επιστροφή για τον Πειραιά για να φυλαχτεί μέχρι τον επόμενο χρόνο, στο επόμενο πανηγύρι του Αγίου. Το έθιμο συνεχίζεται μέχρι σήμερα...δυστυχώς με μεταβολές.Η μια αλλαγή ειναι ότι πια η σημαία του συλλόγου Οιατών δεν μεταφέρεται στον Πειραιά, αλλά παραμένει πλεον μονιμα στην Οια, μέσα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και το "γκράξιμο" της γίνεται με τη μορφή περιφοράς στο χωριό το απόγευμα της παραμονής.

Δυστυχώς η άλλη αλλαγή στο έθιμο είναι εκείνη που προσωπικά με προβληματίζει και με στεναχωρεί παράλληλα. Απ’ όσο ξέρω, δεν ήταν ο σκοπός του γάμου ή το λεγόμενο « μαρς της νύφης», εκείνος ο σκοπός που συνόδευε τις σημαίες. Δεν υπήρχε λόγος...Υπηρχε ειδικός σκοπός που συνοδεύε τις σημαίες. Με το πέρασμα των χρόνων, για πολλούς λόγους, ερευνητικούς αλλά και τοπικούς ( διαχείρισης και μη) εκείνος ο σκοπός χάθηκε… Επειδή είναι ένα πολύ ωραίο έθιμο που γίνεται αποκλειστικά στην Οία, και επειδή η ομάδα του kallistorwntas έχει την όρεξη και το μεράκι της ανάδειξης της ιστορίας του τόπου μας με βασικό σκοπό το σεβασμό, Αν κάποιοι από τους αναγνώστες έχουν σε παλαιό προσωπικό τους αρχείο, εκείνη τη μουσική συνοδεία για τις σημαίες του Αγίου Γεωργίου, και κρίνουν ότι ήρθε η ώρα να το μοιραστουν …..εμείς είμαστε εδώ…. Μήπως αν ακούγαμε πάλι εκείνο το σκοπό δεν θα χαιρόντουσαν πρώτα οι Οιάτες που ευλαβούνται τον Άγιο Γεώργιο και μετά όλοι εμείς?