Η Μητρόπολη Θήρας και εν γένει η Σαντορίνη οφείλει να υπερηφανεύεται για την ύπαρξη επιπλέον δύο σημαντικών πνευματικών Ιδρυμάτων. Τη Χριστιανική Εστία και το Οικοτροφείο της.
Την Κυριακή που μας έρχεται η θρυλική « Εστία της Μητρόπολης Θήρας θα ανοίξει και πάλι τις πύλες της. Ιδρύθηκε λίγο μετα το μεγάλο σεισμό της Σαντορίνης από τον αείμνηστο πρώην Μητροπολίτη Θηρας κυρό Γαβριήλ. Ο Σκοπός της ήταν άκρως σημαντικός. Η άνθηση της Κοινωνικής και Πολιτισμικής Πλευράς των Κατοίκων της μετασεισμικής Σαντορίνης. Πολύ δε περισσότερο των μαθητών της. Ενας πνευματικός φάρος όπου οι μαθητές και οι νέοι της μετασεισμικής κοινωνικής ζωής της Σαντορίνης μπορούσαν να βρουν καταφύγιο. Το οικόπεδο της Εστίας παραχωρήθηκε από την Οικογένεια του Ευάγγελου Κουτσογιαννόπουλου.
Ένας άλλος ιδιαίτερα σημαντικός φορέας ήταν και το Οικοτροφείο της Μητρόπολης. Ιδρύθηκε και αυτό επί Επισκοπείας πρώην Θήρας Γαβριήλ με βασικό σκοπό τη στέγαση των απόρων μαθητών τόσο από το νησί της Σαντορίνης όσο και από τα άλλα μικρότερα οι οποίοι ήθελα να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που ήταν μόνο στη Σαντορίνη.
Ο νυν Μητροπολίτης μας κατά τη διάρκεια των τιμητικών εκδηλώσεων που είχαν γίνει πριν από 3 χρόνια στα Κύθηρα, γενέθλια γη του πρώην Θήρας Γαβριήλ ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία του :
«Ἐπιθυμία του εἶναι νά δημιουργηθῇ καί ἕνας χῶρος πνευματικός διά τά Κατηχητικά Σχολεία καί διά πολλαπλάς ἐκδηλώσεις πρός ὠφέλειαν τῶν πιστῶν. Ἀνεγείρει, λοιπόν, τήν Χριστιανικήν Ἐστίαν, ἕνα ὑπέροχον καί ἐπιβλητικόν διά τήν ἐποχήν ἐκείνη κτίριον εἰς οἰκόπεδον τό ὁποῖον παρεχωρήθη ὑπό τῆς οἰκογενείας Εὐαγγέλου Κουτσογιαννοπούλου.
[….]
ό καλοκαίρι τοῦ 1962 κι ἐνῶ περιώδευε εἰς τήν Ἀμοργόν καί τά γύρω μικρά νησιά τῆς Μητροπόλεως, Ἠράκλειαν, Σχοινοῦσαν, Κουφονήσι καί Δονοῦσαν, τόν ἐπεσκέφθηκαν εἰς τό κατάλυμα τῆς Ἀμοργοῦ ὁμάδα γονέων ἡ ὁποία τοῦ ἀνέφερε ἕνα θέμα τό ὁποῖον τήν ἀπασχολοῦσε. Δεδομένου ὅτι εἰς τήν Ἀμοργόν ἐλειτουργοῦσαν μόνο τρεῖς τάξεις τοῦ Γυμνασίου καί τά παιδιά πού ἀποφοιτοῦσαν ἦταν ἀναγκασμένα λίγο ὡς πολύ διά τήν ἐποχήν ἐκείνην νά ξενιτευθοῦν διά τήν συνέχισιν τῶν σπουδῶν τους, τόν παρεκάλεσαν νά ἐξετάσῃ τό ἐνδεχόμενον μήπως ἡ Ἱερά Μητρόπολις ἠδύνατο νά ἱδρύσῃ ἕνα μαθητικόν οἰκοτροφεῖον εἰς τήν Θήραν, πρός ἐξυπηρέτησιν τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ.
Ἡ ὑπόσχεσις ἔγινε σύντομα πρᾶξις. Εἰς τήν Θήραν δηλαδή ὑπῆρχεν ἕνα σουηδικόν λυόμενον, τό ὁποῖον κατά τήν περίοδον τῶν σεισμῶν εἶχε λειτουργήσει ὡς πρόχειρον Νοσοκομεῖον. Αὐτό, λοιπόν, τό ἐζήτησε καί τό μετέτρεψε καταλλήλως εἰς Οἰκοτροφεῖον διά τά παιδιά ὄχι μόνον τῆς Ἀμοργοῦ ἀλλά καί τῶν ὑπολοίπων μικρῶν νησιῶν. Οἱ δυσκολίες ἦσαν ὁμολογουμένως πολλές, τό Οἰκοτροφεῖον ὡστόσον ἐλειτούργησε θαυμάσια, ἐξυπηρέτησε τούς μαθητές καί παρεῖχε εἰς τούς γονεῖς τήν ἠσυχία καί τήν ἐγγύησιν ὅτι τά παιδιά τους εὑρίσκονται ὑπό τήν στοργική φροντῖδα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας. Σημειωτέον μάλιστα ὅτι μετά ἀπό σύντομο χρονικόν διάστημα ἐλειτούργησε καί εἰς τήν Ἀμοργόν ἄλλο μαθητικόν οἰκοτροφεῖον διά τά παιδιά τῶν μακρυνῶν χωριῶν.
Μέ τήν ἄγρυπνον φροντῖδα καί ἐπίβλεψιν καί τό κατάλληλον πρόγραμμα τοῦ Μαθητικοῦ Οἰκοτροφείου, πολλοί ἐκ τῶν μαθητῶν του ἀνεδείχθησαν ἀριστοῦχοι καί χωρίς φροντιστήρια εἰσῆλθον εἰς Ἀνωτέρας καί Ἀνωτάτας Σχολάς, καί ἀνεδείχθησαν ἱερεῖς, διδάσκαλοι, ἱατροί, καθηγηταί, καπετάνιοι, ἀξιωματικοί τοῦ στρατοῦ καί τῶν σωμάτων ἀσφαλείας, λογισταί, εὐσυνείδητοι ὑπάλληλοι κ.λπ. Καί τό σπουδαιότερον: ἀνεδείχθησαν καλοί οἰκογενειάρχαι.
Ἐπειδή οἱ μαθηταί συνεχῶς ηὐξάνοντο καί δέν ἦτο πλέον δυνατόν τό λυόμενον οἰκοτροφεῖον νά ἐξυπηρετήσῃ τάς ἀνάγκας, ὁ μακαριστός ἐπεδόθη εἰς νέον ἀγῶνα καί ἀνοικοδομήθη ἄνετο κτήριο. Εἰς τό ἐγχείρημα τοῦτο συνέδραμε οἰκονομικά καί ὁ ἴδιος ἐκποιῶντας ἕνα μικρό διαμέρισμα εἰς Ἀθῆνας. Τό ποσόν τῶν 400.000 δραχμῶν τό ὁποῖον ἀπεκόμισε, τό διέθεσεν ἐξ ὁλοκλήρου διά τήν ἀποπεράτωσιν τοῦ κτηρίου. Ἡ οἰκονομική ἐνίσχυσις σημειωτέον ὅτι δέν ἐπεριορίσθη εἰς τό ποσόν τῶν 400.000 δραχμῶν ἀλλά ἐσυνεχίζετο ἀπό τόν ἴδιον ἀνά τακτά χρονικά διαστήματα.
Πέραν τῶν ἀνωτέρω, εἰς τό πλαίσιον τοῦ ποιμαντικοῦ του ἔργου ἐμερίμνησε διά τήν θρησκευτικήν καί πνευματικήν πρόοδον τοῦ λογικοῦ ποιμνίου τό ὁποῖον ὁ Κύριος τοῦ εἶχεν ἐμπιστευθεῖ. Τοῦτο τό ἐπέτυχεν μέ τά ἀνελλιπή κυρήγματά του, μέ τήν ἔλευσιν ἱεροκήρυκος καί πνευματικῶν ἀνθρώπων είς τήν μητροπολιτικήν περιφέρειαν, μέ σκοπόν τήν πνευματικήν ἀνύψωσιν τῶν πιστῶν.
Υπάρχουν άραγε αναγνώστες που θα μπορούσαν να μας μεταφέρουν προσωπικά βιώματα από τους δύο αυτούς πνευματικούς – εκπαιδευτικούς φάρους?
1 σχόλιο:
τι καλή και ουσιαστική προσέγγιση... χίλια μπράβο Ιωσήφ για την δουλειά που κάνεις, θα ήταν υπερβολή να σχολιάσω όλα τα πόστ, αλλά τα 4 τελευταία είναι εξαιρετικά.. λίγο με τους ... γρύπες παραλίγο να μπερδευτώ, αλλά μετά.. σοβαρευτηκα και μπήκα στο θέμα. η δουλειά σου είναι το καλύτερο ηλεκτρονικό αρχείο..
Δημοσίευση σχολίου