Το Ταγκαρόγκ της Ρωσίας της και η σχέση με τους Σαντορινιούς

 Το Ταγκαρόγκ είναι παραλιακή πόλη στη Νότια Ρωσία. Εκεί πλείστοι όσοι έλληνες συμμετείχαν και συνέβαλαν με τον τρόπο τους στην ανάδειξη μιας ιδιαίτερα σημαντικής ελληνικής κοινότητας της περιοχής. (Βαρβάκης, Σουρής κ.α.)

Με την παρούσα σύντομη ανάρτηση απλά θα επισημανθούν κάποιες αναφορές που εντοπίστηκαν για τη σχέση του Ταγκανρόγκ με τη Σαντορίνη.

«Ο δε Fontanier παρατηρεί ότι σε κανένα άλλο νησί του Αιγαίου δεν υπάρχει τόση αφθονία των αναγκαίων βιοτικών αγαθών. Σε κανένα άλλο νησί δεν είναι τόσο προχωρημένος ο πολισμός. Τα κρασιά μεταφέρονται στις ξένες αγορές από τα πενήντα καράβια του νησιού. Αυτά φτάνουν συχνά ως το Ταγκαρόγκ. Οι ναυτικοί μεταφέρουν στο νησί μια δυο φορές το χρόνο στάρια και εμπορεύματα πολυτελείας και οργανώνουν ένα είδος αγοράς που εφοδιάζει το αιγαίο. [1]»

Η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου[2], εξ αιτίας της οποίας δημιουργήθηκε αυτή η ανάρτηση γράφει για τη σχέση του Τσέχωφ με τη Σαντορίνη και το Ταγκανρογκ.:

«Από το αυτοβιογραφικό “Η ζωή μου” διαφαίνεται η θλιβερή εντύπωση του Τσέχοβ γιαυτή την πόλη όπου “Σ' ολόκληρη την πόλη δε γνώριζα ούτε ένα τίμιο άνθρωπο” και που “Όπου αν πας δεν ακούς παρά κούλιτς, αβγά, κρασιά Σαντορίνης και μωρά στο βυζί. Ούτε μια εφημερίδα, ούτε ένα βιβλίο”»¨

Ενώ ο Καθηγητής – Ερευνητής Κωνσταντίνος Θώδης στις ήδη αναρτημένες μελέτες του προσθέτει βασικά στοιχεία ανάδειξης μιας άλλου είδους ιστορίας[3]:

« Για  του  λόγου  το  αληθές , ιδού  ένα  απόσπασμα  από  το  βιβλίο  του  καθεδρικού  ναού  της  Κοίμησης  της  Θεοτόκου – Ουσπένσκυ – στο  Ταγκανρόγκ  το  1860 .  « 27  Ιανουαρίου  στο  Ναό  της  Κοίμησης  της  Θεοτόκου  βαφτίστηκε  ο  Αντόν  Τσέχοβ . Αναδεκτοί  ήταν  ο  έμπορος  Σπυρίδων  Τιτόβ  από  το  Ταγκανρόγκ  και  η  γυναίκα  του  εμπόρου  Δημητρίου  Κυρίλοβ – Σοφιανόπουλο , Ελιζαβέτα  Εφίμοβνα  Σοφιανόπουλο 71-73. Το  1782  πρώτος  ιερέας  της  ελληνικής  εκκλησίας  αμέσως  μετά  την  ίδρυσή  της  ήταν  ο  Νικήτας  Αργυρός   πιθανόν  από  τη  Σαντορίνη . Η  εκκλησία  βρισκόταν  επί  της  οδού  Γκρέτσεσκαγια αρ. 54…….»  Παράλληλα δε: «: ην  εμφάνιση  στην  πόλη  Ταγκανρόγκ  κινηματογράφου  στα  τέλη  του  19ου  αι .  κάποιοι  τη  θεωρούσαν  χρυσή  εποχή  και  αποπειράθησαν  μέσω  αυτής  να  κερδίσουν  αρκετά  χρήματα . Να , λοιπόν  πώς  συνέβη  αυτό . Στη  γωνία  της  οδού  Πετρόβσκαγια , πάροδος  Ουσπένσκαγια – σήμερα  Λένινα  62 – βρισκόταν  φάμπρικα  παρασκευής  μακαρονιών  με  ατμό . Κτίριο  ενός  ορόφου , σκεπασμένο  με  κόκκινα  κεραμίδια  και  φυτεμένο  γύρω – γύρω  με  λεύκες . Την  περίοδο  αυτή  το  κτίριο  ήταν  υπό  την  ιδιοκτησία  του  Έλληνα  υπηκόου  Αντόν  Ντμίτριεβιτς  Νομικόσοβ  από  τη  Σαντορίνη  – Αντωνίου  Νομικού  του  Δημητρίου  ελληνιστί . Μετά  το  θάνατο  του  ιδιοκτήτη , το  1894 ,  η  διαχείρηση  πέρασε  διαδοχικά  στις  πολυάριθμες  κόρες  και  γιους  του  Αντόν  Ντμίτριεβιτς .[4]

Και σε προγενέστερο άρθρο του το οποίο δημοσιεύτηκε και στο καλλιστορώντας γράφει:

«Το  1883  οι  Αλαφούζοβ  αγόρασαν  από  τον  Α.Α. Μπέκεντορφ  εργοστάσιο  κλωστοϋφαντουργίας  στο  χωριό  Νίζνε  Τρόιτσκυ , σήμερα  ομώνυμος  συνοικισμός  της  περιοχής  Τουμαζίνσκυ  της  Ρωσικής  Δημοκρατίας  Μπασκορτοστάν . Ο  Μπέκεντορφ   το  1866 είχε αγοράσει  το  εργοστάσιο  αυτό  από  τον  Έλληνα  επιχειρηματία  Δ.Ε. Μπεναρδάκη , ο  οποίος  ήταν  ιδιοκτήτης  του  από  το  1837  ως  το  1866 . Στον  Πέτρο Νικολάου Μαυρομμάτη      ( Πιότρ  Νικολάγιεβιτς ) ,   πρότειναν  να  εργαστεί  στο  εργοστάσιο , το  οποίο  σήμερα  αποτελεί  μεγάλη  βιομηχανική  επιχείρηση  τσόχας  της  Μπασκιρίας . Γρήγορα  αναρριχήθηκε  στην  ομάδα  διαχείρησης  του  εργοστασίου , θέση  την  οποία  κράτησε  σε  όλη  του  τη  ζωή . Ήταν  διευθυντής  του  τμήματος  βαφής  μαλλιού,   με  σύγχρονη  τεχνολογία  της  εποχής .  Στο  μουσείο  του  εργοστασίου , ανάμεσα  στα  υπόλοιπα  εκθέματα , υπάρχουν  και  φωτογραφίες  μελών  της  διοίκησής  του  από  το  1905  ως  σήμερα . Σε  αυτές  βρίσκεται  και  η  φωτογραφία  του  Πιότρ  Νικολάγιεβιτς  Μαυρομάτη. Το  1893  ο  Πιότρ  Νικολάγιεβιτς  παντρεύτηκε  με  την  Αλεξάντρα  Εφίμοβνα , το  γένος  Κασεβάροβα  (1870 – 1941 ) . Από  το  γάμο  αυτό  υπήρξαν  6  παιδιά , 3  γιοι  και  3  κόρες . Ο  Μπόρις , ο  Νικολάι , ο  Ιβάν , η Βέρα , η  Άννα  και  η  Λύδια . Όταν  τον  Ιανουάριο  του  1897  γεννήθηκε  ο  πρώτος  γιος , ο  Μπόρις , η  Ναντέζντα  Νικολάγιεβνα  Αλαφούζοβα , επίτιμη  δημότης  της  πόλης  Ταγκανρόγκ  στο  Αζόφ,   τον  βάφτισε . ……»

http://kallistorwntas.blogspot.gr/2012/01/blog-post_03.html

Απλά και μόνο για να δείτε για άλλη μια φορά πόση κρυμμένη ιστορία έχει το νησί μας ….

---

[1] Νοταράς Γεράσιμος: 155 χρόνια παρουσίας της Εθνικής Τράπεζας στη Θήρα, σελ 15  http://ha.nbg.gr/editions/editions5/pdf/thira.pdf

[2] Μ.Αρβανίτης Σωτηροπούλου: Οι άγνωστες ελληνικές σπουδές του Τσέχωφ  http://mariasot.blogspot.gr/2013/01/blog-post_21.html

[3] Κ.Θώδη:  Το   Ταγκανρόγκ   των   Ελλήνωνhttp://www.ktdrus.gr/index.files/Novorossiya.html

[4] Κινηματογράφος  « Иллюзион » http://djangorus1.livejournal.com/tag/%CE%A3%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B7