Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Η Σαντορινιά Κατερίνα Ρούσσου σαν μια άλλη Φρίντα Κάλο

H Σαντορινιά mezosoprano Κατερίνα Ρούσσου σαν μια άλλη Φρίντα Κάλο αύριο βράδυ στις 8.30 στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσού.....Ενας ιδιαίτερος Θησαυρός της Σύγχρονης Ιστορίας του νησιού, η γλυκειά Κατερίνα Ρούσσου μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές της βραδυάς  ( Αλεξάνδρα Νομίδου - πιάνο , Μάγδα Μαυρογιάννη  ( κείμενα - αφήγηση) θα ταξιδέψουν το κοινό από τη Λατινική Αμερική και το Μεξικό  με έργα Chopin, Mompou, Ginastera, Piazzolla, Schostakowitsch, Scriabin, Villa-Lobos κ.α




Κατερινάκι με κάποιο τρόπο πρέπει να σε δούμε και στη Σαντορίνη σαν άλλη Φρίντα και όχι μόνο..... το χω ξαναπει ... Πρέπει να είμαστε πολύ υπερήφανοι που έχουμε τέτοιους Θησαυρούς στο νησί ....Μην τους χάσουμε ... 

Στοιχεία για την περίφημη Μεξικανή Ζωγράφο  http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B1_%CE%9A%CE%AC%CE%BB%CE%BF

είμαι σίγουρος οτι μετά τη θρυλική ταινία  η αυριανή εκδήλωση για όσους καταφέρουν να την παρακολουθήσουν θα είναι σημαδιακή .

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ Ο ΚΥΡΗΝΑΙΟΣ Κυρήνη περ. 435 - 355 π.Χ.

http://www.mousa.gr/html/aristippos.html

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

O Κυρηναίος. Έλληνας φιλόσοφος, ιδρυτής της Κυρηναϊκής σχολής. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Κυρήνης. Σε ηλικία ήταν λίγο μεγαλύτερος από τον Πλάτωνα. Έζησε περίπου στα 435 – 355 π.Χ. Αρχικά ήταν μαθητής του Πρωταγόρα, του οποίου η θεωρία για τις αισθήσεις τον επηρέασε πολύ. Αργότερα έγινε μαθητής του Σωκράτη, αλλά η διδασκαλία του δεν κατόρθωσε να αλλάξει τις βιοθεωρητικές του αντιλήψεις. Έτσι, μετά τον θάνατο του Σωκράτη, συνέχισε να ζεί ως σοφιστής στην Αθήνα και σε πολλά μέρη της Ελλάδας και για αρκετό διάστημα έζησε μαζί με τον Πλάτωνα στην αυλή του Διονυσίου, τυράννου των Συρακουσών.

Η διδασκαλία του Σωκράτη τον βοήθησε στο να ενισχυθεί η άποψή του ότι η γνώση έχει αξία για τον άνθρωπο μόνον όταν εκπληρώνει πρακτικούς και, κυρίως, ηθικούς σκοπούς.

Κανένα σύγγραμμα του Αριστίππου δεν έφθασε στις ημέρες μας. Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει μόνο τίτλους συγγραμμάτων του. Τη διδασκαλία του στη σχολή συνέχισε η κόρη του Αρήτη, η οποία μύησε και τον γιό της Αρίστιππο τον νεότερο, στη διδασκαλία του παππού.

Ο Αρίστιππος αρνείται να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο εκτός από τα προβλήματα που σχετίζονται απευθείας με την ηθική. Για τον λόγο αυτό, συναντούμε σε τούτο τον φιλόσοφο σκέψεις που αφορούν αποκλειστικά την ηθική και, παράλληλα, την ψυχολογία των συναισθημάτων.

Ο Αρίστιππος σκέπτεται όπως ο Ηράκλειτος και υποστηρίζει ότι, καθώς αλλάζουν τα πάντα, έτσι αλλάζει και το ανθρώπινο σώμα. Εξαιτίας αυτής της αλλαγής διαταράσσεται κάποτε η αρμονία που είναι η φυσική κατάσταση του σώματος. Αλλά μπορεί να αποκατασταθεί και πάλι. Η δυσαρμονία δημιουργεί πόνο, η δε αρμονία ηδονή. Επίσης, οι συναισθηματικές καταστάσεις σχετίζονται με τις κινήσεις. Κινήσεις ήρεμες, απαλές προκαλούν ηδονή, ενώ σκληρές και απότομες πόνο. Η τέλεια ακινησία δεν προκαλεί ούτε πόνο ούτε ηδονή. Ο άνθρωπος αξίζει να φθάσει μόνο σε μία από αυτές τις τρεις καταστάσεις, στην ηδονή. Έτσι, κατά τον Αρίστιππο, μοναδικός σκοπός της θέλησης είναι η ηδονή. Με αυτό τον τρόπο, η ηδονή ταυτίζεται με την αρετή. Ό,τι προκαλεί ηδονή είναι καλό, ό,τι προκαλεί πόνο είναι κακό. Οι υπόλοιπες καταστάσεις, έξω από αυτή, πρέπει να μας είναι αδιάφορες.

Στην ερώτηση: «τι είναι αρετή;» ο Αρίστιππος απαντά αδίστακτα: «αρετή είναι η ηδονή». Με αυτή την αντίληψη γίνεται ιδρυτής του ηδονισμού. Ο ηδονισμός αυτός είναι ένα είδος του ευδαιμονισμού που συναντούμε στον Σωκράτη. Στον Σωκράτη, όμως, ευδαιμονία είναι διαρκής ηρεμία και υγεία της ψυχής, αλλά ένα στιγμιαίο ηδονικό συναίσθημα. Δεν τον ενδιαφέρει το είδος και η προέλευση της ηδονής. Σαν είδος, κάθε ηδονή έχει την ίδια αξία με μιαν άλλη, διαφορετικού είδους. Οι ηδονές δεν διαφέρουν ποιοτικά, αλλά διαφέρουν ως προς τον βαθμό της έντασης. Οι υλικές ηδονές (προκαλούνται από τα αισθητήρια) είναι ανώτερες από τις ηθικές, επειδή είναι άμεσες. Επιπλέον, οι ηθικές ηδονές δεν είναι στιγμιαίες, αλλά διαρκείς.

Κατά τον Αρίστιππο, η αρετή δεν είναι τίποτα αλλά παρά μια όσο το δυνατόν πιο έντονη στιγμιαία ηδονή. Για να φθάσει κανείς σε μια τέτοια ηδονή, χρειάζεται φρόνηση. Η έννοια αυτή αποτελεί το σωκρατικό στοιχείο στη φιλοσοφία του Αριστίππου. Μόνο χάρη στη γνώση μπορούμε να γίνουμε ευτυχείς. Έτσι, αποκλειστικά για τον λόγο αυτό, η γνώση είναι μια αξία. Η γνώση απαλλάσσει τον άνθρωπο από προλήψεις, θρησκοληψίες και πάθη. Διδάσκει στον άνθρωπο να επωφελείται, όσο μπορεί καλύτερα, από τα αγαθά της ζωής. Η γνώση χαρίζει σε αυτόν που την κατέχει σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Χάρη σε αυτή τη σιγουριά, ο σοφός δεν παρασύρεται από τις προκλήσεις του έξω κόσμου. Επίσης, κυριαρχεί στις συνθήκες του περιβάλλοντός του και τη χρησιμοποιεί σύμφωνα με τις δικές του επιθυμίες. Τέλος, ο σοφός, εξαιτίας της σιγουριάς που νιώθει, έχει την ικανότητα να είναι κύριος του εαυτού του, ακόμη κι όταν δοκιμάζει την ηδονή. Κατά τον Αρίστιππο και τους οπαδούς του, σοφός είναι αυτός που ξέρει να επωφελείται από τα αγαθά της ζωής. Ένας τέτοιος άνθρωπος επωφελείται από την καλή πλευρά των πραγμάτων καθώς και από τα αντικείμενα και τα πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Αλλά ποτέ, στη διάρκεια της ηδονής, δεν χάνει τον έλεγχο των πράξεών του. Ξέρει να κυριαρχεί στα πάθη του. Ποτέ δεν προσπαθεί να αποκτήσει τα αδύνατα. Και τις μέρες που δεν είναι πολύ ευτυχισμένος, ξέρει να μη χάνει την ψυχική του ηρεμία και ευδιαθεσία.
  Ο Αρίστιππος δεν δίνει σημασία στην κοινωνική ζωή, είναι ατομιστής. Κι αυτός, όπως οι σοφιστές, γυρνά από πόλη σε πόλη. Οι περιοδείες του τού επέτρεπαν να μένει αδέσμευτος από κάθε πολιτικοκοινωνική τάξη και να ζει ελεύθερα. Όσο για τη θρησκεία, ήταν τελείως αδιάφορος και θεωρούσε όρο βασικό για τον σοφό άνθρωπο την απαλλαγή από τις παράλογες θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Τι σχέση έχουν η Σαντορίνη και τα Καμμένα Βούρλα με τη Λιβύη?


Η χώρα του Καντάφι που δοκιμάζεται από τις ταραχές και την αιματοχυσία, έχει στο dna της και ελληνικό αίμα, αφού στην αρχαιότητα κάτοικοι της Σαντορίνης την αποίκησαν, μετά από εντολή του Μαντείου των Δελφών, να βρουν νέο τόπο κατοικίας στη Βόρειο Αφρική. Έτσι, το 631 π.Χ., Σαντορινιοί ίδρυσαν την Κυρήνη. Μέσα σε διάστημα διακοσίων ετών, ιδρύθηκαν άλλες τέσσερις σημαντικές πόλεις στην περιοχή: η Βάρκη, οι Ευσπερίδες (αργότερα Βερενίκη, σημερινή Βεγγάζη),η Αλ Μπάυντα , η Ταύχειρα (αργότερα Αρσινόη, σημερινή Τόκρα) και η Απολλωνία (Susah), το λιμάνι της Κυρήνης. Μαζί με την Κυρήνη, ήταν γνωστές ως Πεντάπολις. (wikipedia)

Αυτά στην αρχαιότητα. Και στην άνοδο του Μουαμάρ Καντάφι όμως, άθελα της έπαιξε ρόλο μια άλλη ελληνική περιοχή, θέρετρο στις δεκαετίες του 50 και του 60, τα Καμμένα Βούρλα. Ηταν η 1η Σεπτεμβρίου του 1969, όταν μια μικρή ομάδα στρατιωτικών με επικεφαλής τον 27χρονο τότε Μουαμάρ αλ Καντάφι οργάνωσαν πραξικόπημα εναντίον του βασιλιά Ίντρις. Ανήξερος και μαυρισμένος (σαν το Φωτόπουλο στο "Ο εμίρης και ο κακομοίρης", ο Ίντρις απολάμβανε τα μπάνια του στα Καμένα Βούρλα.

(Δεν υπολογίζουμε την Ελούντα, όπου το 1985 ο Ανδρέας Παπανδρέου κανόνισε το μεγάλο ραντεβού Μιτεράν και Καντάφι ο οποίος τότε, ήταν το κακό παιδί του αραβικού κόσμου)

Υ.Γ Ούτε την συνύπαρξη ΓΑΠ- Καντάφι στη Σοσιαλιστική Διεθνή. (Σε αυτή ανήκαν και οι Μπεν Αλί και Μουμπάρακ. Σε άδειες καρέκλες θα ξεδιπλώνει σε λίγο τις νεωτεριστικές ιδέες του ο μεγάλος στοχαστής).


http://www.lifo.gr/now/news/1689

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Εγκαίνια Εστίας Ιεράς Μητρόπολης Θήρας




Στην είσοδο της Χριστιανικής Εστίας λίγο πριν τα εγκαίνια.

Όσοι συνέβαλαν πνευματικά και υλικά στην ανακαίνιση της Εστίας.

Ο κόσμος αρχίζει να γεμίζει την αίθουσα.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θήρας & Αμοργού, κ.κ. Επιφάνιος τελεί τον αγιασμό.

Μετάλλιο τιμής στον μεγάλο ευεργέτη του έργου, κ. Αθανάσιο Μαρτίνο



 http://thesvitis.blogspot.com/2011/02/e.html


Άγνωστες κυκλαδο-ποικιλίες

Η Ελλάδα, εκτός από τις γνωστές ποικιλίες, έχει να αντιτάξει και έναν τεράστιο αριθμό άγνωστων ποικιλιών αμπέλου στη μονοκρατορία των cabernet, merlot, chardonnay.Ο Βιργίλιος αναφέρει πως είναι πιο εύκολο να μετρήσεις τους κόκκους της άμμου παρά τις ποικιλίες αμπέλου και έχει δίκιο, γιατί μόνο στον ελληνικό αμπελώνα υπήρχαν άπειρες που σιγά σιγά εξαφανίστηκαν.


Θραψαθήρι, κατσανό, κυδωνίτσα, μαυροτράγανο, ποταμίσι, πετρουλιάνος, σιδερίτης είναι μερικές από τις «άγνωστες» ποικιλίες, σχεδόν εξωτικές, που τα τελευταία 50 χρόνια παραμερίστηκαν από άλλες πιο παραγωγικές ή αναγνωρίσιμες ή έπεσαν θύματα της ραγδαίας τουριστικής ανάπτυξης. Ευτυχώς, χάρη στο πείσμα και την υπομονή κάποιων ανθρώπων, φυτρώνουν και πάλι ανάμεσα σε αγιωργίτικα, syrah, μοσχοφίλερα.

Την τελευταία δεκαετία αρχίζουν αργά και σταθερά να κερδίζουν μια ξεχωριστή θέση στον οινικό μας κόσμο. Οι πολυπληθείς αυτές ποικιλίες αποτελούν ένα μοναδικό μουσείο φυσικής ιστορίας και αξίζει να τις γνωρίσουμε, να τις απολαύσουμε και να τις στηρίξουμε. Σας παρουσιάζουμε κάποιες από αυτές που έχουμε ξεχωρίσει, καθώς και τους κύριους εκπροσώπους τους.

ΚΑΤΣΑΝΟ

Λευκή ποικιλία της Σαντορίνης, μία από τις 50 που υπήρχαν παλαιότερα στο νησί. Οι ρίζες του κατσανού είναι διάσπαρτες σε όλα τα αμπελοτόπια του νησιού, πράγμα που κάνει δύσκολη τη συγκομιδή του. Ηταν από τις ποικιλίες που συμμετείχαν πάντα στην παρασκευή του φημισμένου Vinsanto. Επειδή ήταν πρώιμη, οι Σαντορινιοί τη μαζεύαν μαζί με τη γαϊδουριά, άλλη γηγενή ποικιλία και την έλιαζαν στις ξερολιθιές του αμπελιού. Μέχρι να τελειώσει ο τρύγος, είχανε έτοιμες και τις σταφίδες τους για το χειμώνα. Το κρασί της είναι ντελικάτο, πολύ διαφορετικό από το ασύρτικο. Του ταιριάζουν τα όστρακα και τα ελαφριά πιάτα με λεμονάτες σάλτσες.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ ΓΑΒΑΛΑ, ΚΑΤΣΑΝΟ. Ο Γαβαλάς δουλεύει με υπομονή το κατσανό τονώνοντας την οξύτητά του με 5-6% Γαϊδουριά, ακόμα πιο σπάνια ποικιλία με τραγανό, γλυκά αρωματικό σταφύλι. Ο Γαβαλάς ξεκίνησε την τιτάνια αυτή προσπάθεια πριν από 5 χρόνια, γιατί δεν ήθελε, όπως λέει, να εξαφανιστεί μια ποικιλία, αλλά και για να δείξει ότι η Σαντορίνη δεν είναι μόνο ασύρτικο. Δίνει καλή τιμή στους αμπελουργούς ως κίνητρο για να μαζεύουν τα λίγα κιλά κατσανό από κάθε αμπέλι. Το 2009 εμφιάλωσε μόνο 4.000 μπουκάλια και τα μισά πουλήθηκαν στο οινοποιείο, κυρίως σε Καναδούς και Αμερικανούς που εκτίμησαν το ιδιαίτερο κρασί με τα λεπτά, ανθώδη αρώματα και τη μεταλλική επίγευση. Τόση θα είναι και η σοδειά του 2010.

ΜΑΥΡΟΤΡΑΓΑΝΟ

Ερυθρή ποικιλία της Σαντορίνης που κινδύνεψε να χαθεί με την τουριστική ανάπτυξη του νησιού. Παλιά το χρησιμοποιούσαν για να ενισχύσει αρωματικά και γευστικά τα γλυκά κρασιά. Οι λίγοι αμπελώνες είναι ηλικίας άνω των 50 ετών, τρυγιούνται με το χέρι και τα τελευταία χρόνια ενισχύονται με νέες φυτεύσεις. Εχει δύναμη, αρώματα, έντονες τανίνες και συνοδεύει κόκκινα κρέατα, πικάντικες σάλτσες και τυριά.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΚΤΗΜΑ ΣΙΓΑΛΑ, ΜΑΥΡΟΤΡΑΓΑΝΟ. Ο Π. Σιγάλας ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε μερικά πρέμνα της ποικιλίας ανάμεσα σε άλλες και την οινοποίησε το 1997. Εξαιρετικό κρασί με αρώματα κόκκινων φρούτων, μαρμελάδας, καπνού και μεγάλη επίγευση. Εχει προοπτικές μακράς παλαίωσης. Φέτος θα κυκλοφορήσει και το ΕΑΝ, ροζέ από Μαυροτράγανο.

ΚΤΗΜΑ ΑΡΓΥΡΟΥ, ΜΑΥΡΟΤΡΑΓΑΝΟ. Μικρή παραγωγή με παραμονή 18 μηνών στο βαρέλι.

ΚΤΗΜΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ, ΜΑΥΡΟΤΡΑΓΑΝΟ. Με μικρή ποσότητα μανδηλαριάς, είναι έντονα τανικό κρασί, με αρώματα σκούρων φρούτων.

SANTO WINES, ΜΑΥΡΟΤΡΑΓΑΝΟ. Πιο φρέσκα αρώματα, σχετικά πιο ήπιο σε αλκοόλ και τανίνες.

ΘΡΑΨΑΘΗΡΙ

Λευκή ποικιλία της Κρήτης, των Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων, απόγονος του πανάρχαιου αθηριού. Παραγωγική, ανθεκτική στην ξηρασία και στις περιοχές με υψόμετρο εκφράζει καλύτερα τον αρωματικό της χαρακτήρα. Στην Κρήτη τη χρησιμοποιούσαν για blend με άλλες ποικιλίες, αλλά τα τελευταία χρόνια αρκετά οινοποιεία την εμφιαλώνουν μόνη. Δίνει κρασιά λευκοκίτρινα, με διακριτικά αρώματα πρώιμων φρούτων. Θα συνοδεύσετε ψητά ψάρια, σαλάτες, μακαρονάδες ή ριζότο με άσπρη σάλτσα και λευκά κρέατα με λεμονάτες σάλτσες.


http://kykladesnews.gr/greece-islands-santorini/67-newscategory/58416-a-.html

Στα 100 καλύτερα κρασιά το "Ασσύρτικο"

Στα εκατό καλύτερα κρασιά του κόσμου βρίσκεται το «Ασσύρτικο Κουτσογιαννόπουλος Σαντορίνη» σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό «Wine Spectator» και συγκεκριμένα στην 86η θέση με 91 βαθμούς.
Σύμφωνα με το Βήμα, το περιοδικό χαρακτηρίζει το κρασί ως πρεσβευτή της Ελλάδας στον κόσμο του οίνου. Μάλιστα, είναι η πρώτη φορά που ελληνικό κρασί μπαίνει στην πρώτη 100αδα του συγκεκριμένου περιοδικού.

Το «Wine Spectator» επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την καταναλωτική συνείδηση και όσοι οινοπαραγωγοί περιλαμβάνονται στο έντυπο το θεωρούν ως κατόρθωμα.

Όπως είπε στο Βήμα ο Γ. Κουτσογιαννόπουλος, ιδιοκτήτης του οινοποιείου: «Αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται χωρίς σταματημό. Είναι μεράκι και θέμα αγάπης να ασχολείσαι με κάτι που σου αρέσει. Αν το χόμπι σου είναι η δουλειά σου, θα είσαι πάντα ευτυχισμένος.

Πετάξαμε από τη χαρά μας με τη βράβευση. Σκεφθείτε ότι είμαστε ένα μικρό οινοποιείο, όπου το καλοκαίρι δουλεύουν 10 άνθρωποι και τον χειμώνα επτά.  Όλες οι παιδικές αναμνήσεις είναι αμπέλια, οινοποιεία και γαϊδουράκια
».

Προσέθεσε πως ετησίως παράγονται 80.000 φιάλες και 50 τόνοι χύμα κρασιού.

Η ιστορία του οινοποιείου έχει ως εξής: Το 1870 ο προπάππους του από τη Σύρο βρέθηκε στη Σαντορίνη όπου άρχισε να ασχολείται με το κρασί ενώ μέχρι το 1917 έκανε εξαγωγές στην Οδησσό. Στη συνέχεια, οι εξαγωγές έγιναν προς τη Δυτική Ευρώπη και την Αίγυπτο.

«Εμένα δεν με πειράζει να βάζουν μεγάλους φόρους, όμως με ενοχλεί όταν τηρούν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Μακάρι και το κράτος να ήταν βοηθός και όχι χειρόφρενο. Στον χώρο του κρασιού υπάρχει πολύ μεγάλος ανταγωνισμός. Εάν υπάρχει ένας χώρος που δεν έχει "καεί", αυτός είναι η Σαντορίνη. Στο εξωτερικό γνωρίζουν ότι έχει διαφορές από άλλα σημεία της χώρας. Έτσι σιγά σιγά η Σαντορίνη εξάγει με χαλαρούς ρυθμούς. Ωστόσο αυτό που έχει “πεθάνει” είναι η Ευρώπη. Αντίθετα, οι χώρες που έχουν προοπτική είναι η Αμερική, η Ρωσία, η Κίνα, η Ιαπωνία και η Κορέα» σημείωσε.

«Σε εμάς, την τέταρτη γενιά, κληροδοτήθηκαν πολλά σκεύη και αντικείμενα. Μας μπήκε λοιπόν η ιδέα να δημιουργήσουμε ένα μουσείο, να τοποθετήσουμε σε σειρά κάθε μηχάνημα και σκεύος και να δούμε πώς εξελίχθηκε το κρασί της Σαντορίνης, αλλά και η ιστορία της οικογένειας. Πήγαμε και πήραμε και άλλα εκθέματα, τα φέραμε εδώ και ύστερα από 21 ολόκληρα χρόνια και μεγάλα ποσά επένδυσης τελειοποιήσαμε το μουσείο και δείχνουμε όλη την ιστορία του κρασιού στη Σαντορίνη» προσέθεσε.

Στο μουσείο του οινοποιείου βρίσκεται το πρώτο πιεστήριο που έφεραν στη Σαντορίνη Φράγκοι καλόγεροι το 1660 το οποίο στη συνέχεια απέκτησε ο παππούς του κ. Κουτσογιαννόπουλου.

«Για να τον ευχαριστήσουν, του έδωσαν ένα ξύλινο πιεστήριο, χειροποίητο και χειροκίνητο, φτιαγμένο από βελανιδιά στο Λακεντόκ της Γαλλίας. Υπάρχουν κινητά και ακίνητα ομοιώματα που δίνουν σε μεγαλύτερη έμφαση αυτό που θέλουμε να παρουσιάσουμε, καθώς και ήχοι και οσμές που αντιστοιχούν σε αυτό που βλέπεις. Η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει τον επισκέπτη να πάρει πληροφορίες σε μήκος 300 και βάθος οκτώ μέτρων κάτω από την επιφάνεια της γης!» υπογράμμισε.

«Αυτή τη στιγμή έχουμε το παλαιότερο Βινσάντο του κόσμου, παραγωγής 1959. Ο πατέρας μου το είχε φυλάξει σε ένα βαρέλι και το εμφιαλώσαμε για να το σώσουμε. Αυτό το κρασί είναι το μοναδικό που μπορείς να παλαιώσεις για περισσότερο από 100 χρόνια και να συνεχίζει να δίνει περισσότερες γεύσεις και αρώματα χωρίς να χαλάει. Δε θα ήθελα να το πουλήσω, προτιμώ να μας μείνει και κάθε γενιά να ανοίγει από ένα μπουκάλι» κατέληξε.


http://e-oinos.blogspot.com/2011/02/100.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+E-oinos+%28e-oinos%29

υ.γ./ βράβευση για τη Σαντορίνη  και να μην την αναρτήσουμε?? Δεν λειι

Φυτεύοντας στην Παραλία του Καμαριού



Γράφει η Νίκη  Τσέκου - Πελέκη  ( ερευνήτρια ομοιοπαθητικής και μυθολογίας - δημοσιογράφος)
Θέλω   να συγχαρώ όσους φύτεψαν την Κυριακή ' Κρινάκια της Θάλασσας" στην Παραλία Καμαρίου. Αυτά τα ταπεινά πανέμορφα κρινάκια  που θα στολίζουν την μαύρη άμμο όταν ανθίσουν τα φυτά αυτά. Οι Αρχαίοι τα ονόμαζαν Παγκράτια" δηλαδή Παντοδύναμα  και όπως έλεγε ο Πλάτων τα ονόματα για τα πράγματα δεν είναι τυχαία.! Είναι προστατευμένο είδος από την Ε.Ε. Ας τα αγαπήσουμε, ας ταπροστατέψουμε και ας προβάλλουμε όπως μπορούμε τους ανθρώπους που τα φύτεψαν και θα συνεχίσουν να φυτεύουν αυτό το κρινάκι για να γυρίσει στον τοόπο του, στον τόπο μας!!! '


φωτογραφία από τη διαδικτυακή ιστοσελίδα της Περιβαλλοντικής Ομάδας Γυμνασίων - Λυκείου Θήρας


Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

ΘΗΡΑ: Άνοιξη του 1.613 π.Χ.

Μπας και μπουν κάποια στιγμή κάποια πράγματα στη θέση τους



ΘΗΡΑ:
Άνοιξη του 1.613 π.Χ.

Νέα δεδομένα στη χρονολόγηση της έκρηξης
και στις συνέπειές της σε Μινωικό – Αιγυπτιακό Πολιτισμούς.
Συνέντευξη του ηφαιστειολόγου δρ Γιώργου Βουγιουκαλάκη.

     Ήταν άνοιξη (κι αυτό αποδεικνύεται από σπόρους και γυρεόκοκκους, που βρέθηκαν στην ηφαιστειακή τέφρα) του 1.613 π.Χ., όταν έγινε η μεγαλύτερη έκρηξη ηφαιστείου, που έχει γνωρίσει η Ανθρωπότητα τα τελευταία τουλάχιστον 10.000 χρόνια, η οποία κατάστρεψε ολοσχερώς τη Θήρα και τα κοντινά νησιά σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων.

     Από την έκρηξη σηκώθηκαν παλιρροϊκά κύματα, τα οποία σάρωσαν τις ακτές των κοντινών νησιών και της βόρειας Κρήτης. Αυτά κατέστρεψαν μεν κάποιους παραθαλάσσιους οικισμούς, δεν μπορεί να προκάλεσαν όμως, την έναρξη της παρακμής του Μινωικού Πολιτισμού, σύμφωνα με τον ηφαιστειολόγο δρ Γιώργο  Βουγιουκαλάκη, ερευνητή του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (Ι.Γ.Μ.Ε.) και αντιπρόεδρο της Εταιρείας Στήριξης Σπουδών Προϊστορικής Θήρας.

     Ο κ. Βουγιουκαλάκης σε συνέντευξη, που παραχώρησε στην «Ελεύθερη Έρευνα» έθεσε υπ’ όψη μας τα νέα επιστημονικά δεδομένα, που προέκυψαν από τη χρήση μεθόδων ραδιενεργού άνθρακα (C 14), δεντροχρονολόγησης και παγοχρονολόγησης, σύμφωνα με τα οποία η έκρηξη έγινε τουλάχιστον 100-150 χρόνια νωρίτερα από τη συμβατική ημερομηνία (1.500 π.Χ.), η οποία είχε βασιστεί σε συγκριτικές μελέτες της τεχνικής των αγγείων και σε Αιγυπτιακές πηγές. Πρόσφατα δε, μετά την εξέταση από Πανεπιστήμιο της Δανίας ενός κλαδιού ελιάς, που είχε θαφτεί στην τέφρα της έκρηξης, επαληθεύτηκε τελικά, ότι η έκρηξη έγινε το 1.613 π.Χ. και διήρκεσε μόλις 2-3 εικοσιτετράωρα.


  
                               Η δημιουργία και η εξέλιξη του ηφαιστείου της Θήρας.
(Απεικόνιση Ν. Ανδρουλακάκης, Γ. Βουγιουκαλάκης – Ι.Γ.Μ.Ε.).



Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης
του ηφαιστειολόγου δρ Γιώργου Βουγιουκαλάκη

     «Ε.Ε.»: Κύριε Βουγιουκαλάκη, πότε εντοπίζετε την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας;

     - Ουσιαστικά, το θέμα της χρονολόγησης της έκρηξης του ηφαιστείου της Θήρας έχει ήδη εντοπισθεί  το 1.613 π.Χ.  με μια απόκλιση μερικών χρόνων πριν ή μετά, που όμως δεν ξεπερνούν την δεκαετία. Η βεβαιότητά μας αυτή, επισφραγίσθηκε με το σπουδαίο νεοανκαλυφθέν  εύρημα,  δηλαδή ένα κλαδί ελιάς, με ρίζες και  φύλλα, που βρέθηκαν στην καλδέρα του ηφαιστείου της Θήρας. Οι προηγούμενες χρονολογήσεις, που είχαν γίνει σε φυτά με μικρή διάρκεια ζωής μας άφηναν κενά, ενώ τώρα μπορούμε πάνω στο ίδιο δείγμα να εφαρμόσουμε μια σειρά από χρονολογήσεις C 14. Παράλληλα όμως με αυτό έγιναν και άλλες έρευνες από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Κορνέλ, και σε πάρα πολλές θέσεις του Αιγαίου, που επιβεβαίωσαν ως χρονολογία έκρηξης του ηφαιστείου  το 1.613 π.Χ.,  με μια ελάχιστη απόκλιση, όπως είπαμε.


     «Ε.Ε.»: Το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν  σκελετοί ούτε στο Ακρωτήρι, ούτε συντρίμμια πλοίων στο πέλαγος σημαίνει, ότι οι κάτοικοι  είχαν προβλέψει την έκρηξη και έφυγαν πολύ νωρίτερα;

     - Τα στοιχεία  που έχουμε εμείς από  πλευράς  γεωλογίας και ηφαιστειολογίας μας λένε, ότι οι κάτοικοι του νησιού με όσες γνώσεις και εάν είχαν δεν προλάβαιναν να φύγουν. ΄Ηταν πρακτικά αδύνατον ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. Η εικόνα που έχουμε  είναι, ότι αυτή η τεράστια κλίμακας έκρηξη εξελίχθηκε τόσο πολύ γρήγορα, που ήταν αδύνατον να εγκαταλειφθεί το νησί. Όταν ξεκίνησαν τα προειδοποιητικά φαινόμενα και  κατάλαβαν, ότι κάτι πολύ κακό συμβαίνει οι κάτοικοι δεν είχαν καμμιά δυνατότητα διαφυγής, γιατί ήταν πάρα πολλοί.  ΄Ηταν  πάνω από 10.000. Ακόμη και εάν όλα τα εμπορικά τους πλοία, που ήταν και πάρα πολλά, είχαν συγκεντρωθεί για να τους βοηθήσουν, πάλι δεν θα προλάβαιναν να εκκενώσουν την πόλη, λόγω του αριθμού τους.  

      Αλλά το ότι δεν βρέθηκαν ούτε σκελετοί, ούτε συντρίμμια πλοίων στο Ακρωτήρι, οφείλεται στο γεγονός, ότι είναι  το μόνο κομμάτι της ξηράς που βρέθηκε και ερευνήθηκε. Το αρχαίο λιμάνι όμως, ακόμη δεν βρέθηκε και μόνον όταν το ανακαλύψουμε  και ανασκαφούν τα σημεία, που ήταν συγκεντρωμένοι οι κάτοικοι, γιατί σίγουρα στο λιμάνι θα είχαν συγκεντρωθεί,  τότε  θα έχουμε σημαντικές και πολύτιμες πληροφορίες για τις τελευταίες δραματικές ώρες της πόλης, όπως και για την τύχη των κατοίκων της. Πιστεύουμε, ότι στο βυθισμένο αρχαίο λιμένα θα βρούμε σκελετούς, όπως έγινε και στο Ερκολάνο, που καταστράφηκε από την έκρηξη του Βεζούβιου.
    
     Στην πρώτη φάση της καταστροφής σημειώθηκε ένας πολύ ισχυρός σεισμός  και σίγουρα το Ακρωτήρι εγκαταλείφθηκε, διότι οι κάτοικοι  του νησιού αυτού είχαν μεγάλη εμπειρία από σεισμούς, όπως φαίνεται από τις συνεχείς ανασυγκροτήσεις και τα  διάφορα επίπεδα καταστροφών, που έχει υποστεί η πόλη πριν από  την μοιραία τελική της. Βλέπουμε, ότι καταστρέφεται ξανά και ξανά από αλεπάλληλους σεισμούς και ξαναχτίζεται ακόμη καλύτερη, όπως μας δείχνουν οι επεμβάσεις  στα κτίρια μετά από κάποιο χτύπημα του Εγκέλαδου. Αμέσως η πόλη εκκενώνεται και τα σωστικά συνεργεία αναλαμβάνουν δράση,  όπως γίνεται και σήμερα με την ΕΜΑΚ. Επεμβαίνουν  επιλεκτικά  σε  κτίρια, που μπορεί να έχουν μέσα εγκλωβισμένους  ανθρώπους και  πολύτιμα αγαθά. Το κομμάτι του Ακρωτηρίου που μελετάμε τώρα, έχει καταστραφεί από παλαιότερο σεισμό, όπως  διαπιστώνουμε από τις  επεμβάσεις των κτιρίων.  Οι δε κάτοικοι, έχοντας   πάρει μαζί τους ό,τι πολύτιμο και χρήσιμο είχαν, εγκατέλειψαν την πόλη.   

  

     Τέσσερις φάσεις καταγράφονται στους μηχανισμούς απόθεσης των προϊόντων της έκρηξης.
     Κατά την πρώτη φάση, δημιουργείται μια μεγάλη εκρηκτική στήλη από τέφρα ύψους 35-36 χλμ. Διαρκεί περίπου 4-6 ώρες και τινάζει στον αέρα περίπου 2 κυβ. χλμ. (4,6 δισεκατομμύρια τόνους) μάγματος. Η τεράστια ενέργεια, που ελευθερώνεται από την εξάτμιση του νερού κονιορτοποιεί μεγάλες ποσότητες μάγματος και τις εκτινάσσει με μεγάλες ταχύτητες (80-150 μέτρα ανά δευτερόλεπτο) και θερμοκρασίες (150-200ο C) καλύπτοντας όλη τη Σαντορίνη με λευκή τέφρα. Οι αλλεπάλληλες αυτές εκρήξεις δημιουργούν συχνά έντονα ωστικά κύματα, τα καταστροφικά αποτελέσματα των οποίων έχουν καταγραφεί σε τμήματα οικιών του προϊστορικού οικισμού.
     Στη δεύτερη εκρηκτική φάση νέφος ατμών και τέφρας κινούνται με υψηλές ταχύτητες ακτινοειδώς γύρω από την περιοχή της έκρηξης.
     Κατά την τρίτη φάση η περιοχή καλύπτεται με τεράστια ποσά ηφαιστειακής τέφρας.
     Κατά την τελευταία φάση εκτοξεύονται παχιά σύννεφα ζεστής κόκκινης τέφρας, η οποία τελικά εναποτίθεται στη γή, ή βυθίζεται στη θάλλασσα. 
     Το όλο συμβάν, από τις πρώτες εκρήξεις μέχρι και τη δημιουργία της καλδέρας, δεν πρέπει να είχε διάρκεια μεγαλύτερη από λίγα (2-3) εικοσιτετράωρα. Ο όγκος του υλικού, που εκτινάχτηκε υπολογίστηκε σε τουλάχιστον 60 km3 μάγματος ή περίπου 150 δισεκατομμύρια τόνων πετρώματος!



     «Ε.Ε.»: Τι ισχύος ήταν αυτή η έκρηξη ; Τι στοιχεία έχουμε;

     - Ήταν τεράστια. Ήταν η μεγαλύτερη ηφαιστειακή έκρηξη, που γνώρισε ποτέ η Ανθρωπότητα. Σαν να ήταν πολλές βόμβες Χιροσίμα μαζί. Τα πρώτα εικοσιτετράωρα,  της έκρηξης σταμάτησε κάθε είδος ζωής σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων! Στην συνέχεια,  αρχίζουν τα  «τσουνάμι».

     Η πρώτη έρευνα που έγινε, για να εντοπισθεί η ισχύς της έκρηξης  ήταν, όπως πάντα,  στην ξηρά. Αλλά τα στοιχεία για το μέγεθός της, προέρχονται κυρίως από τον υποθαλάσσιο χώρο γύρω από την Σαντορίνη. Τα στοιχεία της ξηράς είναι ο όγκος του μάγματος, που παρήγαγε και ενώ το 2005 εκτιμούσαμε, ότι ο όγκος αυτός ήταν 30 κυβικά  χιλιόμετρα,  τα έτη 2006 και 2007 μια νέα καλή έρευνα μας έδειξε 60 κυβικά χιλιόμετα πράγμα που αλλάζει πολλά πράγματα, όπως τα « τσουνάμι», στα οποία  είχαν αναφερθεί τόσο ο κ. Μαρινάτος, όσο  και ο κ. Γαλανόπουλος, αλλά δεν μπορούσαμε να τα τεκμηριώσουμε επακριβώς. Σήμερα όμως, είμαστε  σε θέση  να επιβεβαιώσουμε, ότι  υπήρξαν «τσουνάμι», τα οποία όμως, δεν ξεπερνούσαν τα 10 μέτρα ήταν δηλαδή μεσαίου μεγέθους. Η  έρευνα υπαίθρου, που έγινε στην  Κρήτη, έδειξε, ότι τα κύματα είχαν ύψος γύρω στα 8 μέτρα. Το Αιγαίο, μπορεί να είναι Αρχιπέλαγος, αλλά είναι  κλειστή θάλασσα και δεν ευνοούνται τα μεγάλα κύματα.  Η μοντέρνα κοινωνία, έζησε την έκρηξη του Πιρατούντο, που είναι 20 φορές μικρότερη της Σαντορίνης, όπως και   εκείνη του Ταμπόρα, που έχει καταγραφεί στους ιστορικούς χρόνους και είναι ακόμη μικρότερη. 


     «Ε.Ε.»: Τα « τσουνάμι» είναι που  κατέστρεψαν την Μινωϊκή Κρήτη;

     - Η  Κρήτη, επηρεάζεται   από τα συνεχόμενα «τσουνάμι», αλλά έπληξαν  μόνον  τις παράκτιες περιοχές. ΄Εχουμε  εντοπίσει μαζί με τους Αμερικανούς συναδέλφους μας τουλάχιστον τέσσερις θέσεις στην Κρήτη, που έχουν καταστραφεί  από αυτά. Αλλά δεν ήταν αρκετά για να καταρρεύσει ξαφνικά ένας τεράστιος πολιτισμός, όπως ο Μινωϊκός. ΄Αλλωστε  η  Κνωσσός ήταν μακρυά για  να επηρεασθεί.

     Ακόμη δεν  ξέρουμε τα αίτια της καταστροφής του Μινωϊκού Πολιτισμού. Ίσως να ήταν κοινωνικά, μια φυσιολογική παρακμή ενός πολιτισμού, που εξάντλησε τα περιθώρια της εξέλιξής του και όταν μια κοινωνία οδεύει προς την κάθοδο, τότε οι φυσικές καταστροφές την επιταχύνουν. Χαρακτηριστικό είναι, ότι στην εποχή της παρακμής τους αρχίζουν να χτίζουν οχυρωματικά έργα, να οχυρώνουν τις πόλεις με τείχη κ.λπ. ενώ πιο πρίν δεν  υπήρχαν. Σίγουρα η  καταστροφή του κεντρικού Αιγαίου, που παρέσυρε και τα τριγύρω νησιά θα έπαιξε πολύ σοβαρό ρόλο στην ψυχολογία κατάπτωσης, αλλά και πάλι ήταν αδύνατον να οδηγήσει μια υγιή κοινωνία σε εξαφάνιση. Ακόμη είναι ένα  αίνιγμα, ένα άλυτο μυστήριο. 



Η Θήρα σήμερα. Δεξιά τρισδιάστατη σχηματική γεωλογική τομή.


     «Ε.Ε.»: Στην Σαντορίνη, τι είδους κοινωνία είχαμε;

     - Στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, στη «συνοικία των πλουσίων», που έχει ανασκαφεί είναι εμφανές, ότι όλοι οι κάτοικοι περνούν καλά, η ευτυχία είναι διάχυτη και δεν υπάρχουν έντονες αντιθέσεις.  Εάν αυτή η εικόνα είναι αντιπροσωπευτική, τότε δείχνει μια  κοινωνία υγιή, δείχνει μια συσσώρευση πλούτου από την δουλειά τους, όπως και την κατανομή αυτού του πλούτου ισομερώς, για να μην υπάρχουν αντιπάθειες. Δεν υπάρχει θεοκρατία, ούτε στυγνή εξουσία. Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι, χαλαροί, έχουν ωραιότατα σπίτια με τουαλέττες στον δεύτερο όροφο(!), εργάζονται με χαρά, είναι πλούσιοι και απολαμβάνουν την ζωή τους.


     «Ε.Ε.»: Στην περίφημη τοιχογραφία του Ακρωτηρίου οι κωπηλάτες, που εμφανίζονται, έχουν  σπαστά κουπιά, για να  αντιμετωπίζουν τα κύματα.

     - Στην προϊστορική Θήρα  η Ναυσιπλοϊα ήταν πάρα πολύ ανεπτυγμένη και επιπλέον διέθεταν και πάρα πολύ προηγημένη Τεχνολογία. Αυτό, αποδεικνύεται από το σχήμα του πλοίου, την θέση των κωπηλατών και το πηδάλιο. Κατασκεύαζαν δηλαδή πολύ γερά πλοία, ικανά να ταξιδεύουν πολύ μακρυά με ασφάλεια. Αλλά για το παράξενο σχήμα των κουπιών ακόμη δεν μπορούμε να αποδείξουμε τίποτα.  Η τοιχογραφία του Ακρωτηρίου, που είναι  πανάρχαια, γιατί δεν βρήκαμε κάτι πιο παλιό επιβεβαιώνει  την επικοινωνία της Σαντορίνης με την Πελοπόννησο, γιατί στα απέναντι πλοία, είναι Μεσσήνιοι. Αυτό αποδεικνύεται από τα κράνη τους και γενικά από  όλη την αναπαράσταση, που  δείχνει να είναι μία πομπή,  που έχει σχέση με την Πελοπόννησο.



    Ο κλώνος της ελιάς, βάσει του οποίου αναθεωρούνται όλα τα ως τώρα δεδομένα για τις σχέσεις Μινωικού, Μυκηναϊκού και Αιγυπτιακού Πολιτισμών. Αριστερά η τρύπα, απ’ όπου πάρθηκε ο κλώνος της ελιάς, της οποίας οι ρίζες φτάνουν έως κάτω στη σκουρόχρωμη επιφάνεια. Επάνω δεξιά φαίνεται η τρύπα με τον κλώνο και κάτω ο ενός μέτρου κλώνος.


     «Ε.Ε.»: Οι σχετικές με τις σχέσεις Μινωικού, Μυκηναϊκού και Αιγυπτιακού Πολιτισμού θεωρίες των αιγυπτιολόγων με τα νέα επιστημονικά δεδομένα ανατρέπονται;

     - Πράγματι. Κατ’ αρχάς εάν ψάξετε στην Αίγυπτο για χρονολογήσεις, που να βασίζονται στην μέθοδο του C 14 δεν θα βρείτε ούτε μία. Οι ΄Αγγλοι και οι άλλες Σχολές Αρχαιολογίας δημιούργησαν  μια ολόκληρη κλίμακα χρονολόγησης, που είχε ως  βάση της τις ηλικίες των Φαραώ και την διάρκεια της βασιλείας τους. Σήμερα όμως, διαπιστώνουν, ότι κάποιοι Φαραώ λείπουν, ενώ μερικοί έχουν ίδια ονόματα. Συνεπώς η χρονολογία έκρηξης, που μας έδωσαν δεν ήταν τεκμηριωμένη, όπως  το σημερινό 1.613 π. Χ.. Υπάρχει μεγάλη διαφορά, την οποία δεν μπορούν να καλύψουν.



Εκόνες από τη σημερινή Θήρα, που αποκαλύπτουν τα γεγονότα της έκρηξης του 1.613 π.Χ.. Αριστερά αποθέσεις ηφαιστειακής τέφρας από την τρίτη φάσης της έκρηξης βορειοανατολικά της Οίας. Δεξιά αποθέσεις λεπτόκοκκης τέφρας πυροκλαστικού υλικού της τέταρτης φάσης στο Μονόλιθο.


     «Ε.Ε.»: Το ηφαίστειο της Θήρας θα επανενεργοποιηθεί και θα εκραγεί;

     - Σίγουρα περιμένουμε, ότι η Σαντορίνη θα έχει και άλλη έκρηξη. Απλά, οι εκρήξεις που περιμένουμε,  δεν θα έχουν την ισχύ της Μινωϊκής, διότι η Σαντορίνη  δίνει εκρήξεις αυτού του μεγέθους κάθε  15.000 με 20.000 χιλιάδες χρόνια. Τότε έχει την δυνατότητα να συσσωρεύσει  την ενέργεια μιάς Μινωϊκής έκρηξης.  Στο μεσοδιάστημα, σημειώνονται εκρήξεις, όπως εκείνες που γνωρίσαμε  το 1925, το 1940 και το 1950. Είναι αδύνατον  να υπάρξει κάτι παρόμοιο, μόνον 3.000 χρόνια μετά. Μετά από 10. 000 χρόνια ίσως,  διότι σιγά - σιγά μεγαλώνουν και τα διαστήματα αυτά, λόγω της σύγκλισης των τεκτονικών πλακών. Η όλη διαδικασία, φαίνεται λίγο -λίγο να χαμηλώνει ταχύτητα, που σημαίνει ότι παράγει λιγώτερο μάγμα στον χώρο και συνεπώς, χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να συσσωρευθεί.






http://freeinquiry.gr/pro.php?id=570Αγγελική Ρέτ

Ανασκαφές του Χίλλερ ή Ποιός ήταν τελικά ο Αβέρωφ της Σαντορίνης

Αι ανασκαφαί του κ. Χίλλερ.-Επιγραφαί αρχαιόταται.-Άλλα ευρήματα.  Ο εν Θήρα ιδιαίτερος ημών ανταποκριτής και διευθυντής της εκεί εκδιδομέ...