"Από την Τετάρτη 30 Αυγούστου, η ιστορία ξαναζωντανεύει στις Θερμοπύλες, χάρη στο «Καινοτομικό Κέντρο Ιστορικής Ενημέρωσης», ένα ιδιαίτερο μουσείο, όπου δεν εκτίθενται καθόλου αρχαία ευρήματα, αλλά χρησιμοποιείται η τελευταία λέξη της τεχνολογίας, για να αφηγηθεί την ιστορία του τόπου με τρόπο σχεδόν βιωματικό.
Δρ Φανουρία Δακορώνια: Η γυναίκα «πίσω» από το μουσείο
ΠΙΣΩ από κάθε μεγάλο έργο κρύβονται πάντα κάποιοι εμπνευσμένοι οραματιστές. Στην περίπτωση του Καινοτομικού Κέντρου Ιστορικής Ενημέρωσης Θερμοπυλών, ο εμπνευσμένος οραματιστής είναι η Επίτιμη Έφορος Αρχαιοτήτων δρ Φανουρία Δακορώνια, στην οποία η Δήμαρχος Λαμιέων, Γιώργος Κοτρωνιάς, απένειμε τιμητική πλακέτα στην τελετή των εγκαινίων. Καταγόμενη από μεγάλες ναυτικές οικογένειες της Σαντορίνης, η δρ Δακορώνια κατάφερε να ταράξει με την παρουσία της τα λιμνάζοντα νερά της αρχαιολογικής έρευνας στη Φθιώτιδα της δεκαετίας του 1970 και μέσα σε μια εικοσαετία έφερε μια περιοχή άγνωστη μέχρι τότε αρχαιολογικά, στο προσκήνιο της διεθνούς βιβλιογραφίας. Είναι άλλωστε ο άνθρωπος στον οποίο οφείλουν την ίδρυση και τη λειτουργία τους ακόμη δύο αρχαιολογικά μουσεία, της Λαμίας και της Αταλάντης.
«Εκρηκτική και απρόβλεπτη σαν το ηφαίστειο, θυελλώδης σαν τους ανέμους του Αιγαίου, τολμηρή και αποφασιστική σαν τους μακρινούς της προγόνους, ανήσυχη και ριψοκίνδυνη σαν τους παππούδες της ναυτικούς», την περιγράφει η στενή της συνεργάτιδα Μαρία - Φωτεινή Παπακωνσταντίνου, Προϊσταμένη της ΙΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. «Με συστηματικές περιοδείες σε όλη την περιοχή αρμοδιότητας της Εφορείας στους νομούς Φθιώτιδας και Ευρυτανίας, εντόπισε νέους, άγνωστους αρχαιολογικούς χώρους, των οποίων έγινε καταγραφή, τοπογραφική αποτύπωση, φωτογράφηση και κήρυξη. Σε μερικούς από αυτούς διενεργήθηκαν και σωστικές ανασκαφές, οσάκις κινδύνευαν αρχαιότητες με καταστροφή ή σύληση.
Έχει συγγράψει πληθώρα επιστημονικών άρθρων, που έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συμμετείχε σε πολλά διεθνή συνέδρια με ανακοινώσεις και έχει κληθεί να δώσει διαλέξεις αρχαιολογικού περιεχομένου σε πολλά ιδρύματα και Πανεπιστήμια του εξωτερικού και του εσωτερικού, όπως π.χ. στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Λονδίνου, του Εδιμβούργου, του Μάρμπουργκ, του Μονάχου, του Βερολίνου, της Χαϊδελβέργης, του Κορνέλ της Νέας Υόρκης και Πρίνστον των Η.Π.Α., ενώ κατά διαστήματα παραδίδει μαθήματα στο Ινστιτούτο Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ ως έκτακτη λέκτωρ, με αντικείμενο θέματα της εποχής του Χαλκού», ανέφερε στην ομιλία προς τιμήν της δρος Δακορώνια η κ. Παπακωνσταντίνου, προσθέτοντας ωστόσο ότι «μια ακαδημαϊκή και αποστασιοποιημένη παρουσίαση της Φανουρίας Δακορώνια, θα ακύρωνε την ίδια την προσωπικότητά της», καθώς, όπως καταλήγει η ίδια, «είναι αυτή που έδωσε περιεχόμενο στους τίτλους και στα αξιώματα, και δεν απορροφήθηκε ούτε καθορίστηκε από αυτά. Δεν εγκλωβίστηκε σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και κατάφερε με περιορισμένα μέσα, προσωπικό όραμα και άριστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, να επιτελέσει ένα μεγάλο έργο».
