Με έκπληξη διάβασα τη συνέχεια του σίριαλ μεταξύ οινοποιών της Σαντορίνης. Σας παραθέτω το άρθρο παρακάτω αλλά θα ήθελα να τονίσω το εξής: Ας αφήσουν τις ΚΟΚΟΡΟΜΑΧΙΕΣ και ας καθήσουν να τα βρουν. Το υλικό , για το οποίο τσακώνονται: Ο Θηραϊκός Αμπελώνας και όχι τα Οικονομικά Οφέλη που απορρέουν από αυτό .. είναι αυτό που πρέπει να προστατεύσουν και να το αναπτύξουν.....Ας καθήσουν σ ένα τραπέζι και οι 2 πλευρές και να μην σηκωθούν αν δεν τα βρουν.... Με την κόντρα τους γίνεται ρεζίλι το νησί μας όχι αυτοί .....Της Τανιας Γεωργιοπουλου
Οι αναγκαστικοί αγροτικοί συνεταιρισμοί εξαιρούνται του νόμου για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, που ψηφίστηκε πρόσφατα, σύμφωνα με τον κ. Βασίλειο Γκίκα, νομικό σύμβουλο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τη σύνταξη του συγκεκριμένου νόμου (4015/2011). Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός είναι αυτόνομη ένωση προσώπων που συγκροτείται εθελοντικά. Ωστόσο οι 4 υφιστάμενοι στη χώρα μας (με νομοθεσία της δεκαετίας του 1930) Αναγκαστικοί Αγροτικοί Συνεταιρισμοί (κρόκου Κοζάνης, οινοπαραγωγών Σάμου, μαστίχας Χίου και προϊόντων Θήρας) υποχρεώνουν όλους τους παραγωγούς των συγκεκριμένων προϊόντων να εγγραφούν μέλη τους και να διαθέτουν τμήμα ή ολόκληρη την παραγωγή τους μέσω του Συνεταιρισμού.
Aπόφαση του ΣτΕ
Οπως τονίζει ο κ. Γκίκας, απόφαση του ΣτΕ (3581/2010) που εκδόθηκε μετά προσφυγή ιδιώτη που ήθελε να οινοποιήσει ιδιωτικά το περίφημο σαμιώτικο κρασί, ξεκαθαρίζει ότι η δυνατότητα σύστασης Αναγκαστικών Συνεταιρισμών με νόμο προβλέπεται ρητά στο άρθρο 12 παράγραφος 5 του Συντάγματος. Οπως σημειώνεται στη σχετική απόφαση, «η δυνατότητα συστάσεως αναγκαστικών συνεταιρισμών προβλέπεται κατ’ εξαίρεση από την εξυπακουόμενη αρχή της ελεύθερης συστάσεως». Παράλληλα, η απόφαση του ΣτΕ τονίζει ότι η σύσταση Αναγκαστικών Συνεταιρισμών δεν αντιβαίνει ούτε στο ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως είχε προβάλει ο αιτών όσον αφορά την καταπάτηση του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η λειτουργία, ωστόσο, των αναγκαστικών συνεταιρισμών δημιουργεί προβλήματα και στη Σαντορίνη, σύμφωνα με επιστολή που απέστειλε ο οινοποιός Πάρις Σιγάλας στον υπουργό κ. Κώστα Σκανδαλίδη, εκπροσωπώντας και τα άλλα ιδιωτικά οινοποιεία του νησιού. Οπως σημειώνει, η Ενωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων (ΕΣΘΠ), που δραστηριοποιείται κυρίως στην παραγωγή οίνου, είναι υποχρεωμένη να αγοράσει όλη την ποσότητα σταφυλιού που περισσεύει στο νησί λόγω της αναγκαστικής της μορφής. «Ετσι δημιουργούνται μεγάλα αποθέματα, τα οποία με τη σειρά τους για να πουληθούν δημιουργούν στρεβλώσεις στην αγορά, υποθηκεύοντας την εικόνα της Σαντορίνης ως αμπελοτόπι υψηλών προδιαγραφών και με υψηλές τιμές του οίνου της».
Στην πραγματικότητα, το κρασί Ονομασίας Προέλευσης (ΟΠΑΠ) της ποικιλίας Ασύρτικο της Σαντορίνης, ιδιωτικής ετικέτας, πωλείται στο εξωτερικό ως κρασί εξαιρετικής ποιότητας και έχει κατακτήσει περίοπτη θέση σε εστιατόρια των ΗΠΑ κερδίζοντας διεθνή βραβεία. Ωστόσο, την ίδια στιγμή το κρασί «Σαντορίνη», επίσης ΟΠΑΠ, σε συσκευασία των πέντε λίτρων, πωλείται σε σούπερ μάρκετ στην τιμή των δώδεκα ευρώ από την ΕΣΘΠ. Ασφαλώς η εικόνα αυτή υποσκάπτει την υψηλή προστιθέμενη αξία που έχει καταφέρει να κατακτήσει το σαντορινιό κρασί. Ακόμα περισσότερο που και ο ίδιος ο συνεταιρισμός διαθέτει εμφιαλωμένο κρασί, υψηλής ποιότητας και σαφώς υψηλότερης τιμής (περίπου στα 9 ευρώ η φιάλη), το οποίο μάλιστα, σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών, Ματθαίο Δημόπουλο, παράγεται από την ίδια πρώτη ύλη με αυτό που πωλείται κάτω των 2,5 ευρώ το λίτρο. Ο κ. Δημόπουλος παραδέχεται ότι μόνο το εμφιαλωμένο κρασί μπορεί να φέρει προστιθέμενη αξία, αλλά ταυτόχρονα τονίζει ότι πουλώντας σε συσκευασίες των 5, 10, ακόμα και 20 λίτρων κατορθώνει να διαθέτει μεγαλύτερες ποσότητες και έτσι προστατεύει τους παραγωγούς του νησιού που δεν μπορούν να πουλήσουν το προϊόν τους στα ιδιωτικά οινοποιεία.
Εφημερίδα Καθημερίνη 3 Δεκεμβρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου