Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Όσιος Αβέρκιος ο Ισαπόστολος και θαυματουργός επίσκοπος Ιεράπολης (22 Οκτωβρίου)


Ο Όσιος Αβέρκιος έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. Η άμεπτη ζωή του και η καρποφορία της διδασκαλίας του, παρακίνησαν το ποίμνιο να τον αναγκάσει να γίνει επίσκοπος Ιεραπόλεως στη Φρυγία. Το αξίωμα δε μείωσε το ζήλο του Αβερκίου. Έλεγε, μάλιστα, ότι δεν αρκεί κάποιος να φαίνεται άρχων, αλλά και να είναι πραγματικά.Δηλαδή να αυξάνει τη διακονία και τους κόπους του. Διότι κατά το Ευαγγέλιο, «ε τις θέλει πρτος εναι, σται πάντων σχατος κα πάντων διάκονος» (Ευαγγέλιο Μάρκου, θ’ 35), που σημαίνει, αν κανείς θέλει να είναι πρώτος κατά την τιμή, οφείλει με την ταπείνωση του απέναντι στους άλλους, να γίνει τελευταίος από όλους και υπηρέτης όλων με την άσκηση της αγάπης. Και ο Αβέρκιος την εντολή αυτή έκανε πράξη στη ζωή του. Γι’ αυτό και ο Θεός του έδωσε το χάρισμα να κάνει πολλά θαύματα. Θεράπευσε την κόρη του βασιλιά της Ρώμης, από πονηρό δαιμόνιο. Θερμά νερά από τη γη εξέβαλε και άλλα πολλά θαύματα έκανε. Επίσης, ο Αβέρκιος κήρυξε σε όλες τις πόλεις της Συρίας και Μεσοποταμίας. Έπειτα πήγε στη Λυκαονία, την Πισιδία και στην επαρχία των Φρυγών. Ονομάστηκε ισαπόστολος, διότι περιόδευσε και κήρυξε όπως οι κορυφαίοι Απόστολοι του Χριστού. Πέθανε ειρηνικά, 72 χρονών.
πολυτίκιον
χος πλ. α’. Τν συνάναρχον Λόγον.
ποστόλων τν ζλον κμιμησάμενος, τ κκλησία κλάμπεις ς ωσφόρος στήρ, τν θεόσδοτον σχν φαίνων τος ργοις σοί, σ γρ θαυμάτων ερν, τς δυνάμεις νεργν, βέρκιε εράρχα, πρς εσέβειας εσόδους, τος πλανωμένους καθωδήγησας.
τερον πολυτίκιον
χος δ’.
Κανόνα πίστεως, κα εκόνα πραότητος, γκρατείας διδάσκαλον, νέδειξε σε τ ποίμν σου, τν πραγμάτων λήθεια· δι τοτο κτήσω τ ταπεινώσει τ ψηλά, τ πτωχεί τ πλούσια. Πάτερ εράρχα βέρκιε, πρέσβευε Χριστ τ θε, σωθναι τς ψυχς μν.
Κοντάκιον
χος δ’. ς παρχς.
ς ερέα μέγιστον, κα ποστόλωv σύσκηvοv, κκλησία γεραίρει σε πασα, τν πιστv βέρκιε, v τας σας κεσίαις περιφύλαττε μάκαρ, καταγώvιστον, ξ αρέσεως πάσης, κα σειστοv πολυθαύμαστε.
Οκος
ς πολύς σου πλοτος τς χάριτος! ριθμς δ οκ στι τς δόξης σου· κ μ ντων γρ πάντα παρήγαγες,ρατ κα όρατα Κύριε. Ατς ον φιλάνθρωπε, δώρησαι τ βεβήλ καρδί μου ανεσιν θείαν, π’ γγέλων παύστως μνούμενος, να τν εράρχην τιμήσω, τν ς ληθς πολυθαύμαστον.
Κάθισμα
χος πλ. δ’. Τν Σοφίαν κα Λόγον.
εράρχης δείχθης χρσμα σεπτόν, περικείμενος Πάτερ θεουργικς, κα πάντας ν χάριτι, τελειν ερώτατε, δωρεας δ θείων, θαυμάτων κοσμούμενος, νεργες σημεα, κα θαύματα πειρα, νόσους θεραπεύων, κα τος δαίμονας φλέγων, κα πλήθη πλανώμενα, πιστρέφων βέρκιε· δι τοτο βομέν σοι· Πρέσβευε Χριστ τ Θε, τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι, τος ορτάζουσι πόθ, τν γίαν μνήμην σου.



από το βιβλίο του Μάρκου Αβέρκιου Ρούσσου: Σαντορίνη - Ήθη Έθιμα και Παραδόσεις.....:

" [...] Στις 22 Οκτωβρίου, εορτή του Αγίου Αβερκίου, τα αφεντικά πήγαιναν στις κάναβες και σταύρωναν με βασιλικό που έπαιρναν από την εκκλησία, τα βουτσά και τις άφουρες και ψάλλοντας το απολυτίκιο του Αγίου, άνοιγαν τη σφήνα και δοκίμαζαν τα νέα κρασιά. Κατόπιν έστρωναν τραπέζι με κάθε λογής μεζέδες και ιδιαιτέρως ορτύκια και με τις παρέες των έτρωγαν, χόρευαν, και τραγουδούσαν όλη την ημέρα με λύρες και βιολιά και τσαμπούνες. Ήταν μια μέρα γεμάτη κέφι, πιοτό και τραγούδι. Όλοι ΕΠΡΕΠΕ να γλεντύσουν, να μεθύσουν με τα νέα κρασιά, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να ξεχάσουν τους καημούς και τα βάσανα για να ξαναρχίσουν πάλι τη δουλειά στο αμπέλι, το κλάδεμα το τύλιγμα το λάκισμα και το θειάφισμα μέχρι να ρθει πάλι η νέα βεντέμα..... η μεγάλη αυτή γιορτή της Σαντορίνης"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι Σαντορινιοί του Πειραιά και τα «σαντορινέικα» του Αγ.Νείλου Β μέρος…

Τις μεταπολεμικές δεκαετίες, οι Σαντορινιοί εφοπλιστές έχουν κυρίαρχο ρόλο στο μεγάλο λιμάνι και στη Πειραϊκή κοινωνία. Ο Λουκάς Νομικός α...