[...] Αρχαιολογικός θησαυρός
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ απόπειρες αρχαιολογικής διερεύνησης των στενών των Θερμοπυλών έγιναν το 1939 από τον καθηγητής Σπυρίδωνα Μαρινάτο, με χρηματοδότηση της φιλαρχαίου Αμερικανίδας Elisabeth Hamlin Hunt. Τα αποτελέσματα των πρώτων αυτών ανασκαφών ανακοινώθηκαν μάλιστα στο 6ο διεθνές συνέδριο Αρχαιολογίας στο Βερολίνο, που ήταν και το τελευταίο πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1956 τοποθετήθηκε για πρώτη φορά φύλακας αρχαιοτήτων με έδρα τις Θερμοπύλες. «Η πρόσληψή του αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα αίσθησης χιούμορ της δημόσιας διοίκησης», μας υπενθυμίζει και πάλι η δρ Δακορώνια, άριστη γνώστρια όχι μόνο της επίσημης Ιστορίας, αλλά και όλων των επιμέρους, «πικάντικων» ιστοριών που αφορούν τον ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο των Θερμοπυλών.
«Ο φύλακας αυτός, ο κ. Λεωνίδας Κωνσταντόπουλος, επελέγη μεταξύ δύο υποψηφίων για τη θέση, εξαιτίας του ονόματός του! Ο Μαρινάτος είχε αποφανθεί ότι «ένας Λεωνίδας σύγχρονος ταιριάζει να φυλάει τις Θερμοπύλες»! Σήμερα, η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως πλήθος ευρημάτων από διαφορετικές χρονικές περιόδους, σε μεγάλη έκταση γύρω από τις Θερμοπύλες. Ερείπια υδραγωγείου και νερόμυλου, λείψανα στοάς και σταδίου που πιστεύεται ότι ανήκαν σε ναό της Δήμητρας που δεν έχει ακόμη εντοπιστεί, μπανιέρες στις θερμές πηγές, τείχη, λείψανα οικοδομημάτων, τάφων και οχυρωματικών κατασκευών, που φθάνουν μέχρι τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους, ακόμη και χαρακώματα του 1897.
Η δρ Φανουρία Δακορώνια τονίζει ότι πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη για την ανάδειξη και την προστασία του ιστορικού αυτού τόπου για τις ερχόμενες γενιές. «Σαν πρώτο βήμα πρέπει να γίνει ακριβής τοπογράφηση της περιοχής και καταγραφή των ερειπίων αρχαίων και νεωτέρων, της πανίδας, των πηγών και της γεωλογικής ιδιοσυγκρασίας της. Δεύτερο βήμα, να διευκρινιστεί και να λυθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς του χώρου, διότι είναι ανεπίτρεπτο μνημεία σαν την πηγή του Λεωνίδα (εκεί όπου είχαν πλυθεί οι 300 πριν από τη μάχη) ή το τείχος των Φωκέων, να διεκδικούνται από ιδιώτες».
Έχοντας αφιερώσει χρόνια ολόκληρα στις ανασκαφές, τις μελέτες και την αξιοποίηση της περιοχής, η δρ Δακορώνια επισημαίνει ότι «οι Θερμοπύλες είναι ένα μέγεθος που δεν είναι δυνατόν να τον διαχειριστεί κανείς στα χρονικά όρια μία θητείας είτε κυβερνήσεων είτε τοπικών Αρχών. Είναι ένα μέγεθος που ξεπερνά τις δυνατότητες και τα όρια μίας γενιάς ή μίας τοπικής υπηρεσίας. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα ένα γειτονικό αρχαιολογικό χώρο, τους Δελφούς, οι οποίοι ερευνούνται και μελετώνται 120 χρόνια από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Είναι απορίας άξιον, πώς οι Θερμοπύλες, με την αίγλη και την παγκόσμια ακτινοβολία, δεν έχουν ελκύσει το ενδιαφέρον των μεγάλων επιστημονικών ιδρυμάτων».
Υ.Γ. Καλλιστορώντας: για συνδέστε νοηματικά το Ακρωτήρι μας με τις Θερμοπύλες ; χεχεχε
.JPG)
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου