Mερικές Σκέψεις για τα Ορυχεία

Τα πρώτα ορυχεία εξόρυξης ελαφρόπετρας ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα, από τους Πέτρο Κακκάκη στα Φηρά, και Γεώργιο Δεσποτίδη στην Οία. Από τότε μέχρι σήμερα, το ιδιαίτερο φυσικό κάλλος της Σαντορίνης ( και της Θηρασιάς) έχει αξιοποιηθεί....... Η αντίστροφη μέτρηση για τη λειτουργία των ορυχείων της Σαντορίνης έχει ήδη αρχίσει από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. το Τουριστικό ρεύμα προδιαγράφει τις μελλοντικές κινήσεις ζωής των ορυχείων τα οποία διακόπτουν τη λειτουργία τους την περίοδο 1984-1989 μέσα από νομοθετήματα από τη Βουλή των Ελλήνων.Η εκμετάλλευση της Θηραϊκής γης προσέλκυσε το ενδιαφέρον ισχυρών οικονομικών παραγόντων και θηραίων εφοπλιστών. ..... Και τώρα? τι??....Τί γίνεται με τα ορυχεία σήμερα? Τί θα έπρεπε να γίνει??Δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα ιδιαίτερο φυσικό μουσείο Προστατευμένο από τους πάντες και τα πάντα?? Προστατευμένο ομως.... Δεν θα μπορούσε να γίνει χώρος επίσκεψης από μαθητες κ.λ.π..... Δεν θα μπορούσε να ιδρυθεί μουσείο Γεωλογίας ή Μουσείο Ορυχείων στην έκταση των μεγάλων ορυχείων στα Φηρα? Δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί πόλος έλξης εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε πανεπιστημιακό επίπεδο η έκταση των ορυχείων της Σαντορίνης,? Δεν θα μπορούσε να γίνει φωτογραφικό Μουσείο εξόρυξης ελαφρόπετρας στην περιοχή αυτή... Δεν θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί σε κάποιες περιπτώσεις χώροι άθλησης ή κάτι οφέλιμο για όλους τους κατοίκους?? Ιδέες υπάρχουν πολλές, αλλά αυτό που οφείλουμε όμως είναι να μην καταστρέψουμε αυτούς τους πανέμορφους γεωλογικούς χώρους.... Να ακούσουμε την ιστορία τους,.... Να ταξιδέψουμε στην εποχή "ζωής" τους... Να μην παραμελήσουμε τα ορυχεία και τα αφήσουμε να κυριαρχήσει το κέρδος ΚΑΙ ΕΚΕΙ...Να περπατήσουμε τα μέρη στα οποία συνετέλεσαν στην ανάπτυξη του νησιού !!! Γιατί θα πρέπει μόνο σε έναν "Θηραϊκό Όρθρο" και σε κάποια βιβλία να γίνονται αναφορές για αυτά!!! Τα ορυχεία θα μπορούσαν να θεωρηθούν ένα από τα βασικότερα παραδείγματα προάσπισης και ανάδειξης της μακραίωνης ιστορίας του νησιού μας!!! Γιατί δεν γίνονται?? Ας κοιτάξουμε λίγο μπροστά όλοι μας....Οι ιστορίες του χθες μας φωνάζουν... Αρκεί να θελήσουμε να τις ακούσουμε.