“ Οι οικογένειες Μαυρομμάτη – Αλαφούζοβ, στη Ρωσία ”
του Κωνσταντίνου Θώδη, εκπαιδευτικού - ερευνητή του Πανεπιστημίου Σταυρούπολης - Ρωσία
Στις 11 Ιουλίου 1864 γεννιέται στην Οία Σαντορίνης ο Πέτρος Μαυρομάτης του Νικολάου . Γύρω στο 1870 , ένας από τους εξαδέλφους του στην οικογένεια των εμπόρων Αλαφούζων , τον φέρνουν από τη Σαντορίνη στη Ρωσία , όπου τον αναθρέφουν και του προσφέρουν τη δυνατότητα να σπουδάσει . Ο μεγαλέμπορος Ιβάν Αντόνοβιτς Αλαφούζοβ , γεννηθείς στη Σαντορίνη και τα παιδιά του , που ζούσαν στη Ρωσία, του παρείχαν βοήθεια και υποστήριξη .
Το 1883 οι Αλαφούζοβ αγόρασαν από τον Α.Α. Μπέκεντορφ εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στο χωριό Νίζνε Τρόιτσκυ , σήμερα ομώνυμος συνοικισμός της περιοχής Τουμαζίνσκυ της Ρωσικής Δημοκρατίας Μπασκορτοστάν . Ο Μπέκεντορφ το 1866 είχε αγοράσει το εργοστάσιο αυτό από τον Έλληνα επιχειρηματία Δ.Ε. Μπεναρδάκη , ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του από το 1837 ως το 1866 . Στον Πέτρο Νικολάου Μαυρομμάτη ( Πιότρ Νικολάγιεβιτς ) , πρότειναν να εργαστεί στο εργοστάσιο , το οποίο σήμερα αποτελεί μεγάλη βιομηχανική επιχείρηση τσόχας της Μπασκιρίας . Γρήγορα αναρριχήθηκε στην ομάδα διαχείρησης του εργοστασίου , θέση την οποία κράτησε σε όλη του τη ζωή . Ήταν διευθυντής του τμήματος βαφής μαλλιού, με σύγχρονη τεχνολογία της εποχής . Στο μουσείο του εργοστασίου , ανάμεσα στα υπόλοιπα εκθέματα , υπάρχουν και φωτογραφίες μελών της διοίκησής του από το 1905 ως σήμερα . Σε αυτές βρίσκεται και η φωτογραφία του Πιότρ Νικολάγιεβιτς Μαυρομάτη. Το 1893 ο Πιότρ Νικολάγιεβιτς παντρεύτηκε με την Αλεξάντρα Εφίμοβνα , το γένος Κασεβάροβα (1870 – 1941 ) . Από το γάμο αυτό υπήρξαν 6 παιδιά , 3 γιοι και 3 κόρες . Ο Μπόρις , ο Νικολάι , ο Ιβάν , η Βέρα , η Άννα και η Λύδια . Όταν τον Ιανουάριο του 1897 γεννήθηκε ο πρώτος γιος , ο Μπόρις , η Ναντέζντα Νικολάγιεβνα Αλαφούζοβα , επίτιμη δημότης της πόλης Ταγκανρόγκ στο Αζόφ, τον βάφτισε . Το Νοέμβριο του 1898, ο Κονσταντίν Νικολάγιεβιτς Αλαφούζοβ , κορνετίστας του στρατιωτικού ιππικού της Αγίας Πετρούπολης , βάφτισε το δεύτερο γιο της οικογένειας , Νικολάι . Στο Νίζνε Τρόιτσκυ ο Πιότρ Νικολάγιεβιτς έχτισε μεγάλο σπίτι , όπου συγκεντρωνόταν συχνά η τοπική διανόηση . Ήταν ανοιχτός , κεφάτος και φιλόξενος άνθρωπος . Στο σπίτι υπήρχε πιάνο στο οποίο έπαιζε ο ίδιος και τα παιδιά του . Ιδιαίτερο μουσικό ταλέντο είχε ο μεγάλος γιος Μπόρις , τυφλός από την παιδική του ηλικία . Ήταν γενναιόδωρος από τη φύση του , κατείχε απόλυτο μουσικό άκουσμα , τραγουδούσε θαυμάσια και έπαιζε φόρτε πιάνο , κιθάρα και αρμόνιο . Ο Μπόρις Πέτροβιτς Μαυρομάτη ( 1897 – 1938 ) αποφοίτησε το 1914 με άριστα από τη Σχολή Τυφλών . Όμως , η τότε Σχολή Τυφλών δεν παρείχε ουσιαστική εκπαίδευση , απαραίτητη για να εισαχθεί κάποιος και να σπουδάσει σε ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα . Ο Μπόρις δίνει εξετάσεις στο κλασσικό γυμνάσιο και εισάγεται για σπουδές στη Μουσική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης . Δεν τελειώνει την Ακαδημία , μιας και το παιδικό του όνειρο ήταν να γίνει νομικός . Εισάγεται μετά από εξετάσεις στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Τόμσκ , όπου σπούδασε δίκαιο και έγινε τελικά δικηγόρος . Λένε , ότι είχε εξαιρετικές νομικές ικανότητες και το 1917 ήταν μεταξύ των 9 συνολικά τυφλών σε όλη τη Ρωσία που κατόρθωσαν να πάρουν ανώτατη μόρφωση .
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 τον ανακήρυξαν υπεύθυνο του τομέα επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης του κινήματος των τυφλών , ενώ το 1923 έγινε οργανωτικός γραμματέας και Πρώτος πρόεδρος της Πανρωσικής Κοινότητας Τυφλών . Ο Νικολάι Πέτροβιτς Μαυρομάτη , όπως και ο πατέρας του εργάστηκε σε όλη του τη ζωή στο εργοστάσιο βαφής μαλλιών στο Νίζνε Τρόιτσκυ. Ο Ιβάν Μαυρομάτη έγινε μηχανικός δομικών έργων . Η Λύδια Μαυρομάτη δίδαξε ρωσική γλώσσα στο σχολείο . Η Βέρα Μαυρομάτη παντρεύτηκε με αξιωματούχο του ρωσικού στρατού και φρόντισε την οικογένεια στο σπίτι . Τέλος η Άννα Μαυρομάτη σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Καζάν και δίδαξε Χημεία .
Κωνσταντίνος Ν. Θώδης, εκπαιδευτικός – συγγραφέας ( Πανεπιστήμιο Σταυρούπολης, Ρωσία).
Εφημερίδα : Θηραϊκά Νέα φύλλο 608- Νοέμβριος 2011
υ.γ.: Ο κ. Θώδης μας εντόπισε σαν "Καλλιστορώντας" και μας παραχώρησε και σ έμας την άδεια αναδημοσίευσης και τις φωτογραφίες που εντοπίζονται στο τρέχον φύλλο των Θηραϊκών Νέων, γι αυτό και τον ευχαριστούμε θερμά.
υ.γ.2: όποιος ερευνητής το επιθυμεί για οποιοδήποτε ερευνητικό θέμα που άπτεται της Σαντορίνης ( και της Θηρασιάς), το "καλλιστορώντας" είναι στη διάθεση σας και επιζητεί τέτοιου είδους άρθρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου